Eski konularımdan bildiğiniz üzere 2,5 yıldır bir ilişkim var..erkek arkadaşım şark görevinde..çok rahat konuşamıyoruz haliyle..canımı sıksa da bu durum, yerleşsin, biraz zaman geçsin diyerek bekledim..bir kaç kez şakalaşarak beni ilgisiz bıraktığını söyledim..o da “biliyorum kusuruma bakma aşkım yerleşemedim burada durumlar karışık” falan dedi..tabi arada birşeyler anlatıyor “gece nöbette çok güldük vs” kendini kendime rahatı yerinde diye düşündüm tabi..biliyorum saçma ama kendimi ona karşı çok doldurdum, doldurdukça laf çarpıttım durdum..
hakkını yemeyeyim zaman buldukça arar, sorar, çok gezmemden rahatsız olsa da çıtını çıkarmıyor (ses tonundan anlıyorum tabi gıcık olduğunu)sıkılmayayım diye spora yazdırdı beni(kıskansa da)..aslında konu ilgisizlik değil, konu romantik olmaması..bilerek yapmıyor ya da sevmediğinden değil sadece yaratıcı olmadığından (kendisi diyor bunu)..ama yanımda gayet yaratıcıydı..ben aşkını, sevgisini hissetmedikçe beklemek daha zor geliyor bana..
Neyse..asıl konu şu; 1 hafta önce spora gittim beni aradı, “tekim ablamla kavga ettik gelmedi dedim..ablamı aramış, yalnız bırakma yanına git diye ikna etmiş..ablamı görünce şaşırdım mesaj attım..”nasıl ikna ettin aşkım ya hayatta gelmezdi” dedim..”eee bu da aşkının sırrı..detayları sonra ü konuşuruz öptüm” dedi..size komik gelecek ama mesaja sinir oldum..her mesajımda aynı şeyi yapıyor, belki bir şey dicem ,devam edicem konuşmaya, hemen öptm deyip kestirip atıyor..zaten kendi kendimi dolduruyordum iyice doldum..2 gün boyunca mesafeli konuştum..”ne oldu sana ? sesin bir garip, soğuksun falan” dedi yok bir şey dedim..neyse 3 gün önce bir arkadaşımla iftara gidecektim burun kırın etti soğuk konuştu “ii sen bilirsin ne diyeyim ki git” dedi..sinirlendim sonra mesaj attım.
Ben: Sana göre emosmos; aramasın, benim canım istediğinde konuşalım, konuşunca arkadaş gibi konuşalım..emosmos evde otursun, ilgi göstermeyeyim o sabırla otursun kafasını dağıtacak bir şey bulamasın..neyim ben robot mu? Bunları söylemek zorunda mıyım? Bir kere de sen anla “acaba neden bana böyle davranıyor” diye bir düşün..mesaj atıyorum lafı ağzıma tıkıyorsun, kendi duygularını bastırdığın gibi benim duygularımı da bastırıyorsun..boğuluyorum..biliyorum yine anlamayacaksın beni yine.
O: Emosmos kusura bakma ama çok salakça bir mesaj olmuş..söylediğin hiçbirşey benim fikrim değil..evde oturacakmış, robotmuymuş, duygularımı bastırıyormuşum, seninde bastırıyormuşum bu ne ya nasıl biriymişim ben öyle..iyi kurmuşsun..ama bu saçma fikirlerini kabul etmek zorunda değilim..çok boğuluyorsan yapabileceğim bir şey yok bu seninle alakalı sanırım..ama çok şikayetçiysen boğulmana gerek yok bitsin gerçekten rahatla..rahat rahat takıl boğulmazsın o zaman.
Ben: Tepkine şaşırmadım her zaman ki gibi.. peki bitsin..
O: Lafı gevelemene gerek yoktu..bu lafından bu çıkar..işim gücüm yok senin saçmalıklarını mı dinleyeceğim sürekli..salağım ya ben anlamayacağım..tepkiye şaşırmamışmış..asıl senin ne yaptığın belli..neyse ne halt edersen et benimde umrumda olmaz artık..iyi peki bitsin..
Ben: Bak işte hep bu tavırların “aman banane off, naparsan yap umrumda değil, işim gücüm yok seni mi dinlicem (doğrusu bu kadar değersiz olduğumu bilmiyordum)” ben lafı gevelemedim..sevgin saman alevi olduğu için çabuk çıkıyor ağzından o kelime..benim bir halt yemeye de ihtiyacım yok..ben derdimi kırk kere anlattım anlamadın..unutmadan söz verdiğin halde benim barışmak için bir çabam olmayacağını bildiğin halde bitiren yine sensin beni suçlama yine..verdiğin karar umarım senin için hayırlı olur..onca işin arasında çok değerli zamanını aldım kusura bakma
O: Yine saçmalıyorsun..biraz önce ne diyordun şimdi ne diyorsun..boğulan sensin boğulma dedim..muhabbet yine anlamadığım bir yere geldi..aman neyse offf..iyi peki sanada hayırlı olsun umarım artık boğulmazsın..
Ben: Boğuldum deyince yapabileceğin tek şey “bitsin” demek değildi..benim boğulduğum durum sürekli seni bu konuda dürtmek..sürekli sevgilisinden ilgi bekleyen asalak bir kadın olmak istemiyorum..neyse kendine iyi bak..
çok kızgındım, durumu analiz edemiyordum ama şimdi acaba haksızlık mı ettim diye düşünüyorum..sizce?
hakkını yemeyeyim zaman buldukça arar, sorar, çok gezmemden rahatsız olsa da çıtını çıkarmıyor (ses tonundan anlıyorum tabi gıcık olduğunu)sıkılmayayım diye spora yazdırdı beni(kıskansa da)..aslında konu ilgisizlik değil, konu romantik olmaması..bilerek yapmıyor ya da sevmediğinden değil sadece yaratıcı olmadığından (kendisi diyor bunu)..ama yanımda gayet yaratıcıydı..ben aşkını, sevgisini hissetmedikçe beklemek daha zor geliyor bana..
Neyse..asıl konu şu; 1 hafta önce spora gittim beni aradı, “tekim ablamla kavga ettik gelmedi dedim..ablamı aramış, yalnız bırakma yanına git diye ikna etmiş..ablamı görünce şaşırdım mesaj attım..”nasıl ikna ettin aşkım ya hayatta gelmezdi” dedim..”eee bu da aşkının sırrı..detayları sonra ü konuşuruz öptüm” dedi..size komik gelecek ama mesaja sinir oldum..her mesajımda aynı şeyi yapıyor, belki bir şey dicem ,devam edicem konuşmaya, hemen öptm deyip kestirip atıyor..zaten kendi kendimi dolduruyordum iyice doldum..2 gün boyunca mesafeli konuştum..”ne oldu sana ? sesin bir garip, soğuksun falan” dedi yok bir şey dedim..neyse 3 gün önce bir arkadaşımla iftara gidecektim burun kırın etti soğuk konuştu “ii sen bilirsin ne diyeyim ki git” dedi..sinirlendim sonra mesaj attım.
Ben: Sana göre emosmos; aramasın, benim canım istediğinde konuşalım, konuşunca arkadaş gibi konuşalım..emosmos evde otursun, ilgi göstermeyeyim o sabırla otursun kafasını dağıtacak bir şey bulamasın..neyim ben robot mu? Bunları söylemek zorunda mıyım? Bir kere de sen anla “acaba neden bana böyle davranıyor” diye bir düşün..mesaj atıyorum lafı ağzıma tıkıyorsun, kendi duygularını bastırdığın gibi benim duygularımı da bastırıyorsun..boğuluyorum..biliyorum yine anlamayacaksın beni yine.
O: Emosmos kusura bakma ama çok salakça bir mesaj olmuş..söylediğin hiçbirşey benim fikrim değil..evde oturacakmış, robotmuymuş, duygularımı bastırıyormuşum, seninde bastırıyormuşum bu ne ya nasıl biriymişim ben öyle..iyi kurmuşsun..ama bu saçma fikirlerini kabul etmek zorunda değilim..çok boğuluyorsan yapabileceğim bir şey yok bu seninle alakalı sanırım..ama çok şikayetçiysen boğulmana gerek yok bitsin gerçekten rahatla..rahat rahat takıl boğulmazsın o zaman.
Ben: Tepkine şaşırmadım her zaman ki gibi.. peki bitsin..
O: Lafı gevelemene gerek yoktu..bu lafından bu çıkar..işim gücüm yok senin saçmalıklarını mı dinleyeceğim sürekli..salağım ya ben anlamayacağım..tepkiye şaşırmamışmış..asıl senin ne yaptığın belli..neyse ne halt edersen et benimde umrumda olmaz artık..iyi peki bitsin..
Ben: Bak işte hep bu tavırların “aman banane off, naparsan yap umrumda değil, işim gücüm yok seni mi dinlicem (doğrusu bu kadar değersiz olduğumu bilmiyordum)” ben lafı gevelemedim..sevgin saman alevi olduğu için çabuk çıkıyor ağzından o kelime..benim bir halt yemeye de ihtiyacım yok..ben derdimi kırk kere anlattım anlamadın..unutmadan söz verdiğin halde benim barışmak için bir çabam olmayacağını bildiğin halde bitiren yine sensin beni suçlama yine..verdiğin karar umarım senin için hayırlı olur..onca işin arasında çok değerli zamanını aldım kusura bakma
O: Yine saçmalıyorsun..biraz önce ne diyordun şimdi ne diyorsun..boğulan sensin boğulma dedim..muhabbet yine anlamadığım bir yere geldi..aman neyse offf..iyi peki sanada hayırlı olsun umarım artık boğulmazsın..
Ben: Boğuldum deyince yapabileceğin tek şey “bitsin” demek değildi..benim boğulduğum durum sürekli seni bu konuda dürtmek..sürekli sevgilisinden ilgi bekleyen asalak bir kadın olmak istemiyorum..neyse kendine iyi bak..
çok kızgındım, durumu analiz edemiyordum ama şimdi acaba haksızlık mı ettim diye düşünüyorum..sizce?
Son düzenleme: