Bipolar teşhisim geçen yıl kondu mani döneminde tanıştım bu kişiyle üniversite mezunu yakışıklı anlayışlı gibi geldi. 6 ay sonra depresyon kısmına girdim aşırı öfke krizleri ve kavgalar yaşadık o zaman sürecinde bu adam dan nefret ettim saldırmak istedimmi evet bağır çağır kavga edip öfke krizlerine çok girdim ama hasta olmadan önce aşırı sakin bir yapım vardı şiddet uygulayacak duruma gelmedim. o zamanlar bu adamdan ayrıldım ev den çalışıyorduk içimden canavar çıkmıştı sanki barışmaya çalıştığında haraket ediyordum 4 ay konuşmadım. sonra doktora gittim ve o zaman bipolar ortaya çıktı çünkü annemin bile üstüne yürüdüm dövücektim okadar berbat bir hastalık. günde 4 ilaç beni iyi yaptı sinirim öfkem geçmesede çok çok azaldı. öfke nöbetleri yok çok şükür . ama hergün laf sokma her gün imalı laflar benim hastalığımı kötü etkiliyor. adam ayrılamıyor dışarda buluşmuyoruz sadece ofisde görüşüyoruz takıntımı desem ne desem bilmiyorum. okadar hayatımın içine zorla girdiki ilaç saatlerim dışardaki işlerim çocuğumun öğretmeninin istediği araç gereç sağlığım doktor kontrolüm . embesilim sanki tek başıma yapamam gibi geliyor bir süre sonra.
Şeytan diyorki bırak ilaçları :)
Kaç yaşındasın? Ayrıca ilaç listesi göndermene gerek yok özelden, ilaçlarımızın raporlu fotoğraflarını internetten bulmak çok kolay. İnsanlar hala dikkat çekmek için yalandan "Bipolarım" demeyi seviyor nedense.
Kullandığın ilaçlardan biri de sakinleştirici gibi bir şey (Doğruysa); ondan böylesin ve teşhisin de çok yeni. Bu da tahminlerim arasındaydı çünkü o kadar cahilce davranıyorsun ki... Ağırlığını anlamış değilsin bu hastalığın, inanası gelmiyor insanın.
O ilaçları kafana göre bırakma sakın ve kendini duygusal olarak korumaya alman, bunun üzerine çalışman gerekiyor. Sado-mazo edersin ciddi söylüyorum, sınırlarını iyice yitirirsin. Nasıl anlatsam bilemedim, en anlayacağın dilde anlatmaya çalışıyorum; "Ayrılamıyorum" diye bir şey yok, ayrılırsın ama bu hastalıklı ilişki devam ettikçe saçma bağlar geliştireceksin, daha zorlaştıracaksın.
Çocuğun var, ondan sorumlusun, sçarsın hayatınızın içine.
Normal biri gibi sıyrılamazsın bu işten bir süre sonra, hastalığın artar, aldığın hasar artar. Bugün sakinleştiricilerle idare ediyorsun, yarın bir gün fena patlarsın. Senin iki katı dikkatli davranman lazım, o şeytanların hep konuşup duracak "İlacı bırak seni salak ediyor, ilacı bırak kilo aldırdı, ilacı bırak kendin olmana izin vermiyor" vb diyecek bir süre çünkü daha yenisin. Bir sene nedir ki? Bebek adımı.
Ve kendine hemen musallat ettiğin şu tipe bak. Zaten bu hastalığı anlamak, sendeki halini çözüp ona göre kendini kuşatmak için senelerin gidecek ve sen böyle bir adamı hayatında tutarak daha bok ediyorsun. Çocuğunu çok ağlatırsın, çocuğuna kalmazsın, kendine de kalamadığın gibi. Bipolarsın, akılsız bir köle değil. Bahanelerinle yüzleş ve o adamdan kurtul.
Ben olacakları yazdım, iddian "Şiddet olmadı" yönünde. Peki, öyle olsun, ben de "Şimdilik" diyeyim o halde. Çünkü devam edersen artacak.
Daha da bu konuya yazmam, sorumsuzluğun ve hastalığının ardına sığınıyor oluşun ciddi sinirimi bozdu.
Kendine düzenli psikoterapi alabileceğin iyi bir doktor bulmaya bak ayrıca.
