Hayat sizi yorduğunda ne yapıyorsunuz, eskisi gibi olmak için?

Dionisa

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2011
8.146
14
158
36
İstanbul
Hani bazen dersiniz ya yolun sonuna geldim, bundan daha fazla nasıl yanabilir içim ?
İşte bende böyle bir yolun sonundayım sanki
Ümitler, hayaller, inandığın her şey bitmiş halde....
İçim de çok acıyor ama elimden gelen tek bir şey bile yok
Çok yorgunum ...


Peki siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Nasıl eskisi gibi mutlu bir insan olursunuz?
Var mı bunun bir yöntemi ?
Ya da gerçekten her şey yoluna girer mi...:14:
 
önce açık havaya çıkar düşünürüm sora eve gelir açarım trt fm i hemen temizlik yapmaya başlarım evle birlikte ruhumda temizlenir ve umutla dolar tabiki umutsuzluğa neden olan durum herneyse zamanla çözülür
 
sıradan olucak belki ama zamanla geçicek diyorum içimi öyle soğutuyorum , herkesin derdi kendine büyüktür elbet kimi zaman ayrılıklar yaşadım kimi zaman ölümle geldi bu ayrılıklar ama hep bildim kimisinin geçip kimisinin hafifleyeceğini... hatta bunu kavramam 10 yıl önce kardeşimin vefatından sonra oldu ondan sonra zaten sevgilimden ayrılmam yada işyerinde sıkıntı çekmem beni hiç sarsmadı...
 
güzel konu, cevapları ben de merakla bekliyor olacağım.
sorunun cevabına gelirsek benim de böyle hissettiğim çook anlar oluyor. içimin acıdığı herşey bitti dediğm. o anda hiçbirşey yapmak da gelmez insanın içinden. kendimi iyileştirebilecek hiçbirşey yapmayı istemem elim kolum kalkmaz. ama bilirim ki böyle hissetmenin bu sıkıntılı ruh halinin bir sonu var. dişimi sıkarım sadece. dayanmaya çalışırım dayanabildiğim kadar.dayanamıyorsam uyumayı denerim.belki yanlış ama içip unutmaya çalışırım o anlık ateşi alır. ertesi günü daha mantıklı düşünmeye başlarım zaten.
 
Elimizdekilerin kiymetini bilmezsek , bir gun elimizdekileri kaybettigimizde o dusundugumuz yolun sonunun aslinda gercekten yolun sonu olmadigini goruruz. Hersey beynimizde ve olaylari algilayis seklimizde bitiyor.
 
Son düzenleme:
güzel konu, cevapları ben de merakla bekliyor olacağım.
sorunun cevabına gelirsek benim de böyle hissettiğim çook anlar oluyor. içimin acıdığı herşey bitti dediğm. o anda hiçbirşey yapmak da gelmez insanın içinden. kendimi iyileştirebilecek hiçbirşey yapmayı istemem elim kolum kalkmaz. ama bilirim ki böyle hissetmenin bu sıkıntılı ruh halinin bir sonu var. dişimi sıkarım sadece. dayanmaya çalışırım dayanabildiğim kadar.dayanamıyorsam uyumayı denerim.belki yanlış ama içip unutmaya çalışırım o anlık ateşi alır. ertesi günü daha mantıklı düşünmeye başlarım zaten.

Uyuyup uyandığımız da her şey bitmiş olsa ne güzel olurdu..
Benim elimde olmayan sebeplerden dolayı böyle oldu. Keşke gözümü kapasam açtığımda mutlu olsam ama olmuyor ki
Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim..
 
Daha kötülerini de gördün, bunlar yıkamaz seni, sakin ol, şükret! diyorum kendime.
 
Dibe vurmuşluk, hiç birseyden zevk alamama .. Ama bir söz var ben hep ona sığınırım .. Değişen hayatınız değil , mutluluğu yakalamanız bakış açınızın değişmesi aslında gibi bir şey detaylı hatırlamıyorum o söze çok inanıyorum. En kötü anlarımda kitaplara , filmlere sığınırım ben :)
 
Elimizdekilerin kiymetini bilmezsek , bir gun elimizdekileri kaybettigimizde o dusundugumuz yolun sonunun aslinda gercekten yolun sonu olmadigini goruruz. Hersey beynimizde ve olaylari algilayis seklimizde bitiyor.

Ben şükrü çok severim
Elimde olan her şey için şükrederim bir çikolatayla bile mutlu olan bir insanım
Asla elimdekileri kaybetmekle ilgili bir durum değil bu
Canınızın taa içinden istediğiniz bir şeyi tamamen kaybettiğinizi düşünün ve yıllar geçse de unutamayacağınızı..
Keşke elimde olsaydı kıymetini bilmez miydim hiç
Bana düşen buna alışmaya çalışmak ama nasıl yapacağımı bilmiyorum
 
eğer olduğum yerde sorunum varsa ya da bıkmışsam kısada olsa başka yere gidiyorum. mümkün olduğunca düşünmemeye çalışıp olduğum yerde olduğum anın tadını çıkarmaya bakıyorum. bi de insanların hayalleri bitmez olmasa bile gerçekleşmese bile güzel hayaller kur bu seni hayata daha ılımlı bir şekilde bağlayacaktır
 
Ben şükrü çok severim
Elimde olan her şey için şükrederim bir çikolatayla bile mutlu olan bir insanım
Asla elimdekileri kaybetmekle ilgili bir durum değil bu
Canınızın taa içinden istediğiniz bir şeyi tamamen kaybettiğinizi düşünün ve yıllar geçse de unutamayacağınızı..
Keşke elimde olsaydı kıymetini bilmez miydim hiç
Bana düşen buna alışmaya çalışmak ama nasıl yapacağımı bilmiyorum

Bir erkekten mi, nesneden mi , hayalden mi bahsediyorsun. Tamamen kaybettigim bir suru sey oldu. Sacma sapan seyleri kafama taktigimi gordum. Oyle olmasi gerektigi icin olmamis. Simdi gunluk yasiyorum. Ne yarini ne de gecmisi dusunuyorum.
 
Ben şükrü çok severim
Elimde olan her şey için şükrederim bir çikolatayla bile mutlu olan bir insanım
Asla elimdekileri kaybetmekle ilgili bir durum değil bu
Canınızın taa içinden istediğiniz bir şeyi tamamen kaybettiğinizi düşünün ve yıllar geçse de unutamayacağınızı..
Keşke elimde olsaydı kıymetini bilmez miydim hiç
Bana düşen buna alışmaya çalışmak ama nasıl yapacağımı bilmiyorum

Sevdiğiniz birinden mi ayrıldınız?
Herşey bir imtihan elbet bu sınavı geçip ödülünü alacağım diye düşünürüm ben.. Sabrederim
 
Hani bazen dersiniz ya yolun sonuna geldim, bundan daha fazla nasıl yanabilir içim ?
İşte bende böyle bir yolun sonundayım sanki
Ümitler, hayaller, inandığın her şey bitmiş halde....
İçim de çok acıyor ama elimden gelen tek bir şey bile yok
Çok yorgunum ...


Peki siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Nasıl eskisi gibi mutlu bir insan olursunuz?
Var mı bunun bir yöntemi ?
Ya da gerçekten her şey yoluna girer mi...:14:

Öyle zamanlarda sadece bekliceksin tatlım ne düşünürsen nası hareket edersen hepsi hata oluyo bkleyip yalnız kalıcaksın bi süre acının max seviyesini yaşicaksın ve bigünn karşına biri çıkıcak kız yada erkek işte o sana yardım edicek böyle dönemlere insanlar yeni bi başlangıç yapmak zorunda oldukları için girerlermiş ;)
 
bekarken böyle hissettiğim zamanlarda gider anneciğimin dizine yatardım,saçlarımı okşardı ...nenni gızıma nenni diye avuturdu.aglardım aglardım gözyaşlarımı siler güçlü güçlü bakardım aynaya..yine ayağa kalkıcam,buda gececek der gibi...
evlendim.şimdi hayal kırıklıkları çöküşer ümidin bittiği noktalar var kimseye anlatmıyorum annemde yok artık gidip teselli bulayım dizlerinde.çünkü onu üzmemek için gülmem lazım güçlü durmam lazım.mutlu bilsin beni.hayat bomboş akıp gidiyor yani ..kendimi hayata bırakmıs durumdayım nereye götürürse oraya
 
Hayatta bir ölüm gerçeği var.
Bu gerçekle yüzleşmek, daha doğrusu yüzleşmeye çalışmak ama ama eline yüzüne bulaştırmak kadar yoran bir şey yoktur sanıyorum insanı.

Hepimiz dönem dönem yolun sonuna geldiğimizi hissederiz, lakin sağlığınız yerindeyse, tüm zorlukların üstesinden gelme gücünüz olmalı.
Her daim şükretmeyi bilmeli.
Ölümden başka her şey hikaye. Sevdiklerinizin kaybından başka sizi yolun sonuna getiren bir şey olmuyor inanın.

Bunu düşünün, kendinizi yıpratmayın. Ve her daim şükredin.
 
hayat beni o kadar yoruyor ki şu günlerde..konuyu görünce acaba bu başlığı ben mi açtım da haberim yok diye düşündüm :)

genelde şükür yolunu seçerim,sahip olduklarıma şükretmeyi tercih ederim böyle durumlarda..daha kötüsü de olabilir diye düşünürüm.

şu anda aklımda hep aynı düşünce var; kendimi iyi hissetmiyorum,kendimi kötü de hissetmiyorum..galiba kendimi hissedemiyorum şu anda..

en kötüsü de bu galiba :ssz:
 
birinden bahsediyormuşsun gibi konuşmuşsun ama bu neyi kaybettiğimize göre değişir. belkide giden bizi kaybetmiştir..
ama giden umudumuzda şükretmek çok iyi bir çözüm yolu.
oda olmuyorsa ben hemen alırım elime bir kitap okurken kendi acımı bırakır kitaptakilere sevinir, yada üzülürüm. mesela geçen face e bu mutlulukta neyin nesi diye yazmıştım. halbuki mutlu olan ben değildim ki kocasının terkettiği martha idi. ama ben kendimi onalrın yerine koyuyorum işte kitap okursen. çok realist olamayışımdandır belki. sen neyi kaybetmekten bahsediyorsun peki?
 
Daha beterininde olma ihtimalini düşünerek şükrediyorum.
 
bekarken böyle hissettiğim zamanlarda gider anneciğimin dizine yatardım,saçlarımı okşardı ...nenni gızıma nenni diye avuturdu.aglardım aglardım gözyaşlarımı siler güçlü güçlü bakardım aynaya..yine ayağa kalkıcam,buda gececek der gibi...
evlendim.şimdi hayal kırıklıkları çöküşer ümidin bittiği noktalar var kimseye anlatmıyorum annemde yok artık gidip teselli bulayım dizlerinde.çünkü onu üzmemek için gülmem lazım güçlü durmam lazım.mutlu bilsin beni.hayat bomboş akıp gidiyor yani ..kendimi hayata bırakmıs durumdayım nereye götürürse oraya

ayyy cok kötü oldum agladımmm bende öleeee simdi tek basıma savas veriyorum artık yapayalnız...


hayat beni o kadar yoruyor ki şu günlerde..konuyu görünce acaba bu başlığı ben mi açtım da haberim yok diye düşündüm :)

genelde şükür yolunu seçerim,sahip olduklarıma şükretmeyi tercih ederim böyle durumlarda..daha kötüsü de olabilir diye düşünürüm.

şu anda aklımda hep aynı düşünce var; kendimi iyi hissetmiyorum,kendimi kötü de hissetmiyorum..galiba kendimi hissedemiyorum şu anda..

en kötüsü de bu galiba :ssz:

ay cnm ya bende sanırım hıssettıgım bu kendımı hıssetmemek bosluk hıssı:26:
 
Back
X