GÜÇLÜ BİR KADIIN OLMAKTAN ÇOK YORULDUM


+1
 
ilk yazınızı okuduğumda şu çok sevdiğim karikatürümsü geldi aklıma.
https://img.ifcdn.com/images/a722bd625e5b986a458ddc1a146c25a32ea35d57abd787854888799cf9608819_1.jpg

sizi, bizi, aslında tüm Türk kadınını anlatıyor bu sanki, değil mi? aslında nazik, iyi insanlar olmak istiyoruz. yumuşak kalmak istiyoruz. ama dışarıdan gelen saldırılar bizi rahat bırakmıyor. mecburen o sert metallerin ardına atıyoruz kendimizi. buna da "güçlü olmak" diyoruz. ben şu an bunun güçlü olmakla alakası olmadığını düşünüyorum. kendimizi korumanın başka yolu mu vardı da biz "güçlü" olduk? insanların bir çoğuyla iletişim kuramıyoruz bile. e öyle olunca mecburen kendimizi korumaya alıyoruz. sert bakışımızla, duruşumuzla, öfkemizle, ağzımızdan çıkanlarla.

ben de lafımı hiç esirgemeyen biriyimdir, o yüzden anlıyorum sizi. ağlayıp sızlanan insanlara üzüldüğünüz halde onların o haline tahammül edemeyip sarf ettiğiniz sert sözlere üzülmüşsünüz. öyle doğal ki. arada insan durup kendinin farkına varıyor sanki. hepimiz hayatta yeni şeyler öğreniyoruz. bu hayat serüveni denen şeyin en ilginci de kendimizi tanıma süreci. bu süreç hiç bitmiyor. sizin süreciniz mutluluğa bir kapı açmış gibi göründü bana. çözüm arıyor. üzülmeyin, kendinizi destekleyin ne olur.

ama o ilk yaşadığınız şey ile ilgili bir psikiyatr görmeniz gerektiğini düşünüyorum. normal olarak çok büyük etki bırakmış sizde. insanlara güveniniz sıfırlanmış çok genç yaşta. daha önce psikiyatra gittiyseniz de doktor sizi bu anınızla barıştırmayı başaramamış belli ki. inanın üstesinden gelebileceğiniz bir şey. mümkünse şema terapileri ile çalışan bir psikiyatra görünmenizi tavsiye ederim. sevgiler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…