- 6 Eylül 2016
- 2.829
- 7.399
- 158
- Konu Sahibi burcubahar0635
-
- #61
merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
Yay burcu mu olcak kız?
Adını ne koycaksın? Hacıkadın koymak ister misin
tebrikler ..
kucağına aldığın an keşke daha önce diyeceksin..
hamilelikte hiç birşey anlamayan hissetmeyen bebekle o büyülü bağı kuramamış bir anne olarak söylüyorum.. ilk tepkim vuww buda neymiş böyle keşke hep içimde kalsaydı olmuştu..resmen içime sokasım geldiydi
özgürlük kısmına gelince elbet hayatımızda bazı kısıtlamalar oluyor ama ilginç şekilde öncesi yokmuş gibi..sanki hayatım boyunca varlarmış gibi..
ve yancı @elvanelvan88senide tebrik ederim sağlıkla kucağınıza alın tadını çıkartın
Elvan tebrik ediyorum,bak bir ortak noktamız daha oldu, ben de hamileyimAy teşekkür ederimben pek umutlu değilim kendimden ama umarım olabilirim
Elvan tebrik ediyorum,bak bir ortak noktamız daha oldu, ben de hamileyim
İyi bir anne olacaksındır kendine inan.
Evlat mükemmel birşey, herkes tatsın inşallah.
Sevindim
pelin-post: 50444866 .!.:hayırlı olsun arkdaşlar ikiniz de çok iyi birer anne olacaksınız eminim
5 yıl önceydi, benim yaş 30 eşimin 33, 6 yıllık evliyiz ve 6 yıldır ben hapla korunuyorum o zaman, bazı sağlık sorunlarım oldu dr hapı bıraktırdı, hapın koruyuculuğu 1-2 ay daha devam eder, yaşın da gelmiş bir tane doğur sonra spiral takalım dedi
neyse biz eşimle olsa mı olmasa mı modunda o ayı geçirdik. derken regl dönemim geldi ama olmuyorum, o ay da tatildi doğum günüydü derken alkolün sigaranın dibine vurmuşum, ağır da kardiyo çalışıyorum, neyse sabah bir elimde sigara bir elimde çift çizgili test çubuğuyla donakaldım...
1 günde sigarayı, alkolü, günde 1 litreyi bulan kahve tüketimini bırakmak da kolay olmadı, hayatımıza birinin daha gireceğini kabullenmek de.
hayatım bitecek, yaşlanacağım, içim geçecek, eve kapanacağım, bidaha hiç özgürce sevişip içip dağıtamayacağım sanmıştım ama hiçbiri olmadı. şimdi hayatımdaki en büyük "iyi ki"m kızım.
5 sene sonra siz de sadece iyi ki diyeceksiniz.
çok uzattımtekrar hayırlı olsun, tebrikler.
Öncelikle hayırlı olsun, Allah tamamına erdirsin, hamile olduğumu 3,5 aylık evliyken öğrendim, evlenmeden önce eşimle en azından birkaç yıl çocuk konusunu açmayacağımızı konuşmuştuk çünkü eşim çocuklara sıcak bakan biri değildi, hamile olduğumu anlamadım bile, nezle grip oldum sanıp kurstaki arkadaşlarımın ısrarıyla doktora gittim, ilk istediği gebelik testiydi, ne alaka dedim ama yaptırdım, tebrikler hamilesiniz dediği anda yıkıldım diyebilirim, doktor dahi tepkime şaşırmıştı, beklemiyordum, birkaç yıl çocuk olmayacağını konuştuğumuz için böyle birşeyin mümkün olması şoka sokmuştu, akşam eşim geldiğinde söyledim ama o benim gibi şok olmadı, onun planladığı benimse bu plandan haberim olmayan bir gebelik, duygularım iyice karışmıştı, 12 haftalık olana kadar da çok gelgitler yaşadım.merhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
hahaha :) terazi oluyo sanırım.
ben daha çok pakize falan düşünmüştüm ama o da olur
Becerirsin elbette. Sevgisi insana herşeyi yaptırır.Teşekkür ederim kitapçığım, senin de yeni bebeğin hayırlı olsun.
Umarım becerebilirim sen deneyimlisin gerçi de
Öncelikle hayırlı olsun, Allah tamamına erdirsin, hamile olduğumu 3,5 aylık evliyken öğrendim, evlenmeden önce eşimle en azından birkaç yıl çocuk konusunu açmayacağımızı konuşmuştuk çünkü eşim çocuklara sıcak bakan biri değildi, hamile olduğumu anlamadım bile, nezle grip oldum sanıp kurstaki arkadaşlarımın ısrarıyla doktora gittim, ilk istediği gebelik testiydi, ne alaka dedim ama yaptırdım, tebrikler hamilesiniz dediği anda yıkıldım diyebilirim, doktor dahi tepkime şaşırmıştı, beklemiyordum, birkaç yıl çocuk olmayacağını konuştuğumuz için böyle birşeyin mümkün olması şoka sokmuştu, akşam eşim geldiğinde söyledim ama o benim gibi şok olmadı, onun planladığı benimse bu plandan haberim olmayan bir gebelik, duygularım iyice karışmıştı, 12 haftalık olana kadar da çok gelgitler yaşadım.
Hiç ummadığınız bir anda hamile olduğunuzu öğrenmenizi ve duygu karışıklığınızı anlıyorum bu yüzden, en hazır insan bile ilk haftalarda duygu karmaşası yaşıyor, zaman zaman tedirgin zaman zaman mutlu oluyorsunuz, ultrasonda o minik bedeni görene kadar ve hareketlerini hissedene kadar duygularınız değişkenlik gösterecek, bence doğal bir süreçten geçiyorsunuz.
ohh terazi miss..
kız olursa nooption koyarsın. bakma dengesiz diyenlere gayet dengeliyiz
Ay Pelin teşekkürler.
En büyük korkum bir daha uzun süre içki içmemek, rahat gezememek ama zamanla oluyor diyorsun, içime su serptin
Teşekkürler umarım becerebilirim dediğin gibi
çok teşekkür ederim.seninki de çok enteresan olmuş hakkaten :) işte ben de tam olarak öyle bi psikolojideyim her şey bitti gibi düşünüyorum.inşallah çabuk atlatırım diyelim o zaman :)
Ultrasonda görene kadar bende sizin gibiydim, bir yengem var canım yengem ilk doktor kontrolümüze eşim, yengem ve ben gittik, yengem doktora gidene kadar Mune inanamıyorum senin hamile olduğuna deyip durdu, ultrasonda bebeği görünce eşimle ikisi ağlaştılar:)) bende ki böyle bir anı işte, yani hayal dünyasında gibi oluyorsunuz gerçek gibi gelmiyor gebelik, garip bir his, o hissi anlıyorum, tarifi olmuyor yaşayan bilir:))sizinki de farklı bir öğrenme şekli olmuş.ben mesela sanki şu an uykudayım rüyadayım ve yarın sabah uyanıcam bunların hepsi rüyaymış diyecekmişim gibi geliyor.sanki kabul etmişim gibi burda konuşuyorum insanlara falan söylüyorum ama daha gerçek olduğuna kendim inanamıyorum ki.Diğer şeyleri düşünmeye başlamadım bile.Dilerim dediğiniz gibi olur ve onu gördüğüm an her şey biter.Çok teşekkür ederim.
Annelik delilik işi, neresi yanlış.
Ben özür dilediğim annelerce yanlış anlaşılmadığımı umuyorum :)
ben istedigim halde ogrendigim de garip bir psikoloji icine girdim aynen dediginiz gibi ozgurlugum kısıtlanmıs bitemeyecek bir sorumluluk alıyorum diye korktum kafama gore cıkamıycam gezemiycem diye dusundum:) esimle eskisi gibi olamazsam cocuk olduktan sonra heyecanı kaybedersek diye dusundum baya kotuydum ya istemiyormuyum acaba dedim ama bu 2-3 hafta surdu maksimum sonra gecti alıstım zaten kabullenmeme durumu olurmus bir sure sonra kabulleniyorsunuz ve birsey olmasın aman dikkat ediyim diye dusunuyorsunuz gecici bu durum emin olunmerhaba kızlar...
Eşimle 4 yıldır evliyiz.Bugün hamile olduğumu öğrendim.Ne hissetmem ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.Beni burda bilen bilir hiçbir zaman çocuk meraklısı bir insan olmadım ve düşünmedim de hatta istemiyodum bile.Zaten tedavi olmadan nasıl hamile kalabildim anlamış değilim çünkü azılı bir pko hastasıydım.Doktor normal yollarla hamile kalmama imkansız gözüyle bakıyodu.Bu yaşadığım mucize mi yoksa kaderim mi ne desem bilemiyorum.Psikolojik açıdan hiç hazır değildim.Aldırmayı düşünmüyorum tabii ki ama korkuyorum işte.Ne hissetmem gerektiğini ve ne düşüneceğimi bilemiyorum.Sanki bu sabahtan itibaren bütün özgür ve rahat hayatım ebediyen bitmiş gibi hissediyorum.Bi sabah kalktım ve tüm hayatım değişti.
Hamileliğini benim gibi öğrenenlerden akıl istiyorum.Naptınız,bu fikre nasıl alıştınız?Nerden başladınız? İçimi dökmek istedim lütfen biraz anlatın bana, tecrübelerinizi paylaşın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?