Hayal ettigim 20 yaş böyle değildi... ben şımarık biri miyim?

dionysosss .!.:

İlaçlar en az 2 hafta sonra etkilerini göstermeye başlıyor. Daha çok erken. Kontole gidin. Bu durumda iken genelde insanlar aslında çok da önemsiz olan şeylere takılıp kafalarında dev gibi hissederler. Bazen öyle ilerlerki bu durum sanki tüm hayatı o soruna bağlıyış gibi. Ancak ilaçlar etki göstermeye başladıkça geçecek gidecek. Azıcık sabır bu dönemde. Bol dışarda yürüyüş.

Genişletmek için tıkla...

kuyash .!.:

Bence bu durumunu doktorun dışında kimseyle paylaşma kendini sadece daha yalnız hissedersin. Depresyondaki insan için çok komik tavsiyeler verilmiş. Bukadar ileri derecede depresyon belirtileri varken doktorunun tavsiyesi ne oldu merak ettim. Ama başka konular açıp sadece dramatik davranıyor da olabilirsin çünkü ileri derece depresyon varken sadece ilaç verilmez diye düşünüyorum. (Yanlış konuşuyor olabilirim şuan.)

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Doktora sadece hayallerimden kendi kendime konuşmadan bahsettim.cok derine girmedim çünkü ilk defa gittiğim için ne söyleyeceğimi bilemedim.hersey karman çorman oldu. 3 hafta sonra yine gel dedi. Bu sefer psikolog da ayarlayalım sana dedi. Onu bekliyorum . Bende ne yapacağım bilmiyorum. Doktor öyle deyince tamam dedim çıktım kapıdan.

Genişletmek için tıkla...

kuyash .!.:

Ozaman doktoruna güven, doktorlar genelde fark ederler sen söylemesen dahi, psikolog önerdiğini göre depresyonun ileri derecede olmayabilir yukarıdaki komik önerilere katılmasam da evet dramatik davranıyor olabilirsin bence bu ailene haksızlık , bu kafayla sınava çalışamam demişsin belki biraz daha çabalayabilirsin ama eğer çalışmak istemiyorsan bence bu konuda kendine dürüst ol. Ne istediğin konusunda kendine dürüst olursan ailen de, kendinde rahatlarsın. Böyle sadece zaman kaybedersin.

Genişletmek için tıkla...

Miss Salvatore .!.:

Çok ağır depresyon geçiriyorsun. Duş almayı geçtim yüzünü yıkamaya, yataktan kalkmaya mecalin enerjin kalmamış. Bir yakın arkadaşım da ağır depresyon yaşamıştı günlerce perdeyi kapatıp karanlıkta oturduğunu iştahının azalıp yemek yemediğini, zayıfladığını ve zihninde kötü düşüncelerin olduğunu söylüyordu. Sonra psikolojik destek aldı zamanla toparladı. Bende de anksiyete var mesela. Zihnim durmadan düşünür, bazen yataktan kalkmak istemeyip daha fazla uzanmak istiyorum. Ama bir yerden başlamak lazım. Havalar çok güzel. Yaz geldi, yürüyüş yapmak iyi hissettirir. Kendini zorlamaya çalış. Öyle böyle bir şekilde modun değişir ve lütfen tedavini aksatma. Düzenli olarak doktora git . Umarım daha iyi olursun.

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Teşekkür ederim. Bugün saçımı taradım. Karman çorman olmuş. Bu bile bi nebze iyi geldi ama icim bombos ne yapacagim bilmiyorum bende abartıyorum biraz ama hayırlısı.

Genişletmek için tıkla...

yarissarisever .!.:

Valla bide bunun 25 yaş hayal kırıklığı var.
Sanırım bide 30da oluyormuş bende ona hazırlıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

Miss Salvatore .!.:

29 yaşındayım bir de 30 yaş sendromu mu var

Genişletmek için tıkla...

yarissarisever .!.:

Varmış valla

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Hay başlarım sınavına . Elimi yüzümü yıkamaya , insanlarla konuşmaya halim yok. Kocaman bir boşluktayım ne mutluluk ne mutsuzluk hiçbir şey hissedemiyorum. Bunlar beni yoruyor. İnsanlarla konuşamıyorum konuşulan şeyi bile anlamıyorum dalıp dalıp gidiyorum.hayattam keyif almıyorum diyorum sen diyorsun yok sınav...Ne sınavı ya yemişim sınavını . Su an sınav benim için önemli değil. Ben bu kafayla oturup sınav çalışmam çalışmak da istemiyorum.biraz rahatlamak istiyorum. Gece uyurken sürekli dişlerimi sıkıyorum . Sabah uyandığımda çenem, dişlerim ağrıyor. Her şeyden biraz uzaklaşmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Sabahları ruh gibiyim.aksam yatağa girdiğimde uyuyamıyorum.. nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor , ellerim uyuşuyormus gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Seneye tekrar girmek istiyorum. Bu sene de umudum yok . Toparlanmak için çaba gösteriyorum. Evet daha erken ama içimde biriktirmek yerine anlatmak daha rahatlatıcı. İnsan destek bekliyor .hayiflanmiyorum bu yolda yalnız hissediyorum kendimi .yalnız başıma toparlanmaya çalışıyorum ve biraz motive ve destek istiyorum sadece. Paikiyatriye gitmek destek almak benim için büyük bir adım kendimle gurur duyuyorum sadece tek istediğim biraz motive ...

Genişletmek için tıkla...

yarissarisever .!.:

Valla bide bunun 25 yaş hayal kırıklığı var.
Sanırım bide 30da oluyormuş bende ona hazırlıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

kivircik2005 .!.:

Hayal etttigim 20 yaş böyle değildi. Küçükken bu yasa geldigimde başka bir şehirde çok iyi bir bölüm okuyup çok iyi arkadaşlar edileceğimi, hayatımın çok eğlenceli olacağını Hayal eder bununla avunurdum. Şimdi ise yaşayan ölü gibiyim. Hiçbir şeyden zevk almıyorum.. Günlerce yüzümü yıkamadığım oluyor. Bu bile bana eziyet.Önceden Hayal kurardım kendimi öyle avuturdum. Simdi kullandigim ilaç onu da kesti . Elimdeki tek dayanağım gitti ve ben boşluğa düştüm. Yemek yemek, duş almak, dışarı çıkmak benim için zulüm. Sabah yataktan kalkmak için kendimle kavga ediyorum çünkü bugün dünün aynısı ve ben kafa yapımı değiştiremiyorum.Kafam bomboş. Hiçbir amacım yok .yaşamak için yaşıyorum. Eskisi kadar konuşkan değilim evde varlığım yokluğum belli değil. Anne babam bana eskisi kadar bağırmıyor. Tam kızacakları zaman ses tonları düşüyor.ilac kullandığım için daha hassaslar. Kullandığım antidepresan çok ağır bi ilaç değil ama yine de etki ediyor.ne yapacağım bilmiyorum
Hayata çok geç kalmış hissediyorum.Disari çıktığım zaman ağaca , kurda kuşa baktığım zaman içimde bir huzur oluşmuyor. Espri yapıldığı zaman gülmek için gülüyorum. Kafam bomboş. Yaşama hevesim yok .Hayat bitti gibi hissediyorum.Yaşıtlarım gezip tozuyor , eğlenceli zamanlar yaşıyorlar ben ise kendimi böyle heba ediyorum. Kendime çok kızıyorum.sanki 14 15 yaşında ergen gibiyim. Neden yaşıtlarım gibi olgun değilim anlamıyorum.En güzel zamanlarım boşa gidiyor .kendime çok üzülüyorum. Bende en iyisini hak ediyorum .bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Anne babama karşı çevreme karşı. Ne olduğumu, amacımı anlayamıyorum.
Sabahları ruh gibiyim.aksam yatağa girdiğimde uyuyamıyorum.. nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor , ellerim uyuşuyormus gibi hissediyorum. Böyle bomboş halıya bakıyorum . Ne yapacagim ben , hayata nerden başlayacağım derken içim içimi yiyor .

Genişletmek için tıkla...