Hayatımın en kötü dönemi. Bittim.

anewhope .!.:

Merhaba.

Kendimi bildim bileli mutsuzum sanki. Çocukluk, genç kızlık pek yaşamadım diyebilirim. Hayatla hep mücadele ettim. Geçmişe dönüp baksam mutlu anılarımı bir elin parmağıyla sayarım o derece az.

Çok sıcak bir ailem olmadı. Annem oldukça modern ve zengin bir aileden gelmesine rağmen kendisine hiç uygun olmayan babamla evlenmiş. Babam annemin evine damat gelmiş. (Dedem ölmüş annem anneannemle yaşıyordu) Hadi bu neyse ama babam nerdeyse hiç çalışmadı. Annem o zenginlikten büyük bir maddi sıkıntıya düştü.

Babam aksi ve inatçı biri. Herşey suçtu bizim evde. Çok ses etme onu yapma buraya gitme. Parasızlık yokluk bir yandan. Hem de ne yokluk. Babam napıyosanız yapın der çıkıp giderdi vs.

Annem de hep idare etti. Üni. okuyamadım. Hatta bir ayakkabı bile alınmadı yeri geldi. Ama annem hiç mücadele vermedi babama ses etmedi. Kendi kendime büyüdüm diyebilirim. Yani beni kimse düşünmedi. Evlat değil de komşu kızıydım sanki. Bir gün bile sadece bir gün bile ailemden bir harçlık almadım çocukluk da dahil. Kendim çalıştım yedim kendim evlendim. Neyse.

Babam 6 ay önce felç geçirdi. 6 aydır hergün gidiyorum. Eve fizik tedavi uzmanı geliyor. Annemin zamanında dişinden tırmağından arttırdığı ve eşimin verdiği parayla. Uzman gelmediğinde ben hareketleri yaptırıyorum. Ufak çocuğum var inanılmaz yaramaz.

Ama gelin görün ki babam şimdi de tedaviyi istemiyor. Tedaviyi bırakın hiçbir şeyi istemiyor. Hala herşeyde suç bizim. Yattığı yerden annemi itekliyor. Beni itekliyor. Suçumuz baba hadi kalk yürüme alıştırması yapalım dememiz. Veya başının altındaki yastığı düzeltmemiz. Yıllarca kurduğu baskıyı hala sürdürüyor. Mesela yıllarca saat tam 7de yemek hazır olacaktı şimdi de aynı. 5 dk yemek geç kalsa duvarları yumrukluyor ve daha neler neler. Hastalık sebebiyle değil hep böyleydi. Ve sinir hapı vs alıyor.

Çıkmazdayım. Bittim artık. Normalde felç durumu iyiye gidiyor bacağı baya bir açıldı ama yalanmış hep bunlar boş işmiş. Düzelmezmiş. Yatalakken destekle yürür hale geldi ama hala inanmıyor. Uzman bile hayret ediyor nasıl görmüyor gelişmeleri diye. Çıldırıcam

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Merhaba.

Kendimi bildim bileli mutsuzum sanki. Çocukluk, genç kızlık pek yaşamadım diyebilirim. Hayatla hep mücadele ettim. Geçmişe dönüp baksam mutlu anılarımı bir elin parmağıyla sayarım o derece az.

Çok sıcak bir ailem olmadı. Annem oldukça modern ve zengin bir aileden gelmesine rağmen kendisine hiç uygun olmayan babamla evlenmiş. Babam annemin evine damat gelmiş. (Dedem ölmüş annem anneannemle yaşıyordu) Hadi bu neyse ama babam nerdeyse hiç çalışmadı. Annem o zenginlikten büyük bir maddi sıkıntıya düştü.

Babam aksi ve inatçı biri. Herşey suçtu bizim evde. Çok ses etme onu yapma buraya gitme. Parasızlık yokluk bir yandan. Hem de ne yokluk. Babam napıyosanız yapın der çıkıp giderdi vs.

Annem de hep idare etti. Üni. okuyamadım. Hatta bir ayakkabı bile alınmadı yeri geldi. Ama annem hiç mücadele vermedi babama ses etmedi. Kendi kendime büyüdüm diyebilirim. Yani beni kimse düşünmedi. Evlat değil de komşu kızıydım sanki. Bir gün bile sadece bir gün bile ailemden bir harçlık almadım çocukluk da dahil. Kendim çalıştım yedim kendim evlendim. Neyse.

Babam 6 ay önce felç geçirdi. 6 aydır hergün gidiyorum. Eve fizik tedavi uzmanı geliyor. Annemin zamanında dişinden tırmağından arttırdığı ve eşimin verdiği parayla. Uzman gelmediğinde ben hareketleri yaptırıyorum. Ufak çocuğum var inanılmaz yaramaz.

Ama gelin görün ki babam şimdi de tedaviyi istemiyor. Tedaviyi bırakın hiçbir şeyi istemiyor. Hala herşeyde suç bizim. Yattığı yerden annemi itekliyor. Beni itekliyor. Suçumuz baba hadi kalk yürüme alıştırması yapalım dememiz. Veya başının altındaki yastığı düzeltmemiz. Yıllarca kurduğu baskıyı hala sürdürüyor. Mesela yıllarca saat tam 7de yemek hazır olacaktı şimdi de aynı. 5 dk yemek geç kalsa duvarları yumrukluyor ve daha neler neler. Hastalık sebebiyle değil hep böyleydi. Ve sinir hapı vs alıyor.

Çıkmazdayım. Bittim artık. Normalde felç durumu iyiye gidiyor bacağı baya bir açıldı ama yalanmış hep bunlar boş işmiş. Düzelmezmiş. Yatalakken destekle yürür hale geldi ama hala inanmıyor. Uzman bile hayret ediyor nasıl görmüyor gelişmeleri diye. Çıldırıcam

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Merhaba.

Kendimi bildim bileli mutsuzum sanki. Çocukluk, genç kızlık pek yaşamadım diyebilirim. Hayatla hep mücadele ettim. Geçmişe dönüp baksam mutlu anılarımı bir elin parmağıyla sayarım o derece az.

Çok sıcak bir ailem olmadı. Annem oldukça modern ve zengin bir aileden gelmesine rağmen kendisine hiç uygun olmayan babamla evlenmiş. Babam annemin evine damat gelmiş. (Dedem ölmüş annem anneannemle yaşıyordu) Hadi bu neyse ama babam nerdeyse hiç çalışmadı. Annem o zenginlikten büyük bir maddi sıkıntıya düştü.

Babam aksi ve inatçı biri. Herşey suçtu bizim evde. Çok ses etme onu yapma buraya gitme. Parasızlık yokluk bir yandan. Hem de ne yokluk. Babam napıyosanız yapın der çıkıp giderdi vs.

Annem de hep idare etti. Üni. okuyamadım. Hatta bir ayakkabı bile alınmadı yeri geldi. Ama annem hiç mücadele vermedi babama ses etmedi. Kendi kendime büyüdüm diyebilirim. Yani beni kimse düşünmedi. Evlat değil de komşu kızıydım sanki. Bir gün bile sadece bir gün bile ailemden bir harçlık almadım çocukluk da dahil. Kendim çalıştım yedim kendim evlendim. Neyse.

Babam 6 ay önce felç geçirdi. 6 aydır hergün gidiyorum. Eve fizik tedavi uzmanı geliyor. Annemin zamanında dişinden tırmağından arttırdığı ve eşimin verdiği parayla. Uzman gelmediğinde ben hareketleri yaptırıyorum. Ufak çocuğum var inanılmaz yaramaz.

Ama gelin görün ki babam şimdi de tedaviyi istemiyor. Tedaviyi bırakın hiçbir şeyi istemiyor. Hala herşeyde suç bizim. Yattığı yerden annemi itekliyor. Beni itekliyor. Suçumuz baba hadi kalk yürüme alıştırması yapalım dememiz. Veya başının altındaki yastığı düzeltmemiz. Yıllarca kurduğu baskıyı hala sürdürüyor. Mesela yıllarca saat tam 7de yemek hazır olacaktı şimdi de aynı. 5 dk yemek geç kalsa duvarları yumrukluyor ve daha neler neler. Hastalık sebebiyle değil hep böyleydi. Ve sinir hapı vs alıyor.

Çıkmazdayım. Bittim artık. Normalde felç durumu iyiye gidiyor bacağı baya bir açıldı ama yalanmış hep bunlar boş işmiş. Düzelmezmiş. Yatalakken destekle yürür hale geldi ama hala inanmıyor. Uzman bile hayret ediyor nasıl görmüyor gelişmeleri diye. Çıldırıcam

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Merhaba.

Kendimi bildim bileli mutsuzum sanki. Çocukluk, genç kızlık pek yaşamadım diyebilirim. Hayatla hep mücadele ettim. Geçmişe dönüp baksam mutlu anılarımı bir elin parmağıyla sayarım o derece az.

Çok sıcak bir ailem olmadı. Annem oldukça modern ve zengin bir aileden gelmesine rağmen kendisine hiç uygun olmayan babamla evlenmiş. Babam annemin evine damat gelmiş. (Dedem ölmüş annem anneannemle yaşıyordu) Hadi bu neyse ama babam nerdeyse hiç çalışmadı. Annem o zenginlikten büyük bir maddi sıkıntıya düştü.

Babam aksi ve inatçı biri. Herşey suçtu bizim evde. Çok ses etme onu yapma buraya gitme. Parasızlık yokluk bir yandan. Hem de ne yokluk. Babam napıyosanız yapın der çıkıp giderdi vs.

Annem de hep idare etti. Üni. okuyamadım. Hatta bir ayakkabı bile alınmadı yeri geldi. Ama annem hiç mücadele vermedi babama ses etmedi. Kendi kendime büyüdüm diyebilirim. Yani beni kimse düşünmedi. Evlat değil de komşu kızıydım sanki. Bir gün bile sadece bir gün bile ailemden bir harçlık almadım çocukluk da dahil. Kendim çalıştım yedim kendim evlendim. Neyse.

Babam 6 ay önce felç geçirdi. 6 aydır hergün gidiyorum. Eve fizik tedavi uzmanı geliyor. Annemin zamanında dişinden tırmağından arttırdığı ve eşimin verdiği parayla. Uzman gelmediğinde ben hareketleri yaptırıyorum. Ufak çocuğum var inanılmaz yaramaz.

Ama gelin görün ki babam şimdi de tedaviyi istemiyor. Tedaviyi bırakın hiçbir şeyi istemiyor. Hala herşeyde suç bizim. Yattığı yerden annemi itekliyor. Beni itekliyor. Suçumuz baba hadi kalk yürüme alıştırması yapalım dememiz. Veya başının altındaki yastığı düzeltmemiz. Yıllarca kurduğu baskıyı hala sürdürüyor. Mesela yıllarca saat tam 7de yemek hazır olacaktı şimdi de aynı. 5 dk yemek geç kalsa duvarları yumrukluyor ve daha neler neler. Hastalık sebebiyle değil hep böyleydi. Ve sinir hapı vs alıyor.

Çıkmazdayım. Bittim artık. Normalde felç durumu iyiye gidiyor bacağı baya bir açıldı ama yalanmış hep bunlar boş işmiş. Düzelmezmiş. Yatalakken destekle yürür hale geldi ama hala inanmıyor. Uzman bile hayret ediyor nasıl görmüyor gelişmeleri diye. Çıldırıcam

Genişletmek için tıkla...

september_89 .!.:

Yanlış anlamayında acaba evlatmı edinildiniz. Annenizinki takıntı gibi birşeymiş kimse öyle bir adamı normal şartlarda çekmez.

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Küçücük çocukken bile bunu düşünmüştüm inanın ki nasıl bi psikoloji düşünün. Ama değilim.

Valla annem için ayrı bir konu bile açmayı düşündüm ama o kadar çok olay var ki çok uzun olur da kimse okumaz dedim. Annem gibisini hiç görmedim. Babama verdiği tavizler... Babamın yaptıkları... Yazsam sanırım roman olur derler ya benimki de o hesap. Ve işin kötüsü dışardan kimse anlamaz. Kimseye anlatamam da bunları.

Genişletmek için tıkla...

agatha christie .!.:

Sınavınız çok ağır Allah kolaylık versin ama sizin anneniz gibi “sinek kadar kocam olsun başımda dursun” diyen kadın çok maalesef. Burada hergün bu tarz kadınlar konu açıyor “eşim beni sevmiyor, hakaret ediyor ama çocuğum için ayrılnam” diye. Çocuk bahane, adam çocuğa babalık bile yapmıyor işte olan arada çocuklara oluyor.

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Merhaba.

Kendimi bildim bileli mutsuzum sanki. Çocukluk, genç kızlık pek yaşamadım diyebilirim. Hayatla hep mücadele ettim. Geçmişe dönüp baksam mutlu anılarımı bir elin parmağıyla sayarım o derece az.

Çok sıcak bir ailem olmadı. Annem oldukça modern ve zengin bir aileden gelmesine rağmen kendisine hiç uygun olmayan babamla evlenmiş. Babam annemin evine damat gelmiş. (Dedem ölmüş annem anneannemle yaşıyordu) Hadi bu neyse ama babam nerdeyse hiç çalışmadı. Annem o zenginlikten büyük bir maddi sıkıntıya düştü.

Babam aksi ve inatçı biri. Herşey suçtu bizim evde. Çok ses etme onu yapma buraya gitme. Parasızlık yokluk bir yandan. Hem de ne yokluk. Babam napıyosanız yapın der çıkıp giderdi vs.

Annem de hep idare etti. Üni. okuyamadım. Hatta bir ayakkabı bile alınmadı yeri geldi. Ama annem hiç mücadele vermedi babama ses etmedi. Kendi kendime büyüdüm diyebilirim. Yani beni kimse düşünmedi. Evlat değil de komşu kızıydım sanki. Bir gün bile sadece bir gün bile ailemden bir harçlık almadım çocukluk da dahil. Kendim çalıştım yedim kendim evlendim. Neyse.

Babam 6 ay önce felç geçirdi. 6 aydır hergün gidiyorum. Eve fizik tedavi uzmanı geliyor. Annemin zamanında dişinden tırmağından arttırdığı ve eşimin verdiği parayla. Uzman gelmediğinde ben hareketleri yaptırıyorum. Ufak çocuğum var inanılmaz yaramaz.

Ama gelin görün ki babam şimdi de tedaviyi istemiyor. Tedaviyi bırakın hiçbir şeyi istemiyor. Hala herşeyde suç bizim. Yattığı yerden annemi itekliyor. Beni itekliyor. Suçumuz baba hadi kalk yürüme alıştırması yapalım dememiz. Veya başının altındaki yastığı düzeltmemiz. Yıllarca kurduğu baskıyı hala sürdürüyor. Mesela yıllarca saat tam 7de yemek hazır olacaktı şimdi de aynı. 5 dk yemek geç kalsa duvarları yumrukluyor ve daha neler neler. Hastalık sebebiyle değil hep böyleydi. Ve sinir hapı vs alıyor.

Çıkmazdayım. Bittim artık. Normalde felç durumu iyiye gidiyor bacağı baya bir açıldı ama yalanmış hep bunlar boş işmiş. Düzelmezmiş. Yatalakken destekle yürür hale geldi ama hala inanmıyor. Uzman bile hayret ediyor nasıl görmüyor gelişmeleri diye. Çıldırıcam

Genişletmek için tıkla...

Belindas .!.:

Bende Allah korusun konu başlığı okuyunca... Benim babamda felç geçirdi hastaneden kaçtı yarı felçli halde... Bizde o dönem çok çekmiştki üzüntü Bi yandan sinir bozukluğu Bi yandan... Valla evlat olarak elinizden geleni yapıyorsunuz işte zordur hasta psikolojisi işini görememek ağrı na gidiyordur bide sinirli ise çok sabır lazım imkan yokmu hasta bakıcı tutacak yarım günde olsa yanlış anlamayın olsa Bi nevi yükü alırdı üzerinizden yapacağınız şey basit kişisel algılamayın dedi ği hiçbir sözü kendi sinirlerini nizi zıplatmayın her asabileştiğinde iki el parmaklarınızı açıp kapayıp derin derin nefes alın Allah elbette size bir hal yol gösterecek... Yani düşünün yaşlılık ve hastalık psikolojisi birde sinirli bir insan... Bundan iyisini yapmayacak zaten siz kişisel olarakda kızgınsınız onuda anlıyorum inanın sabır diliyorum başka birşey elimden gelmiyor

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Teşekkürler amin size de çok geçmiş olsun. Bakıcı falan kabul etmez. Eve cam silmeye kadın alacaktık ona bile bağırdı. Kapıcı su almaya kapıyı çalıyor bağırıyor. Eve ilk gelen fizyoterapisti kovdu. 2 ay tedavi durdu. Bu ikinci uzman gelen. Ona da durumu anlattık adam sürekli alttan ala ala tedaviyi uyguluyor. Sinir hapı da alıyor. Napcaz bilmiyorum. İnşallah ayağa kalkıp WC.ye falan gidecek duruma gelir tek duam bu.

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Teşekkürler amin size de çok geçmiş olsun. Bakıcı falan kabul etmez. Eve cam silmeye kadın alacaktık ona bile bağırdı. Kapıcı su almaya kapıyı çalıyor bağırıyor. Eve ilk gelen fizyoterapisti kovdu. 2 ay tedavi durdu. Bu ikinci uzman gelen. Ona da durumu anlattık adam sürekli alttan ala ala tedaviyi uyguluyor. Sinir hapı da alıyor. Napcaz bilmiyorum. İnşallah ayağa kalkıp WC.ye falan gidecek duruma gelir tek duam bu.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Bende öyle lanet, huysuz kp var.
Ondan bu tiplerin ciğerini biliyorum.
Karısını, çocuklarını öyle korkutmuş ki abartmıyorum Allah'tan o kadar korkmazlardı.
Ne yapsan yaranamazsın hep o haklı. O ne derse o olcak. Üstüne gidersen kendini yerlere atar. Deliliği ile rezilliği ile korkutur susturur.
Neyse ben bunu çözdüm tabi buna insan gibi davranınca o sana it gibi davranıyor.
Allah affetsin ben tersini yapmaya başladım.

28 yasında görümcemi sevdiğine vermek istemiyordu yıktı ortalığı -sebep de kızının parasını el oğlu yemesin kendi yemek istiyo- 1 buçuk sene bunun keyfini beklediler. Gönlü olsun diye bütün akrabalar oturdular 4 saat tatlı dil döktüler. O küfür ediyor bunlar alttan aliyo.

Dedim yanlış yapiyosunuz onun gönlünü yapamazsınız. Saymayın onun yaptığı gibi yapın. Atın bir kenara iletişimi kesin. Gidin kendi kendinize yapın düğünü mal gibi kalsin.
Bir gece kalkmış evde küfür kıyamet evlenmek istiyo diye görümceme.
Bunlara orda geldiler canlarına yetti.
Ev eşya falan görumcemindi.
Bu evde yokken kapıyı kilitlediler bavul yapıp terk ettiler evi. Telefondan da hepsi engelledi. Bir geldi kapı duvar kaldı tek başına.
Dayı evinde isteme nişan oldu. Iki gün sonraya nikah günü alindi. Kp ayılıp bayıldı acillik oldu hep yalan. :)
Sonra haber yolladı gelsin vercem diye.
Inanmadılar tabi.
Insan gibi misafir gibi gelirsin kızının nikahına o zaman dediler.
Kuyruğunu topladı bir güzel geldi tabi dünya başına yıkılmış gibiydi. Eşim bunu aldı karşısına senden gördüğümüz zulüm yeter. Bundan sonra anneme tek kötü lafın olursa alırım onu senden. Bu yaşadığını unutma sabrımız kalmadı sana.

Düğün de oldu. Eşek gibi yola geldi.
Psikiyatriste de gitti ilaca da he dedi.
Şimdi insanca öğrenmeye başladı. 1 aydır kafalar rahat

Isteyince oluyormuş demek.
Bu tipler ezebildiklerine yaparlar.
Şimdi neden tutuyor çenesini?

Yerinizde olsam ne yaparım?
Bakıcı tutarım evi de 1 hafta terkederim. Giderken artık dayanamıyoruz sana düzelirsen haber yolla.
Sayende yaşamadık hayatımızı yasamaya gidiyoruz derim. 1 hafta sonra gidin ziyaretine ne var ne yok diye sorun. Ziyaretin kısası makbuldür deyin yabancı gibi. Nasıl ciddisiniz anlasın.
Toplam 10 Gün veriyorum bana dua edersiniz. :)

Genişletmek için tıkla...

anewhope .!.:

Ben onun adına online terapi aldım. Psikiyatriste anlattım durumu. Çünkü kendi konuşamıyor da felç durumundan. İlaç tedavisi alıyor habersizce içiriyor annem. Haberi olsa onunda içmez çünkü. Ama ne fayda...

Bizim de isteğimiz kendi ihtiyacını görsün en azından. Annem de belinden rahatsız ve bez bağlanıyor babama. Bakıcı falan da kesinlikle istemiyor. Hatta cam silmeye kadın alacaktık kıyameti kopardı. O derece zor durumdayız ki zaten hep böyleydi yıllardır...

Genişletmek için tıkla...