- 13 Ağustos 2017
- 189
- 380
- 103
- Konu Sahibi yildiztozuu
- #1
"Nerede minnos kirilgan kız varsa başına hiç kötü birşey gelmez zaten, hayat bizim gibi rambolara cok acımasız.
Bunu neden yazdım.
Hayat nereden tutsam elimde kalıyor.Mutsuz birbirini aldatan sürekli aralarında şiddet geçen bir ailede büyüdüm. Çok fazla dayak yedim.Mutlu olduğum yerler olmadi mi elbette oldu.Ama içimden atamadığım çok şey var.Beni ailede hiç evlattan sayan olmadi.Canim abime kız kardeşime el bebek gül bebek davranıldi.Allah onlara çok daha fazlasını versin. Ama evlat olarak bekledim.Evlenirken bile herşeyimi 50tl 100tl hesabı yaparak yaptım ne çeyizim oldu ne birsey.Ailemin durumu çok iyiyken.Ben bunlardan da değil sadece evlat olarak sevildiğimi bilmek istedim. Annem beni hırsız mı tutmadı, arkamdan iftiralar mı atmadı..Yanimda başka adamlara çıplak fotoğraflar atıyordu yakaladım birdaha tiksindim.Bir kez anneme annem diyip boynuna sarilamadim. Keza babam da öyle.
Durumumuz çok iyiyken memurluk mülakatı için Ankaraya gitmem gerekti yol parası bile vermemişlerdi.Ozamanlar nasip olmadi.
Sonra tanıdım sevdim evlendim.Yanlisi olmadi ama ruhuma dokunamadı.Dunyalar güzeli bir kızım oldu onun için tutunuyorum hayata.
Hep iyilik düşündüm ama yapım gereği çok dobrayimdir.Yanlisi hemen söylerim.Bu yüzden hatalı oldum. Eşimin her söylediğine he demedim diye burnu dik oldum. Rabbim nasip etti sınavı yeni kazandım.Is ev çocuk yıprandım alışma surecindeydim.Anlamadilar.Ise girdin burnun büyüdü oldu.
Evimin temizliğini yapıyorum kendisiyle ilgilenemedim diye eşim benim ne serefsizligimi koydu ne kopekligimi.Sonra da beni saygısızlıkta suçladı.Hic anlasilamadim.
Hamileydim erken ve çok zor bir doğum geçirdim eşim de bunu biliyor.Olumden döndüm desem doğru.3 4 gün hastane kaldım eşim yanıma giremedi.Taburcu oldum çıktım.Esim "ya iyisin işte birseyin yok" dedi.Okadar bekledim sarılsın opsun kizimizi dünyaya getirdin çok yıprandın diye.Yok ben çok güçlüyüm bana birşey olmaz.
AAyrılmak istediğini söyledi bunun üzerine ben de aynı şeyi düşündüğümü söyledim.Kavgalarin Sebebi hic yoktan.Ama geldiğimiz sonuç.Benim hatam da elbet vardır ama hiç anlasilamadim. Herşeye koşmak yetişmek istedim yıprandım iyiliğe de geçmedi zaten.Yapmasaydin oldu.Sanirim anlasilamadigimdan böyle oldu.Okadar doluyum ki buraya yazdıklarım yaşadıklarımın yuzde onu dahi değil.
Keşke diyorum işe girip baba evinden çıkıp bambaşka bir hayat surseydim.Az sevgi gösterene koşmasaydım.Arinmak istiyorum unutmak ruhumu hafifletmek...
Çocukluğunda anne ve babalarının gözünde değer bulamayanlar ömür boyu değerini başkalarının gözlerinde ve sözlerinde ararlar.Lutfen o anne ve babalardan olmayın.....
Bunu neden yazdım.
Hayat nereden tutsam elimde kalıyor.Mutsuz birbirini aldatan sürekli aralarında şiddet geçen bir ailede büyüdüm. Çok fazla dayak yedim.Mutlu olduğum yerler olmadi mi elbette oldu.Ama içimden atamadığım çok şey var.Beni ailede hiç evlattan sayan olmadi.Canim abime kız kardeşime el bebek gül bebek davranıldi.Allah onlara çok daha fazlasını versin. Ama evlat olarak bekledim.Evlenirken bile herşeyimi 50tl 100tl hesabı yaparak yaptım ne çeyizim oldu ne birsey.Ailemin durumu çok iyiyken.Ben bunlardan da değil sadece evlat olarak sevildiğimi bilmek istedim. Annem beni hırsız mı tutmadı, arkamdan iftiralar mı atmadı..Yanimda başka adamlara çıplak fotoğraflar atıyordu yakaladım birdaha tiksindim.Bir kez anneme annem diyip boynuna sarilamadim. Keza babam da öyle.
Durumumuz çok iyiyken memurluk mülakatı için Ankaraya gitmem gerekti yol parası bile vermemişlerdi.Ozamanlar nasip olmadi.
Sonra tanıdım sevdim evlendim.Yanlisi olmadi ama ruhuma dokunamadı.Dunyalar güzeli bir kızım oldu onun için tutunuyorum hayata.
Hep iyilik düşündüm ama yapım gereği çok dobrayimdir.Yanlisi hemen söylerim.Bu yüzden hatalı oldum. Eşimin her söylediğine he demedim diye burnu dik oldum. Rabbim nasip etti sınavı yeni kazandım.Is ev çocuk yıprandım alışma surecindeydim.Anlamadilar.Ise girdin burnun büyüdü oldu.
Evimin temizliğini yapıyorum kendisiyle ilgilenemedim diye eşim benim ne serefsizligimi koydu ne kopekligimi.Sonra da beni saygısızlıkta suçladı.Hic anlasilamadim.
Hamileydim erken ve çok zor bir doğum geçirdim eşim de bunu biliyor.Olumden döndüm desem doğru.3 4 gün hastane kaldım eşim yanıma giremedi.Taburcu oldum çıktım.Esim "ya iyisin işte birseyin yok" dedi.Okadar bekledim sarılsın opsun kizimizi dünyaya getirdin çok yıprandın diye.Yok ben çok güçlüyüm bana birşey olmaz.
AAyrılmak istediğini söyledi bunun üzerine ben de aynı şeyi düşündüğümü söyledim.Kavgalarin Sebebi hic yoktan.Ama geldiğimiz sonuç.Benim hatam da elbet vardır ama hiç anlasilamadim. Herşeye koşmak yetişmek istedim yıprandım iyiliğe de geçmedi zaten.Yapmasaydin oldu.Sanirim anlasilamadigimdan böyle oldu.Okadar doluyum ki buraya yazdıklarım yaşadıklarımın yuzde onu dahi değil.
Keşke diyorum işe girip baba evinden çıkıp bambaşka bir hayat surseydim.Az sevgi gösterene koşmasaydım.Arinmak istiyorum unutmak ruhumu hafifletmek...
Çocukluğunda anne ve babalarının gözünde değer bulamayanlar ömür boyu değerini başkalarının gözlerinde ve sözlerinde ararlar.Lutfen o anne ve babalardan olmayın.....