Hamilelik

Bu tedirginliği yillarca bebek sahibi olmak isteyenler de yaşayabiliyor. Kürtaj gibi niyetiniz yoksa sigarayı bırakın acilen. Kolik molik olup canınıza da okuyabilir ilk zamanlar. 🤣 Uslu bir bebek olup en güzel hayallerinizi de süsleyebilir. Onla da gezebilirsiniz. Her şey olabilir.
Ama bence bu bir mucize ve ona sarılmalısınız 🥲
Evet ben de bazen diyorum kızım bu şartlara rağmen bu bebek olduysa bu cidden bir mucize diye. Sadece bazen öyle bir şeyin oldugunu bile unutuyorum
 
Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz
evet plansız gelen mısafır bıle gerıyo ınsanı kı bu bebek... tum hyatın degısıyor. ama mukemmel bı hıs.. acaıp.. yuksek yogun bı sevgı kı kendınden ote. bı psıkologla gorus acılen ve bu kafandakı seyler bı duzelsın. ve en onemlısı alkol almaman kolaydır belkı ama sıgarayı bırakman gerek hem de cok acıl tam da olusum asamasında.. allah muhafaza elı kolu kafası.. heryerı zarar gorebılır.. duzgun beslenmek spor yuruyusler tam da yaza denk geldık cok kolay stress atabılırsın.arkadaslarınla yıne gez. meyve suyu ıc ne bıleyım:)) bu daha cok hosuna gıdıcek. saglıklı yasayarak daha mutlu bı 9 ay gecırırsın emın ol... bebegın olup olmamsı tamamen ılahı bı olay. senın ıstemen ıstememen duaların tabı etkılı ama gelcekse durduramazsın gelmıycekse olmaz.. olduramazsın. vardır yaradanın bı bıldıgı. vazgec vazgecme demek hakkım degıl. ama bı durumunu gozden gecır. su an sokta gb hareket edıyosun yuksek ıhtımal bı rahatla..
 
Kizlar ağlayarak okuyorum. Anonim olup rahat rahat paylaşmak beni rahatlatıyor. Zaten daha bu haberi bile 2 3 kişi dışında kimseye söylemedim. Başkalarının hamilelik haberlerini duyunca içim kıpır kıpır olurdu, kendimi hayal ederdim. Düşünmek için vakit var en azından biraz daha, onun yaşam hakkını elinden almak asla istemiyorum bunu yazarken bile kendimi kötü hissediyorum. Umarım o da benim özgürlüğümü elimden cok almaz. 1 hafta sonra tekrar doktora gideceğim kalp atışını duyup kendisini gorebilme ihtimalimiz varmis. O zamana kadar içimdeki sese odaklanıp dua edeceğim. Doğruyu görebilmek dogru karar verebilmek için. Bir konu okudum burda, bir anne bebeğine alisamamis ve aylar sonra gelip cok guzel duygularını paylaşmış. Umarım ben de öyle olurum. Dualarınızda bana da yer verin lütfen
 
Kizlar ağlayarak okuyorum. Anonim olup rahat rahat paylaşmak beni rahatlatıyor. Zaten daha bu haberi bile 2 3 kişi dışında kimseye söylemedim. Başkalarının hamilelik haberlerini duyunca içim kıpır kıpır olurdu, kendimi hayal ederdim. Düşünmek için vakit var en azından biraz daha, onun yaşam hakkını elinden almak asla istemiyorum bunu yazarken bile kendimi kötü hissediyorum. Umarım o da benim özgürlüğümü elimden cok almaz. 1 hafta sonra tekrar doktora gideceğim kalp atışını duyup kendisini gorebilme ihtimalimiz varmis. O zamana kadar içimdeki sese odaklanıp dua edeceğim. Doğruyu görebilmek dogru karar verebilmek için. Bir konu okudum burda, bir anne bebeğine alisamamis ve aylar sonra gelip cok guzel duygularını paylaşmış. Umarım ben de öyle olurum. Dualarınızda bana da yer verin lütfen
:)) ıste o kalp sesı var ya.. bılmem ben cok bekledım atmasını dıye belkı.. duydugumda aglamıstım.. hamıle oldugunu anlaman bıle zaman alıyo ınan bı sende degıl. belırtı olmayınca bı tek adet olmuyosun gıbı .. ama 8 . 9 . haftada ben burdayım anne moduna grıyo. o sana muhtac bakımına zamanını alır butun dunyadakı sevgını alır:KK70: uykunu da ama vermem dıyemıyosun ıste.. dıyemedım hala :)) zaman ver kendıne . uzulme :)) ve yıne biraz buyur buyumez gezersın ne yapmak ıstıyorsan yaparsın :))
 
Sağ salim kucağınıza alın insallah bebeginizi. Evet ben de öyleyim aynı yalnız kalmak istemiyorum. Sürekli düşünüyorum, kendimi hiç bir şeye veremiyorum. Surekli esimin yüzüne bakıyorum hani sanki en ufak bir olumsuz şey çıksa ağzından, anlatacağım içimdekileri. Yargilanmaktan korkuyorum
Bence korkma eşinle sakince konuş bence çünkü duygularını bilirse sana destek olur . Bunda yargılanacak birşey yok ki. Ama zaman içinde emin ol durumu kabulleniyorsun
 
ben henüz nişanlıyım ama evlendiğimde en az 3 yıl, hatta 5 yıl bile olabilir, çocuk düşünmüyorum. o yüzden sizi çok iyi anladım. bir ara benim de reglim gecikti. çok korktum asla bir bebeğe hazır olmadığımı hissettim, sınavlarımın bitmesini bekliyordum, tezimi yetiştirmeye çalışıyordum o anda olacak bir hamilelik nikahı öne çekecekti ve ben daha nişanlımla baş başa kalamadan bebeğe alışmaya çalışacaktım. çok şükür ben sonra oldum regl.

dediğim gibi ben sizi anladım. bence iyi bir doktora gidin ve eşinizle iyi bir karar verin. eğer hazır değilseniz bence bebeği dünyaya getirmeyin. çünkü bu öncelikle sizin hayatınız ve mutluluğunuz. istediğiniz zaman yeniden de gebelik oluşabilir iyi bir doktor şart dediğim gibi. doktor ismi de verebilirim isterseniz.

allah hakkınızda en iyisini nasip etsin. yaşadığınız çok normal ve alacağınız herhangi bir karar kötü bir yola çıkmayacak, sizi mutlu edecek.
 
ben henüz nişanlıyım ama evlendiğimde en az 3 yıl, hatta 5 yıl bile olabilir, çocuk düşünmüyorum. o yüzden sizi çok iyi anladım. bir ara benim de reglim gecikti. çok korktum asla bir bebeğe hazır olmadığımı hissettim, sınavlarımın bitmesini bekliyordum, tezimi yetiştirmeye çalışıyordum o anda olacak bir hamilelik nikahı öne çekecekti ve ben daha nişanlımla baş başa kalamadan bebeğe alışmaya çalışacaktım. çok şükür ben sonra oldum regl.

dediğim gibi ben sizi anladım. bence iyi bir doktora gidin ve eşinizle iyi bir karar verin. eğer hazır değilseniz bence bebeği dünyaya getirmeyin. çünkü bu öncelikle sizin hayatınız ve mutluluğunuz. istediğiniz zaman yeniden de gebelik oluşabilir iyi bir doktor şart dediğim gibi. doktor ismi de verebilirim isterseniz.

allah hakkınızda en iyisini nasip etsin. yaşadığınız çok normal ve alacağınız herhangi bir karar kötü bir yola çıkmayacak, sizi mutlu edecek.
Istediğiniz an gebelik oluşabilir mi?
 
Vazgecip vazgecmemek sizin ve eşinizin vereceği ortak karara bağlıdır. Ama ilk başta habersiz geldiği için böyle hissetmeniz çok normal. Bende hamileyim ve kahve sigara bağımlısıydım. Bebeği isteyerek yapmama rağmen ilk aylarda zorlandım ve sigara ictiğimde oldu açıkası arada.(kimseye kötü örnek olmak istemem.) ilk aylarda bırakırken cok agresifleştim ve ağlama krizleri yaşadım .
Her şey kafada bitiyor emin ol. Benım emzik gibi yarın saatte bir elimde sigara olurdu ve günde 8 bardaktan fazla belki kahve içerdim. Şuan neredeyse hic icmiyorum. O içinde büyüdükce ne demek istediğimi anlayacaksın.
Dedğim gibi bunlar senın iradene bağlı. Ayrıca bebekle de gayet geziliyor emin olabilirsin. Benimde acıkcası gezmek istediğim yerler vardı. Evlendiğimiz sene baliye balayına gidecektik covid yüzünden iptal oldu bidaha da para denkleştiremedik. Ama şimdi diyorum bebekle seneye yaza gideriz belki.
 
Biz 2 senelik evli ve 27 yasimizdaydik. Bizle ayni vakitte evlenen arkadaslarimizin 1 senedir deneyip bebegi olmamisti. Doktor baska bi arkadasim da onu teselli ediyordu , bi sure korunduktan sonra en az 6 ay olmaz genelde sakin ol vs diye. Qslinda bebek fikrine o an icin haizr hissetmiyor ve erken goruyorduk. Ama 30 yaş sonrasina da birakmak istemiyorduk bir yandan da , denemeye baslayalim zten en az 6 ay olmuyomus, sonra hamilelik vs derken nerdeyse 30 olcaz zaten, artik vakti geldi gibi bi kafayla korunmayi bıraktık 🤭 korunmayi biraktigimiz ilk ay oldu 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️ yani biz korunmadigimiz halde, hamile kalinca oyle bir şok ve hayal kırıklığı yasadim ki. Noluyoruz dedik bi an. Tek hissettigimiz saskinlik ve korkuydu sanki.daha cok erken diye düşünüyorduk gibi. Pek sevinemedik. Esim de ben de . Ama zamanla alistik. Oyle cok duygusal bi insan degilim, "bebegin icinde hissettikce, annelik duygulari vs vs" diye baslamicam, cunku dogurmak uzereyim hala bana iyle muthis bi duygu falan yuklenmedi. Ama karamsar degilim. Hayatimda hep rahat bir insandim. Cocugumu da oyle yetistirmeyi, onunla da raahat olmayi umuyorum insallah. Evet benim de hala gezmek istediğim yerler , yapmak istedigim seyler var mesela. Cocukla gezmek belki zor, ama hayatinin odagjna cocugu oturtan bri de olmicam. Bu yonlerden hic karamsarliga dusmedim acikcasi. Oncelikle bu fikirleri kafanda yenmelisin bence. Insanlar her seyi cok abartiyor. Abartili ebeveynlik gercekten ebeveynlerin hayatini bitiriyor. Bir cocugun etrafinda bitik iki insana donusuyorlar. Ben asla oyle olmicam. Allah saglik vermisse , ozel bir ilgiyi gerektiren bir durumu oksa cocugumun, allah korusun, ful time mesaisi, hayati annelikten ibaret bir insan olmicam ben. Sadece biz cocuga degil, cocuk da biraz bize ayak uydurmali bence. Karamsar olma. Enjnde sonunda zaten yapacaktiysan biraz erken oldu sadece, once kafanda barisman gerekiyor anne oa fikriyle
 
ben henüz nişanlıyım ama evlendiğimde en az 3 yıl, hatta 5 yıl bile olabilir, çocuk düşünmüyorum. o yüzden sizi çok iyi anladım. bir ara benim de reglim gecikti. çok korktum asla bir bebeğe hazır olmadığımı hissettim, sınavlarımın bitmesini bekliyordum, tezimi yetiştirmeye çalışıyordum o anda olacak bir hamilelik nikahı öne çekecekti ve ben daha nişanlımla baş başa kalamadan bebeğe alışmaya çalışacaktım. çok şükür ben sonra oldum regl.

dediğim gibi ben sizi anladım. bence iyi bir doktora gidin ve eşinizle iyi bir karar verin. eğer hazır değilseniz bence bebeği dünyaya getirmeyin. çünkü bu öncelikle sizin hayatınız ve mutluluğunuz. istediğiniz zaman yeniden de gebelik oluşabilir iyi bir doktor şart dediğim gibi. doktor ismi de verebilirim isterseniz.

allah hakkınızda en iyisini nasip etsin. yaşadığınız çok normal ve alacağınız herhangi bir karar kötü bir yola çıkmayacak, sizi mutlu edecek.
Ben İstanbuldayım. Eger doktor da İstanbulda ise bana ismini mesaj olarak atabilir misiniz, elimde dursun.
 
saydığınız korkuları yaşamakta çok haklısınız yaklaşık 1 yıl önce bende elimde çift çizgili bir testle oturup ağlamıştım ya yapamazsam yetemezsem diye cidden korkunç bir süreç sigarayı dakikasında bırakmıştım ama kalp atışları durdu mecburen kürtaj oldum. şimdi ise gidip bir hata hormon testi yaptırdım ve dr elimi çabuk tutmamı söyledi daha fazla erteleyemezsin dedi o günden beri o psikolojik baskıyla çocuk istiyorum ama şimdi de olmuyor. umarım vicdan azabı çekmeyeceğiniz bir karar verirsiniz ileride çok pişmanda olabilirsiniz hakkınızda hayırlısı olsun
 
Biz 2 senelik evli ve 27 yasimizdaydik. Bizle ayni vakitte evlenen arkadaslarimizin 1 senedir deneyip bebegi olmamisti. Doktor baska bi arkadasim da onu teselli ediyordu , bi sure korunduktan sonra en az 6 ay olmaz genelde sakin ol vs diye. Qslinda bebek fikrine o an icin haizr hissetmiyor ve erken goruyorduk. Ama 30 yaş sonrasina da birakmak istemiyorduk bir yandan da , denemeye baslayalim zten en az 6 ay olmuyomus, sonra hamilelik vs derken nerdeyse 30 olcaz zaten, artik vakti geldi gibi bi kafayla korunmayi bıraktık 🤭 korunmayi biraktigimiz ilk ay oldu 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️ yani biz korunmadigimiz halde, hamile kalinca oyle bir şok ve hayal kırıklığı yasadim ki. Noluyoruz dedik bi an. Tek hissettigimiz saskinlik ve korkuydu sanki.daha cok erken diye düşünüyorduk gibi. Pek sevinemedik. Esim de ben de . Ama zamanla alistik. Oyle cok duygusal bi insan degilim, "bebegin icinde hissettikce, annelik duygulari vs vs" diye baslamicam, cunku dogurmak uzereyim hala bana iyle muthis bi duygu falan yuklenmedi. Ama karamsar degilim. Hayatimda hep rahat bir insandim. Cocugumu da oyle yetistirmeyi, onunla da raahat olmayi umuyorum insallah. Evet benim de hala gezmek istediğim yerler , yapmak istedigim seyler var mesela. Cocukla gezmek belki zor, ama hayatinin odagjna cocugu oturtan bri de olmicam. Bu yonlerden hic karamsarliga dusmedim acikcasi. Oncelikle bu fikirleri kafanda yenmelisin bence. Insanlar her seyi cok abartiyor. Abartili ebeveynlik gercekten ebeveynlerin hayatini bitiriyor. Bir cocugun etrafinda bitik iki insana donusuyorlar. Ben asla oyle olmicam. Allah saglik vermisse , ozel bir ilgiyi gerektiren bir durumu oksa cocugumun, allah korusun, ful time mesaisi, hayati annelikten ibaret bir insan olmicam ben. Sadece biz cocuga degil, cocuk da biraz bize ayak uydurmali bence. Karamsar olma. Enjnde sonunda zaten yapacaktiysan biraz erken oldu sadece, once kafanda barisman gerekiyor anne oa fikriyle
Hissettiklerime çok yakin şeyler anlatmissiniz. Evet tabi belli bir zamandan sonra istiyorduk, zaman olarak doğru değildi bana göre. Söylediklerinizi beynime not ettim.
 
Öğrendiğimden beri oruç tutmuyorum ama tutsam da aynı şey aslında. Kahve ve sigara hala..
Ya bi kere boyle seyleri kafaya takmayi birak. Tamam sigara kullanmiyroum ama benim yedigim abur cubur ve fast foodu yiyebilen insan yoktur kolay kolay. Assiri saglikliyiz bebegim de ben de . Hic de o kadar devasa etkiler yaratmiyor beslenmeye detay detay titizlenmek. Belli basli seylerden uzak durmaya calis , sonrasi keyfine bak. Cunku beslenmeme dikkat edeyim diye girdigin stres yedilerinden daha zararli
 
Ben olursa da olmazsa da başım üstüne dediğim, korunmayı bıraktığım ilk ay bebek haberi aldım.
Bir kere büyük bir değişim. Kabul etmek lazım. Zor bunu da kabul etmek lazım. Kendi adıma gebeliğim çok zor geçti sonrasında da başka sağlık sorunlarım oldu. Herkes iyi beslenmelisin, vitamin içmelisin dediği dönemde ben sadece kustum. 6 ay sadece serum sonrasında da basit bir iki şey yiyebildim. Sonrasında kalp, tansiyon, safra kesesi sırayla alarm verdi. Yine çok sınırlı bir beslenme listem vardı. Bu bile tek başına yeterli idi mutsuz olmak için.
Sigara değil de cipse çok düşkündüm. Öyle bir bulantı geldi ki. Asla yiyemedim.
Sigarayı da eşim kullanıyordu ondan da tiksindim :KK70:
Dolayısıyla ilk 5-6 ay da zor geçti. Ama ne zaman dışarı kızımla çıkabildim. Kendi başıma bebeğimle bir şeyler yapabildim o zaman çok mutlu oldum. Şimdi havalar ısındı şehir dışı planlarımız var. İnşallah o kısmı da başarıyla atlatabilirsek, bence çok güzel olacak. Evet eskisi gibi sabaha kadar oturamıyor insan, kafasının estiği gibi çıkamıyor ama birlikte bir düzen oluşturuyorsun. Huzurlu, sağlıklı, mutlu bir bebeğin olmasını ve hayallerini birlikte yapabilmenizi diliyorum.
 
İsteyerek iki kere çocuk sahibi oldum. İkisinde de hamile olduğumu öğrenince şöyle bir titredim. Çünkü hayatım değişecekti biliyordum. Daha önünde sekiz ay var. Alışkanlıklarını değiştirmek ve psikolojik hazırlık için iyi bir zaman. Ya yarın doğacak olsaydı… 9 ay taşımak da boşuna olmuyor, var bir hikmeti. Şimdiden tebrikler…
 
X