Amin. Biz durduğumuzda anlaşılıyor aslında ne kadar çabaladığımız. Bakın bir kere durduk adım atmayan taraf olduk benim bir ayı geçti. Sizin ne kadarı bulacak kim bilir. Erkekler ne boş nazlar tripler çekiyor ama söz konu küsen eşler olduğu zaman hiçbir şeye hakkın olmuyor.
bireysel terapi icin adim atmaniz guzel olmus bence. terapist de guzel bir teklifte bulunmus. esiniz gelmek isterse gelir, gelmezse kendi bilir, siz devam edin. bu arada duygular cok siddetliykin, ozellikle terapide bir seylerin ustu acilmaya basladiginda, terapistler cok ani, hayati etkileyen kararlar almayi tavsiye etmiyorlar genelde. umarim kendi acinizdan guzel bir sonuca erisirsiniz. bu arada esiniz yardim etmiyorsa, artik soylemeyi birakin, cunku anlamak istemiyor demek ki. kendinize dikkat edin ve sizi rahatlatacak seyler yapin. mesela haftada bir temizlikci almak gibi... ben de cok fazla para harcamayan biriyim, ama bu tarz kendim icin yaptigim harcamalar benim sagligima cok iyi geldi..
Bu mesajın beni çok üzdü.
Ben de düşünüyorum biliyor musunuz terapi almayı. İyi değilim çünkü. Hatta çok kötüyüm. Ama görmüyor. Anlamıyor. Sen böyle yaptıkça sevilmediğimi düşünüyorum diyorum umursamıyor
Kendiniz için yapacağınız en iyi şey olur. Ben saçımı boyattım, ertelediğimiz kıyafet ve teknolojik aletleri aldım, canım ne istiyorsa yaptım paraya hiç acımadım. Ama o kadın değilmişim. Hiç biri kendimi şu terapist kadar iyi hissettirmedi. İmkanınız varsa hiç düşünmeyin. Ben bir yılda böyle doldum ise siz 10 yıldır kim bilir nasılsınız.
Evliliğim içinse hissizim. Bir haftada böyle geçti kızlar Dünya yazmışım yaMerhabalar. Güncelleme için geldim. Ne çok şey oldu bir haftada nasıl toparlayacağım bilmiyorum. O yüzden kelimesi kelşmesine yazamayacağım.
Biliyorsunuz ailem geldi bende onlara uğradım tabi geçtiğimiz günlerde. Akşam eşim beni almaya gelince aileme ayıp olmasın hoşgeldin demek için erken gelmek istedi. Bende herkesin her şeyi bildiğini ayıp olmayacağını erken gelmesine gerek olmadığını söyledim. O da utancından(bence) kapıdan değil sokak başından alacağını söyledi. Gece geç saati sorun etmedim. Birkaç komşu görünce annemle konuşmuşlar sorun mu var diye. Bizimkiler aradılar gelin konuşalım rezil olacağız diye.
Neyse gittik kabaca annem boşanın madem istiyorsun.benim kızımla mecburen kalma başımın üstünde yeri var dedi(anneme kızdı ama belli etmedi tabi) babamla abim olur böyle şeyler büyütmeyin tekrar konuşun anlaşmanın yolunu buluna getirdiler. Eşimde bir eve gidelim konuşalım dedi ama eve geldiğimizde herkes köşesine çekildi. Ertesi gün eşyalarımı toplayacağım ben bu ilişkinin kangreniyim belli ki kesip atacağım dedi. Ama toparlandı ise de kapıdan çıkamadı sonra eşyalarını da yerleştirdi yerine. Ben tabi üzüldüm ama gitme demedim. Nasıl ki yatağa geri çağırmıyorum annesinin evinden de gidip almayacağımı biliyor.
Hemen her akşam konuşuyoruz. Sürekli ne yapacağız ne yapacağız deyip durdu. Bende terapist seçeneğini işaret ettim. İki yol var hangisini seçersen peşinden geleceğim dedim. yine arafta beklemeye başlayınca(1 buçuk ay olacak yeter yani) içten içe öfkelenmeye başladım. Duygularımı kontrol edip boşanmak terapiste gitmekten daha mı kolay geliyor sana? Boşanma ihtimali hep orada.boşandıktan sonra terapiye gidemeyiz ama boşanmadan önce terapiyi deneyebiliriz dedim. tamam dedi. İçimden bir ses yola inanmışlarla çıkılır ikna edilmişlerle değil deyince onu boşanmamakta ikna ediyormuş gibi hissettim. O yüzden Bu fikir senin içine tam sinmedi sanırım bir süre düşün tekrar konuşalım dedim.
Bugünde terapide ikinci seansa gittim. Geçen hafta bana gönderdiği formları doldurup göndermiştim onların sonuçları ile ilgili konuştuk. Bana beni bir güzel anlattı kadıncağız. Orta düzeyse anksiyete ve depresyon belirtilerim olduğunu söyledi. Yanlış davranışlarımı farkettiğim için bunları törpülemeye çalışırken içimde dışarıya göstermediğim bir savaşın yaşandığı ve bunun da olur olmadık yerde patlayarak sinir krizine neden olduğunu bu bekleyişin belirsizliğin yıpratıp pasif agresyon yarattığını buna sahip olduğumu söyledi(bende hep olduğunu düşünürdüm zaten).
Düşüncelerim ile olay arasında bağlantıyı biraz koparmamı ödev verdi. Mesela bugün ilişkimizin yıl dönümü cumhuriyet konserleri var. Arkadaşlarımın ortamı içkili gitmek istemedim. Eşime teklif etmek istediğimi söyledim terapiste. Ama bu toparlamak için adım gibi algılanacak dedim. Terapist heh bundan bahsediyorum düşüncelerinden sıyrıl formlarda gösteriyor ki çok düşünüyorsun dedi. Onun yerine düşünme kendine düşüncelerin yüzünden set çekiyorsun dedi. Biraz burada kafam karıştı. Bitince bazı nefes egzersizleri verdi. Yeni formlar verdi.
Biraz kendim için endişeli hissediyorum.Obsesyondan bile bahsetti. Çok başarılı bir öğrenciydin dimi falan dedi. Bingo
Terapinin size çok iyi geleceğine eminim.Merhabalar. Güncelleme için geldim. Ne çok şey oldu bir haftada nasıl toparlayacağım bilmiyorum. O yüzden kelimesi kelşmesine yazamayacağım.
Biliyorsunuz ailem geldi bende onlara uğradım tabi geçtiğimiz günlerde. Akşam eşim beni almaya gelince aileme ayıp olmasın hoşgeldin demek için erken gelmek istedi. Bende herkesin her şeyi bildiğini ayıp olmayacağını erken gelmesine gerek olmadığını söyledim. O da utancından(bence) kapıdan değil sokak başından alacağını söyledi. Gece geç saati sorun etmedim. Birkaç komşu görünce annemle konuşmuşlar sorun mu var diye. Bizimkiler aradılar gelin konuşalım rezil olacağız diye.
Neyse gittik kabaca annem boşanın madem istiyorsun.benim kızımla mecburen kalma başımın üstünde yeri var dedi(anneme kızdı ama belli etmedi tabi) babamla abim olur böyle şeyler büyütmeyin tekrar konuşun anlaşmanın yolunu buluna getirdiler. Eşimde bir eve gidelim konuşalım dedi ama eve geldiğimizde herkes köşesine çekildi. Ertesi gün eşyalarımı toplayacağım ben bu ilişkinin kangreniyim belli ki kesip atacağım dedi. Ama toparlandı ise de kapıdan çıkamadı sonra eşyalarını da yerleştirdi yerine. Ben tabi üzüldüm ama gitme demedim. Nasıl ki yatağa geri çağırmıyorum annesinin evinden de gidip almayacağımı biliyor.
Hemen her akşam konuşuyoruz. Sürekli ne yapacağız ne yapacağız deyip durdu. Bende terapist seçeneğini işaret ettim. İki yol var hangisini seçersen peşinden geleceğim dedim. yine arafta beklemeye başlayınca(1 buçuk ay olacak yeter yani) içten içe öfkelenmeye başladım. Duygularımı kontrol edip boşanmak terapiste gitmekten daha mı kolay geliyor sana? Boşanma ihtimali hep orada.boşandıktan sonra terapiye gidemeyiz ama boşanmadan önce terapiyi deneyebiliriz dedim. tamam dedi. İçimden bir ses yola inanmışlarla çıkılır ikna edilmişlerle değil deyince onu boşanmamakta ikna ediyormuş gibi hissettim. O yüzden Bu fikir senin içine tam sinmedi sanırım bir süre düşün tekrar konuşalım dedim.
Bugünde terapide ikinci seansa gittim. Geçen hafta bana gönderdiği formları doldurup göndermiştim onların sonuçları ile ilgili konuştuk. Bana beni bir güzel anlattı kadıncağız. Orta düzeyse anksiyete ve depresyon belirtilerim olduğunu söyledi. Yanlış davranışlarımı farkettiğim için bunları törpülemeye çalışırken içimde dışarıya göstermediğim bir savaşın yaşandığı ve bunun da olur olmadık yerde patlayarak sinir krizine neden olduğunu bu bekleyişin belirsizliğin yıpratıp pasif agresyon yarattığını buna sahip olduğumu söyledi(bende hep olduğunu düşünürdüm zaten).
Düşüncelerim ile olay arasında bağlantıyı biraz koparmamı ödev verdi. Mesela bugün ilişkimizin yıl dönümü cumhuriyet konserleri var. Arkadaşlarımın ortamı içkili gitmek istemedim. Eşime teklif etmek istediğimi söyledim terapiste. Ama bu toparlamak için adım gibi algılanacak dedim. Terapist heh bundan bahsediyorum düşüncelerinden sıyrıl formlarda gösteriyor ki çok düşünüyorsun dedi. Onun yerine düşünme kendine düşüncelerin yüzünden set çekiyorsun dedi. Biraz burada kafam karıştı. Bitince bazı nefes egzersizleri verdi. Yeni formlar verdi.
Biraz kendim için endişeli hissediyorum.Obsesyondan bile bahsetti. Çok başarılı bir öğrenciydin dimi falan dedi. Bingo
Aslında 102 sayfalık konuyu özetlemişsiniz
Probis.. İki gün önce osuruktan bir sebeple çok pis kavga ettik, çata çat tartışma inada bindi, boşanmaya kadar gitti. Ben de gidecem diyenin önüne gerilecek değilim, aha kapı üstünde sapı dedim. Yatağı terketti. Ben sinir harbini biraz atlattım, tam uyuyacam kapı açıldı, dışarda yağmur yemiş kedi yavrusu gibi birden içeri girdi, sarıldı, özür diledi, o gece uyku uyumadık. 7 yıllık evliyiz, yaşadığımız sıkıntılar atlattığımız badirelerin yanından geçmez sizin sorunlarınız. Bu sizdeki evlilik değil, savaş. Evlilik savaş kaldırmaz Probis. Kazanan taraf kaybedeni ya öldürür ya esir alır. Birkaç ayda bu hale gelmeniz doğal değil. Seni dişine göre görmüş savaş açmış. Ailene yat kalk dua et, arkanda olmasalar yanmıştın. Arkanda olmasalar, karşındaki adamın farklı bir yüzünü görecektin, şimdi arkandalar diye süklüm püklüm duruyor.Merhabalar. Güncelleme için geldim. Ne çok şey oldu bir haftada nasıl toparlayacağım bilmiyorum. O yüzden kelimesi kelşmesine yazamayacağım.
Biliyorsunuz ailem geldi bende onlara uğradım tabi geçtiğimiz günlerde. Akşam eşim beni almaya gelince aileme ayıp olmasın hoşgeldin demek için erken gelmek istedi. Bende herkesin her şeyi bildiğini ayıp olmayacağını erken gelmesine gerek olmadığını söyledim. O da utancından(bence) kapıdan değil sokak başından alacağını söyledi. Gece geç saati sorun etmedim. Birkaç komşu görünce annemle konuşmuşlar sorun mu var diye. Bizimkiler aradılar gelin konuşalım rezil olacağız diye.
Neyse gittik kabaca annem boşanın madem istiyorsun.benim kızımla mecburen kalma başımın üstünde yeri var dedi(anneme kızdı ama belli etmedi tabi) babamla abim olur böyle şeyler büyütmeyin tekrar konuşun anlaşmanın yolunu buluna getirdiler. Eşimde bir eve gidelim konuşalım dedi ama eve geldiğimizde herkes köşesine çekildi. Ertesi gün eşyalarımı toplayacağım ben bu ilişkinin kangreniyim belli ki kesip atacağım dedi. Ama toparlandı ise de kapıdan çıkamadı sonra eşyalarını da yerleştirdi yerine. Ben tabi üzüldüm ama gitme demedim. Nasıl ki yatağa geri çağırmıyorum annesinin evinden de gidip almayacağımı biliyor.
Hemen her akşam konuşuyoruz. Sürekli ne yapacağız ne yapacağız deyip durdu. Bende terapist seçeneğini işaret ettim. İki yol var hangisini seçersen peşinden geleceğim dedim. yine arafta beklemeye başlayınca(1 buçuk ay olacak yeter yani) içten içe öfkelenmeye başladım. Duygularımı kontrol edip boşanmak terapiste gitmekten daha mı kolay geliyor sana? Boşanma ihtimali hep orada.boşandıktan sonra terapiye gidemeyiz ama boşanmadan önce terapiyi deneyebiliriz dedim. tamam dedi. İçimden bir ses yola inanmışlarla çıkılır ikna edilmişlerle değil deyince onu boşanmamakta ikna ediyormuş gibi hissettim. O yüzden Bu fikir senin içine tam sinmedi sanırım bir süre düşün tekrar konuşalım dedim.
Bugünde terapide ikinci seansa gittim. Geçen hafta bana gönderdiği formları doldurup göndermiştim onların sonuçları ile ilgili konuştuk. Bana beni bir güzel anlattı kadıncağız. Orta düzeyse anksiyete ve depresyon belirtilerim olduğunu söyledi. Yanlış davranışlarımı farkettiğim için bunları törpülemeye çalışırken içimde dışarıya göstermediğim bir savaşın yaşandığı ve bunun da olur olmadık yerde patlayarak sinir krizine neden olduğunu bu bekleyişin belirsizliğin yıpratıp pasif agresyon yarattığını buna sahip olduğumu söyledi(bende hep olduğunu düşünürdüm zaten).
Düşüncelerim ile olay arasında bağlantıyı biraz koparmamı ödev verdi. Mesela bugün ilişkimizin yıl dönümü cumhuriyet konserleri var. Arkadaşlarımın ortamı içkili gitmek istemedim. Eşime teklif etmek istediğimi söyledim terapiste. Ama bu toparlamak için adım gibi algılanacak dedim. Terapist heh bundan bahsediyorum düşüncelerinden sıyrıl formlarda gösteriyor ki çok düşünüyorsun dedi. Onun yerine düşünme kendine düşüncelerin yüzünden set çekiyorsun dedi. Biraz burada kafam karıştı. Bitince bazı nefes egzersizleri verdi. Yeni formlar verdi.
Biraz kendim için endişeli hissediyorum.Obsesyondan bile bahsetti. Çok başarılı bir öğrenciydin dimi falan dedi. Bingo
Tabi ki dünya yazacaksın. Bir süre psikoloğunu dinleyerek hareket etsen iyi olur. Belki onun baktığı yer bizimkinden doğrudur. Hiç sabredilecek yanı kalmamış benim gözümde ama sen elinden geleni yapmış olmak istiyorsunDünya yazmışım ya
Cevabı içim ortak bir süre belirlemeyi düşünüyorum. Öyle ucu açık bir biçimde bir ay daha beklemeye niyetim yok.
Terapist ilk yıllarda kimsenin evliliği cicim ayları değil İnan bana. bu yıl sizin evliliğe uyum süreciniz dedi. Savaş belki ama kimsenin kazanamayacağı bir savaş sonucundan ikimizde etkileniyoruz etkileneceğiz
O yüzden günlük yazmıyorum ailem arkadaşlarım herkes bir şeyler söylüyor. Biraz kendimi dinlemek istiyorum elimde geldiğince.
Ben de aşırı şaşırıyorum. En büyük kavgamız 1 hafta sürmedi. Bu insanlar haftalar aylarca küs küs evlilik nasıl yürütüyorlar? Bu evlilik mi yani o da tartışılır aslında. Bi kulp bulup haftalarca aylarca küsen adamın neyine güveneceğim sırtımı dayayacağım acaba? Bu benim içime sindirebileceğim bir hayat değil. Anlamıyorum.
Aynısını eşim için düşünüp terapiste sordum. Bu sensin probis sen duramaz bekletmez bekleyemezsin.Bir adım atamıyor belli ki gerçekten ne yapacağını bilmiyor olamaz mı dedi. Bilemedim.
Bu bir zihniyet meselesi. Yetiştirilme tarzı, belki de karakter. Adına ne denir bilmiyorum. İkinizde çalışıyorsunuz, temizlik için yardımcı tutabilirsiniz ama her gün yardımcı gelmeyecektir. İlla ki evinizde iş güç vs olacak. Bunları evde yaşayan herkes paylaşmak zorunda. Kadın çalışmıyorsa haliyle daha fazla üstlenir ama çalışmıyorsa bile erkek yine de yardım eder. Nitekim kendiniz de çevrenizde bunu görmüşsünüzdür.
Şurayi okurken içimin yağları eridi yeminle....Anaciğının ellerinden , alnından öperim probis, mutlaka selamımı söyle...
