Merhabalar,
Evlendiğim günden beri görümcemle daima sorun yaşadık. Çocuğum 3 yaşında ve babannesi bakıyor. Ancak görümcem de emekli ve o da evde. Ben her zaman en iyi niyetimle davranmaya çalışsam da gerçekten inanılamaz şekilde davrandı. Hakkını yiyemem ama eşim asla ondan taraf olmadı beni de üzmedi. Ancak bir sabah işe giderken çocuğumu bıraktığımda bana olmayacak şekilde bağırdı. Ya sabır dedim sonra da iş yerindeyken ben aradığımda annemi istedim, annenle görüşemezsin çünkü şu an senin çocuğuna bakıyor dedi. O çocuğu ben babamın evinden mi getirdim deyince bana senin yaptıkların artık canımıza yetti diye bağırdı. Ben de açtım ağzımı yumdum gözümü. Eşim iş yerime geldi özür diledi. Sonra gitmiş ablasıyla da konuşmuş. Neyse, biz o zamandan beri görüşmüyoruz. Sabahları eşim çocuğu bırakıyor ve alıyor. Ben çocuğu kreşe verelim dedim ama eşim asla kabul etmedi pandemiden ötürü. Ben de o halde beni karıştırma dedim.
Geçen akşam yatarken kızım bana anne ben kötü biriyim dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bunun sebebi ne olabilir diye düşünürken hepimizde birtakım kabahatler buldum. Bu çok önemsiz de olabilir ama çok önemli de olabilir. Ben geçirdiğim kısa zamanda sürekli onu uyarıyor olabilirim dedim. Eşimle konuştuk ve daha az uyararak evde biraz daha sakin bir ortam yaratmayı deneyelim dedik. Ancak elbette geçen bayram sadece babası ve kızım gidip aileyle bayramlaştı. Yada doğum günleri olduğunda ben asla gitmiyorum. Ben bunu da en azından düzenlemek amacıyla görümceme mesaj attım. Dedim ki bundan sonra can ciğer olamayız ama belki de asgari müşterekte buluşarak özel günlerde kızımın mutlu olmasına destek olabiliriz. Ben kendi adıma özür diledim ve eşime de isterse ailesini yemeğe davet edebileceğini söyledim. Görümcem mesajı okudu ama cevap vermedi.
Ben eşime durumu anlattım o da o kendi terbiyesizliğine baksın dedi. Sen büyüklük yapmışsın ama bana sorsaydın ben konuşma derdim dedi. Gelin görün ki ben bu tavırdan da rahatsız oldum. Çocuğu Eylül'den önce kreşe vermek istemiyor eşim. Ama ben artık ne yapabilirim bilemiyorum.
Herkese okuduğu için teşekkürler.
Evlendiğim günden beri görümcemle daima sorun yaşadık. Çocuğum 3 yaşında ve babannesi bakıyor. Ancak görümcem de emekli ve o da evde. Ben her zaman en iyi niyetimle davranmaya çalışsam da gerçekten inanılamaz şekilde davrandı. Hakkını yiyemem ama eşim asla ondan taraf olmadı beni de üzmedi. Ancak bir sabah işe giderken çocuğumu bıraktığımda bana olmayacak şekilde bağırdı. Ya sabır dedim sonra da iş yerindeyken ben aradığımda annemi istedim, annenle görüşemezsin çünkü şu an senin çocuğuna bakıyor dedi. O çocuğu ben babamın evinden mi getirdim deyince bana senin yaptıkların artık canımıza yetti diye bağırdı. Ben de açtım ağzımı yumdum gözümü. Eşim iş yerime geldi özür diledi. Sonra gitmiş ablasıyla da konuşmuş. Neyse, biz o zamandan beri görüşmüyoruz. Sabahları eşim çocuğu bırakıyor ve alıyor. Ben çocuğu kreşe verelim dedim ama eşim asla kabul etmedi pandemiden ötürü. Ben de o halde beni karıştırma dedim.
Geçen akşam yatarken kızım bana anne ben kötü biriyim dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Bunun sebebi ne olabilir diye düşünürken hepimizde birtakım kabahatler buldum. Bu çok önemsiz de olabilir ama çok önemli de olabilir. Ben geçirdiğim kısa zamanda sürekli onu uyarıyor olabilirim dedim. Eşimle konuştuk ve daha az uyararak evde biraz daha sakin bir ortam yaratmayı deneyelim dedik. Ancak elbette geçen bayram sadece babası ve kızım gidip aileyle bayramlaştı. Yada doğum günleri olduğunda ben asla gitmiyorum. Ben bunu da en azından düzenlemek amacıyla görümceme mesaj attım. Dedim ki bundan sonra can ciğer olamayız ama belki de asgari müşterekte buluşarak özel günlerde kızımın mutlu olmasına destek olabiliriz. Ben kendi adıma özür diledim ve eşime de isterse ailesini yemeğe davet edebileceğini söyledim. Görümcem mesajı okudu ama cevap vermedi.
Ben eşime durumu anlattım o da o kendi terbiyesizliğine baksın dedi. Sen büyüklük yapmışsın ama bana sorsaydın ben konuşma derdim dedi. Gelin görün ki ben bu tavırdan da rahatsız oldum. Çocuğu Eylül'den önce kreşe vermek istemiyor eşim. Ama ben artık ne yapabilirim bilemiyorum.
Herkese okuduğu için teşekkürler.