korunuyormuydun peki?
açıkcası kesinlikle çocuk istemiyorum diyenlerdensen adapte olman zaman alacaktır.
Bu da 8 Mart nazar boncuğu olsun ne diyelimBence çok düşünme akışına bırak ( senin yerinde olsam bebek mağazalarına gitmeye başlamıştım o ayrı )
Hayırlı olsun öncelikle.
Seni anlıyorum. Ben de ocakta korunmayı bıraktım ama hemen olmaz nasılsa kafasındaydım. Regl olayım kadınlar gününde rakı içelim diyordum hamile kalmışım, iki gün öğrence öğrendim.
Ki ben olabilir artık hazırım demiştim güya. Buna rağmen özeklikle gece uykuya dalmadan önce çok korkuyorum düşünüp duruyorum.
Hayatım eskisi gibi olmayacak ya eski hayatımı özlersem ne yaparım, hayatımı çocuk odaklı yaşamaktan korkuyorum ne zaman yine arkadaşlarla yada eşimle akşam dışarı çıkabilecek kadar normalleştirebilirim diye düşünüp yine korkuyorum.
Becerememekten de korkuyorum anneliği. Kendimi pek anne olacakmış gibi hissedemiyorum sonra gebelik topiğindeli kadınlara bakıyorum o heyecan bende yok anne gibi de hissetmiyorum ben kesin kötü anne olacağım diye daha da korkarken buluyorum.
İstemesine istiyorum ama korkum da var. Normal ama bence. Çok sorumluluğu olan kolay da olmayan bitmeyen bir iş. Zamanla alışırız sanırım. Yeni Doğum yapan kuzenle konuştuk ilk hareketi hissedince geçecek korkuların merak etme derdi. Ona güveniyorum ben de
Canımm sana da hayırlı olsun inan duygularımız çok benzer :) zaten senin yorumlarını falan da takip ederdim biliyorum seni.Kafam kazan gibi kaç gündür.Aynı anda binlerce soru dönüyor beynimde.İnşallah iyi bir anne oluruz sadece buna inanmak istiyorum çünkü en büyük tereddütüm hep eksik ve yetersiz kalacağımı düşünmekten.
Kimi de hazır değilim diyince bilmediğin bişeye kendini hazır hissedemezsin zaten diyor.Bunu düşününce bu da doğru geliyo ama bilemedim yine de.
merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Hayırlı olsun öncelikle.
Seni anlıyorum. Ben de ocakta korunmayı bıraktım ama hemen olmaz nasılsa kafasındaydım. Regl olayım kadınlar gününde rakı içelim diyordum hamile kalmışım, iki gün öğrence öğrendim.
Ki ben olabilir artık hazırım demiştim güya. Buna rağmen özeklikle gece uykuya dalmadan önce çok korkuyorum düşünüp duruyorum.
Hayatım eskisi gibi olmayacak ya eski hayatımı özlersem ne yaparım, hayatımı çocuk odaklı yaşamaktan korkuyorum ne zaman yine arkadaşlarla yada eşimle akşam dışarı çıkabilecek kadar normalleştirebilirim diye düşünüp yine korkuyorum.
Becerememekten de korkuyorum anneliği. Kendimi pek anne olacakmış gibi hissedemiyorum sonra gebelik topiğindeli kadınlara bakıyorum o heyecan bende yok anne gibi de hissetmiyorum ben kesin kötü anne olacağım diye daha da korkarken buluyorum.
İstemesine istiyorum ama korkum da var. Normal ama bence. Çok sorumluluğu olan kolay da olmayan bitmeyen bir iş. Zamanla alışırız sanırım. Yeni Doğum yapan kuzenle konuştuk ilk hareketi hissedince geçecek korkuların merak etme derdi. Ona güveniyorum ben de
@elvanelvan88 Bende şubat ayında bırakmıştım hapı bende aynen senin gibi hemen olmaz diye düşünüyodum gerçi hamile olup olmadığımı henüz bilmiyorum ama adetim iki gün gecikti korkuyorum test yapmaya değişik duygular yaşıyorum adet olmayı bekliyorum belki hapı bıraktığım için gecikmiştir diye :)
merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
İkiniz için de çok sevindim. Evet o çok keyifli başınıza buyruk hayat bitecek. Hiç bir gece sarhoş yatamayacaksınız. Uzunca bir süre en büyük hayaliniz kesintisiz bir kaç saatlik uyku olacak. Hastalıktan veya başağrısından çatlayacak bile olsanız minik bir canlıya bakmak zorundasınız vs vs.
Ama size öyle bir bakacak ki bunların hepsi size şahane gelecek. Bir de eski kafalıların sözüne pek bakmayın. Kucağınıza alışsın. Çok iyi anneler olacaksınız
Not: 2 yaşında kız annesi
Cherry çok sağol :)
dün amazondan kendime çizme bakıyodum bu sabah e-bebek'te takıldım zaten :)
aklıma ilk gelen de bebeğin burcunu hesaplamak oldu öğrendiğim an işte böyle saçma bi zamandan geçiyorum :)
Bence gebeliğin planlı olması için insanın deli olması lazım (annelerden özür dileyerek...).
merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Benimde ilk hamileliğim sürpriz olmuştumerhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Bence gebeliğin planlı olması için insanın deli olması lazım (annelerden özür dileyerek...).
merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
korunmadığın sürece hep risk vardır.korunmuyoduk evet ama doktor bana senin normal yollarla hamile kalman imkansız demişti.istediğiniz zaman karar verin gelin aşılamayla denicez demişti.hayret ettim valla hala inanamıyorum.
Bana deli dedi, seni kib liyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?