Ay canim bende öyleyim malesef çok önyargılı yaklaşıyorum bu yuzden herkes beni burnu havada sanıyor.ama toplum olarak insanlar olarak okadar tuhaflastikki duyduğumuz gördüğümüz şeylerden ötürü bu problem.aslında senin değil , kimsenin kimseye güveni yok artık.bu durum nasıl asilir bilemiyorum.cozersen banada soyle:)
O burnu havada sanılma olayı bende de var ki aslında hiç değilimdir. Üniversitedeki sınıf 50-60 kişi. 3 yıl oldu, içlerinde adını bilmediğim, sesini duymadığım, yolda görsem tanımayacağım insanlar var. Yurttaki oda arkadaşlarıma soruyorlarmış beni, Wurstria odanızda tenezzül edip de sizinle sohbet ediyor mu, yüzünüze bakıyor mu falan diyorlarmış, daha birçok şey. Gülüp geçiyoruz, mesafeli olmak her zaman iyidir.
O burnu havada sanılma olayı bende de var ki aslında hiç değilimdir. Üniversitedeki sınıf 50-60 kişi. 3 yıl oldu, içlerinde adını bilmediğim, sesini duymadığım, yolda görsem tanımayacağım insanlar var. Yurttaki oda arkadaşlarıma soruyorlarmış beni, Wurstria odanızda tenezzül edip de sizinle sohbet ediyor mu, yüzünüze bakıyor mu falan diyorlarmış, daha birçok şey. Gülüp geçiyoruz, mesafeli olmak her zaman iyidir.
Valla hayatım aynen öyle.ben sağlam üç bes dost olsun yeter diyenlerdenim.herkese kendimi acamiyorum malesef..boşver herkes ne düşünürse düşünsün nasıl kendini iyi hissediyorsan öyle yap.
Ben de kimseye güvenmem ve bu beni pek rahatsız etmiyor. Yıllar önce güvendiğim insanlar tarafından türlü kazıklar yediğim için artık güveneceğim insan olsa ne olur olmasa ne olur modundayım. İlk başlarda ben de üzülüyordum ama şu an hiç umrumda değil, varsın en derin sırlarımı da paylaşabileceğim bir insan olmasın yani alıştım artık en azından kafam rahat. Kafa rahatlığı kadar güzel bişey yok arkadaşlar, herkese tavsiye ederim. Herkes herkese her şeyi yapabilir yani.
O burnu havada sanılma olayı bende de var ki aslında hiç değilimdir. Üniversitedeki sınıf 50-60 kişi. 3 yıl oldu, içlerinde adını bilmediğim, sesini duymadığım, yolda görsem tanımayacağım insanlar var. Yurttaki oda arkadaşlarıma soruyorlarmış beni, Wurstria odanızda tenezzül edip de sizinle sohbet ediyor mu, yüzünüze bakıyor mu falan diyorlarmış, daha birçok şey. Gülüp geçiyoruz, mesafeli olmak her zaman iyidir.
Benim okulda, yurtta falan daha tanışır tanışmaz aşk hayatını soruyorlar. Henüz iki kelime etmiş olduğum çoğu yeni insan hemen Facebooktan falan ekliyor ya da eklemek istiyor. İlk başlarda çok rahatsız olmuştum ama sonra bi öğrendim ki meğer herkese karşı herkes öyleymiş. Ayrıca insanlarda özel hayat diye bi'şey de kalmamış herkes hemen kendini anlatmaya çok meraklı son zamanlarda. Neyse, 2-3 kişi falan var bende de ama onlar gerçekten de öyle iyi gün dostu değiller yani değerli insanlar.