Canım cok uzuldum ençokta deneyıpte toparlayamamış olmanız uzucu ama ben suna ınanıyorum kı huzursuz bır aılede yetısen çocuktansa mutlu ama ayrı yasayan aıle cocugu olsun umarım bundan sonra hayatınız cok guzel olur.
Anladım canım. Hayırlısı olsun hakkınızda. Benim toparlanmam baya bi uzun sürdü malesef çok zor günlerdiŞuan oğlum 4 yaşında. Ayrıldıktan sonra kendi ailemden herkes aldırmamı istedi ama ben aldırmadım canım. Sen kaç aylık hamilesin peki? ve kaç yıllık evlisiniz?
Ben 35. haftamı bitirmek üzereyim Allahın izniyle. 1 ay kadar zamanım kaldı kızımı kucağıma almama inşallah. 2 yıl sürdü evliliğimiz. Ama balayından itibaren huzursuzluk başlamıştı. Hamileliğimde süpriz oldu bana. Ama iyi ki de olmuş.
Sizde iyi ki aldırmamışsınız di mi?
Çünkü ben daha o içimdeyken bebeğime tutundum.
Peki babası ilgileniyor mu şu anda?
Ben çok dua ediyorum, umarım babalık yapar.
Yaşadığın şeyler çok üzücü canım bi solukta okudum ama işte hayat mışlarla olmuyo keşkelerle yadaO zamanlar çok duygusal ve hassastım. Hamileyken ayrılmak gerçekten kötü bi duygu seni çok iyi anlayabiliyorum. Mesela dışarı çıktığımda bi çift görsem çocuklu yada çocuklarıyla ilgilenen babalar çok zoruma giderdi hastaneye kontrole giderdim heray orda bakardım herkes eşiyle gelmiş mutluluk içinde içim burkulurdu gözlerim dolardı. Sizin doğumunuza yakınmış.. ben 3 aylık hamileydim. Ve yaşımda ufaktı o yüzden hamililelik sürecim kötü geçti kafam tonlarca soru işaretleriyle doluydu napıcam ben oğlum babasız mı büyüycek gibi gibi.. Zamanla herşey rayına oturuyo inan. Biz annemin yüzünden ayrıldık. Ben baba evine geldim annem bana resmen kaynanalık yapıyodu. Baba evindede çok üzdü beni rahat bırakmadı kadın. O yüzden benim için herşey dahada zordu. Babasıyla görüşmüyolardı çünkü annem düştüğünü söylemişti onların tanıdıklarına falan öyle biliyolardı. Ne kadar saçma bi düşünce dimi? (Onun herşeyi saçmaydı zaten) Tabi zamanla öğrendiler çocuğun olduğunu.. Geçen sene arada bi görüyodu çocuğu eksiği varsa falan alıyodu. Bu sene daha sık görüşmeye başladılar, barışmak istedi eski eşim ve ailesi barışmamızı istediler. Çünkü annemle babamda ayrıldılar geçen sene bizi huzursuz eden rahat bırakmayan insan hayatımızdan çıkmıştı artık. Kurtulduk çok şükür geçte olsa.. Buarada annemden nefret ediyorum. Hayatımızın içine etti.. Çok şükür yok artık. Babama söyledim bu barışma konusunda ki fikrini sorduğumda bana dediği şey ise siz %90 annenin yüzünden ayrıldınız zaten o sebep oldu. Eşinin bi kötülüğünü görmedim ben sadece yaşınız ufaktı ikinizde cahildiniz falan dedi. Fakat benim annem ben 3 yaşındayken beni ve babamı bırakıp başka birine gitmiş ayrılmışlar sonra tekrar gelmiş ve ben varım diye barışmışlar. Şimdi burdan kendine pay çıkar canım beni kızının yerinde düşün. Çocuk için barışma. Ve ben şuan diyorum ki keşke hiç BARIŞMASALARMIŞ. Böyle bi annem olucağına ayrı olsunlar babamla yaşamayı tercih ederdim. O zaman kardeşimde olmazdı. Benim hayatımda çok daha farklı olurdu. Babamla yaşardım babam evlenirdi bende bi meslek sahibi olur yuvamı kurardım babamda eşiyle mutlu mesut yaşardı kardeşimde olmazdı bende bu durumlara düşmezdim. Yaşanıcak varmış tabi isyan etmiyorum asla. Sadece bunların hepsi bi tecrübe oldu bizlere, seninle paylaşmak istedim.. Mutsuz bi aile içinde yaşamaktansa böylesi çok daha iyi canım emin ol..
O zamanlar çok duygusal ve hassastım. Hamileyken ayrılmak gerçekten kötü bi duygu seni çok iyi anlayabiliyorum. Mesela dışarı çıktığımda bi çift görsem çocuklu yada çocuklarıyla ilgilenen babalar çok zoruma giderdi hastaneye kontrole giderdim heray orda bakardım herkes eşiyle gelmiş mutluluk içinde içim burkulurdu gözlerim dolardı. Sizin doğumunuza yakınmış.. ben 3 aylık hamileydim. Ve yaşımda ufaktı o yüzden hamililelik sürecim kötü geçti kafam tonlarca soru işaretleriyle doluydu napıcam ben oğlum babasız mı büyüycek gibi gibi.. Zamanla herşey rayına oturuyo inan. Biz annemin yüzünden ayrıldık. Ben baba evine geldim annem bana resmen kaynanalık yapıyodu. Baba evindede çok üzdü beni rahat bırakmadı kadın. O yüzden benim için herşey dahada zordu. Babasıyla görüşmüyolardı çünkü annem düştüğünü söylemişti onların tanıdıklarına falan öyle biliyolardı. Ne kadar saçma bi düşünce dimi? (Onun herşeyi saçmaydı zaten) Tabi zamanla öğrendiler çocuğun olduğunu.. Geçen sene arada bi görüyodu çocuğu eksiği varsa falan alıyodu. Bu sene daha sık görüşmeye başladılar, barışmak istedi eski eşim ve ailesi barışmamızı istediler. Çünkü annemle babamda ayrıldılar geçen sene bizi huzursuz eden rahat bırakmayan insan hayatımızdan çıkmıştı artık. Kurtulduk çok şükür geçte olsa.. Buarada annemden nefret ediyorum. Hayatımızın içine etti.. Çok şükür yok artık. Babama söyledim bu barışma konusunda ki fikrini sorduğumda bana dediği şey ise siz %90 annenin yüzünden ayrıldınız zaten o sebep oldu. Eşinin bi kötülüğünü görmedim ben sadece yaşınız ufaktı ikinizde cahildiniz falan dedi. Fakat benim annem ben 3 yaşındayken beni ve babamı bırakıp başka birine gitmiş ayrılmışlar sonra tekrar gelmiş ve ben varım diye barışmışlar. Şimdi burdan kendine pay çıkar canım beni kızının yerinde düşün. Çocuk için barışma. Ve ben şuan diyorum ki keşke hiç BARIŞMASALARMIŞ. Böyle bi annem olucağına ayrı olsunlar babamla yaşamayı tercih ederdim. O zaman kardeşimde olmazdı. Benim hayatımda çok daha farklı olurdu. Babamla yaşardım babam evlenirdi bende bi meslek sahibi olur yuvamı kurardım babamda eşiyle mutlu mesut yaşardı kardeşimde olmazdı bende bu durumlara düşmezdim. Yaşanıcak varmış tabi isyan etmiyorum asla. Sadece bunların hepsi bi tecrübe oldu bizlere, seninle paylaşmak istedim.. Mutsuz bi aile içinde yaşamaktansa böylesi çok daha iyi canım emin ol..
Yaşadığın şeyler çok üzücü canım bi solukta okudum ama işte hayat mışlarla olmuyo keşkelerle yada
Yaşanacağı varmış yaşanmış deyip geçmişe sünger çekmek en iyisi.ALLAH YArdımcın olsun
Çok etkilendim yazdıklarından.Özelliklede annenin yaptığı hatalardan....
Evet yaşayan bilir, ne güzelde tahminlediniz hemen. Her doktor randevusu gözlerim mutlaka doluyor. Hamile eşiyle yürüyeni görsem ağlıyorum. Hala herşeye rağmen her doktor çıkışı ultrason görüntüsünü maılliyorum babasına, cevap gelmese de ..
yaşanacağı var bazı şeylerin.. evt isyan etmemek gerekiyor ne olursa olsun.
Allah yardımcımız olsun ne diyeyim..
Sizinde hakkınızda hayırlısı olsun inş.
Canım sıkma canını inan bugünlerde geçicek elbet.. hamilelik zaten hassas bi dönem böyle şeyler yaşayınca insan ister istemez üzülüyo gerçi elinde değil biliyorum. Sende isterdin mutlu olmak bu süreci mutlu geçirmek eşinin sevincini heyecanını görmek. Bende yaşayamadım o duyguları. Doğumdan çıktım devlet hastanesinde doğum yapmıştım bi odada 3 kişiydik hepsinin eşleri yanındaydı benim yoktu üzülsemde bebeğimle teselli oldum hep.. Mesela yanımda ki kadın hamileyken doktor aldırmasını söylemiş ona çocuk rahatsızmış beyni mi ne gelişmiyomuş yaşamaz demiş doktor. Kadın da aldırmamış ölü doğurdu bebeğini çok kötüydü onu öyle görmek 2 tane daha çocuğu vardı başka ama yine de acı bi duygu. O kadını gördükçe halime şükrettim inan. Bebeğim kucağımdaydı enazından. Kadın yanımdayken onu bile tam yaşayamadım acısını anlıyodum gözüne soka soka bebeğimi sevemezdim kiKadın uyuduğunda doya doya seviyodum inan sırf üzülmesin diye.. Onunda acısı oydu o an. İnşallah rabbim bebeğini kucağına sağlıkla almanı nasip eder tatlım. Bugünlerde geçiçek emin ol. Elbette için acıycak zaman zaman ama acın dinicek, alışıcaksın.
Helal olsun size.
Çocuğum için çekerim diyip o çocuğa da kendinize de hayatı zehir etmemişsiniz. Önceleri canınız yanar ama Allah büyük, o çocuğa, kendinizi toparladıktan sonra herkesin onu sevdiği bir aile kurarsınız, sevgiyle büyür. Onun da güçlü onurunu ezdirmeyen bir annesi olur.
ya kardeşim ne güzel yerlerden vuruyosun. çok doğru söylüyorsun herkesin bir çilesi var muhakkak, söz bırakmıyorsun..
ben de sağlığıyla alıyım kucağıma inş, şimdiden sanki o gün güçlenecekmişim gibi geliyor. ya da buna şartlıyorum beynimi..
bazen kendimden geççiyorum üzüntüden ama hep düşünmek lazım beterin beteri var ve derdi veren Allah sabrını da veriyor..
bunu bi kez daha düşünmeme vesile oldun şu anlattığınla, Allah razı olsun..
Amin canım cümlemizden. Amacım seni üzmek falan değildi sakın yanlış anlama canım karamsar konuşmamaya çalıştım elimden geldiği kadar ama gerçek neyse o'dur sonuçta. Olanları anlattım. Seni de çok iyi anlıyorum şuan. Mesela oğlum doğduktan sonra ki zamanlarda teyzemlere oturmaya gitmiştim bigün. akşam oldu eniştem işten geldi çocukları boynuna sarıldı baba diye oğlumda durdu onlara bakıyo masum masum.. Dedesine, halamın oğullarına eniştemlere falan hep baba demeye başladı zamanla.. Üzülüyodum elbet. Ama yapıcak bişeyimde yoktu. Sonuçta hiç bi anne istemez ki bu duyguları yaşamayı. Ama yaşanıyo malesef.. Rabbim her zor dönemi kolaylıkla geçirmeni nasip etsin inşallah canım. Şimdiden düşünme bu tarz şeyleri anı ve yavrunu düşün sadece. Mevlam mutlaka yardımcın olucaktır. Bıralım bu olumsuz şeyleri konuşmayı bi kenara. Kızına ne isim vermeyi düşünüyosun bakalım annesi?
tanem favori ismim ama karar vermedim tam olarak , bi kaç isim daha geçiyor aklımdan.. mina , lina ,melis gibi..
nasıl sence tanem? duruma da uygun..
bitanem :)
Tanem hakikaten güzel isimmişben de hep bir kızım olsun isterdim.. hala isterim sanırım..
Allah kolaylıklar versin arkadaşlar, çok zor ve ciddi bir süreçten geçiyorsunuz. (ben de benim durumum zor sanıyordum. gerçi elbette herkesin derdi kendine göre büyüktür.) umarım herşey her zaman gönlünüzce olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?