Konularınızın hepsini okudum ama ben hiçbirşeyi anlamlandıramadım.
Kafanız çok karışık olmalı.
Evliliğinizin ilk yılı dayakla geçmiş o zaman sabretmiş olmalısınız ki 2 senedir el kaldırmıyor diyorsunuz.Yani dayak bile boşanmaya neden olmamışken şimdi çok kıskanç diye olayın buralara gelmesi çok tuhaf değil mi?Sağa sola bakma diyecek kadar kıskanç adam aylardır nasıl uzak kalabiliyor sizden.
Bir taraftan boşanmak istiyorsunuz ama bir yanınız pişman olsun diyor.
Bazen baba evinde daha iyi olduğunuzu hissetmişsiniz şimdiyse tam tersi.
Dava açanda yok anladığım kadarıyla.Bence iki tarafında boşanmaya gönlü yok.
Herşey arafta.
Bu belirsizliğe dayanmak çok zor olmalı.Bir karar vermelisiniz.Annesiniz siz.Güçlü olmak zorundasınız.Siz mutsuzken oğlunuz mutlu olamaz.
Eşinizle son defada olsa bir konuşun.Ergenler gibi engelleyip çocuğunu yok sayan şerefsiz yaratık baba olduğunu hatırlasın.Ya çoluğuna çocuğuna sahip çıksın adam olmaya çalışsın. Yoksada nafaka için mahkemeye başvurup yolunuza bakın.O evde çocuğunuzunda sizinde huzurunuz olacak gibi görünmüyor.