- 28 Ağustos 2015
- 879
- 941
- 53
Annemde de ayrı dert
canım hamile halinle inan seni üzmek istemiyorum ama o yavru hem senin için endişleniyordur hani ondan uzaktasın diye hem de sen yokken öyle bir muamele görüyor yani yazık o yavruya
annen filan yok mu bu durumda gelse kalsa
Bende doğum yaptım
Bende lohusa oldum
Ama hiç bi çocuğu azarlamadım
Çocuklar kendinden küçük bebeği her zaman merak eder
Oldu olacak camdan fanusa girsin bebeğiyle, bi doğum yapan o sanki
Sizin puset kırılır diye mi kızıyo cidden, yoksa sinirini minnacık çocuklardan çıkarmaya mı alışmış orası tartışılır
Emzirme atleti denen bişey var, gömlekle beraber kullanıldığında büyükler bile göremiyor yani o derece
Ben arabada kızımı böyle emziriyorum kimseciklerde yandan bile görmüyo
3,5 yaşında çocuğa bağıracağına kendine pratik yöntemler bulsun 2-3 günlük bişey değil emzirme işi
kocan baksın ozaman...izin alabilir birde küçük olsun olmasın emzirirken birinin izlemesi rahatsız edici
Çözüm aramaktan ziyade üzüntümü paylaşmak istiyorum. Çünkü çözüm belli, uzak durmak....
Görümcemle aramiz fena değildir. Hani öyle can ciğer de değiliz ama çocukluk arkadaşım olduğu için bi resmiyet yok aramızda. Yeri gelir kızarım yeri gelir güler geçerim, aramızda herhangi bi polemik olmadi şimdiye kadar. Aynı yaştayız. Biraz nazlı bazen de mızmız bi yapısı vardır. Gel gelelim derdime... 3 hafta önce doğum yaptı. Doğum yapana kadar sıkıntılı bi sürece gireceğinin sinyallerini veriyodu ama ben bu kadarini beklemiyodum. Sanırım lohusalik bunaliminda, bunu daha el kadar bebeginden ve benim oğlumdan çıkarıyor. Ne kadar kıyamasamda sonuçta kendi çocuğu deyip kendi yavrusuna daha 20 gunlukken bağırıp çağırmasına karışmıyorum ama bunu benim oğluma da yapıyo. Son haftalarim olduğu için sık sık doktor kontrole çağırıyor ya da bir iki kez acile gittik, bu durumlarda oğlumu kv bırakıyorum. O da hergün kızını kontrol etmek için yanına gidince oğlumu da götürüyor. Bazen diyorum anne benimkini götürmesen kız zaten sıkıntılı tahammül edemez falan diyorum ama o da mecburen götürüyor. Bu arada oğlum 3 buçuk yaşında. Tahammül edemedigi, bağırıp azarladıgi şeyler de şunlar; emzirirken çocuk merak ediyor ne yaptığına bakmak için çocuk odasına giriyomus, mutfakta bulduğu süzgeçle oynuyomus, bebeği merak edip başında dolanıyomus, bebeğin eşyalarina dokunuyomus falan filan. Tamam anlıyorum doğum zor bi olay, kimse kimsenin çocuğuna katlanmak zorunda değil ama o da senin yeğenin. Kaldı ki gezmeye gitmiyorum hastanedeyim ve orda da kv ilgileniyo oglumla.
Geçen gün yemeğe geldiler. Çocuğu emzirmek için yatak odama geçti. Arkasından oğlum da hala napiyosun diyerek gitti. Çocuk odaya girer girmek çık dışarı diye bağırdı bende gittim yanına. Çocuğumu çıkarmak için. O sırada oğlum halama kardeşimin pusetini göstericem dedi, bizim pusetimize dokundu burda diye. Yine bağırdı, bırak onu kıracaksın diye. Ben de "x, biz bu konularda çocuğu azarlamiyoruz kardeşini kıskanmasın diye" dedim. Cevap vermedi. Ama bunlar sadece örnek.
Bilmiyorum ben mi abartıyorum acaba hamilelik duygusalligiyla. Ben her şeye azarlamadigim için başkalarının çocuğumu durduk yere azarlamasi zoruma gidiyo. Uzak durmak tek çare ama şu an hastane işleri sırasında falan oğlumla kv ilgilendiği için mecburen etrafında oluyo
Gebertirim bilmem ne yaparım diyenlere kulak asmayın bence siz. Zaten normalde de arkadaşınız olduğunuz için onu en iyi siz tanır, normal şartlarda nasıl bir insan olduğunu siz bilirsiniz. En iyisi halini iyi görmediğinizi, belki biraz psikolojik destek almasında fayda olabileceğini açıkça yüzüne söylemeniz. Eğer tavrı yine öfke olursa, işte o zaman uzak durmaktan başka bir çözüm yolu yok tabii.
Gebertirim bilmem ne yaparım diyenlere kulak asmayın bence siz. Zaten normalde de arkadaşınız olduğunuz için onu en iyi siz tanır, normal şartlarda nasıl bir insan olduğunu siz bilirsiniz. En iyisi halini iyi görmediğinizi, belki biraz psikolojik destek almasında fayda olabileceğini açıkça yüzüne söylemeniz. Eğer tavrı yine öfke olursa, işte o zaman uzak durmaktan başka bir çözüm yolu yok tabii.
Cnm bence haklı değilsiniz
Lohusa o ve o yaştaki çocuklar da rahatsız edici gerçekten
Uzak durmak en güzel çare bunun yolu yok demeyin bulursunuz eminim
Bebek biraz buyusede devam edecektir muhtemelen dokunma vurma fln diye en guzeli mesafe mesafe
Görümcenizin ilk doğumu, dolayısıyla şu anda ilk kez karşılaştığı birçok sıkıntı ile bunalıma girmiş olabilir ,
Yerinizde olsam annesi ile konuşur, destek almasını sağlarım , sizin oğlunuza da eminim ki isteyerek yapmıyordur o tavırlarını, içinde neler yaşıyor kim bilir, Allah yardımcısı olsun , insallah profesyonel destekle atlatır bu dönemi.
Hic bir sey kücük bir cocuga bagirmak icin sebep olamaz. Ben senin enişte olayini da hatirliyorum. Kendini ezdirme derim
Kilitlesin kapısını o zamanAynen... Niye böyle yapıyosun daha 3 buçuk yaşına o mahrem bilmez ki diyorum, olsun ben utanıyorum diyo. Bilemiyorum. şu an psikolojisi normal değil belki ama böyle ne zamana kadar devam edecek bilmiyorum.
Ben ona hak verdiğim nokta bu zaten. Kimse sıkıntıliyken başka bi çocuğa tahammül etmek isteyebilir. Ama o çocuk onun öz yeğeni ve ben keyfiyeten yanına bırakmıyorum. Kv bırakıyorum o da onun yanına götürüyo. Yemeğe çağıran da ben değilim emri vaki geldiler. Bana kalsa hiç yollamam çocuğumu. Ama ne bileyim, insan bi kac saat katlanamaz mi? Yine korusun bebeğini. Ben onun çocuğuna da zarar gelsin istemem. Korumak demek azarlamak demek mıdır onu bilemedim...
Kilitlesin kapısını o zaman
Çocuğa bağırmak çözüm mü
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?