Çünkü yetişkinler düşünmesi gerekenleri önceden düşünmedikleri için bunun cezasını çocuklar ödüyor.
Üreme bencilliği yüzünden aç çocuklar var. Ekonomi dersin, başkalarını da suçlarsın eyvallah ama bireysel olarak yapman gerekenler de var. Madem şartlar ortada, bir zahmet uyum mu sağlasan? Önlem mi alsan acaba? Durum kötü diye çocuk yapmayalım mı diyorlar. Yap kardeşim, bakabileceksen yap. Bak yemiyor, ben yapmıyorum.
Sen haftada bir balığını yedirebileceksen, her gün proteinin verebileceksen, giydirip güzel eğitimler aldırabileceksen yap.
Ama bunların hiçbirini yapamaz haldeyken çocuk yaparsan çocuğun aç kalır, ayağında terlikle kış günü sokaklarda kalır işte. Şunun romantizmini yapanlara artık saldırasım geliyor. Beslenmesine bir tost koyamaz haldeyken neyin romantizmi ya? Okula aç giden çocuklar var.
Herkes doğuruyor ben doğurayım, anne olmak benim hakkım, yaşlanınca bakar vs. diye çocuk yapıyorlar. Hatta bir kısmının amacı bile yok, sevişiyor ve oluyor işte. Ebeveynlik nedir hiç üstüne düşünmemiş bile, peş peşe 3-4 tane doğurup başkasına falan kaçıyorlar. Çocuğu bir canlı, hakları olan bir birey olarak gören yok. Çok ciddiyim bak, eli ekmek tutana kadar çocuğu önemsemiyorlar. Bu insanlar çocuk yapsa ne olur, yapmasa ne olur allasen? Adamlar sürecin hiçbir aşamasının farkında bile değiller, çocukların sefaleti falan umurlarında değil.
Şimdi bunları yazdık diye nazi ilan ediliriz yine kesin.
ben de ona el salladım yanıma geldi elimde gevrek poşeti vardı . ne aldın bende istiyorum dedi hoşuma gitti öyle tatlıydı ki çocuk gevreğimi ona verdim ama şuan izmir acayip yağışlı ve bu çocuk üzerinde ince bir kazak ve terlikle dolaşıyordu bu yağmurda
