Hayata Geç Kaldım Ben.

Ben de 23 yaşındayım üniversite son sınıfım. Benim okulda tanıştığım üç erkek arkadaşım oldu ama hepsinden ayrıldım yani; olmayınca olmuyor hele ki bu devirde erkeklere güvenmek çok zor. O yüzden kendine güven daha neler çıkacak karşımıza :)
 
Ne güzel şeyler yazmışsınız bana. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Dün gece bu mesajı yazdıktan sonra ağlaya ağlaya uyudum sabahta erkenden çıktım tek başıma gezdim güzel İzmiri.

Önce arkadaşın sorusuna cevap vereyim, 7 ay önce konu açmışsınız vs demişsiniz.

Ben 14 yaşımdan beri biriyle çıkıyorum. Geçen sene ailemle tanıştırdım, bende ailesi ile tanıştım. Kendi aramızda yüzük taktık. Evler iş yaşanacak yer vs konuşuluyordu. Acayip mutluydum hatta oturacağımız yer bile belliydi çünkü onun son senesiydi.

Ne olduysa bu 7 8 ay içerisinde oldu zaten. Evleneceğim adam değişti. Hayatım kaydı. İlk defa ailesini görmeye gittim. Telefonla konuştuğumdan çok farklı olduğunu gördüm. Okuduysanız konularımı, bana hiç istemediğim bir evlilik yaşatacaklarını anladım. Önce kabullenmedim, olsun herkesin sevgilisiyle onun ailesiyle sorunu var dedim. Ama sonra kendi ailem geldi aklıma. Ben sırf ailevi nedenlerden dolayı, bir tarafı eksik kalmış bir çocukluk yaşadım hep. Bunlarla bocalarken, evleneceğim adamın beni savunamaması geldi önüme. Tam daraldığımda, bulusis arkadaşım, forumda tanıştım kendisiyle bana öyle şeyler yazdı ki. O zaman dedim dur. Yapma bak insan aşkta yoksa şu an ki ilişkisinde sırf alışkanlık için yakamaz kendini.

Ama diğer konularımdada yazdığım gibi Annem yok babam yok burda ve beni çok sıkıştıran birisi. Ayrılamadım. Gittim aileme anlattım. Ama bunu birde bana sorun. Ne kadar zorlandım. Çünkü herşey hazırdı bu yılbaşı istemeye geleceklerdi vs vs. Sonra onunla paylaştım. Şu an ayrı mıyız değilmiyiz bende bilmiyorum. Git diyorum gitmiyor. Annem yalnızım bu şehirde diye onun yanımdan ayrılmasını da istemiyor. O bakımdan bu yaşımdan sonra össye gireyim derslerimi saydırayım, kendi evimde kendime yeni bir hayat kurayım dedim.

Çünkü onun yüzüne her baktığımda emeklerimin boşa gitmesi, ve onun sürekli beni onu bırakacağımı anladdığı için sıkıştırması artık canıma yetti. Ama biliyorum bu çabamda boşa.
 
Son düzenleme:
Ayrıca demiş ya bir arkadaş. Evlenmekte ne var ne bu erkek aramak falan diye. Ona da cevap vereyim.

Siz 25 yaşındasınız ben 23. Siz eminim aşık olmuşsunuzdur birilerinden hoşlanmışsınızdır. Sonra birşeyler olmamıştır ayrılmışsınızdır. Ben biraz annem istiyor diye ve en çokda o çok iyi bir insan ve ben onla mutluyum diye ayrılmadım ondan. Hiç aşık olmadım. Hiç bir erkekler beraberken kendimi güvende hissetmedim. Ben ne erkek düşkünüyüm ne de evlilik. Hatta gene diğer konulara bakarsanız evlilikle ilgili ne kadar soğuk şeyler düşündüğümü anlarsınız.

Zaten konuyu açma sebebimde o. Evliliğe erkeklere olan inancım sıfır. Benim istediğim birine aşkla bakabilseydim, onun yanında kendimi güvende hissedebileceğim biri olsaydı. Elbette kendi kendimi savunabilirim. Ama gene de yanımda biri olasını hayatımı onunla paylaşabileceğim bir adamın olmasını, yaşayamadıklarımı yaşamayı çok istiyorum ve bunu saçma yada gereksiz olduğuna inanmıyorum.

Bana cesaret veren arkadaşlar, Allah hepinizden razı olsun. Ben her canım sıkıldığında bana yazdığınız o güzel yorumlara yeniden bakıp güç alıyorum. Biliyorum 23 hiçbirşey hatta yazdıklarım çok salakça belki ama böyle hissediyorum ve bu beni çok üzüyor. Bugün anneme anlattım baya güldü ve ben 55 yaşındayım ben bile birşeylere yeniden başlamayı düşünebiliyorken sen ne diyorsun 23 yaşındayken bana dedi

Çok mutlu hissettim hele yazmış ya bir arkadaş ben eşimden ayrıldım yeniden aşık olacağım sosyoloji birinci sınıf öğrencisiyim diye. Ahhh ahh keşke sizin kadar güçlü olabilsem. Kendimi çok zayıf emekleri boşa gitmiş gibi hisediyorum. Bu sakin mülayim adam bana bunları yapabildiyse, ilerde karşıma çıkacak adam bana neler neler yapar diye düşünüyorum
 
Son düzenleme:

ya arkadaşım 23 yaşındasın henüz .hayata yeni atılıyorsun yani ok herkes aşık olmak ister vs vs de yani bunun içinde hayata geç kaldım demen çok saçma geliyor bana .neye geç kaldın allahaşına ya sen 23 yaşındasınnn .ay aman off yaa ...aşk yaşayammaış bilmem ne .ne aşkı aşk işleri boş işler hayatım ah bizde o yollardan geçtik .bakarsın mantığına uyan adamla evlenirsin ilerde .yaşın çok genç onu demek istedim ben .
 
hayatta hiçbir zaman geriye bakmamak gerek.Her zaman önüne bak.

İnsanlar evleniyo kaç sene sonra boşanıyo.Boşuna mı yaşamış oluyo yani.

Bazı insanlar çok daha kötü şeyler yaşıyo.

Her zaman bir çıkış vardır.

Ayrıca hiçbir zaman herşey yoluna girdi artık, hiçbir derdim tasam kalmadı diye birşey yok.

Ölene kadar bir mücadele var. 23 yaş pes etmek için çok erken.
 
Aşk evliliği yapmak istemenin nesi boş anlamadım ben?
Ayrıca ben mantık evliliğinin kıyısından döndüm ve benim kişiliğim için ne kadar yanlış olduğunu gördüm ben. Çünkü bir adamı sevmeden onun yaptıklarına ailesine hatta kirli çorabına bile katlanamıyorsunuz. Ayrıca ben ümitsiz olduğum bir dönemde sizlerden destek almak için yazdım.

Bende biliyorum yaşımın genç olduğunu. Sadece 8 senelik emeklerim boşa gitti bu adam bana bunu yaptıysa diğerlerinden hayır gelmez diye düşündüm sağolun çok güzel yazmışsınız.
 

Çok teşekkür ederim. Haklısınız aslında ama yani 8 senedne sonra olmayacağını kabullenmek ve bu aşamada onunla yüz yüze olmak beni kendime karşı bile soğuttu. En azından başka bir yerde o olmadan kendimi özgür hissederek yaşamak istiyorum. Bu olmadan da 23 ün 33 ün benim için çok önemi olmuyor.
 

Harikasın yaa düşüncelerine hayran kaldım :)
 
bence bu konu bu cevapla kapanmalı ....
 
Canim bu ne karamsarlık ask hayatımızda bı tat sürpriz gibi ne zaman gelir bilenezsin hayatını beklentiler üzerine yasama ani yasa çok mutlu ol hiç bı Sey senden önemli değil son anımıza kadar hayatın tadını çıkaricaz eminim çok tatlisindir çok guzelsindir böyle yanlış düşünüp kendini üzme tatlım nefes aldığın her an için mutlu ol hayat yasamaya deger mutluluğu hakediyoruz :)) hayatını doldurmak senin elinde :))
 
Ne güzel yazmışsınız. Böyle şeyleri duyunca insan ne kadar abartıyorum diyor :) Dün geceden beri çok daha iyiyim. Sadece okul bu özel durumlar öss sonra babamında 2. kalp krizini geçirdiğimi duydum o bakımdan herhalde herşeye karşı çok karamsar yaklaşıyorum. Birde onun için ailemi bıraktım şimdi yaş büyüdükçe insan yanlış yaptığını anlıyor babamda bu durumdayken dönüp gelmek çok zor geliyor. Tekrar teşekkür ederim. Dedim ama bir daha söyleyeyim her konuma yazdığınızı canım her sıkıldığında tekra tekrar okuyup moral buluyorum çok sağolun :)
 
Hani sen aşık olmak istiyorsun ya,
geçenlerde bir psikiatr ya da psikolog emin değilim ama evlilik ve ilişkilerde uzman,kitapları olan biri şöyle diyordu:
-sakın çok aşıkken evlenmeyin...
demek istediğim sadece kalbini çok hızlı çarptırmıyor diye seni mutlu edebilecek yapıda insanları görmezden gelme...birazcık elektrikle mantık esaslı başlayan bir ilişkide sevgi kaçınılmaz.aşkın da dönüşeceği şey sonunda sevgi..(en iyi ihtimal bu,tersi de olabiliyor)
o aşk çok da matah birşey değil ve de geçici...
ben acı vermesinden ve beni leylalaştırmasından başka bi katkısını görmedim kendime bugüne kadar...
 

off canım ben sana birşey demiyorum .kendine iyi bak .yorum istiyorsunuz istemediğiniz yorumu yapıncada kızıyorsunuz .sedece aşkla yürümüyor canı o evlilikler onu demek istedim .git nefret ettiğinle evlen demedim .aman ya banane .kimseye akıl vermek niyetinde değilim .
 

Aşkın kalıcılığına inanıyorsan bişey demeye gerek yok inşallah öyle olur senin için...
aynı evde birbirinize alışıp aşkın yerden kesen etkisi geçtiğinde onun yerini alan bir duygu var o da sevgi.bu her zaman olmuyor anlatabiliyor muyum,bazen tahammülsüzlük,hatta nefret doldurabilir o boşluğu.işte o zaman nasıl yıkayacaksın o çorapları bunu düşün.mantık evliliği sevgisiz evlilik demek değil orda ciddi bir yanlışın var.aşk evliliği BANA GÖRE kumar gibi birşey...
 
Aynı evde yaşadığım adamın donunu çorabını bana iyi davrandığı için,ona sevgi ve merhamet duyduğum için,bağlı ve aşina olduğum için yıkıyorum.aradıgında heyecanlanmıyorum,görünce kızarmıyorum,karşısında yemek yerken utanmıyorum,sapıkça kıskanmıyorum aşıkken bunlar oluyordu iyi ki geçmiş oh!
 
Duygusal bir aninizda yazdiniz galiba. yoksa 23 yasinda nereye gec kaldiniz yahu? 30 yasinda hala evlenmemis olan, ve evlenebilme ihtimali olabilecek bi sevgilileri bile olmayan hanimlar ne yapsinlar? Ne guzel okulunu bitiriyorsun iste, 23 yasinda tahsili yerinde bi kiz olmak ve bununla gurur duymak varken, kucuk ayrintilari kafaniza takmissiniz. Herseyin bi sirasi var ve hayat her zaman hayallerinizi kurdugunuz gibi olmayabilir. Hangimiz hayallerimizdeki hayati yasiyoruz ki ?
 
neden bu kadar ümitsiz düşünüyorsun ki? benim de üniversitedeyken hayatımda kimse yoktu.. bittikten 1 sene sonra biriyle tanıştım..ve tam 1 yıldır mükemmel giden bir ilişkim var.. ille üniversitede olacak diye bir şey yok.. üniversite yılları hayatının en güzel yılları olacak diye de bir şey.. bu şekilde düşünme lütfen.. olumsuz düşündükçe daha çok olumsuzluk çekersin hayatına
 

ayyy aynıyız yaa..gerçi ben yaşça senden baya büyüğüm ama bende senin gibi düşünürdüm..
ün.kazanacaktım okurken bi yakışıklı prens gelecek,hadi okulumuzu bitirip evlenelim evimin kadını ol diyecekti
gülüyorum tabi bunlara şuanda,sadece güzel anılardı benim için..gerçek hayat seninde anladığın üzre böyle değil,yada çoğumuzun şansı böyle yaver gitmiyor..

benim ün.yıllarında bi sevgilim vardı,pek beklediğim prens olmasada kendisi yinede evleniriz sanırdım..kıskançlıklarından dolayı tüm arkadaşlarımla irtibatı kesmiştim
mezun olunca ayrıldık ve zamanında kuramadığım arkadaşlıklarım için çok üzüldüm..neyseki iş hayatına atılınca biraz daha sosyalleştim..

ve şuanki eşimi tanıdım...eşimle sorunlarımz olsada beni aşkıyla havalara uçurduğunu söyleyebilirim:)
herşey ün.yılları değil canım..
daha bunun iş hayatı var,arkadaş çevresi var..

sana tavsiyem madem mezun olmana 1sene daha var,bol bol kız erkek arkadaş edin..
çevrende bulunsunlar...ilerde kesinlikle lazım olurlar..
matematiğide sorun etme yaa..internet denen yerde videoları izle..ekol hoca .comda birsürü matematik konu anlatımları
var sen onlara çalış..



veeeeeeeeeeeee sakın ümitsizliğe kapılma bebeğim...sen çooook güzelsinn:)
 


Siz nerdeydiniz 3 gündür?

Okur okumaz nasıl mutlu oldum anlatamam

Tamamdır o halde demekki üniversiteyle sınırlandırmamak lazımmış hayatı. Aslında insan biliyor da, o anı yaşarken göremiyor. Bende bakıyorum bana da şu an abartmışım gibi geliyor ( ama fazla değil )

Ben çok emek verdim. 14 yaş ne demek. Çok şeyi teptim onun için o yüzden şu anki hayalkırıklığım umutsuzluğum. Bende sorunlarım bile olsa (ki olsun ben öyle monoton hayat sevmem) benim ayaklarımı yerden kesicek bir adam istiyorummm :26:

Bilemiyorum belki yaşayamadığım için sizin gibi insanlara çok özeniyorum ben. Ya ferihayı aşk dizilerini izleyemez oldum ya.
 


Bu aralar moralim bozuk. Birşeyin helede bu kadar emek verdikten sonra olmayacağını kabullenmek hem çok hem de çok acı verici. Ama bu yazılar beni o kadar mutlu etti ki çok teşekkür ederim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Hayal ettigim 20 yaş böyle değildi... ben şımarık biri miyim?
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
nurbenoule
S
hayatı uzaktan izliyorum aylardır evden çıkmıyorum
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
3K
semrayldrmm
S
Y
Saçma sapan sistem
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
1K
Yorgunbirisi
Y
S
Yatay geçiş
Yorumlar
0
Görüntüleme
93
skdnddkdndkdldldldl
S
S
Hamileliğim ve Zor Dönemim
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
serenty2017
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…