Hamileyim ve kendimi çok çaresiz hissediyorum

Eşinizin rolü çok büyük.

Anne bebeği fiziksel olarak taşıyor ama olayın manevi kısmı tamamen babada..
 
Ama annesi onun miniminnak elleri tatlimi tatli kucuk ayaklari olcak agzi sut kokacak emin ol sen onu birakip esinle ilgilenmezsin .bu dusunceleri aklindan cikar Allahim bana saglikli hayirli bir evlat ver diye dua et : *
 
Çocuk sahibi olmak için hastane kapılarını aşındıran insanlar var. Bu anlattıkların bana çok saçma geldi bir kadın anne olacagını öğrendiğinde duyguları sadece mutluluk olmalı. Kocanın senı aldatacağı varsa hamılelığı de beklemez merak etme.
 
Keske bende hamile olsam da böyle kaygılarım olsa. Allah saglikla sihhatle kucağınıza almayi nasip etsin
 
Onlardan birisi de benim. Hatta bu yorum gözlerimi doldurdu. Aldatcak olan hertürlü aldatır gerçekten...
 
Onlardan birisi de benim. Hatta bu yorum gözlerimi doldurdu. Aldatcak olan hertürlü aldatır gerçekten...
Canım benim çok üzüldüm inan ki inşallah Rabbim tez zamanda kucagına bir bebek nasip eder. Arkadaşım da oniki sene sonunda tedaviyle anne oldu ikizleri var şimdi insallah senınde bır değil iki tane olur .
 
Canım benim çok üzüldüm inan ki inşallah Rabbim tez zamanda kucagına bir bebek nasip eder. Arkadaşım da oniki sene sonunda tedaviyle anne oldu ikizleri var şimdi insallah senınde bır değil iki tane olur .
Allah razı olsun. Arkadasin da minikleri Allah bağışlasın. Genelde konustugum insanlar bu sekilde konusuyor biliyor musun. Bu siteden birisiyle mesajlastim ikiz olur belki dedi. Esimin yengesi öyle söyledi. Ailemde 7 tane ikiz var annem ikiz.. birde pcoyum.. doktor benim yumurtalarimdan korkuyor sasiriyor harika bi yumurta rezervin var diyor cogul gebelikten korkuyor asilama yaptik tutmadi .. Belki oyle olur. Insallah. Sagol sagol cok sagol arkadasim
 
Yahu ben ve benim gibi bir dünya kadın var anne olmak için yıllarca her yolu deneyen, ama buna ramen olamayan. Allah'a her gün dua edip nolur benim de bir bebeğim olsun diyerek ağlayan bir de sizin gibileri var aman yok istemiyorum gezmemden,tozmamdan geri kalıcam
Aman özgürlüğüm kısıtlanacak rahat edemem diye istemeyen...Ne diyim hayat acımasız ve adaletsiz işte.
 
özgurlukten beklentinize gore bu sorunun cevabi degisir
esinizle ozel hayatiniz yaklasik bi 4 5 ay sekteye ugrayabilir cunku bebeginizin bu aylarda uykulari duzensiz olacak
lohusayken aldatilmak ne alaka bilemedim sanirim bunu lohusayken cinsel hayat olmayisina bagladiniz ama hamileykende lohusaliktan sonrada bir sure cinsellik biraz hayal oluyor aldatip aldatmamak esinizin karakteriyle alakali
 
tüm bunlarin sorumlusu ve sebebi bayan degil ki ama
hamilelik her insani farkli etkiler ve insan hayatinda buyuk degisimlerin baslangicidir
bayanda bu degisimlerden tedirgin demekki bundan sonraki hayatini merak ediyordur dogal olarak
ben mesela tedaviyle hamile kaldim dogum yapana kadar saniyordumki cocuga emzigi vericem hop emmeye baslayacak onu
sandimki sakin bir bebek olacak vs vs bayaninnsuan sordugu herseyi dogumdan sonra ögrendim gecelerce uyumadim kucagimda sallamaktan 5 ay kollarim koptu kolikti cunki anne sutu sariligi oldu daha dogar dogmaz 3 ay ugrastik
poposunda catlak oldu hergun bir fitile kaka yaptirdim 4 ay kadar.
her cocuk annesine babasina ayri bir tecrubeymis onu anlamis oldum ama aldatilmak falan cok uç
noktalarda dusunceler
 
Sizin adınıza çok üzüldüm. Keşke sizin olsaydı benim gibi bi kıymet bilmez yerine, ama ne sizin ne de benim elimizde değil işte siz ne kadar üzgünseniz ben d ebadka sebeplerden dolayı o kadar üzgünüm. Seçme şansımız olsaydı bu hakkımı size verirdim inanın ki. Çok üzgünüm
 
Keske bende hamile olsam da böyle kaygılarım olsa. Allah saglikla sihhatle kucağınıza almayi nasip etsin
Ben sizin yorumlarınızı hep okuyorum bana çok samimi geliyorsunuz :) tedavi sürecinde olduğunuzu da biliyorum size dua ediyorum. Allah sizin gibi isteyen herkese hayırlı ve sağlıklı evlatlar nasip etsin kucaklarını doldursun.

1 1gypsy bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim. Bende sizin gibi genelde karamsar bir insanımdır. Iki buçuk ay önce bebeğimi kucağima aldım. Hamileyken iyi bir anne olabilecek miyim, acaba erken miydi, bakabilecek miyim, becerebilecek miyim gibi endişelerim oldu.

Doğar doğmaz da adapte oldum desem yalan olur :) bir bocaladım. Elbette hiçbir şey eskisi gibi değil kendime ayırdığım vakit bakımından. Mesajımı okuyup evlat sahibi olmak için caba gösteren kalpleri burkmak istemem asla. Fakat size şunu soyleyebilirim ki çocugum doğduktan sonra ben daha şükür dolu bir insan oldum. Kalbinizi ferah tutun iyi düşunmeye çalışın.
 

Cok teşekkür ederim guzel düşünceleriniz için arkadaşım. Dualarınız içinde Allah razı olsun..
 
Evet ikiz bebek kalıtsal biraz aileden geliyormuş :) Senın de ıkız olma ihtimalin var evet. Hayırlısı olsun da nasıl olursa olsun canım.
 
Bebek evin neşesidir, o olmasa sürekli işe gidip gelen sıkıcı birer ev arkadaşı olurdunuz. Mantığınıza göre evlenmemeniz de gerekiyor, aynı kadından sıkıldığı için aldatan erkekler de var.
 
Bence tek korkun evladını kaybetmek olsun .

Aklında kötü duyguları yok et .
Ekim ayında hamıle oldugumu öğrendim . O günden itibaren cinsellik yaşamadım .
2 ay sonra gebeliğim sonlandı . 1 ayda kürtaj sonrası 3 ay boyunca elini süremedi bana .
1 kere aklımdan benı aldatırmı geçmedi .

Madem adamdan emin değilsin korun .
Bu süreçte erkeklerin kadınların yanında olması lazım sonuna kadar . Eşine bu durumu hep anlat .
Eğer sana değer veriyorsa zaten arkanda olur .
 
Şimdi siz hamile ve Zaten şaşkın,korkmuş kadına bunu diyerek ne kazanıyorsunuz. Bir çocuğa özleminizi çok iyi anlıyorum ama konu sahibini de çok iyi anlıyorum. Denemelerimiz sonuç vermeyince acaba çocuğumuz olmayacak mı endişesini de yaşadım; doğumum yaklaştığında bir süre daha doğurmak istemiyorum hayatım kayacak korkusunu da... yukarı da bir üye demiş ya hamile birini görünce acıyorum, bende acıyorum. Bir de keşke herkes anne olmasa. Bir tanıdığım 14 sene Sonra tüp bebek tedavisi ile bebek sahibi oldu ama bebeğe o kadar bakamadılar ki.. elaleme bakın bebeğimiz var demek için doğurmuş gibiydi. Şimdi buna istinaden ben şöyle desem 'Allah biliyor da vermiyor olmuyorsa çok da ısrar etmemek gerek' hoş olmaz değil mi?
 
Şu yazınızda kendimi gördüm.
İlk bebeğime hamileyken ‘Allahım neden ben, onca isteyen varken neden ben hamileyim ve bebek isteyen arkadaşlarıma nasıl açıklarım bunu’ diye günlerce ağladım.
Hareketlerini hissettiğim zaman kabullendim.
Doğum yaptım, ağlamadım.
Şansıma büyük oğlum çok ama çok zor bir bebekti, ki hala öyledir.
Ama zamanla, beni yabancılardan ayırt ettikçe, üzüldüğünde, korktuğunda, sevindiğinde kucağıma atladıkça ve benim sadece benim ilgime muhtaç olduğunu gördükçe alıştık birbirimize.
O bana anne olmayı öğretti, ben ona hayatı öğretiyorum becerebildiğim kadar.
Doğurunca(ki sunni sancıyla epiduralim tutmayarak kıvrım kıvrım bir hikaye benimki) güdüsel bir duygu falan gelmedi yani.
Üzerine oğlum 5 aylıkken yeniden hamile kaldım ama ikincide hiç üzülmedim, aksine kahkahalar atıyordum.
İkinci bebeğim şen şakrak acayip sevimli bir çocuktur, aşırı yaramaz ama abisi gibi değil.
Bunu tamamen farklı hamilelik dönemlerine bağlıyorum, ilkinde hiç istemeyip kabullenmedim ve mutsuz, huysuz bir çocuk dünyaya getirdim.
İkincide ise pamuk şeker ve mutlu bir gebeydim, öyle de bir bebeğim oldu.
Şuan düşünüyorum o ağladığım nasıl yapacağım, hayatım bitti dediğim günleri de; insanlıktan çıksam da onlarsız 1 günü bile istemem.
Çünkü artık yeni bir ben var, benden öte çocuklarım var.
Zamanla size de böyle olacak, hiç endişelenmeyin.
Benden bile iki bebekli anne olduysa, ohooo siz kitabını yazarsınız emin olun.
Eş meselesine girmiyorum, hayatımda artık 20. Sırada bile değil.
Benimki karakter olarak kaybetti beni, bu süreci iyi yönetemedi.
Lohusalık, ilgi alaka meselesi değil, bencillikleryle bitirdi aşk ve sevgiyi.
Aynı evde anne baba olmaktan öteye gitmeyen, beni hiç de rahatsız etmeyen bir hayatı yaşıyorum.
 
Evet artık özgür olamayacaksınız ve evet eşinizle özel hayatınız da olmayacak; sadece bebeğiniz için yaşadığınız, suyunuzu içmeye bile zamanınız olmayan o kadar çok gününüz olacak ki.. Bi bebek büyük sorumluluk ve hayat çok zor oluyo en azından büyüyene kadar diyip teselli edelim kendimizi.
 
yooo lutfen oyle dusunmeyin ilk hamileligim surprizdi açıkçası hic akilda yokken birden ogrendim ve dondum kaldim oyle sevinc cigliklari falanda atmadim 9 ay tam 9 ay boyunca surekli kustum som ayimda ne zaman dogucak diye her gun ağladım korkularim kaygilarim tavan yapti gebelik zehirlenmesi gebelik kaşıntısı vs vs aklıma gelen herseyi yasadim doguma giderken dahi kustum oyle soyliyim cok sonra okudum ki vucut ve psikoloji hazir olmadigi icin bunlari yaşamışım ki oyleydi neyse dogum yaptim oyle aglama sevinc gözyaslari falan olmadi hala nasil bakicam ben bu bebeğe diye düşünüyordum ki cok cok zorlu bir kizim oldu asiri hareketli yerinde durmayan cok ağladım disari cikardik etraftan Allah sabir versin diyenler olurdu eve gelir birde ona aglardim herneyse yeterince içini kararttim gelelim simdi ki duruma guzel kizim pamugum 6 yasinda anaokuluna gidiyor inanilmaz sosyal aktif kendini cok guzel ifade eden ogretmenlerinden cok guzel sozler duydugum tam bir koc burcu inatciligi olan dunyalar guzeli bir kiz oldu simdi bakiyorum da onca emek çaba ve gercekten sevmenin karşılığı saf bir sevgi olarak dönüyor bize yani iyi ki doğurmuşum diyorum şükrediyorum kaygilarin düşüncelerin olucak kendine zaman tani saglikla gelsin kuzu
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…