Eşimle benim evim yok kirada oturuyoruz yeni evli sayılırız. İkimizde meslek sahibiyiz eşim asgari ücretten bir tık fazla kazanıyor. Ben bir ara işsiz kalmıştım ama şuan bende çalışıyorum çok şükür mesleğimiz var. Ama kaynanam evimiz yok diye bizi sürekli "fakir" olarak nitelendiriyor.
Ben çok harcama yapan biri değilim bu yüzden beni çok seviyor hem çalışıp hem israf etmediğim için. Ama bunlara rağmen her seferinde paranızın kıymetini bilin siz fakirsiniz sizin eviniz yok diyor. Eşime de aynılarını söylüyor. Yaşlı bir kadın kendisi zamanında çok fakirlik çekmiş bu yüzden sözde bizi düşünüyor aç kalmayalım falan diye. Ama artık bu sözü beni çok rahatsız ediyor. Yaşlı ve çok alıngan biri okul okumamış . Eşim annesine bu rahatsızlığımi söylememi istemiyor hakkıda. Çünkü insanın kibarca söylesem bile kadın küsmeye kavga etmeye meyilli biri. Üstüne üstlük sadece bize değil bizim hakkımızda başkalarınada fakir diye bahsediyor onların parası yok diyip duruyor. Hem enerjimizi düşürüyor hem evrene enerji yolluyor. Ne yapayım sizce ?
Kaynanam kendiside zengin biri sayılmaz ama fakirde değil kendi evlerinde oturuyorlar orta halliler. Benim ailemde çok şükür fakir değil zaten ailem destek oluyor zor durumda kalırsak daha çok annemler destek oluyor ama eşimin ailesine ufakta olsa yardımcı olmaya çalışıyorlar. Hani çok şükür aç değiliz açıkta değiliz bı de ben çalışan ve harcamalarına dikkat eden biriyim israf etsem söylese yine anlarım bana niye sürekli bunu diyor.