Evlenmeden önce ilk yılımızda eşimin benimle beraber bir kızla daha görüştüğünü öğrendim hem de aylardır hatta benden önce tanışmış, sonra yalvar yakar devam ettik bir gün kızın mektubunu buldum. Eşimi terk ediyordu (şokkkk ayrılmamışlar demek ki) işte eşimin onunla ilgilenmediğinden, umut vermediğinden, çevresinin hadi ne zaman evlenceksiniz gibi şeyler söylediğinden bahsediyordu, aramıyorsun, görüşmüyorsun vs saçma sapan şeyler. Gerçekten de biz nerdeyse hergün beraberiz, yani kızla benimleyken ne arada görüştü bilmiyorum. Ben tekrar ayrılmaya çalıştım, eşim kızla ilgilenmediğini, sevmediğini, kızın terk etmesi için beklediğini, kendisinin yapamadığını (bu durumda erkekler kadınlar kadar güçlü olup açık açık konuşmadığını öğreniyoruz) söyledi, özürler çiçekler tekrar barıştık, ondan sonra o kızla ilgili bir şey duymadım ve hissetmedim. Daha sonra cüzdanında bir kızın resmini gördüm, karıştırmadım yanlışlıkla birşeyler çıkartırken gördüm, kız esmer kıvırcık kabarık saçlı bir kızdı. Eski sevgilisiymiş, atmaya kıyamamış. Neyse nişanlandık o uyuyor, kandil mesajları geliyor ben de bakıyorum (ikimiz de bakarız birbirimizin telefonuna şeytanlıktan değil aklıma bile gelmedi) neyse bir mesaj ne zaman geliyorsun ankaraya? Bende yine şokkk, gizli numaradan aradım bir kız açtı. Sordum bu ne diye, inkar etti ankaradaki iş yerinden normal bir arkadaş dedi. Bu arada ben görümcelerden de çok çektiğim için bu ne yaaa dedim, terkettim bir ay görüşmedik. Sonra itiraf etti, biz ankaradayken bir arkadaş ortamında tanışmışlar kız nosunu istemiş vermiş, kızılayda oturup konuşmuşlar kız bundan çok etkilenmiş, diğer erkeklere benzemiyorsun vs demiş, bizimki de şımarmış tabi. Yeminler etti, hiçbir şekilde başka görüşmedim, pişmanım, sadece beğenilmek hoşuma gitti vs. İşin içine aileler de girdiği ve ben onun memleketine atandığım için çıkmazdaydım bir kez daha kandım. Barıştık. Evlendik. Şimdi ben bu adama nasıl güveneyim? Asla yapmaz demem ama bir daha yaparsa geri dönüşü olmaz benim için çünkü bardak doldu. Şimdi eskisi gibi değil, beklemiyorum ama yine de içimde hep bir kurt, hep bir şüphe var.