artık ne yapacağımı nasıl davranacağımı kimlere dert yanacağımı şaşırmış durumdayım...ailemden km.lerce uzaktayım...bilmediğim, tanımadığım memlekete evlendim ve yaşamaya çalışıyorum...hergün ağlıyorum....koskoca 2 buçuk sene oldu hala alışamadım ve alışamayacağım... sadece eşim var bana yardım edecek sıkıldığımda yanımda duracak ama o da yok... ne zaman ona ihtiyacım olsa yanımda değil...anlatacak çok şey var ama hep içime atmaktan içim şişti artık...bende buraya yazmaya bi nebze olsun rahatlamaya çalışıyorum kusura bakmayın arkadaşlar...
eşim özetle çok umursamaz, vurdumduymaz, maçkolik ve rahat bi insan...bu memlekete gelir gelmez çalışmaya başladım...
iş arkadaşlarımla aramız iyi ve ailecek görüşür durumdayız...dün de yine evli bi arkadaşın evine davetliydik...eşim söylediğim gibi maçkolik bi insan olduğu için oraya neden gidiliyormuş onun arkadaşlarıyla planı varmış çok önemli maç varmış onlara söz vermiş ama ben böyle kendi kafama göre plan yapmışım kısacası burnumdan getirdi gidene kadar...orada kimseye bu durumu belirtmemek için ortama dahil olmaya çalıştım...fakat eşim somurtup bir köşeye çekilip maç izledi...ben yine aramızda bişey var sanmasınlar diye gittim yanına beraber maç izledik...maç sonunda da kalktık geldik...eve girer girmez (abartmıyorum) yine bana başka bir mevzuda söylendi tartıştık ve salonda uyuya kaldı sonra orada uyumak istedi...bende yalnız bırakmayıp ayrı kanepeye geçip uyudum....sabah baktım kalkmış bana daha günaydın bile demeden ben arkadaşlarımın yanına gidiyorum öğlen gibi gelirim dedi...bunun gibi yaptığı o kadar çok şey var ki anlatamam...insan uyuyunca sakinleşir benim bildiğim bu nedir? bende sinirlendim gelme bir daha eve dedim...giyindi kuşandı çekti kapıyı gitti...sinirlerim çok bozuk...ağlıyorum ben ne yapacağım nasıl davranacağım artık bilmiyorum....
eşim özetle çok umursamaz, vurdumduymaz, maçkolik ve rahat bi insan...bu memlekete gelir gelmez çalışmaya başladım...
iş arkadaşlarımla aramız iyi ve ailecek görüşür durumdayız...dün de yine evli bi arkadaşın evine davetliydik...eşim söylediğim gibi maçkolik bi insan olduğu için oraya neden gidiliyormuş onun arkadaşlarıyla planı varmış çok önemli maç varmış onlara söz vermiş ama ben böyle kendi kafama göre plan yapmışım kısacası burnumdan getirdi gidene kadar...orada kimseye bu durumu belirtmemek için ortama dahil olmaya çalıştım...fakat eşim somurtup bir köşeye çekilip maç izledi...ben yine aramızda bişey var sanmasınlar diye gittim yanına beraber maç izledik...maç sonunda da kalktık geldik...eve girer girmez (abartmıyorum) yine bana başka bir mevzuda söylendi tartıştık ve salonda uyuya kaldı sonra orada uyumak istedi...bende yalnız bırakmayıp ayrı kanepeye geçip uyudum....sabah baktım kalkmış bana daha günaydın bile demeden ben arkadaşlarımın yanına gidiyorum öğlen gibi gelirim dedi...bunun gibi yaptığı o kadar çok şey var ki anlatamam...insan uyuyunca sakinleşir benim bildiğim bu nedir? bende sinirlendim gelme bir daha eve dedim...giyindi kuşandı çekti kapıyı gitti...sinirlerim çok bozuk...ağlıyorum ben ne yapacağım nasıl davranacağım artık bilmiyorum....
Plan yaparken keşke adama da sorsaydın, kolundan tutup sürüklemeye çalışmasaydın.
