Faydalan diye ayrıntılı yazacagım...
Bak ben kendi adıma öyle asırı girisken degilim, o ortamı sevmem lazım cok eger yeni bir ortamsa, ukala birileri varsa bir soguk dururum ilk istemsiz. Ama kişilere kanım ısındı mı, bir de alısmıssam cok sıcakkanlıyım...Kessen susturamazsın cenem düstü mü...Yapım böyle...Ama fazla kalabalık sevmem, herkesin bir agızdan konustugu ortamlar da tansiyonum fırlıyor benim...
Basta sınıfca, herkes degil elbet, tiyatroya filan gidiyorduk ilk, zamanla sınıf bölündü kücük gruplara, acıkcası kafama yatan kimse olmadı. Yurtta vardı arkadaslarım az biraz, onlardan biri ile aynı sınıftaydım bir onla yakındım az biraz...İlk sene, hatta ikinci seneni bir kısmı hemen hemen yalnız gecirdim. Kulagımda kulaklık, hic cıkarmazdım ...Alısamadım da, ögrenci sevmeyen ama ögrenciden kazanan bir sehirdi, hatta doktora filan da gittim, okulu bırakma derecesine geldi. Ama ben sen gibi degildim, arkadas aramıyordum yani, nasılsa bırakıcam diye bakıyordum. O yüzden kim yanımda kim degil umrumda degildi. Sonra hic alakam olmayan bir kızın yanına rast geldim, üniversitedesin sonucta öyle su sıra benim yerim yok...Nere bossa oturuyorsun. Bir oturdum iki oturdum öyle bir baktım yakınlasmısız...Zamanla bir baktım o yurttan aynı sınıfta olan arkadasımla beraber gider gelir olmusuz. Etti mi sana iki...Bir grup vardı, o grup dagılır gibi oldu oradan kızlar da bizimle takılmaya basladı...Sonra biz bir kaynastık...8 kisi idik...Beraber cok güzel zamanlarımız oldu...
Bu güzel oldu işte demek ki benim için de geç değil. Aynı sen gibi hissediyorum bende başta anlattığın gibi. Umarım benim hayatımda da böyle güzel gelişmeler yaşanır. :)