görüncemın oğlu kızımi dövüyo

sakin sakin evladinizi dovdurmeyin o ne demek ya daha 1 yasinda insan dokunmaya kiyamaz ona ...tavir koydugunuz cok iyi olmus geri adim atmayin doven sizin cocugunuz olsaydi gorurdum ben o gorumceyi...ne kendinizi ne evladinizi ezdirmeyin derim ben
 
farklı düşünen bir benim galiba...

sizin çocuklarınız okul öncesi dönemde, hiç mi başka çocuklarla birbirini hırpalamadı? kardeşlerinin canını yakmadı? ben mi hep denk geldim böyle örneklere?
o kadar çok şahit oldum ki, çocuklar annesi istediğini yapmayınca, annesine bile tekmeyi,tokadı yapıştırıyor. bunu acımasızlığından ya da kötülüğünden yapmıyor, öfkesini yanlış şekilde dışarı vurduğundan yapıyor.

burada, diğer çocuk da 4 yaşında. 1-2 yaşında melek oluyorlar da, 4 yaşında birden herşeyi amaçlı yapan birine mi dönüşüyor?

burada 4 yaşında olan da çocuk. çocuktan çok ailesinin yaklaşımında bir sorun var.

çocuğum olunca, bu tür şiddet eğilimli bir çocuk olmaması için elimden geleni yaparım ancak yine de olursa, diğer çocukları kendi çocuğumdan korumaya çalıştığım kadar, çocuğumu annelerinden de korumam gerekecek heralde...
çocuklar, içindeki enerjiyi, duygusal travmaları çok farklı şekilde ortaya koyabiliyor, bazen bu yol şiddet de olabilir. şiddete, şiddetle karşılık vererek, çocuğa şiddetin 'normal ve uygulanabilir' bir şey olduğunu öğretmekten başka bir şeye yaramaz.

1 yaşında bir çocuğun canının yakılması elbette çok kötü bir şey ancak burada 4 yaşında olan da bir çocuk. büyüklerin dikkatli olması gerekiyor...
 
Son düzenleme:
farklı düşünen bir benim galiba...

sizin çocuklarınız okul öncesi dönemde, hiç mi başka çocuklarla birbirini hırpalamadı? kardeşlerinin canını yakmadı? ben mi hep denk geldim böyle örneklere?
o kadar çok şahit oldum ki, çocuklar annesi istediğini yapmayınca, annesine bile tekmeyi,tokadı yapıştırıyor. bunu acımasızlığından ya da kötülüğünden yapmıyor, öfkesini yanlış şekilde dışarı vurduğundan yapıyor.

burada, diğer çocuk da 4 yaşında. 1-2 yaşında melek oluyorlar da, 4 yaşında birden herşeyi amaçlı yapan birine mi dönüşüyor?

burada 4 yaşında olan da çocuk. çocuktan çok ailesinin yaklaşımında bir sorun var.

çocuğum olunca, bu tür şiddet eğilimli bir çocuk olmaması için elimden geleni yaparım ancak yine de olursa, diğer çocukları kendi çocuğumdan korumaya çalıştığım kadar, çocuğumu annelerinden de korumam gerekecek heralde...
çocuklar, içindeki enerjiyi, duygusal travmaları çok farklı şekilde ortaya koyabiliyor, bazen bu yol şiddet de olabilir. şiddete, şiddetle karşılık vererek, çocuğa şiddetin 'normal ve uygulanabilir' bir şey olduğunu öğretmekten başka bir şeye yaramaz.

1 yaşında bir çocuğun canının yakılması elbette çok kötü bir şey ancak burada 4 yaşında olan da bir çocuk. büyüklerin dikkatli olması gerekiyor...
yani,kardeş kardeşe de ne şiddetler yaşanıyor.bu çocuklar kardeş olsa annesi büyüğü dövecek mi,çimdirecek mi:44:
 
"o senin çocuğuna vuruyorsa sende ona patlatsaydın bir tokat" Bunu konu için de bir kişi söylese olabilir bu kadar insan topluluğu içinde bir tane çıkar böyle düşünen diyeceğim ama yorum yapanlar topluca(istisnalar hariç) bu konuda birbirlerini destekleyici konuşunca inanın irkildim.. İnsanlar bu kadar mı kin dolu olmuş ki 4 yaşında ki bir çocuğa bunu hak görüyorsunuz? Evet yaptığı doğru bir şey değil ama karşılığı da şiddet değil.. Annemin bir sözü vardı döversen arsız olur aç bırakırsan hırsız olur derdi.. Siz bugün ona vurursanız o yarın sizin çocuğunuzu bir köşeye kıstırınca misli fazlasıyla öcünü alacaktır emin olun.. Siz sevgiyle yaklaşın ki oda sevmeyi bilsin öğrensin..

Ayrıca bir yaşında ki kucak çocuğuyla dört yaşında ki oyun çocuğuna böylesi bir ortamı hazırlayan kendinizde suç arıyormusunuz peki merak ettim.. Hani sohbete dalıp çocukları bir köşede unutup sonrasında ağlamalarına koşturmak gibi?
 
yani,kardeş kardeşe de ne şiddetler yaşanıyor.bu çocuklar kardeş olsa annesi büyüğü dövecek mi,çimdirecek mi:44:

:1::1: Bizim evde hemen hemen her gün bu manzara yaşanıyor :1:

Kızım dogdugunda oglum, 4,5 yaşında idi.
Tabi ister istemez kıskançlık yaşandı.

Bebekken hiç ellemedi, zarar vermedi,
ancakkkk kızım ne zaman ki 11,5 aylık olup yürümeye başladı,
abisinin eşyalarını karıştırmaya, abisiyle inatlaşmaya başladı,
işte o zaman oglum içindeki şiddetini ortaya çıkardı :)


O zamanlar hep derdim ki ogluma,
oglum bak sen şimdi böyle yapıyorsun gücün yetiyor, o da biraz daha büyüyünce senden ögrendiği
davranışları yapacak, hatta belki de büyüyünce o seni dövecek.
Uzun uzun anlatırdım vs vs.

Şimdi kızım 22 aylık.
Arada yine atışıyorlar, ama yeri geliyor iş çıgrından çıkıyor,
ve o daha önce söylediklerim gerçekleşiyor.
Abisi gelip şikayet ediyor,
ben de diyorum ki ben sana daha önce hep demiştim oglum,
şimdi sonuçlarına katlanacaksın, sorununu kendin çöz diyorum :)
 
zaten kızımın yanından hiç ayrılmıyorum bu olanlarin hepsi yanımda oluyo kızsam görüncem sen kızıyorsun diye böyle yapıyo diyo e ne yapayım aferin gel öpeyim mi diyim çocuktur yapar boş ver diyolar insanın yüreği dayanmıyo ya kızım da gerçekten ben den çok o çocuğu sever gördüğü gibi alkış çalar.benim zaten kızdığım çocuktan çok görüncem yeri geldimi kendisini sinirlendirdimi hem bağırıyo hem dövüyo ben dövsun demiyorum ama daha sert bir dille yada ceza vererek ikaz edebilir ama nerde

Ben sadece konu başlığını ve ilk sayfayı okudum ve dikkatimi çeken şu renklendirdiğim cümle oldu.
Demek ki o oğluna kızdığı zaman şiddet uyguluyor ki çocuk da anneden bunu öğrendiği için o da kızgınlığını bu şekilde çıkarıyor kızınızdan.
Bir konu hakkında kızınıza gıcık kapmıştır ve hep aklında o düşünce olduğundan ve alışkanlık haline getirdiğinden böyle davranıyordur. Asıl sorun, bu çocuğun şiddete olan meylinin bertaraf edilmesi... Bunu annesi yapamıyorsa, görümceniz yokken siz yapmaya çalışın, hatta annesi yokken daha rahat olur, dersiniz ki " oğlum kardeşine neden vuruyorsun?" o da size anlatır, siz de ona bir olaya kızdığında ya da başka bir öfke/duygu durumunda kendini tekme, dayakla değil, konuşarak, rica ederek ifade edebileceğini söylersiniz. Bunu şikayet şeklinde değil de, daha ılımlı bir şekilde durum böyle böyle diye anlatırsanız, belki o da ne yapması gerektiğini öğrenir, hatta bunu diğer aile bireyleri yanında yapmanız daha doğru, k.valideniz mesela...
Sorun aslında kızınıza vurmasından çok, kendini dayakla ifade edebileceği düşüncesini öğrenmiş olması, zira çocuk boş beyaz temiz bir kağıt gibidir, siz ne çizerseniz, çıkan resim de sizin çizdiğinizle orantılı olur.
 
benim 1 yasinda yegenim var 5 aylik kizim var. yegenim kizimin yanina geldiginde biz gösteriyoruz ay cici bebek diye seviyoruz oda bizden gödügünü yapiyor. vurmaya calistigi zaman dikkatini baska yere cekip cici bebek falan diye söylüyoruz oda seviyor. smdi kizimi görünce biz bisey yapmadan cici yapiyor.. ve asla yalniz birakmiyoruz cocuklari..

sende yalniz birakma hata yakinina gelmesine izin verme ve konusmaya calis cocukla. ne kadar fayda verecek bilmiyorum annesi dövüyor sende konussan.. yani bisey degismeyecek cocukta anne farkli davranmadigi sürece.. görümcen geldigi zaman kayianangile cok durma orda..
 

Diğer yazılanları da okudum da birçok kişi "sen de ona vur, çimdikle, azarla" gibi şeyler söylemiş, açıkçası bu şekilde bir savunmayı ben tasvip etmiyorum zira muhatap olunan da 4 yaşında bir çocuk en nihayetinde... Ben ne bir anneyim ne bir psikolog ne de pedagog... Ama az çok okuduklarımdan ve gözlemlerimden şunu biliyorum ki, çocuğu yetiştiren annedir ve o ne verirse çocuk da onu alır. Özellikle kişiliğin temellerinin atıldığı, en hassas dönem olan 0-6 yaş aralığında, siz çocuğunuzun ileride nasıl bir insan olacağını belirlemiş oluyorsunuz ona öğrettiklerinizle...
Herşeyden önce bir çocuğun en çok ihtiyacı olan şey, sevgidir. Siz o çocuğa sevdiğinizi hissettirir, hem kendine hem ailesine hem de topluma karşı güven duyması gerektiğini aşılarsanız, bu tür sorunlar zaten yaşanmaz, yaşansa da çabucak hallolur.
Efla isimli arkadaşımızın yazdıklarının her kelimesine katılıyorum (sanırım kendisi bu konuda uzman..?). Aslında eğitilmesi gereken kişi öncelikle annesi ama işte çocuk değil ki ona ne yapacağını söyleyesiniz, kendi öğrenmek, gelişmek, okumak istemiyorsa, çocuğuna da ancak kulaktan dolma şekilde eğitim verebilir. Ama siz de yenge olarak elinizden geleni yapabilirsiniz. Hatta çocukları kendi evinizde bir araya getirip onlarla bizzat ilgilenip oyunlar öynatabilirsiniz, hem kızınıza karşı olan tavrını da frenleme şansınız olur.
 
4 yaşındaki çocuk 1 yaşındaki bebeğe şiddet uyguluyor. Yetişkinlerin çözüm önerilerine bakın; dayak yiyen çocuğun annesi dayak atan çocuğu dövsün...
4 yaşındaki çocuğa yaptığının yanlış olduğunu anlatmak yerine daha güçlü yetişkin olan biri çocuğa şiddet uyguyarak sindirsin.
Çocuğa vereceğiniz mesaj "güçlü olan güçsüzü" ezer. "Şiddet kötüdür kimseyi dövmemelisin" mesajını çocuğu tenhada sıkıştırarak çimdirerek canını yakarak vermek çelişkinin dik alası. Gerçi bizim toplumumuz böyle. Zira bizim çocuk yetiştirmede yere düşen çocuğu, sokakta oyun oynarken yaşıtından dayak yiyen çocuğu dövmek gibi şahane çözüm önerilerimiz vardır toplum olarak...

Konu sahibi arkadaş çözüm basit. Önce çocuk bebeğinize bu davranışı yaparken elini tutup yaptığının komik olmadığını kötü bir davranış olduğunu anlatırsınız, çocuk annesine bakar, annesi "haha çocuk işte" diye gülüyorsa anneyi uyarırsınız. Netice de değişen bir şey olmazsa bebeğinizi diğer çocukla bir müddet bir araya getirmezsiniz. 4 yaşındaki çocuğa da bunu belirtirsiniz...

Ben çocuğu çimdiklesem vursam diye düşünmeyin zira sizin bebeğiniz de 1 yaşında kalmayacak, onunda hırçın davranışlar içine gireceği dönemler gelecek, (2 yaş,4 yaş sendromu gibi) o zamanda görümceniz sizin çocuğunuza aynı yaklaşımı sergilese çok pis bozulursunuz. Yanılıyor muyum?
 
kucağınızdaki çocuğu dövüyorsa demek ki çocuk sizden de korkmuyor.
Bir daha yaptığında kolundan tutup sert bir şekilde uyarın. Eşinizde aynı yerde olsun bence, yani ikinizde tepki verin ki hakkaten hafife alınmayacak bir konu olduğunu anlasın görümceniz. Ne demek çocuk o. Diğeri de ufacık bebek yaaa, tekme attığında kafasına gelse Allah korusun, ya bir şey olsa. :(

Başına gelmeyen anlayamaz benimde 2 yaşındaki kızımı, 5 yaşındaki yeğenim dövüyordu sürekli, nasıl içi yanıyor insanın bilirim o duyguyu, artık 1 değil 2 değil. en sonunda eşimle bir bağırdık, Ablam görümceniz gibi de değil, oda destek çıktı, koparın kulaklarını dedi o gün bugündür ses yok Maşallah.

Arkadaşım bu arada bizde yeğenimle çok defa konuştuk, hediyeler aldık, bak sana kardeşin aldı, seni seviyor. Ablam her defasında annecim o senin kardeşin ona böyle yumruk atma, ittirme, dövme ona zarar verirsin o küçücük dedi. Ablamda bir kez olsun çocuklarına şiddet uygulamaz, anlatır hep yaptığının yanlış olduğunu, yani çocuğun şiddet göstermesi anneden olmayabiliyor her zaman.
Ama değişen hiç bir şey olmayınca artık anne baba olarak sabrında bir sınırı var diyorsun.
göğüsede tekme atılmazki. 4 yaşındaki çocuk he, kızma anlat, ama seninki dayak yiye yiye pısırık olsun.
 
Son düzenleme:
hepinize çok teşekkür ederim yorumlarınız için.öncelikle bu durumdan bir tek kv ve eşim haberdar kv de uyarıyo ama kızarak değil eşim bu duruma tabiki çok kızıyo ama oda gördüğü zaman uyarıyo eşim yanım da iken hiç birşey yapmıyo ondan korkuyo şimdi belkim yanlış anlayacaksınız ama eşimin teyze var onunda bu 4 yaşında kızı var görüncemin oğlu kıza karıştımi çok kızar dı ve gerçekten bu teyzemiz oldumu kızıma bile karışmıyo korkuyo.yanizda birşeyler götürün demişsiniz neler vermedim ki bak bunu veriyorum ama kızıma karışma diyorum tamam diyo daha bitirmesiyle yine aynı hareketlerine davam ediyo.Ayrıca kızım sürekli kucağımdadir bir kereden gelir vurup kaçar dün de kv daha yeni geldim üzerimi çıkarmak için kızımi yere indirdim yine bir kereden göğsüne tekme attı bende kızıp gittim.Zaten kızdıktan sonra geri adım atmicam dün eşime de söyledim artık görüncemle aram eskisi gibi olmicak dedim.bakalım zaman ne gösterecek
 
Bende şunu anlamıyorum; şiddet gösteren çocukların, yada davranışları doğru olmayan çocukların, bu davranışlarının aileden kaynaklanmayacağı kanısının ısrarla savunulmasını..

Hayır efendim, bal gibi de aileden kaynaklanır. Bir çocuğu yönlendirmek, eğitmek, ona doğruyu, yanlışı, sevgiyi, hatta ve hatta öfkesini nasıl yönlendirceğini yada yeneceğini öğretmek, zaten ailelerin görevidir.

Şimdi kimse çıkıpta, ufacıcık çocuk nasıl yönlenir, vay efendim çok küçük, anlamıyor v.s gibi itirazlar da bulunmasın. Çok uzaklara gitmeye gerek yok, basit bir örnek zaten verilmiş:

benim 1 yasinda yegenim var 5 aylik kizim var. yegenim kizimin yanina geldiginde biz gösteriyoruz ay cici bebek diye seviyoruz oda bizden gödügünü yapiyor. vurmaya calistigi zaman dikkatini baska yere cekip cici bebek falan diye söylüyoruz oda seviyor. smdi kizimi görünce biz bisey yapmadan cici yapiyor.. ve asla yalniz birakmiyoruz cocuklari..sende yalniz birakma hata yakinina gelmesine izin verme ve konusmaya calis cocukla. ne kadar fayda verecek bilmiyorum annesi dövüyor sende konussan.. yani bisey degismeyecek cocukta anne farkli davranmadigi sürece.. görümcen geldigi zaman kayianangile cok durma orda..
 
bakın çocuktur yapar neden yaptığını oda bilmez gücünü göstermeye çalışır yada kıskanır o nedenle yapar çocuk olmasa yapar mı bunu?
ama annesi görünce hemen sert dille ikaz edecek yapma oğlumla kalmaz ben açıkçası oğlum birine vursa hemen seert kzarım kaşlarımı çatarım müsaitbir anda çeker çocuğumu kenara kızarım birdaha yaparsan bnde sana vururum die
ama her anne böyle değil umrunda mı biri birine vurmuş hoşlarına bile giden bıyık altından gülenleri gördüm
benim en samimi olduğum arkadaşım oğlu benim oğlumla yaşıt ama çocuk hem çok şımarık hem çok şiddet eğilimli lojmanda kimse sevmyor herkes çocuğunu onun yanından alıp uzaklaşıyor
birkeresinde benim çcuğun gözünün üsütne vurdu oğlum kendi topunu vermedi çocukta saldırdı oğlum inatlaştı vermedi die açıldı patlattı birtane gözü kızarmıştı annesi'''yapma oğlum yarım ağızla'' neyse ardan 2 dk geçti yine vurdu ben bir bağırdım çağırdım çocuğun kolunu bir sıktım birdaha vurursan bende sana vurumum döndüm annesinede ya sende hiçbirşey demiyorsun bizimkiler senin oğlunun stres topu bıktık usandık dedim yeter artık dedim sen terbiye edemiyorsan ben ederim terbiye evladını dedim dedimde dedim ama kadın kaldırdı benim oğlum döverde ederde kimse karışamaz seninkide vursun mal mı dedi:53: herşeye ağlıyor dedi ben çıldırdım baktım edepsizle baş edemeyeceğim aldım çocuğumu çıktım :4:
bu kadınla yediğim içtiğim ayrı gitmezdi onun oğlu vurdu kırdı döktü birşey demedim ama benim oğlum hafif ittirse kızardı ne kadar salakmışım diyorum şimdi arkadaşlığı batsın dedim o günden beri görüşmüyorum ve benim gibi kimse konuşmuyor öyle tek başına gezinip duruyor sevgili kıymetli oğluyla altın bebek oğluyla
sende görümcende olsa görüşme tavır yap baktın çocuk vuruyo basacaksın yaygarayı yada sende çocuğa dksında çarpacaksın tokatı sende doğurdun marketten almadın çocuğu canım ezdirme kızını da kendinide
 
kızım 5 yaşında sakin yapılı bir çocuktur benim.görümcemin de çok yaramaz bi oğlu var 3 yaşında gerçi ona çocuk demek yersiz bi kelime olur:34::34:

kızımda görümcemin oğlundan çok dayak yerdi ısırırdı.koparana kadar saçlarını yolardı defalarca görümceme dedim,abla oğluna bak diye oda oturduğu yerden yapma oğlum derdi yada bana bi tane vur derdi.tabii asla vurmadım neticede oda bi çocuk.

hep görümceme kızardım çocuğuna bakmıyorsun diye aman napıyım bıktım diye karşılığını alırdım.ha bu arada bide dalga geçerdi koca kzın oğlumdan dayak yiyor diye

sonra bir gün evdeyken görümcemlerin lafı geçince kızım ağlamaya başladı ben gitmem oraya diye.anladımki kızım gerçekten çok etkilenmiş bizim küçük çeteden.

sonra kayınvalidemlerde bir araya geldik yine kızım yerde evcilik oynuyor baktım görümcemin oğlan ağzından salyalar aka aka eller havada kızıma koşuyor:27::27:annelik iç güdüsüyle yerimden bi fırladım napıyosun sen diye bi bağırdım bi daha görmüycem ablana vurduğunu sakınnnn dedim:47::47:ama nasıl kaş çattıysam o gün bugündür çocuk beni görünce deil kızıma bakmak yanına yaklaşamıyor:32::32:
 
zaten kızımın yanından hiç ayrılmıyorum bu olanlarin hepsi yanımda oluyo kızsam görüncem sen kızıyorsun diye böyle yapıyo diyo e ne yapayım aferin gel öpeyim mi diyim çocuktur yapar boş ver diyolar insanın yüreği dayanmıyo ya kızım da gerçekten ben den çok o çocuğu sever gördüğü gibi alkış çalar.benim zaten kızdığım çocuktan çok görüncem yeri geldimi kendisini sinirlendirdimi hem bağırıyo hem dövüyo ben dövsun demiyorum ama daha sert bir dille yada ceza vererek ikaz edebilir ama nerde

valla kimse kusura bakmasın benim arkadaşın çocuğuda aynıydı ikidebir kızımı ısırırdı annesinin yaptığı şeyde sadece oğlum yapma neden yapıyosun.aynen bu ses tonunu bi duysanız varya kağnı arabası gibi.bi öyle iki öyle derken bikeresinde bi yapıştırdım çocuğa kızımıda tembihledim o sana yaparsa sende ona yap diye..şimdi yapamıyo yapsada kızımda kendisini koruyo.
 
kusura bakmayında küçücük bir çimdiktende psikolojisi bozulmaz o çocuğun

sadece yapmaması gerektiğini anlar

sanki biz hiç yemedik çimdik terlik

bu ne ya yapma oğlum etme kızım biz dayağa karşıyız

ee biz dayaktan komalık etsin mi dedik poposuna çimdiği büküver dedik işkence mi bu şimdi
 
siz anne olarak yapacağınızı yapmıssınız zaten
önce bebeğinizle ilgilenmediniz de ondan vurdu sandım ama son mesajlarda daha net yazmıssınız
o yüzden yapacak bir sey yok
sert bir bakış ya da hafif bir ikaz
ben 4 yasındaki bir bebeğe de şiddet uygulanmasından yana değilim

en iyisi gitmeyin
görümcenize de acıkca deyin kızıma oğlun vuruyor içim acıyor kusura bakma gelmicem deyin
o da cocuğunu düzgün egitsin
1 yasındaki bebege tekme atılmaz
Allah korusun dönüşü olmaz yollara girersiniz
cocuğunuzdan ne görümceniz ne de baskası önemli değil
 
Back
X