ben üniversitedeyken birçok giysim griydi..griyi çok severdim..ama o zamanlar psikolojim iyi değildi..hep depresiftim..ailevi sorunlarım çoktu falan filan..
ve o zamanlar kim sorsa böyle bi soru..GRİ derdim kesinlikle..
ve evet.. kimseyi kırmamak, kırılmamak için hep uyumluydum, mutsuz olsam da herkesi sıkmıyım diye hep neşeli esprili gözükmeye çalışırdım..tatlı bulurdu herkes beni, ve sanırım severdi de...ama siliktim bence .. kendimin farkında değildim...ve kendimi keşfetmemiştim..
şimdi ise 30 yaşındyaım..bir sürü şey atlattım,,psikologa gittim,, dibe vurdum,,,kişisel gelişimle ilgili çok kitap okudum,,hayatımdaki megatif insanları temizledim,,aşk acısı çektim,,iş hayatına atıldım,,.........
ve şimdilerde en sevdiğin renk diyen olsa karar veremiyorum...ama dilimde şunalr var hep kırmızı,turuncu, pembe, mor....mavi yeşil:)
çok mutluyum çünkü...."hayır" demekten korkmayan bir kızım...dürüstüm..fikirlerimi kibarca söyleyebiliyorum...önce can sonra canan demeye çabalıyorum ve kendimi artık çok seviyorum......