- Konu Sahibi kalbimdurur
- #1
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...
