O kadar haksızlık ettiler sesin çıkmadı diyor hala onların yanındasın hiç kötü bir tepki vermedin diyor . Ben uğraşamam dedim istemem de zaten kimseden bir şey. O da dediki senin istemediğin hiç bir şey olmayacak sadece canlarını sıkmak için beni yok saymasinlar diye falan dedi. Ben de yine de olmaz dedim. Sinirlenince ağzından çıkanı kulagi duymuyor işteNe aileniz haklı, ne eşiniz. Ben hepsini hayatımdan kovar, dava açar hakkım olan payı alırdım çocuklarımla geçinip giderdim. Yorumları da okudum eşinizin isteği çok çirkin. Yarın bir gün sizin damadınız kızınızın hakkı için vekalet istese eşiniz ne yapardı acaba?
Ben de ayni. 29 ve Terazi burcuyum. Normalde haksızlık benim de canımı sıkar. En başından beri istemiyorlar zorla sevdiremem dedim. Karakterleri bu dedim. Ne bileyim. Sadece eşim suçlu diyemem. Ilk yillarimizda ben de annemgil sırf onu iyi bilsin diye çağırdılar gittim eve geldikleri zamanlar eşim evden gitti onu istemiyorlardi çünkü. Onlar onu yok saydilar ben de siz ne yapıyorsunuz demedim. Şimdi anlıyorum çok hata yapmışım. Eşime haksızlık etmişim. Evlendik bir ay sonra urfaya gittim atamam oraya oldu. Bir kaç sonra dayanamadık ben aşırı yoruluyordum git gel o gidip geliyordu falan. Sonra zaten burda da durumlar iyi değil eşim topladı eşyaları geldi orda ev tuttuk.yıllardır çalıştığı işten de ayrılmış oldu. Orda Çok mutluyduk. Tamam ilçe olunca iş bulmak çok zordu cebimizde paramız olmasa bile mutluyduk. Sene sonu geldiğinde ben geri dönmek için tayin istedim o da sırf beni mutlu etmek için Tamam dedi. Gitmeyelim bak burda bir iş bulayım burda huzurluyuz dedi . Ben çocuklarımın akrabalariyla büyümesini istedim. Geldik ilk başlarda iş bulmakta zorlandı. Sonra ailemle olan durumlar hamilelik benim eşimi yok saymalarina izin verisim falan onu yıllarca doldurdu. Sonuç patladı. Artık bana da güvenmiyor. Yani biraz uzun oldu ama bende de çok hata var. Sen bana kocamsin diyemiyorsun bana bunu hissettiremiyorsun dedi hep. Anlayamadım.Elifcim kaç yasında sın bilmiyorum terazi burcuyum ve adaletsizliğe gelemiyorum. Eşinin de mutlaka eksi tarafları vardır ama en büyük yanlış annende bence. Seni çok iyi anlıyorum 6 kız kardeşiz en büyük benim ve diğerleri nerdeyse elimde büyüdü annemin 3 numaraya karşı bi zaafı vardı hep bu yüzdende 2 numaraya haksızlık olurdu bende oldum olası hep çatır çatır kavga etmişim dir 2 numara anneme kahvaltı hazırlarken o çok sevdiği kızı toplumda rencide ederdi annemi yinede annem hala en çok ona değer verir ve haliyle en iyi onun eşi. Adam kalkıp bizimkilere bi hoşgeldin bile demedigi olur ama annem asla ona laf söylemez neden kızı kıymetli çünki annemle 3 ay konuşmadım bu yüzden gerçi bir kaç yıldır hatasının farkında her nedadar öyle olmadığını bana ispatlamaya calişsada ben kalbinde olana bakarım... bunu sana niye anlattım çünki hayatta en değer verdiğim varlıktı annem(çocuklarım hariç ) peki o bana hak ettiğim değeri verdimi? Hayır. Peki neden onu rencide eden en egoist kızına en çok değer veriyor? Çünki sen kendine ne kadar değer verirsen başkalarida o kadar değer verir. Ve ben artık annem dahil hiç kimse için kendimden ödün verip aşırı fedakâr davranmiyorum netice güzel şimdi yeni yeni kiymetim biliniyor Sanada bunu tavsiye ediyorum ister annen ister eşin olsun önce sen ve çocukların önemli. Eşine de kızdım hemile halinde boşanmak tan bahsediyorum seni bu psikolojiye sokuyor emin ol blöf yapıyor. Annene gelince kusura bakma seni üzmek istemem ama bu konuda çok katiyim eğer eşinin sana olan sevgisinden ve derdinin para olmadığından emin isen (ben biraz killandim) eşinin yanında dur gerekirse annenle bile görüşme ben olsam eşimin demesine bile gerek kalmaz ya neyse. Son sözüm hamilesin kendini üzme kimin ne düşündüğünü de boşver herkese koy tavrını içinden geldiği gibi en onemli sen ve çocukların seni seven yanında olur zaten
Eşim normalde iyi niyetlidir ama yapı olarak fevri hareket ediyor ve sinirlenince ağzından çıkanı kulagi duymuyor. O yüzden böyle hareketleri var malesef. Yılların birikimi bizi bu noktaya getirdiAilenin yaptığı cok yanlış. Eşin de belki artık hazmedemiyor onlarin canını yakmak için öyle çirkin bir yola basvurmus. Artık evlenmis barklanmis coluk cocuk sahibi olmussun. Neyin inadı bu ailendeki. Kocana sahip çıkacak yuvani dagitmayacaksin. Ben bosanacak bir durum göremedim.elif1310
Dört dörtlük bir evliliğimiz var diyemem sıkıntılarımız kavgalarımız oluyor tabiki ama genel anlamda iyiyiz. Bu sorunlar ikimizi de yıprattı diye düşünüyorum bilmiyorum toparlanabilir miyiz.Evliliğinizde başka sıkıntılar yoksa, ben olsam kendi yuvama bakardım. Diğer sorunu ise akışına bırakırdım.
kocan haklı olsa da boşanmak için yeterli değil bu. iki çocuk sahibisiniz artık, birbirinizi seviyorsunuz. başkalarının davranışlarına takılıp yuva yıkılmaz. sen ve eşin bundan sonra onları yok sayın ve mutlu olmaya bakın.Ben de ayni. 29 ve Terazi burcuyum. Normalde haksızlık benim de canımı sıkar. En başından beri istemiyorlar zorla sevdiremem dedim. Karakterleri bu dedim. Ne bileyim. Sadece eşim suçlu diyemem. Ilk yillarimizda ben de annemgil sırf onu iyi bilsin diye çağırdılar gittim eve geldikleri zamanlar eşim evden gitti onu istemiyorlardi çünkü. Onlar onu yok saydilar ben de siz ne yapıyorsunuz demedim. Şimdi anlıyorum çok hata yapmışım. Eşime haksızlık etmişim. Evlendik bir ay sonra urfaya gittim atamam oraya oldu. Bir kaç sonra dayanamadık ben aşırı yoruluyordum git gel o gidip geliyordu falan. Sonra zaten burda da durumlar iyi değil eşim topladı eşyaları geldi orda ev tuttuk.yıllardır çalıştığı işten de ayrılmış oldu. Orda Çok mutluyduk. Tamam ilçe olunca iş bulmak çok zordu cebimizde paramız olmasa bile mutluyduk. Sene sonu geldiğinde ben geri dönmek için tayin istedim o da sırf beni mutlu etmek için Tamam dedi. Gitmeyelim bak burda bir iş bulayım burda huzurluyuz dedi . Ben çocuklarımın akrabalariyla büyümesini istedim. Geldik ilk başlarda iş bulmakta zorlandı. Sonra ailemle olan durumlar hamilelik benim eşimi yok saymalarina izin verisim falan onu yıllarca doldurdu. Sonuç patladı. Artık bana da güvenmiyor. Yani biraz uzun oldu ama bende de çok hata var. Sen bana kocamsin diyemiyorsun bana bunu hissettiremiyorsun dedi hep. Anlayamadım.
Canım eşin çok yanlış ama ailen daha büyük yanlış olan olmuş evlenmişin kızımız mutlu olsun da ne olursa olsun diye kabullenmeleri lazım dı kesinlikle boşanmak en kolayı yapma bunu ailenle konuş o benim kocam çoçuklarımın babası onu kabullenceksiniz diceksin şahsen ben olsam öle yapardımDaha önce konu açmıştım. Kocamı ailem istemedi. Düğünümde hiç bir yardımları olmadı. Yaş yeri gibi bir düğünle evlendim. Ilk doğumumu yapana kadar eşimle konuşmadılar. Doğum yaptığım gün eşimle kavga ettik onlar var Die içeri giremedi. Çocuğunu bile fazla göremedi. Eve geldim yanımda kimse kalmadı. Sezeryanliyim üstelik bir iki gün yemek falan getirdiler. Gel bizimi evde bakalım dedi annem oraya da eşim gelemeyecegi için kabul etmedim. Sonra neyse bir ara barışır gibi oldular birlikte çalıştılar. Sonra kardeşimin eşi istemiyor diye bir de eşim iyi calismiyormus işten çıkardılar. Eşim bunu kabullenemedi. Şimdi ikinciye hamileyim. Önce çocuklarımı gösterme onlara diyordu şimdi sen de gorusmeyeceksin diyor. Sırf evliligimi kurtarmak için Tamam dedim. Tabi bu zamana gelene kadar da çok çok yıprandım üstelik hamileyim. Benden yapamayacağım bir şey istiyor. Boşanmak istemiyorum ama artık bu işin oluru yok gibi
Ben de ayni. 29 ve Terazi burcuyum. Normalde haksızlık benim de canımı sıkar. En başından beri istemiyorlar zorla sevdiremem dedim. Karakterleri bu dedim. Ne bileyim. Sadece eşim suçlu diyemem. Ilk yillarimizda ben de annemgil sırf onu iyi bilsin diye çağırdılar gittim eve geldikleri zamanlar eşim evden gitti onu istemiyorlardi çünkü. Onlar onu yok saydilar ben de siz ne yapıyorsunuz demedim. Şimdi anlıyorum çok hata yapmışım. Eşime haksızlık etmişim. Evlendik bir ay sonra urfaya gittim atamam oraya oldu. Bir kaç sonra dayanamadık ben aşırı yoruluyordum git gel o gidip geliyordu falan. Sonra zaten burda da durumlar iyi değil eşim topladı eşyaları geldi orda ev tuttuk.yıllardır çalıştığı işten de ayrılmış oldu. Orda Çok mutluyduk. Tamam ilçe olunca iş bulmak çok zordu cebimizde paramız olmasa bile mutluyduk. Sene sonu geldiğinde ben geri dönmek için tayin istedim o da sırf beni mutlu etmek için Tamam dedi. Gitmeyelim bak burda bir iş bulayım burda huzurluyuz dedi . Ben çocuklarımın akrabalariyla büyümesini istedim. Geldik ilk başlarda iş bulmakta zorlandı. Sonra ailemle olan durumlar hamilelik benim eşimi yok saymalarina izin verisim falan onu yıllarca doldurdu. Sonuç patladı. Artık bana da güvenmiyor. Yani biraz uzun oldu ama bende de çok hata var. Sen bana kocamsin diyemiyorsun bana bunu hissettiremiyorsun dedi hep. Anlayamadım.
Dört dörtlük bir evliliğimiz var diyemem sıkıntılarımız kavgalarımız oluyor tabiki ama genel anlamda iyiyiz. Bu sorunlar ikimizi de yıprattı diye düşünüyorum bilmiyorum toparlanabilir miyiz.
Mrb arkadaslar simdi uye oldum buraya bende cok kotu seyler ysadim bosaniyorum ilk mahkemem oldu ikinci mahkemem 10 aydaYapamayacağın ne istiyor?
Çok geçmiş olsun. Derdinizi anlatmak isterseniz konu da açabilirsiniz.Mrb arkadaslar simdi uye oldum buraya bende cok kotu seyler ysadim bosaniyorum ilk mahkemem oldu ikinci mahkemem 10 ayda
geçmiş olsun arkadaşım.Mrb arkadaslar simdi uye oldum buraya bende cok kotu seyler ysadim bosaniyorum ilk mahkemem oldu ikinci mahkemem 10 ayda
Sağol canım ben de son kez her iki tarafta da konuşmaya karar verdim. Bakalım adım atarlarsa iyi olur çocuklarım babasız büyüsün istemiyorum zaten tek başıma büyütmek de beni çok korkutuyorelif1310 canım seni hamilelikle ilgili topiklerden hatırlıyorum,okuyunca senin adına çok üzüldüm ailen ve eşin arasında kalmışsın resmen,son bir defa ailen ve eşinle iyice konuş,hem kızına hem karnındaki bebeğine yazık günah bir yuva kolay kolay yıkılmamalı. Hamile halinle bunlarla uğraşmak çok zor tahmin edebiliyorum,sen şansını en azından son bir defa dene sonuç iyi olmazsa bile içinde 'keşkeler' kalmayacak,ben sonuna kadar savaştım bundan sonrası Allah'a kalmış deyip geçersin. İnşAllah her şey gönlünce olur,ben de bir anne olarak senin için dua edeceğim,umarım en kısa zamanda bütün sorunlarınızı aşarsınız.
Söylediklerine aynen katılıyorum. Iş durumunu da aslında istiyoruz ama bebek gelmek üzere orda da çok yoğun çalışıyorlar. Bakma fırsatı olmuyor. Yine de son kez hem ailemle hem onunla konusacam bakalimSende eşinde büyük hatalar yapmışsınız
Sen onu eş olarak saymayıp ezdirmişsin, o kendisini ezen insanlarla çalışacak kadar alçalmış
İkinizin de ortak hataları var
Ailelerle sorun biz de yaşadık, benim ailem eşimi istemedi, onun ailesi beni istemedi ama buna karşı bizim duruşumuz hep ortak oldu; eşimi istemeyen beni aramasın bu kadar net.
Siz eşinle güven problemini aşmalısınız önce, adam sinirlenmekte haksız değil ama sinirini parasal konularla çıkarmaya çalışması haliyle iyi şeyler düşündürmedi insanlara
Sen eşine inanıyorsan sıfırdan başlayın, ona inandığını, sevdiğini, arkasında olduğunu göster. Ailenle küsme tabi ama araya mesafe koy ve eşine saygısızlık ediyorlarsa tavrını belli et. Baştan beri devam eden hataları sürdürmeyin, bir de tabi eşinin ailenle olan iş ilişkilerini kesmesi gerek, başka bir iş bulsun, kendi yağınızla kavrulun
eğer ailen olumlu cevap vermezse, iki çocukla babasız geçinmek zor olur diye babandan kalan her şeyi istediğini ve alacağını söyle.Sağol canım ben de son kez her iki tarafta da konuşmaya karar verdim. Bakalım adım atarlarsa iyi olur çocuklarım babasız büyüsün istemiyorum zaten tek başıma büyütmek de beni çok korkutuyor
Siz de çok zor şeyler yasamissiniz. İnşallah bizimki de yola girer. Eşimin tek istediği bir güler yüz aslinda. Son kavgada ondan çıktı. Ben konuşmaya çalıştım o istemedi dedi iş bu noktaya geldi. Sevmiyorlar çok da belli ediyorlar canı sıkılıyor.Allah yardımcınız olsun, zor zamanlar geçiriyorsunuz. Aile ile eş arasında kalmak çok zor bir durum. Size tavsiyem durumunuzu kabullenin, iki tarafı da birbiriyle karıştırmayın. Dengeleri kurmak yalnızca sizin elinizde.
Maddi konularda ailenize dava açmayacaksanız, malın mülkün lafını etmeyin onlara. Parasal açıdan bencillerse, onları öyle kabullenin ve beklentiniz olmasın. Yalnızca görüşmek için gidin yanlarına, görün gelin. Eşiniz gelmek istemiyorsa gelmeyin. Eşiniz onlarla çalıştığı müddetçe, ya da siz onlardan bir şey beklediğiniz müddetçe onlar sizi daha çok kırar. Hayatınızda söz sahibi olduklarını düşünürler.
Şu anda yapacağınız en güzel şey, eşinle el ele verip bir hayat kurmak. Eşin iş peşinde koşturacak, sen ona destek olacaksın. Kendi yağında kavrulacaksınız.
Vekaleti eşine verme. Dava açsan ortalık çirkinleşecek, buna katlanabilecek misin? Eşine de hiç baskı yapma. Eşinin kötü olduğunu zannetmiyorum. Yıllar sonucu birikmiş galiba onda da. Ama onlar benim ailem, sen benim eşimsin de, ayır yerlerini. Ben onlarla görüşmek zorundayım, sen gelmesen de hatrım kırılmaz de. Ve ailende olanları eşine yansıtma.
Ben böyle kurdum dengelerimi. Aynı durumu yaşadım. Ailem eşimi istemedi. Eşimse pırlanta gibi adam ve fakat fakirdi aileme göre. Ailem de zaten parasal açıdan istemediler onu. Evlendikten sonra bir de iflas etti, kimse bizim yüzümüze bakmadı tabi. O zaman olanları büyütsek neler neler çıkar.
Sabrettik, eşim bir tek allah tan isterim ben dedi. Ve aştık o sıkıntıları. Babamın 35 evi var, ben kirada oturuyorum, kardeşlerime trilyonluk daireler alındı. Umrumda değil, kendi paraları. Kazanırken ben mi babama yardım ettim, kendisi kazandı, istediği gibi harcar. Nedir kırgınlık oluyor belki insanda biraz ama eşim hep der, allah bize daha hayırlısını verdi, işimizi kendi elimizle kurmayı nasip etti, böylece kimseye ne minnet, ne eyvallah.
En zor zamanlarda da eşime hiç demedim gel benimle diye. Onun psikolojisi zaten bozuktu, ben gittim çocuğumla. Gittiğim her yerde dul kadın gibi gezdim, eş yok yanımda yıllarca. Ama ne eşimin özelini aileme, ne de ailemi eşime taşıdım. Artık onlar da birbirini seviyor, eski konuları taşısaydım, biliyorum ki durum çok daha farklı olurdu. Şimdi saygı da duyuyorlar eşime kendi işini kurduğu için. Şimdi biz kendi paramızla küçük bür ev aldık, allah zaman içinde daha fazlasını da verir inşallah.benim için çok önemli bir kaç şeyi ailem için feda ettim. Hiç bir zaman babama bana ev ver demedim. Vermek istemeyenden almayı yakıştıramadım kendime. Oğlum da örnek alacaksa bir gün, inşallah bu çabayı örnek alır.
Çocuklarınızla sabretmek düşüyor size. İkinciye üzülmeyin. İki çocuk iyidir. Allah rızkını verir inşallah. Hem çalışın, hem dua edin. Eşiniz başka yerlerde iş baksın, naz niyaz yapmasın istemediği durumlarda.aradıkça onun bilmediği fırsatlar da çıkar karşısına.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?