• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Gözyaşlarımı tutamadım..

Herkes çocuğun olunca değişir her şey diyor ama bilmiyorum ya bu duygular öyle bir çocukla değişir mi ?
Katlanarak artar... torunlarını görmüyorlar diye üzülürsün birde...

Durumunuz iyiyse yılda 2-3 kere biletlerini al, gelsinler yanına....3' er günlük bile olsa iyi gelir hem sana hem onlara....hemde eşin ailesine karşı sahipsiz gibi durmazsın....

Çalışıyor musunuz?
 
Katlanır, torunlarını girmiyorlar diye üzülürsün birde...

Durumunuz iyiyse yılda 2-3 kere biletlerini al gelsinler yanına....3 er günlük bile olsa iyi gelir hem sana hem ona....hemde eşin ailesine karşı sahipsiz gibi durmazsın....

Çalışıyor musunuz
Durumumuz şuan için o kadar iyi değil. Bu şehire geldim geleli ben bir kaç gittim 1 kere de onlar geldiler.. Ama takdir edersiniz ki yetmiyor.. Insan ailesini hep yanında görmek istiyor.. Bazen çok bunalıyorum keşke annem şuan yanımda olsa kız kardeşim yanımda olsa diye sonra bakıyorum kimsecikler yok..
Fotografcıydım evlendikten sonra bıraktım mesleği eşim çalışmamı istemedi
 
Niye kimsesiz olasınız yahu ne kadar drama seviyosunuz. Keşke bu kadar uzağa evlenmeseydiniz o halde. Anlıyorum zordur ama 2 sene olmuş halen ağlamanız falan aşırı saçma. Herkes yerinde sağlıklı mutlu olsun kendinize eziyet etmeyin yazık günah gençliğinize vallahi
 
Sen esinle bi ailesin bi artik ona alistir kendini bircogumuz bende evlenip baska sehire geldim 15 sene oldu alistim artik senede iki kere bazende 1 kere goruyorum sagliklari yerinde olsunda napalim telefonlar var cok sukur goruntulu konusma firsatiniz var bu kadar dramatize etmeyin yahu kurslara gidin ise girin spora gidin ama evde oturup kendinizi dinlemeyin alisirsiniz sizde hayat boyle
 
evliliğe hazır olmadan mı evlendiniz? evlendikten sonra "insan ailesini hep yanında görmek istiyor" düşüncesi evliliğin doğasına aykırı. keşke evlenmeseydiniz o halde. bu düşünce yuvanızdan sizi soğutur . evliliğin ilk yılları çok değerli bence. ilk yılımızda ben de çok uzaktaydım ailemden. onları tabiki çok özlüyordum. onlar da beni özlüyordu. annem zırt pırt beni çağırıyordu 1000 km öteden. ben de gidiyordum. sonra anladım ki bu çok saçma. evliliğimin 1.yılını kaç defa yaşayacağım , zaten 3.yıldan sonra herşey ister istemez monotonlaşır. bence kurduğunuz yuvaya odaklanın.
 
İyi akşamlar arkadaşlar..
Öyle bir dolmuşum ki şuan şuraya yazarken de gözyaşlarımı tutamıyorum.
Arkadaşlar ben gurbete gelin geldim. Gurbete alışmak daha doğrusu alışmaya çalışmak benim için çok zor oldu. Arada da zorlandığım yalnız hissettiğim zamanlarım çok oluyor.
Benim annem babam ve 2 kardeşimden başka kimsem yok çünkü.. Ne anne tarafım ne baba tarafım bize hiç sahip çıkmadılar..
Babam bize çok düşkündür. Tabi bizde ona. Yeri gelir arkadaş yeri gelir kardeş yeri gelir sırdaş olur.
Annem çok gariban,sakin,sessiz,savunmasız bir insandır. Babama sevgimi fazlasıyla gösterirken anneme olan sevgimi hep icimde tutmuşumdur. Ne bileyim hic ona sevgimi gösteremedim. Ama icimde hep volkanlar kopardı. Evlendikten sonra onun pişmanlığını hep yaşıyorum. 12 yıl okuduktan sonra 4 5 yıl çalıştım.Evle olan alakami da az çok tahmin edersiniz.Keşke annemin yanında daha fazla zaman gecirseydim. Keşke ona sevgimi gösterebilseydim. Annem,babam beni gönderirken çok ağladılar,tabi bende.. Baya uzun bir süre kendime gelemedim..Çünkü uzun ince bir yola gidiyorum hemde temelli..Gerçi kapının ardındaki her yer gurbet..
Çok özlüyorum.. Evlendikten sonra daha da düşkün olmaya başladım.
Ne bileyim bilmediğim bir şehirdeyim. Burada hiç kimsem yok.. Evet eşim var abileri kardeşleri var ama ne olursa olsun insanın kendi ailesi gibi olmuyor.
Sık sık özlediğimi dile getirip onları da zor duruma sokmak istemiyorum. Şuan maddi durumları da biraz kritik.. Ev aldılar,kredi ödüyorlar,memur maaşıyla kıt kanaat geçinmeye çalışıyorlar. Gelmek isteyip de gelememek çok üzer onları..
Bende istediğim zaman gidemiyorum. Malûm 11 12 saat ötemdeler.
Hemen yanımızda benim gibi yeni bir gelin geldi. Annesi babası hep burada geliyorlar gidiyorlar seslerini duyuyorum.. Zoruma gidiyor,ağlıyorum..
Gurbette olunca insan kendinden çok onları düşünüyor. Her sıkıntımı söylemem onlara beni düşünüp evhamlanmasinlar diye. Çünkü kıyamıyorum. Benim yüzümden üzülsünler istemiyorum.
Çok korkuyorum onlara bir şey olacak diye. Kimsesiz olmak çok zor arkadaşlar..Allah'tan başka sığınacak hiçbir dalım yok..
Ne bileyim işte ne yazdigimi bilmeden öyle yazdım.. Umarım anlaşilabilirim..
Kıyamam sana bende ilk evlendiğim dönemlerde aynı durumdaydım hiç unutmam balayında geceleri annemi arar ağlardım ben sizi çok özlüyorum napcam tek başıma diye gerçi senin kadar uzak değildim ama gitme imkanım yoktu her istediğim de sonradan çocuk olunca yeni yeni alıştım bende buraya inşallah sende bir an önce alışırsın da üzülmezsin :dua:
 
Niye kimsesiz olasınız yahu ne kadar drama seviyosunuz. Keşke bu kadar uzağa evlenmeseydiniz o halde. Anlıyorum zordur ama 2 sene olmuş halen ağlamanız falan aşırı saçma. Herkes yerinde sağlıklı mutlu olsun kendinize eziyet etmeyin yazık günah gençliğinize vallahi
Bunca şeyi okuyup drama yaptığımı mi düşündünüz. Gerçekten çok kırıcı bir kelime. Ben drama olsun diye yazmadım.. Herkesin hassasiyeti farklıdır.. Bu da benim zayıf noktam neden böyle gerici bir cümle kurdunuz
 
İyi akşamlar arkadaşlar..
Öyle bir dolmuşum ki şuan şuraya yazarken de gözyaşlarımı tutamıyorum.
Arkadaşlar ben gurbete gelin geldim. Gurbete alışmak daha doğrusu alışmaya çalışmak benim için çok zor oldu. Arada da zorlandığım yalnız hissettiğim zamanlarım çok oluyor.
Benim annem babam ve 2 kardeşimden başka kimsem yok çünkü.. Ne anne tarafım ne baba tarafım bize hiç sahip çıkmadılar..
Babam bize çok düşkündür. Tabi bizde ona. Yeri gelir arkadaş yeri gelir kardeş yeri gelir sırdaş olur.
Annem çok gariban,sakin,sessiz,savunmasız bir insandır. Babama sevgimi fazlasıyla gösterirken anneme olan sevgimi hep icimde tutmuşumdur. Ne bileyim hic ona sevgimi gösteremedim. Ama icimde hep volkanlar kopardı. Evlendikten sonra onun pişmanlığını hep yaşıyorum. 12 yıl okuduktan sonra 4 5 yıl çalıştım.Evle olan alakami da az çok tahmin edersiniz.Keşke annemin yanında daha fazla zaman gecirseydim. Keşke ona sevgimi gösterebilseydim. Annem,babam beni gönderirken çok ağladılar,tabi bende.. Baya uzun bir süre kendime gelemedim..Çünkü uzun ince bir yola gidiyorum hemde temelli..Gerçi kapının ardındaki her yer gurbet..
Çok özlüyorum.. Evlendikten sonra daha da düşkün olmaya başladım.
Ne bileyim bilmediğim bir şehirdeyim. Burada hiç kimsem yok.. Evet eşim var abileri kardeşleri var ama ne olursa olsun insanın kendi ailesi gibi olmuyor.
Sık sık özlediğimi dile getirip onları da zor duruma sokmak istemiyorum. Şuan maddi durumları da biraz kritik.. Ev aldılar,kredi ödüyorlar,memur maaşıyla kıt kanaat geçinmeye çalışıyorlar. Gelmek isteyip de gelememek çok üzer onları..
Bende istediğim zaman gidemiyorum. Malûm 11 12 saat ötemdeler.
Hemen yanımızda benim gibi yeni bir gelin geldi. Annesi babası hep burada geliyorlar gidiyorlar seslerini duyuyorum.. Zoruma gidiyor,ağlıyorum..
Gurbette olunca insan kendinden çok onları düşünüyor. Her sıkıntımı söylemem onlara beni düşünüp evhamlanmasinlar diye. Çünkü kıyamıyorum. Benim yüzümden üzülsünler istemiyorum.
Çok korkuyorum onlara bir şey olacak diye. Kimsesiz olmak çok zor arkadaşlar..Allah'tan başka sığınacak hiçbir dalım yok..
Ne bileyim işte ne yazdigimi bilmeden öyle yazdım.. Umarım anlaşilabilirim..
Ah arkadaşım duygularıma tercuman oldun. Ne kadar güzel bir aileye sahipsin maşallah. Allah uzun ömürler versin onlara. Ben de gurbetteyim. Eşimin ailesi çok ilgili bize sağolsunlar ama benim de yan komşum buralı kız kardesleri ailesi gelir gider içim burkulur hep. Hani isterdim ki canım sıkıldı kahvaltıya anneme gideyim veya o gelsin. Ama yok işte. Bunu da bilerek geldim. Zormuş yapacak birşey yok. Böyle gurbette olanlar var ise başka kendi ilimde, seve seve yoldaslık ederim. Gurbete katlanacagiz Allah eşlerimizle huzurumuzu bozmasın.
 
Kıyamam sana bende ilk evlendiğim dönemlerde aynı durumdaydım hiç unutmam balayında geceleri annemi arar ağlardım ben sizi çok özlüyorum napcam tek başıma diye gerçi senin kadar uzak değildim ama gitme imkanım yoktu her istediğim de sonradan çocuk olunca yeni yeni alıştım bende buraya inşallah sende bir an önce alışırsın da üzülmezsin :dua:
Bu kadar zorlanabilecegimi hiç tahmin edememiştim oysaki.. Insan yalnız kaldığı zamanlarda daha iyi anlarmış.. Teşekkür ederim güzel dileklerin için
 
Benim de eylül de 2 yıl olacak. Kimsem yok burada. Eşimin ailesi de çok ağır şeyler yaşattı buna rağmen dayandım eşim için dayanmaya çalışıyorum. İnşallah atanırım da aileme yaklaşırım. Onlarsız olmak çok zor. Nasıl bir delilik yaptım da geldim buralara bilmiyorum.
 
Benim gurbet dediğim başka ülkede olmak. Siz gerçekten gurbeti gormemissiniz. Annem annesini 18 yıl sonra görebildi. Uçakla bile arada 14 saat var. Şükret.
Şukretmedigimi kim söylüyor elbette bugunumuze şükür.. Dediğim gibi ailemden uzak olduğum her yer bana gurbet.. Ve herkesin hassasiyeti farklıdır.
 
Benim gurbet dediğim başka ülkede olmak. Siz gerçekten gurbeti gormemissiniz. Annem annesini 18 yıl sonra görebildi. Uçakla bile arada 14 saat var. Şükret.
Farklı illerde olmak da gurbet bence. Sonucta kafana estigi an gidemiyorsun . Ya da geçerken ugradim yapamiyorsun. Mesafe önemli degil ki.
 
Sen esinle bi ailesin bi artik ona alistir kendini bircogumuz bende evlenip baska sehire geldim 15 sene oldu alistim artik senede iki kere bazende 1 kere goruyorum sagliklari yerinde olsunda napalim telefonlar var cok sukur goruntulu konusma firsatiniz var bu kadar dramatize etmeyin yahu kurslara gidin ise girin spora gidin ama evde oturup kendinizi dinlemeyin alisirsiniz sizde hayat boyle
Özlemek dramatize yapmak mi hanımefendi?
 
evliliğe hazır olmadan mı evlendiniz? evlendikten sonra "insan ailesini hep yanında görmek istiyor" düşüncesi evliliğin doğasına aykırı. keşke evlenmeseydiniz o halde. bu düşünce yuvanızdan sizi soğutur . evliliğin ilk yılları çok değerli bence. ilk yılımızda ben de çok uzaktaydım ailemden. onları tabiki çok özlüyordum. onlar da beni özlüyordu. annem zırt pırt beni çağırıyordu 1000 km öteden. ben de gidiyordum. sonra anladım ki bu çok saçma. evliliğimin 1.yılını kaç defa yaşayacağım , zaten 3.yıldan sonra herşey ister istemez monotonlaşır. bence kurduğunuz yuvaya odaklanın.
Kurduğum yuvaya odaklanmaya çalışmasam 2 sene de sadece 2 3 kere mi gitmiş olurum sizce.. Ailesini yanında istiyor derken hani ne bileyim aynı şehir de olup da canım sıkıldığında darlandiginda gidip görmek vardı. Başın sıkıştığında çağırmak vardi.. Şimdi gurbettesin onlar üzülmesinler diye herseyini yansıtmak dahi istemiyorsun. Bunlar benim kendi içimdeki savaşlarım. Eşime dahi bu şekilde yansıtıyorum ben
 
Benim de eylül de 2 yıl olacak. Kimsem yok burada. Eşimin ailesi de çok ağır şeyler yaşattı buna rağmen dayandım eşim için dayanmaya çalışıyorum. İnşallah atanırım da aileme yaklaşırım. Onlarsız olmak çok zor. Nasıl bir delilik yaptım da geldim buralara bilmiyorum.
Insan çok sonradan anlıyor değil mi .. Ama her şey yuvamız için Rabbim hicbirimizi pişman etmesin. Arada böyle duygu patlamaları yaşıyoruz da alışıriz inşallah insanoğlu nelere alışmıyor ki .. Annesiz babasız insanlar ne yapsınlar diye teselli ederken buluyorum bazen kendimi. Bazen de böyle dayanamıyorum işte
 
Back
X