Düşünce şekliniz ya her şey tamamen değişecek yada gün gelecek bitecek şeklindeyse nasıl bir davranış içinde olurdunuz?? yani bir insanın değişmesini beklerken çürümek mi yoksa yeter artık bende bittim tükendim bu ailede bitti diyerek noktalamak mı??
Sizce hangisini yaşamak daha kolaydır????
Düşünce şekliniz ya her şey tamamen değişecek yada gün gelecek bitecek şeklindeyse nasıl bir davranış içinde olurdunuz?? yani bir insanın değişmesini beklerken çürümek mi yoksa yeter artık bende bittim tükendim bu ailede bitti diyerek noktalamak mı??
Sizce hangisini yaşamak daha kolaydır????
Bencede hiçbir şey değişmeyecek bize sadece gözyaşları kar kalacak...Bende aynı soruyu soruyorum hep kendime... İçimden bi ses bigün üzüleceğimi söylüyor sonu belli olan bişey için boşa geçen yıllarımdan dolayı((
Cevap veriyorum : Senin tahammül sınırına bağlı.
Sorun eşinin ailesi ise,onlar değişmezler.
Koca bir ailenin yaşayışını,tutumunu değiştiremezsin.
Ama eşin,ailesi ile senin aranda denge kurmayı öğrenebilir.
Tahammülün yoksa,kendini hiç yıpratma.
Bir de kinciysen,yaşananları unutamayacaksan,eşinle aran düzelse bile mutsuz olursun.
Bende sizin gibi surekli bunu dusunuyorum ama kararsizligimin icinde boguluyorum 4 yil olacak degisen birsey yok neyi bekliyorum bilmiyorum psikologa gideyim diyorum belki faydasi olur senelerim bos yere gecip gidiyor ne ailesinin yaptiklarini ne esimin yaptiklarini unutabiliyorum.Umarim aldigimiz karar bizim icin hayirli olur
Düşünce şekliniz ya her şey tamamen değişecek yada gün gelecek bitecek şeklindeyse nasıl bir davranış içinde olurdunuz?? yani bir insanın değişmesini beklerken çürümek mi yoksa yeter artık bende bittim tükendim bu ailede bitti diyerek noktalamak mı??
Sizce hangisini yaşamak daha kolaydır????
ben halatlarin tamamen kopacagi gunu sabirla bekledim hep.evliligimde kendimden kaybettiklerim,kazandiklarimdan daha agir geldi bana.Ve...bosandim.simdi dusunuyorum da;onca zaman nicin bekledim ki?bir insanin degismesini beklemek tamamen bir hata ve zaman kaybi bana gore.simdi olsa yine bosanirdim.yani demem o ki bosanma sureci sancisini o gunlerime yeglerim.verdigim karardan pisman olmadim.bugunume sukur!!!
Özel değilse canım neydi boşanma sebebin..
benim tek bir sebebim yoktu ki bircok nedenim vardi bosanmak icin.birkac kez siddet gordum,asagilandim,hakarete ugradim.en buyuk kavgalarimiz ailesi yuzunden olurdu.birakmadilar mutlu olalim.esim beni cok ezdirirdi onlara ve kendi de ezerdi.benimsemedi,sahiplenmedi...5 yilda yasadiklarimi yazmaya kalksam gunler yetmez.zaten en onemlisi saygi diye birsey kalmamisti.bir evlilik birligi icindeki tum manevi degerlerimiz bitmisti.daha neyin bitip tukenmesini bekleyecektim ki???kendimin mi,hayatimin mi???o kadarina musade etmedim canim.cunku benden degerli degil hicbirsey!!!
Çookk haklısın bende öyle düşünüyorum benden değerli hiçbirşey olmamalı fkat oğluma bakınca herşey değişiyor...Boşanmış anne babanın çocuğu olmaması için bütün çabam da ben mutsuzken onuda mutlu edemiyorum((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?