Hamilelik

Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz

barbekusos .!.:

Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz

Genişletmek için tıkla...

Herhangi bir gebelik yaşamadım henüz ama yeni yeni bebek düşünmeye başladım ama bahsettiklerini ara ara ben de düşünüyorum çünkü dünyaya bir çocuk getirmek onu yetiştirmek çok büyük sorumluluk ve geri dönüşü de yok, hani sonu olmayan tek durum belki de ebeveyn olmak, ama aynı zamanda büyülü de olsa gerek ki herkes tattığı en güzel his olduğunu söylüyor, belki şuan yaşadığın şoktan dolayı böyle hissediyorsundur ama birileriyle konuşup rahatlamayı dene ve bence bebeğinden vazgeçme, sonuçta doğan büyüyor, yine sosyal hayatına devam edebilirsin ki sonsuza dek bebek kalmayacak, sakince içindeki mucizeye kulak ver konuş onunla ve kendini de onu da mutlu etmeye bak, evet bazen yeri geliyor kendimize bile yetemiyoruz ama eminim öyle bir sevgi işleniyordur ki içimize, ona en iyi şekilde bakıp yetebilme yeteneği bahşediliyordur içgüdüsel olarak, iyi bi anne olacaksın, içindeki gücü ve sevgiyi keşfet ve bu günlerin geçmesini bekle..

Lütfen bebeğinizi bırakmayın zamanla alışırsınız ya sonradan olmazsa o zaman çok pişman olursunuz rabbimin bir bildiği vardır bunda da bir hayır diyin ve hamileliğin tadını çıkarın

Bu arada bende çoğu zaman kahvaltı yapmayan biriyim bebeğim olsa ona nasıl bakacam diye korkmuyor değilim

glitterpowder .!.:

Herhangi bir gebelik yaşamadım henüz ama yeni yeni bebek düşünmeye başladım ama bahsettiklerini ara ara ben de düşünüyorum çünkü dünyaya bir çocuk getirmek onu yetiştirmek çok büyük sorumluluk ve geri dönüşü de yok, hani sonu olmayan tek durum belki de ebeveyn olmak, ama aynı zamanda büyülü de olsa gerek ki herkes tattığı en güzel his olduğunu söylüyor, belki şuan yaşadığın şoktan dolayı böyle hissediyorsundur ama birileriyle konuşup rahatlamayı dene ve bence bebeğinden vazgeçme, sonuçta doğan büyüyor, yine sosyal hayatına devam edebilirsin ki sonsuza dek bebek kalmayacak, sakince içindeki mucizeye kulak ver konuş onunla ve kendini de onu da mutlu etmeye bak, evet bazen yeri geliyor kendimize bile yetemiyoruz ama eminim öyle bir sevgi işleniyordur ki içimize, ona en iyi şekilde bakıp yetebilme yeteneği bahşediliyordur içgüdüsel olarak, iyi bi anne olacaksın, içindeki gücü ve sevgiyi keşfet ve bu günlerin geçmesini bekle..

Genişletmek için tıkla...

Geri donusu yok evet bu cümle işte belki de içimdeki sıkıntının sebebi. Mesela bir yere gidersiniz kalmaya sıkılırsınız eve dönersiniz. Birini artık o kadar sevmediğinizi farkeder ayrilabilirsinjz. Sanki bundan sonra ne hissedersem hissedeyim eski barbekü olamayacakmisim gibi. Evimiz kucuk olduğu icin yeni ev arayışına başladık, sanki şimdiden değişmeye başlıyor..

Ben bir seneyi geçkin süredir bebek isteyip sahip olamadığım için içim buruk okudum. Ne kadar istemek normalse istememekte o kadar normal. İlerde olup olmayacağını da ancak Allah bilir ama bir kere hamile kaldıysan kolayca yine hamile kalırsın demek ki rahimde yumurtalıklarda problem yok. Çocuk sahibi olmak büyük bir sorumluluk ve büyük bir fedakarlık istiyor. Şuan hazır değilsin fakat artık olan olmuş belki 9 aylık süreçte bebek fikrine adapte olursun ya da hiçbir zaman istemezsin bunu ancak sen bilebilirsin. Hislerinizi dinleyip ona göre karar verin.

yerinde olmayı çok isterdim inan. ama yaşadığın şeyler çok insani duygular. birincisi bunun sebebi değişen hormonlarında olabilir yada gerçekten şuan hazır değilsindir. kendine biraz zaman tanı anlamaya çalış kimse de seni bu konuda suçlayamaz. sonuçta korunmuşsun benim annemde 4 çocuktan sonra doğum kontrol hapı kullanırken hamile kalmıştı üstelik her ayda adet gördü guatr için kullandığı ilaçlar korunma hapının etkisini düşürmüş. yani doktor öyle demişti. çocuğu iki kişi yapıyor ama onu karnın taşıyacak ve en büyük sorumluluğu alacak sensin (genelde babalar anne kadar sorumluluk almıyor bence)

Kimse seni yargilayamaz öncelikle hiç böyle düşünüp kendini strese sokma ben çok uğraşarak hamile kalan biri olarak söylüyorum ilk öğrendiğimde uzunca süre yalnız lalmak istemedim . Acaba doğru zaman mıydı acaba bakabilir miyim senin gibi eşimle yeterince vakit geçirdik mi diye bile düşündüm . Dediğim gibi tedavi olmuştum iğne vuruyordum kendime düşünebiliyor musun ki ben iğneden çok korkan biriyim ben bile çok tedirgin oldum .


Öncelikle doğurmaya karar verdiysen emin ol zaman içinde yaşam tarzın bebeğe uyacaktır . Onu yiyemedim bunu yapmadım diye düşünme ben iki buçuk ay boyunca mide bulantısından peynir ekmek yedim bebek iki gün büyük çıktı hatta . Hissettiklerin ,korkuların çok insanca anne olma fikri yokmuş bile o yüzden biraz zaman geçmesini bekle buyudulce onu gördükçe kabulleneceksin

birkivircikdusunce .!.:

Lütfen bebeğinizi bırakmayın zamanla alışırsınız ya sonradan olmazsa o zaman çok pişman olursunuz rabbimin bir bildiği vardır bunda da bir hayır diyin ve hamileliğin tadını çıkarın

Bu arada bende çoğu zaman kahvaltı yapmayan biriyim bebeğim olsa ona nasıl bakacam diye korkmuyor değilim

Genişletmek için tıkla...

Öğrendiğimden beri oruç tutmuyorum ama tutsam da aynı şey aslında. Kahve ve sigara hala..

barbekusos .!.:

Geri donusu yok evet bu cümle işte belki de içimdeki sıkıntının sebebi. Mesela bir yere gidersiniz kalmaya sıkılırsınız eve dönersiniz. Birini artık o kadar sevmediğinizi farkeder ayrilabilirsinjz. Sanki bundan sonra ne hissedersem hissedeyim eski barbekü olamayacakmisim gibi. Evimiz kucuk olduğu icin yeni ev arayışına başladık, sanki şimdiden değişmeye başlıyor..

Genişletmek için tıkla...

İşte tüm bu vazgeçişleri hissetmemek için sanırım çok güçlü bi bağ ve sevgi olduğunu söylüyor herkes, zaten insan çocuğunu neden sevmeyi bıraksın ki? Değişim iyidir, değişmekten değil değişememekten korkmalısın bence, belki bi psikologla görüşebilirsin

Ben istenmeyen bebeklerin dunyaya gelmemesinden yanayim gunah evet ama istenmeyen bebegi anne mutlu edemez, anne hadi sonra alisirsa diye deneme olmaz yogurt yapmiyoruz ya tutarsa hesabi

Bu tedirginliği yillarca bebek sahibi olmak isteyenler de yaşayabiliyor. Kürtaj gibi niyetiniz yoksa sigarayı bırakın acilen. Kolik molik olup canınıza da okuyabilir ilk zamanlar. Uslu bir bebek olup en güzel hayallerinizi de süsleyebilir. Onla da gezebilirsiniz. Her şey olabilir.
Ama bence bu bir mucize ve ona sarılmalısınız

İstemeden hamile kalınca kabullenmek kolay olmuyor. Ama ben sizin bebeğinizden vazgeçeceğinize inanmıyorum. Ben isteyerek hamile kaldığım halde keşke daha mı sonra olsaydı diye düşüncelere girdim en başta bende kabullenemedim ama sonra karnım büyüdükçe hareketlerini, tekmelerini, hıçkırıklarını hissettikçe ve en sonunda kucağıma alınca bütün her şeyi geri de bıraktım.

tofitofita .!.:

yerinde olmayı çok isterdim inan. ama yaşadığın şeyler çok insani duygular. birincisi bunun sebebi değişen hormonlarında olabilir yada gerçekten şuan hazır değilsindir. kendine biraz zaman tanı anlamaya çalış kimse de seni bu konuda suçlayamaz. sonuçta korunmuşsun benim annemde 4 çocuktan sonra doğum kontrol hapı kullanırken hamile kalmıştı üstelik her ayda adet gördü guatr için kullandığı ilaçlar korunma hapının etkisini düşürmüş. yani doktor öyle demişti. çocuğu iki kişi yapıyor ama onu karnın taşıyacak ve en büyük sorumluluğu alacak sensin (genelde babalar anne kadar sorumluluk almıyor bence)

Genişletmek için tıkla...

Umarım en kısa zamanda bir bebeğiniz olur. Ben son 10 günde ailemin saglik sorunları, is problemleri derken kotu zamanlar geçirdim. Üzerine boyle bir durum olunca Allahim diyorum bu bana verdiğin güzel günlerin habercisi mi? İçimdeki her şeyi söylemek istiyorum sizlere, cinsellikte bile daha yeni yeni kendimi tanımaya başlamıştım. Her anlamda yeniydi her şey..

barbekusos .!.:

Öğrendiğimden beri oruç tutmuyorum ama tutsam da aynı şey aslında. Kahve ve sigara hala..

Genişletmek için tıkla...

Keşke sigara ve kahveye ara verseniz inanın zor geç sorumluluk dolu günler bekliyor Allah korusun bebeğinde oluşacak herhangi bir durumda acaba çok sigara içtim ondan mı yada ne bileyim zararlı olan ne varsa onu aklınıza getirip psikolojinizi daha kötü yapacaksınız. Lütfen çok iyi düşünün ve öyle karar verin

Oncelikle boyle hissetmen cok normal. Hazir olmadan yasanan bir gebelik hem de korunmaya ragmen olmasi tabi ki yargilanacak bir sey olamaz. Bebek sahibi olmak istemek kadar istememek de cok dogal. Su asamada kendini motive etmeye calisacaksin. Bebeginden vazgecmeni kesinlikle oneremem. Sonucta kalbi atiyor ve sana tutunmus. Tek yapman gereken bir sure hayat standartlarindan taviz vermek. Karnında buyudukce ve tekmelerini hissettikce ona alisacak ve asla vazgecemeyeceksin. Biraz zaman gecince yapmak istedigin ne varsa pekala onunla da yapabilirsin. Birkac yil kendi hayatin diye birşey olmayacak, her seyi ona gore düzenleyeceksin ama sonrasi cok keyifli olmaya baslayacak. Bu surecte esinin destegi cok onemli, ozellikle dogumdan sonra. Umarim her sey yolunda gider ve mutlu bir gebelik gecirirsin.

Genckading .!.:

Ben bir seneyi geçkin süredir bebek isteyip sahip olamadığım için içim buruk okudum. Ne kadar istemek normalse istememekte o kadar normal. İlerde olup olmayacağını da ancak Allah bilir ama bir kere hamile kaldıysan kolayca yine hamile kalırsın demek ki rahimde yumurtalıklarda problem yok. Çocuk sahibi olmak büyük bir sorumluluk ve büyük bir fedakarlık istiyor. Şuan hazır değilsin fakat artık olan olmuş belki 9 aylık süreçte bebek fikrine adapte olursun ya da hiçbir zaman istemezsin bunu ancak sen bilebilirsin. Hislerinizi dinleyip ona göre karar verin.

Genişletmek için tıkla...

Insallah en yakin zamanda beklediğiniz haberi alırsınız. Canı gönülden diliyorum bunu isteyen herkes için. Tesekkur ederim, belli bir vakte kadar düşünmeye vakit var en azından.

KIR PAPATYASII .!.:

Kimse seni yargilayamaz öncelikle hiç böyle düşünüp kendini strese sokma ben çok uğraşarak hamile kalan biri olarak söylüyorum ilk öğrendiğimde uzunca süre yalnız lalmak istemedim . Acaba doğru zaman mıydı acaba bakabilir miyim senin gibi eşimle yeterince vakit geçirdik mi diye bile düşündüm . Dediğim gibi tedavi olmuştum iğne vuruyordum kendime düşünebiliyor musun ki ben iğneden çok korkan biriyim ben bile çok tedirgin oldum .


Öncelikle doğurmaya karar verdiysen emin ol zaman içinde yaşam tarzın bebeğe uyacaktır . Onu yiyemedim bunu yapmadım diye düşünme ben iki buçuk ay boyunca mide bulantısından peynir ekmek yedim bebek iki gün büyük çıktı hatta . Hissettiklerin ,korkuların çok insanca anne olma fikri yokmuş bile o yüzden biraz zaman geçmesini bekle buyudulce onu gördükçe kabulleneceksin

Genişletmek için tıkla...

Sağ salim kucağınıza alın insallah bebeginizi. Evet ben de öyleyim aynı yalnız kalmak istemiyorum. Sürekli düşünüyorum, kendimi hiç bir şeye veremiyorum. Surekli esimin yüzüne bakıyorum hani sanki en ufak bir olumsuz şey çıksa ağzından, anlatacağım içimdekileri. Yargilanmaktan korkuyorum

Tam 1 hafta önce doğum yaptım. Yatıp kalkıp hamdediyorum böylesi qüzel bi duyguyu yaşadığım için. İnsan yetebilirmym die düşünmüyor değil ama yüzüne bakıp kokusunu içine çektiğin zaman onun ıcn hrsyin üstesnden gelebilecegini hissediyorsun. Aslında kuruntularn boşuna oldugunu ne kadar güçlü oldugunu anlıyorsun. Hatta sen bu kadar güzeldin de ben seni nie bu kadar geç yaptım bile diyeblrsn:)

glitterpowder .!.:

İşte tüm bu vazgeçişleri hissetmemek için sanırım çok güçlü bi bağ ve sevgi olduğunu söylüyor herkes, zaten insan çocuğunu neden sevmeyi bıraksın ki? Değişim iyidir, değişmekten değil değişememekten korkmalısın bence, belki bi psikologla görüşebilirsin

Genişletmek için tıkla...

Dusundum bunu evet. Sağa sola soruyorum deneyimledikleri bir psikolog var mi diye, butcemi de cok sarsmayacak bir şey.

barbekusos .!.:

Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz

Genişletmek için tıkla...

seni çok iyi anlıyorum ben isteyerek hamile kaldım ama bazen ne yapacağım bakabilecek miyim korkusu içimi kaplıyor istediğim halde sana hediye gibi gelmiş resmen bence sürece alışacağını düşünüyorum. ister istemez hayat bir şekilde alıştırıyor evliliğin başında olması sadece zamansız olmuş . ama ben hiçbir zaman çocuğu ayak bağı olarak görenlerden olmadım 1 yaşına girmemiş bebeğiyle kamp yapan arkadaşımda var cocuğu yaramaz diye dışarı çıkmayanda nasıl eğitirsen öyle gider diye düşünüyorum. gezmek bence bebekle de yapılabilir bir şey bir sürü insan var . Eğer iki kişi kalıp kafanı dinlemek istediğin zamanlar olursa kayınvaliden ya da annen varsa onlara bırakıp yokmuşcasına takılırsın ama bir sürü anneden duyuyorum uyurken özlüyorum diyorlar bence sen çok güzel bir anne olacaksın ve şuanda ister istemez duygularını gebelikten dolayı daha üstlerde yaşıyorsun.