Hamilelikten korkuyorum

sheismaya

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2021
2.352
2.628
83
Hamile değilim fakat istiyorum ama Hamilelik bana çok korkunç geliyor herşey çok zor gibi ve bir türlü cesaret edemiyorum panik atak ve depresyon hastasıyım ve çocuğuma düzgün bakabileceğime inancım yok ya kötü olursam psikolojim iyi olmazsa ve benim için herşey biterse diye korkuyorum ve çocuk hamilelik süreçleri doğum bana çok korkunç geliyor bana ne önerirsiniz ya da ne söylerdiniz benim yerimde olsanız siz ne yapardınız fikirlerinize ihtiyacım var
 
Son düzenleme:
Valla canm oncelikle insallah saglikla kucagina alirsin bebegini. Benim tecrubem yok ama 1 bucuk senedir bebegim olmuyor. Okuyunca kendimi koydum yerine. Ben bebegim olsn diye her gun dua ediyorum. Galiba bebegim olursa bir gun sonra bu seviyeye geçeceğim. :)
Sezeryan olma imkanin varsa oyle ol .
 
Çocuğuna da bakabilirsin oyle düşünme lutfen. Bebegini kucagina alinca zaten annelik duygun kabarir fazlasiyla sahiplenirsin. Doguma nekadar var
 
bence destek alın bir psikologdan kendi başınıza bu kaygılarınızı yenmeniz sizin için zor olabilir
 
Çocuğuna da bakabilirsin oyle düşünme lutfen. Bebegini kucagina alinca zaten annelik duygun kabarir fazlasiyla sahiplenirsin. Doguma nekadar var
Daha bi bebiş yok ortada teşekkür ederim sadece eşim ve ben çok istiyoruz ama benim korkularım yüzünden olmuyor fazla düşünüyorum ve bu beni çok korkutuyor eşim sürekli güzel şeyler söylüyor ama yine de karar veremiyorum çok ağır geçirdiğim depresyon hastalığım var zamanında çok savaştım hastanelerde yattım şuan biraz daha iyiyim ama hamilelikten sonra korkularımla birlikte tekrar geri döner diye çok korkuyorum
 
Psikolojik probleminizi yeni yeni aşıyorsunuz sanırım. Oncelikle onu bi aşın tamamen. Bebek cok baska bir dunya çünkü. Hormanlar altust oluyor fazlaca duygusallık alinganlik falan da ekleniyor gebelikte. Oyuzden bide bu psikolojiyle böyle seyler yaşarsanız sarsilabilirsiniz evet. Gecmis olsn diyorum. Hersey gönlünüzce olsn
 
Sağolun teşekkür ederim sizinde
 
Psikolojinizi düzeltmeden böyle bir karar almayın. Hamilelik, doğum, lohusalık, çocuk büyütmenin kendisi sağlam bir psikolojiyi bile tahrip ediyor. İki çocuktan bildiriyorum. Siz şu an kendi iç sesinizi dinleyin. Çocuk fikri çok ayrı bir şey. Çevreye sakın kulak asmayın.
 
Şöyle ki bu hastalıkla zaten senelerdir uğraşıyorum bazen çok hafif oluyor bazen çok zorluyor bir türlü tamamen geçmiyor o yüzden artık karar vermekte zorlanıyorum
 
Ailem sürekli kavga ederdi, doğru duzgun bir aile saadeti yaşamadım. 18 yaşına gelince ben ilerde çocuk yapmam ben de annemle babamın yaşadıklarını çocuğuma yaparim diye korkup, benden anne olmaz demiştim. 26 yaşında evlendim. Esim hep çocuk istedi ben istemedim korkularımdan dolayı. Eşim de sağolsun anlayışlı davrandı, aile hayatımı bildigi için. 3 sene önce bir kedi sahiplendik. Ve gerçekten sorumluluk duygusunu hissettim. Kedim beni anneliğe hazırladı. Ve şu an 7 aylık hamileyim. İnan Allah bir şekilde sabrını, bakma eğilimini veriyor.
Ama psikolojik destek almadan, hazır hissetmeden yapmayın.
 
Teşekkür ederim umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız umarım güzel bir şekilde hazır olarak Allah bana da nasip eder
 
Şöyle ki bu hastalıkla zaten senelerdir uğraşıyorum bazen çok hafif oluyor bazen çok zorluyor bir türlü tamamen geçmiyor o yüzden artık karar vermekte zorlanıyorum
Siz kendinizi daha iyi bilirsiniz. Çocuk yapın aman bir şey olmaz, diyemeyiz kimse diyemez. Kendi iç sesinizi dinleyin. Çocuk çok zor ama bir o kadar da güzel bir şey. Varlıkları çok huzur veriyor. O sevgi hâli, seni tanıyıp bilince gözleri parlayarak sana gülmesi. İnan bunu hiçbir şey sana veremez. Milyonlar harcansa da çocuğun annesine gülerek attığı bakışı alamaz. Size belki çok iyi gelecektir. Belki ihtiyacıniz olan budur. Bilemiyorum. Psikolojik danışmanınız ya da psikiyatristiniz varsa onunla da konuşun. Eşiniz tabii sizin yanınızda olduğunu söyler. O da baba olmak istiyor tabii gaz verecek. Size ne kadar yardımcı olur mesela? Gece siz uyurken bebeği pispislamak, gazını çıkarmak, altını temizlemek, yıkamak vs vs sizinle beraber bakımını üstlenebilir mi? Yoksa ataerkil bir adam mı?
 
Teşekkür ederim umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız umarım güzel bir şekilde hazır olarak Allah bana da nasip eder
Amin inşallah. Sizin için umarım guzel olur
 
 
 

Eşim çok şükür anlayışlı ve yardım eden biri çoğu şeyi beraber yapıyoruz bana karşı sürekli desteği olan bir eş ve inanıyorum ki çocuğumuz için de elinden geleni yapacağına inanıyorum çocukları çok seviyor ve tüm herşeyi üstleneceğine kendi ve bende inanıyorum dediğim gibi sadece depresyon hastalığım nedeniyle endişelerim var ve şuan eşimle kirada oturuyoruz eşyalarım kaynanamın eşyaları ve eşimin kredi borcu var para bize zar zor yetiyor o bebeğin kendi nasibiyle geleceğini düşünüyor ve ona iyi bir yaşam sunmak için herşeyi yapacağını ifade ediyor fakat ben zorlanmaktan korkuyorum herşeyi yetişebilecek miyiz bilmiyorum daha hazırlıklı olup rahatça bir çocuk dünyaya getirmek daha güzel geliyor fakat borç harç hiç bi zaman bitmiyor ve uzun süreler alıyor bunlar hep kafamda soru işaretleri ve ben kendi ailemden maddi olarak biraz zorluklar çektim ve o yüzden kendi çocuğuma da bunu yapmak istemiyorum çok zor durumda değiliz kendi halimizde geçinip gidiyoruz evimizden birşey eksik olmuyor ama artı bir bebiş için yeterli mi bilemiyorum
 
Eş desteği bu süreçte çok çok önemli. Ama maddi sıkıntılar da var demişsiniz bu düşündürdü beni. Bu dönemde ince eleyip sık dokumak gerekiyor ne yazık ki. Eskiden olsa çocuk fena fikir olmaz gebe kalınca değişir alışır seversin, derdim ama iki çocuktan sonra kimseye kolay kolay çocuk yap demem
 

Zaten tek olsun bizim olsun yeterli gibi geliyor önemli olanda o çocuğa gerçekten hakettiklerini verebilmek benim için çok önemli hiçbirşeyi eksik olsun istemiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…