Hamilelik

Konu sahibi sonra çocuk sahibi olacaksan şu an olan bebeği aldirmamalisin bebek sen nikahlı değilken öğrenciyken falan olsa düşünürsün ama sen zaten bir evlilik yaşıyorsun çocuk sahibi olmak isteyexeksin bence mucizenin seninle kalmasına izin ver . O tedavi süreci o kadar zordu ki anlatamam . Bence biraz kendine zarar ver.

Hiç çocuk sahibi olmayı düşünüyorum esime guvenmiyorum ben bu hayatta çocuk sahibi olmayi hiç düşünmüyorum diyorsanız o ayrı
 
Iyiki yazmışım. Gelecek cevaplardan bir tık tedirgindim. Bunu etrafımda beni tanıyan insanlardan en az biriyle daha paylasma cesareti geldi ufaktan. Diger doktor randevusuna kadar en azından bekleyip o muayeneden sonraki duygu durumuma göre de esimle paylaşabilirim diye düşünüyorum
 
Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz
öncelikle sakin ol ve düşün eşini seviyormusun bir bebeğin olsun istiyormusun? bunları düşün bende hamileyim ve sigarayı bende bırakamadım kim yargılarsa yargılasın çok önemli değil kimse sen önemlisin en önce. bende alkol alıyordum hatta hamile olduğumu bilmeden de eşimle birkaç kadeh içmişliğim var (adetim gecikmemişti ve iğneyle korunmama rağmen oldu) . üşengeçliğe bakarsan 2 gün bulaşık durur tezgahta eşim toplar artık garibim (2 yaşında kızım var ve hamileyim yetişemiyorum ve çalışıyorum memurum). ama o bebek doğduğunda içine öyle bir sevgi geliyor ki tırnağı kırılsa dünyan başına yıkılmış gibi oluyor. bence yazık etme bebeğine doğurduktan sonra istersen alkolünü almaya devam edebilirsin. sigarayıda bırak demek isterdim ama bende bırakamadım azaltmaya çalışıyorum.
 
Istediğiniz an gebelik oluşabilir mi?
Kimseyi korkutmak istemiyorum ama her istediğimiz an olusmuyor. Hatta doktorlar da bundan bahsediyor menepoz 35 e kadar düşmüş önceden bir kadın için en verimli dönemler 25 yaşken 15 yasa düşmüş. Bende pko var mesela önceden bu kadar yaygın değilmiş . Erkeklerde sperm bozukluğu artık daha sık görülüyor . Tabi ki tedavi yöntemleri de daha çok gelişti . Ama sonradan yine olur diye şu an olan bir çocuğu aldırmak bence de mantıklı değil
 
saydığınız korkuları yaşamakta çok haklısınız yaklaşık 1 yıl önce bende elimde çift çizgili bir testle oturup ağlamıştım ya yapamazsam yetemezsem diye cidden korkunç bir süreç sigarayı dakikasında bırakmıştım ama kalp atışları durdu mecburen kürtaj oldum. şimdi ise gidip bir hata hormon testi yaptırdım ve dr elimi çabuk tutmamı söyledi daha fazla erteleyemezsin dedi o günden beri o psikolojik baskıyla çocuk istiyorum ama şimdi de olmuyor. umarım vicdan azabı çekmeyeceğiniz bir karar verirsiniz ileride çok pişmanda olabilirsiniz hakkınızda hayırlısı olsun
İnşallah en kısa zamanda kucağınıza alırsınız bebeğinizi
 
Kimseyi korkutmak istemiyorum ama her istediğimiz an olusmuyor. Hatta doktorlar da bundan bahsediyor menepoz 35 e kadar düşmüş önceden bir kadın için en verimli dönemler 25 yaşken 15 yasa düşmüş. Bende pko var mesela önceden bu kadar yaygın değilmiş . Erkeklerde sperm bozukluğu artık daha sık görülüyor . Tabi ki tedavi yöntemleri de daha çok gelişti . Ama sonradan yine olur diye şu an olan bir çocuğu aldırmak bence de mantıklı değil
Zaten bunun icin forumun gebeliğe hazırlık bölümünde 1 saat gezmesi yeterli. Kaç aylarca tedavi görüp cocuk sahibi olamayanlar var malesef.
 
Zaten bunun icin forumun gebeliğe hazırlık bölümünde 1 saat gezmesi yeterli. Kaç aylarca tedavi görüp cocuk sahibi olamayanlar var malesef.
Evet malesef ben onlardan biri olduğum için bunu yaşayan kadınlar zaten bilincinde yazdıklarıma uzulmezler ama bu durumu yaşamayan biri malesef tam olarak anlayamıyor. Tabi ki tıp gelişti her zaman umut var ama o süreç düşmanim yaşamasın çok ayrı şu an hamileyken bile o hissettigim duygu bozukluklarini yaşamıyorum . Yani bir insan kurulu evlilik düzeninde ilerde çocuk sahibi olma hayali varsa şu an olan bir bebeği aldırmak kesinlikle mantikli değil . O bebeğin oluşmasu zaten doğal yollarla yüzde 25 aylık şansı sebepsiz infertilitesi olan bile oluyor ilk çocuktan sonra yıllarca bekliyorlar . Kuzenim ilk cocuktan sonra tam üç yıl ugrasti
 
Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz
Ilk once hislerinize gore yargilanacak bir durum yok. Insaniz tabi hemen herseye hazir olamjyoruz. Ben çoook istiyorum bebek. Gece gunduz agladigim zamanlar oluyordu ama hamile kaldigimda bile boşlukta hissetmişdim kendimi. Galiba hormonlarin bir etkisi. zamanla kalp atişini duyup, ellerini ayaklarini gordukden sonra resmen hayatimin merkezi oldular. Kaybettim 5 aylik yavrularimi ve yuzlerini bile gormedigim canlar bir senedir kalbimin en derin koşesindeler. Diyeceyim o ki şu an boyle hissetmeniz normal. Belki zamanla duzelir alişirsiniz. Ikinci onemli husus bir gerçeyi kabul etmeniz. tamam korundugunuz halde hamilesiniz. Ama bu size ona kiya bilme hakki vermiyor. Istemeseniz de artik o can var. Lutfen artik kurtajlar yaygin olsa da bilinçli olalim. Onlarin yaşamina bizler karar veremeyiz. Bu düşünceden çikalim. Bir can veriliyor ve sen sadece o cani taşiyorsun. Onun yaşami hakkinda herhangi bir hukmumuz yok. Ya zamaninda engelle. Yapamiyorsan ya da yapmana ragmen olduysa bunu artik degistirme.Tabi doktora gitseniz on dakikada halleder. Bebek evet zorlu bir yolculukdur. Ama verdiyi muthis guzellikleri, mutluluklari bu dunyada ne kariş kariş gezmekle ne de en buyuk servete sahip olmakla sağlayamayiz. O yuzden anne baba olanlar aslinda dunyada en guzel servete sahip olduklarinin bilincinde olmali. Belki o zaman çocuklara daha az kiyilir, daha az çocuk dövülur, daha az çocuk istismar edilir. Son olarak da hakkinizda hayirlisini diliyorum 🌹
 
Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz
Yaşadığınız hisler o kadar normal ki. Beklemediğiniz hazır olmadığınız bir anda gelişmiş. Bunun için asla kendinizi suçlamayın neden böyle hissediyorum diye.

Ama sonuç olarak evlilik hayatımda bir bebek istiyorum anne olmak istiyorum diyorsanız şunu söyleyeyim ben planlı bebek isteğim ilk ay hamile kaldım, ayda sadece 3 ilişki ile tamam dedim kolaymış bu istenince oluyor, kalp atışını da duydum ama bir sonraki kontrol kalp atışı durmuş işinin ehli bir doktora kürtaj oldum işte o kürtaj sonrası olanlar oldu rahim kazınmayıp vakumlu olduğu halde rahim kalınlığı eskisi gibi olmadı 2 yıldır bir rahim filmi 2 histeroskopi sayısız ilaç şimdi aşılama sürecindeyiz.

Demem o ki aldır yine olur bir kere olmuş yine neden olmasın sonra isteyince olur kısmı herkeste olmuyor haberiniz olsun. Bebek işi oluncaya kadar da zor olduktan sora da zor bambaşka bir süreç bunu kabul etmek lazım inşallah en doğru kararı verir sizin için en iyi olacak yolda mutlu bir şekilde ilerlersiniz Rabbim gönlünüze ferahlık versin 💜
 
benim için içimde yaşamayan bir bebeği aldırmaya kürtaja gitmek bile çok zordu hatta bütün süreç içerisinde en zoru o oldu günlerce kendi düşse diye bekledim ama olmadı. bir de siz bu kadar düşünüyorsunuz ama ilk gebeliklerde düşük oranı o kadar yüksek ki istemem başınıza gelmesini kesinlikle yanlış anlamayın hayatta ne olacağını sadece zaman gösteriyor
 
Bende ilk başlarda bebekten çok korkardım. bir süre istemedik. oda gelmedi zaten. daha sonra bende istemeye başladım. sonra bizim bebe gelmek istemedi... tedaviden de korktum bir süre, alerjilerim var, astımım var kalpte ufak sorunum var.. bi cesaret onu da atlatıp (1-2 yıl geçti) evliliğimizden 8 yıl sonra, tüp bebekle oğlumu dünyaya getirdim. çok şükür. ilk aylar zor oldu yalan yok. gezen tozan biri olarak eve kapandık. daha sonra bebeği kanguruya atıp atıp gezdik... tatillere gittik.. hiç birşeyden geri kalmadık...

şimdi mi, pandemi vs derken, ekonomik kriz de vurdu. borcumuz olduğu için oturduk oturduğumuz yere😒. çocuk 6 yaşına giriyor.

bence doğrurusunuz bebeğinizi... alkol ve sigarayı da bırakırsınız, sizde o güç var....
 
Şuan ikinciye yedi aylık hamileyim. Planlı bi gebelikti kendimize süre vermiştik şu kadar ay deneriz olursa olur olmazsa olmaz demiştik, oldu. Bütün plana, programa rağmen hissettiklerini hissettim. Bu sefer hamilelik fikrine alışmam çok uzun sürdü hatta geçen aya kadar unutuyordum hamile olduğumu son trimestera girip ağırlaşmaya başlayıp, hareketlerim kısıtlanınca iyice idrak edebildim. Bende sigara içiyordum öyle böyle bırakıyosun kahveyi bırakamadım ama kafeinsiz içmeye çalışıyorum mümkün olduğunca. Hayatın ister istemez değişiyor bebekten sonra evet ama bir süre sonra bu değişime alışmış, ayak uydurmuş oluyor ve ona göre yaşamayı öğreniyorsun hatta öyle bir alışmış oluyorsun ki çoğu zaman evdeki eksikliği sana çok farklı geliyor, bi garip huzursuzluk yaratıyor.
Korkuların çok normal sonuçta hiç yaşamadığın, bilmediğin, tanışık olmadığın hisler bunlar. Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.
 
Evliliğimin ilk yılında ben de sizin gibi düşündüm. Eşimle bol bol gezmek, tatiller yapmak, baş başa vakit geçirmek için bebeği erteledim. Nasıl olsa hemen olur diye düşündüm. Ama tabi evdeki hesap çarşıya uymadı. Tam çocuk düşünmeye başlamıştım ki yumurtalarımın bitmek üzere olduğunu öğrendim. Şimdi de bebeğim olsun diye yanıp tutuşuyorum. Sizin o kadar dikkat edip korunmanıza rağmen yine de olmuş. Tutunmuş size... Bence mucizenizi sahiplenin
 
Şuan soktasınız o yüzden hissettiklerin normal. Bende doğru düzgün kahvalti alışkanlığı olmayan kahve aşığı sigara içen biriydim ta ki kızımın kalp atışlarını duyana kadar... 😍 sonrasında geçirdiğim 8 aya inanamadim bilr ömrümde hic bu kadar sağlıklı beslenmemis ve kendimi dinç hissetmemiştim. Mucizenize sımsıkı sarılın ve kendinizi ona bırakın.
 
Farkında olmadan annelik hisleri başlamış bile iyi beslenmiyorum kahve sigara içiyorum deyip kendini yargılaman bile annelik iç güdüsü işte bunlar yinede hayırlısı olsun iki durumda da kendi kararınız
 
Öğrendiğimden beri oruç tutmuyorum ama tutsam da aynı şey aslında. Kahve ve sigara hala..
Bir an önce ne yapacağınıza karar verin çünkü sigara içerek bebeğe, organ gelişimine zarar veriyorsunuz. İlk 12 hafta içinde organlar tamamlanıyor, ondan sonra gelişip büyüyor. Benim de arkadaşım sigarayı bırakamadı. Çocuk tek gözü küçük doğdu. Mikroftalmi teşhisi kondu. Daha bu ay 1 yaşını doldurdu 2 defa ameliyat oldu. Büyüyünce protez takılacak çocuğun gözüne. Yani küçük derken sadece dikkatli bakınca farkedilen küçüklükten bahsetmiyorum bayağı çizgi gibi sağ gözü.
 
Yuce Rabbim 6 senedir hamile kalmak icin yapmadigim sey kalmadi ama verecek oldu mu iste hem hapa hem prezervatife ragmen veriyor. Bazen haketmiyor muyum acaba diye dusunmuyor degilim. Neyse...

Hazir olmadan bir bebek dunyaya getirecek olmak bence de korkulacak bir sey. Cunku coook buyuk bir sorumluluk. Ama resmen bir mucize bu yasadiginiz. Demek ki cok azimli bir cocuk olacak 🙂 hakkinizda hayirlisi olsun insallah.
 
X