- 14 Ağustos 2018
- 21.149
- En iyi cevaplar
- 2
- 80.063
- 598
evcil hayvan mı ??? yok artık çocuk yerine evcil hayvan. İlginç oldu doğrusuyapmazdım, eğer imkanınız varsa bir evcil hayvan alın.
zor olmustur tabii. peki tedavi görürken diğer iki çocugu nasıl yaptı acaba? tedavi bittikten sonra mı cocukları oldu da hastalığı tekrarladıBenim bir tanıdığımin 3 çocuğu var. Her üç hamilelikten sonra aynı dediğiniz gibi ağır depresyon yaşadı. Hala tedavi görüyor. Kendisinin söylediğine göre hem evliliği, hem çocukları, hem kendisi çok yıprandı bu süreçte. Bence iyi düşünün. Psikolojik tedaviniz hala sürüyorsa bence henüz zamani değil.
zor olmustur tabii. peki tedavi görürken diğer iki çocugu nasıl yaptı acaba? tedavi bittikten sonra mı cocukları oldu da hastalığı tekrarladı
aynen öyle bıçak sırtı bir durum. Olabilir de olmayabilirde. Duygularım ve mantığım arasında kaldım. Duygularım 2. çocuk sahibi olmalıyım diyor ama mantığım bunca hastalıktan anca yeni yeni çıktın tekrar başa dönme yapma diyor. Çok kararsız kalıyorumYapmayı dusunurseniz bile öncesinde mutlaka doktorunuzla konuşun. Çünkü uzunca bir süre ilaçlarınızı kullanamayacaksınız. Bu sizi nasıl etkiler, doktorun tavsiyesi ne mutlaka sorun. Şu an iyisiniz ama ilaçları bırakınca belki kötü olacaksınız.
öyledir zor bir durum. Allah her isteyene ağız tadı ile sağlıkla hamilelik ve annelik nasip etsin inş. ben ilk gebeliğimde dr hatası yüzünden düşük yaptım kızım 2. idi çok istedim çok özendim herşeyine a dan z ye aklımın ucundan dahi geçmezdi doğum depresyonu ama başıma geldi. Gerçekten zor bir süreçBenim anladığım kadarıyla tedavi görüp, tekrar iyi olduktan sonra oldu çocuklar (aralarında yaş farkı var bir kaç sene). Ama her hamilelikte ayni şekilde tekrar hastalandi. Tabi ki o hasta olduğu süreçte diğer çocuklara verimli bir anne olamadığını söylüyor.
sadece kızım kardeş istediği için değil bende çocuk sahibi olmak istiyorum. o dediğiniz konuya nasıl bakabilirimKoalina nin konusuna bakmanizi tavsiye ederim. 8 yaşındaki çocuğun aklıyla yola çıkmayın bence.
buldum konuyu sanırım .Bebekli hayat bana göre değilmiş. konu bu sanırım lakin bu konu benim durumuma uygun değil sanırım siz benim konumu anlamamıssınızsadece kızım kardeş istediği için değil bende çocuk sahibi olmak istiyorum. o dediğiniz konuya nasıl bakabilirim
Önce sizin sağlığınızdoktorlarım
drlarımdan troit e bakan bir o yönden bir sıkıntı görmüyor hatta benim gibi troit bezleri tamamen alınmış tedavi görmüş ve bebek sahibi olmus hastaları varmıs.
Ancak psikiyatristim doğum sonrası depresyonun tekrarlanan bir hastalık olduğunu ve 2. sinde bu ihtimalin arttığını söylüyor. Mevcut verdiği ilaçlarla da gebelik önermiyor.
Önce sizin sağlığınız
Doktorlarınız gebelik sürecinde kullanacağınız ilacın ciddi yan etkilerinden bahsediyorsa veya kullanmayacağınız ilacın size ciddi etkilerinden korkuyorlarsa bence de kalmayın gebe
Umarım herşey gönlünüzden geçen gibi olur
ayyy inanın şuan çok umutlandım benimde hemen hemen benzer sebeplerden kaynaklandı yalnızlık yanımda kimse olmaması acemilik aşırı stres panik vs sonuc kocaman bir doğum sonrası depresyonu ve aylarca yıllarca tedavi. sizin mesajdan önce neredeyse duygusal bakmamam mantıkla yaklaşmam lazım unut çocuk bebek senin neyine diye düşünmeye başlamıstım. 35 yasındayım bende aslında düşününce kızım kardeş demese bile benim ilk gebeliğimde ilk bebeğimde içimde kalan çok şey oldu emzirmek bakıp büyütmek ilgilenmek anneliği yaşamak bunlar hep içimde kaldı. Yeniden anne olmak istiyorum ama yeniden depresyonlara girmek istemiyorum aylarca yıllarca tedavi süreci bu sefer çok yıpratıcı olur çünkü hem bebek hem de 8 yasında bir çocuk daha olacak. Siz 2. de sorun yaşamamıssınız demekki her gebelik sonrası bu olacak diye birşey yok. durumunuz bana umut oldu :)Normalde sessiz takipçiyimdir ama size yazmak istedim. Benimde 2006 doğumlu bir oğlum var. Doğum sonrası hem maddi hemde manevi sıkıntılardan dolayı en ağır depresyona girdşm ve 1. 5 sene çok ağır ilaçlar içtim. Oğlumu 4 yaşıma getirince işe başladım. Ev aldık vs derken 33 yaşıma geldim. Bu arada oğlum kolik ve çok zor bir bebekti. Yanımda kimse yoktu hatta eşim bile başka şeylere dalmıştı. Oğlum ilkokula başlayınca herkesin kardeşi olduğunu görüp sürekli benden istemeye. Bende yine aynı şeyleri yaşarım diye korkmaya bir yardan da istemeye başladım. 2.seme olsun diye bekledim Bu arada 35 oldum baktım olmuyor tüp bebek yaptık. Eğer olmasaydı bu konuyu ömrümün sonuna kadar kapatacağım demiştim ama çok şükür oldu. Şimdi 2 yaşında bir kızım var. Çok sakin sessiz mutlu ve kolay bir bebek. Yıllarca boşuna beklemenin pişmanlığını yaşıyğeoum. Ve en önemlisi depresyon vs de olmadı çok şükür. Demem o ki eğer yaşınız çok geç değilse yapın bence hiç pişman olacağınız bir durum değil aksine keşke daha önce yapsaydım diyeceğiniz bir şey yapmış olursunuz
Bence kendinize güveniyorsanız hiç düşünmeyin. 8 yaşında ki kızınız bile çok yardomcı olur emin olun. Ben ilkinde depresyondan ve axemiliktem aylarca kapı dışarı çıkmadım. Doktor hariç hiçbir yere tek gitmedim. Sonra deli bir depresyon İyi olınca söz verdim kendime. Ne olursa olsun 2 bebekte küçükken bile alıp heryere gidicem herşeyi yapıcam diye. İlk iş eşimin altından arabayı alıp 2 aylık hamileyken direksiyon dersi aldım . 3.derste tek çıktım baktım oluyor daha da bırakmadım. Doğurana kadar herşeyi kendim yaptım. Birde oğlumun okulunda sınıf annesiydim . Doğurdum hala öyleyim 2 senedir ikisini alıp gezmeye de gidiyorum doktorada vs. Yoruluyor muyum evet, kavga da ediyorlar ama kızım bizim evin altın topu. Eve neşe sevgi huzur getirdi bize de çok iyi geldi. İnşallah sizin de bir an önce sağlıklı bir bebeğiniz olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?