Görünmez Olmak...

Sevgili olsa anlarım ama artık ben arkadaşlara bu kadar anlam yüklemiyorum. Yazarsa başım gözüm üstüne yazmazsa güle güle. Hiçbir zamanda ''bir sorun mu var?'' diye sormam. Orta okuldan arkadaşım var çok nadir konuşuruz ama hem ben hem de o beni sever. Kendi şahsi fikrim artık çok yakın arkadaşım da olsa mıçmıç gibi sürekli konuşma taraftarı değilim arkadaşlarımda benim düşüncemde.
 
Son düzenleme:
İşte tam da bu sebeple hayatıma ancak ilgilenebileceğim kadar insan alırım, onlarla da iki elim kanda olsa en geç 2 saat içinde iletişime geçerim.
Kuru kalabalıklara değil, beni değerli hissettiren ve aynı değeri gösterdiğim insanlar hayatımda vardır.
Karşılık görmüyorsanız onlara dost değil, zaman geçirmelik tanıdık denir.
 
İsteselerdi herturlu cevap yazarlardi. Demekki istemiyorlar sende mesafeli ol. Birde insanları hayatınızın merkezi yapmayin.
 
insan bazen kimseyle konuşmak istemiyor, insanlardan kendini soyutluyor. öyle bir şey olabilir belki. sorunları vardır ya da depresyondadır, paylaşamıyordur sizinle. ama sosyal medyada aktif görüyorsanız, diğer arkadaşlarıyla buluşuyorsa sürekli ve size cevap vermemeye devam ediyorsa hiç yazmayın aranayın o kişiyi
 
Bazen yapılan bir şeyden rahatsız olduğun için değil genel olarak hayatı o kişiyle arkadaş olarak paylaşmak istemezsin. O yüzden ipleri koparmaya başlarsın. Çünkü kafalar açmaz. Sebep bu da olabilir. Muhtemelen onların da sizinle kafanız açmıyordur. Ama siz üzüntünüzden fark edemediniz belki de. Kafa yapınıza daha uygun insanlarla karşılaşmaya arkadaş olmaya çalışın. Ölene kadar arkadaş olamıyorsun çoğu insanla ya ortaokulda kopuyorsun ya lisede vs. Çünkü büyüdükçe bambaşka insanlara dönüşüyor insanlar. Zorlamamak gerek. Sırf bu yüzden ergen gibi arkadaşımı niye engelleyim düşman gibi. Sadece anlamasını sağlarım.
 
Arkadaşlarımdan babası hasta olan bugün yazdı. Tedavi için babasını yurtdışına götürecekmiş. O nedenle işlemler için koşturuyormuş. Yoğun olduğunu, aramızda herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben de geçmiş olsun deyip yardımcı olabileceğim bir şey olursa hep yanında olduğumu söyledim. Bu şekilde bir açıklama yapıldığı zaman zaten sorun olmuyor. Hepimizin hayat gailesi var. Çok yoğun olabiliyoruz, sevdiklerimize uygun bir zamanda dönmek istiyoruz. Diğer açıklama yapmatamları hayatımdan çıkarmaya karar verdim.
 
Mesajlara cevap verme konusunda ben de cok kotuyum.
Surekli ulasilabilir olmaktan nefret ediyorum, bu cagin lanetinin bu oldugunu dusunuyorum
Hicbir arkadasima tepkimi mesajina cevap vermeyerek gostermem ama her zaman mesajlara cevap vermiyorum. Daha dogrusu okuyup kafamda cevapliyorum ama bi ara yazarim deyince kaliyor bazen.
O yuzden kotu niyetli olmayabilir arkadaslariniz.
 
Ben olsam hiçbirine mesaj atmazdım fazla eşeliyorsunuz insanlara bu kadar anlam yüklemeyin.
 
Arkadaşlarınızla ayrı kafadasınız. Bence iki tarafın da suçu yok, çünkü herkes herkesi kendi gibi sanıyor.

Bir grup var aşırı rahat, hani görüşelim bir kere, bir dahaki sefere bir yıl sonra bile görüşsek kaldığımız yerden devam edelim. Genelde yoğun, hayatı dolu yaşayan, uzun uzun açıklama yapmaktan hoşlanmayan, bir şeylerin altında mana aramayan tipler bunlar ki ben özeniyorum:)

Bir de senin gibi biraz insanları kaybetmekten korkan, kendini uzun uzun açıklamak isteyen, arayı açmayalım diyen, mesafe girerse bana yazmazsa altında bir şey vardır diye kafasında kuran tipler (ben de dahilim). Ben yavaş yavaş böyle olmayı bırakıyorum. Çünkü bazen benim de birinin mesajını açasım gelmiyor ama onu sevmediğimden değil bazen ben kendime bile tahammül edemiyorken başka bir insanı çekemiyorum. Ama sonra o insanla görüşüp bir kahve içip arayı kapatabilşyorum.

Size tavsiyem hayatınızı doldurun, hayatınız boş demiyorum ama bunları düşünecek niye yazmadı yoksa bir şey mi yaptım diyecek Vaktiniz olmasın. Başka arkadaşınızla çıkın siz de o yazmadıysa. İnsanları kovalamayın yani. Darlamayın kendini ifade etmek isteyen zaten eder, bir şey mi yaptım diye deşmeyin.

Bu kafa yapısına gelmek biraz vakit alıyor biliyorum o yüzden şu an ne desek boş:)
 
Bencede. Bende ilk mesajlari atmayi biraktim. Benim sandigim kocaman bahce öldü
Bu kararı yıllar önce bende almıştım,mesaj atmayı, aramayı bıraktım. Dediğiniz gibi koca bir bahçe öldü benimde. O gün bugündür birkaç adım atar bırakırım gerisi gelecekse geliyor zaten.
 
Son düzenleme:
İnsanlar çıkarlarına göre davranıyorlar bende bunu anlayana kadar epey üzdüm kendimi. Acaba bir hatam mı oldu diye. Ancak 32 yaşımda akıllandım kim bana ne kadar geliyorsa o kadar gidiyorum mutluluğun formülü bu. Aldığın kadar vermek. Kafanı takıp üzülmen sadece sana zarar verir
 

++++
++++
 
Bence fazla takılmayın bu duruma.
Hepimizin telaşı,işi gücü koşturmacası var.Mesela iş güç,ev işleri çocuk derken boş vaktim de çoğu zaman arkadaş,anne,kardeş bile çekesim gelmiyor.
Seviyorum ama sanki alo desem ya da yazsam kafadan 1 saatim gidecek ve kafa dinleyemeyecek hissediyorum.
Çok yakın bir arkadaşım var hamile ne zamandır arasam diyorum kısmet olmuyor sanki ara ara kısaca yazıp geçiyorum ne o ne ben alınmadık hiç bugüne kadar.
İnstadan bazen kardeşimin attığı şeylere dahi bakmam devamlı birşeyler atıyor diye kızdığım dahi olur.
Yine yakın bir arkadaşım öğlen yazdı henüz cevap veremedim eve az önce girdim ve dinlenip dönmeyi düşünüyorum.
Hepsini ayrı ayrı çok seviyorum ama devamlı mesaj atıp yazamam ya da uzun uzun konuşamam sıkılıyorum yapı olarak da.Keza böyle devamlı yazıp ara ara sitem eden bir arkadaşıma vaktim yok dedikçe (ki geçen yıl nefes alacak vaktim yoktu) o kadar üstelediğini hissettim ki hayatımdan çıkartmak zorunda kaldım ve soğudum.

Kısacası hepimiz yorgunuz,kendimize vakit ayırmak ya da boş boş oturmak istiyor olabiliriz.Bu kadar alınmayın derim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…