Siz nerdeydiniz 3 gündür?
Okur okumaz nasıl mutlu oldum anlatamam
Tamamdır o halde demekki üniversiteyle sınırlandırmamak lazımmış hayatı. Aslında insan biliyor da, o anı yaşarken göremiyor. Bende bakıyorum bana da şu an abartmışım gibi geliyor ( ama fazla değil)
Ben çok emek verdim. 14 yaş ne demek. Çok şeyi teptim onun için o yüzden şu anki hayalkırıklığım umutsuzluğum. Bende sorunlarım bile olsa (ki olsun ben öyle monoton hayat sevmem) benim ayaklarımı yerden kesicek bir adam istiyorummm :26:
Bilemiyorum belki yaşayamadığım için sizin gibi insanlara çok özeniyorum ben. Ya ferihayı aşk dizilerini izleyemez oldum ya.
çok kontrolcü olma canım biraz da esnek ol.Ama seni anlıyorum,üzülüyorsun,olmadıkça kendine güvenin azalıyor.İnşaalah aradığın mutluluğu akşamdan sabaha bulursun.çok içten dua ettim senin için.Kalbine dokunan,gözlerinin içini güldüren seni sahiplenen biri.
ben burdaydımm canımm:)kısmet işte yeni gördüm:)
ün zamanlarında genelde erkekler başka şey peşinde olurlar,ancak
mezun olduktan 5sene sonra ciddi ciddi değerlendirilebilirlerzaten işyerinden yada arkadaş çevrenden birileriyle
tanışman daha mantıklı olacaktır...senin derdinin ilacı var hayatım ve buda ZAMAN...
Allahım senin için nasıl bir kısmet düşündüyse o seni öyle bir bulurki inanamazsın:)
bu yakınımız(erkek)belçikadan buraya tatile geliyor,vapurda bi kız görüyor ve aşık oluyor..sonra kızı kandırıyor,şimdi 12yıllık evliler bide kızları var:)
nasip kısmet işleri bunlar canım..hiçbişey için geç kalmadın..hayırlısını dile herzaman canım...
heee matematiğide aradan çıkar tamam mı?en güzel ders matematik bence yaa...sana güveniyorum ben canım..
aşık olmak sevmek sevilmek herkesin hakkı veeee bunu vakti zamanı gelince sende yaşayacaksın....
hayırlısını iste canım...:13:
Ne güzel şeyler yazmışsınız bana. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Dün gece bu mesajı yazdıktan sonra ağlaya ağlaya uyudum sabahta erkenden çıktım tek başıma gezdim güzel İzmiri.
Önce arkadaşın sorusuna cevap vereyim, 7 ay önce konu açmışsınız vs demişsiniz.
Ben 14 yaşımdan beri biriyle çıkıyorum. Geçen sene ailemle tanıştırdım, bende ailesi ile tanıştım. Kendi aramızda yüzük taktık. Evler iş yaşanacak yer vs konuşuluyordu. Acayip mutluydum hatta oturacağımız yer bile belliydi çünkü onun son senesiydi.
Ne olduysa bu 7 8 ay içerisinde oldu zaten. Evleneceğim adam değişti. Hayatım kaydı. İlk defa ailesini görmeye gittim. Telefonla konuştuğumdan çok farklı olduğunu gördüm. Okuduysanız konularımı, bana hiç istemediğim bir evlilik yaşatacaklarını anladım. Önce kabullenmedim, olsun herkesin sevgilisiyle onun ailesiyle sorunu var dedim. Ama sonra kendi ailem geldi aklıma. Ben sırf ailevi nedenlerden dolayı, bir tarafı eksik kalmış bir çocukluk yaşadım hep. Bunlarla bocalarken, evleneceğim adamın beni savunamaması geldi önüme. Tam daraldığımda, bulusis arkadaşım, forumda tanıştım kendisiyle bana öyle şeyler yazdı ki. O zaman dedim dur. Yapma bak insan aşkta yoksa şu an ki ilişkisinde sırf alışkanlık için yakamaz kendini.
Ama diğer konularımdada yazdığım gibi Annem yok babam yok burda ve beni çok sıkıştıran birisi. Ayrılamadım. Gittim aileme anlattım. Ama bunu birde bana sorun. Ne kadar zorlandım. Çünkü herşey hazırdı bu yılbaşı istemeye geleceklerdi vs vs. Sonra onunla paylaştım. Şu an ayrı mıyız değilmiyiz bende bilmiyorum. Git diyorum gitmiyor. Annem yalnızım bu şehirde diye onun yanımdan ayrılmasını da istemiyor. O bakımdan bu yaşımdan sonra össye gireyim derslerimi saydırayım, kendi evimde kendime yeni bir hayat kurayım dedim.
Çünkü onun yüzüne her baktığımda emeklerimin boşa gitmesi, ve onun sürekli beni onu bırakacağımı anladdığı için sıkıştırması artık canıma yetti. Ama biliyorum bu çabamda boşa.
canım ya benden bahsetmişsin tesadüf eseri gördüm çok mutlu oldum çünkü hiç tanımadıgım birinin hayatında bu denli etki yapmak gerçekten ço sevindirdi ben
benim yasadıklarımıda biliyosundur belki...daha öncesinde 3 yıılık bi ünv aşkı sonu kötü biten...hayal kırıklıkları..
okul bitti ve ünvdede yasayamadıgım mutluluğu bundan sonra yasayacagım galina diyerek en verimli anımda akrsıma çıkan ve işte hayatımın aşkı bu dedğim kişiyle 1 yıl içinde nişanlanmamaız....
evimiz,düğün tarhimiz herseyimiz hazırken,nikah işlemlerinide hallettğimz günün ertesi kendisini başka bi şehrde sevgilisinin yanında oldgnu öğreniyorum veo kızla konstıgımda kendine evlilik düşündüğünü,benden ayrıldgnı söylemeleri...vs...vs...
koskoca bi hayal kırıklığı daha...
biliyomusun 1 hafta toplasan üzülmüşümdür..
belkide bunyem hayal kırklığı yasamaya alıştı bilmiyorum ama seninle ortak yönlerimiz çok...
bu açtığın konuda bende hayatımda ilgli her yeni başlangıçta iyi bişeyler olacak umuduyla yasıyorum o anı..ünv hayatınada öyle başlamıştım..
benimde yasım 24.ve 2 yıldan bu yana ücretli öğretmenlik yapıyorum.
ve nişanım şubatta bitti...
1 hafta sonra silkelendim..onunla ilgli hayatımda ne varsa çıkardım,odamın şeklini,şemalini değiştirdim,yeni kıyafetler aldım,yeni saç şekli,yeni nevresimler,yeni aksesuarlar,odama yeni tablolar yaptım(resimciyim)
ve evet daha önced eoldugu gibi yine yenilendim...
ve herkes bana pskolojik destek al dedğinde bile asla kötü oalbilceğimi düşünmedim...ilaç bendim ve düşüncelerim...
en önemliside dualarım...
ve 2 yıldır askıya aldıgım kpss sınavı(atanabilmek için) kolları sıvadım ve suan senin gibi geceli gündüzlü bende derslerime verdim kendimi...ve derslerime çalıştıgımdan bu yana inan bana geçmişle ilgili hiçbirsey düşünmüyorum...
bua rada nişanlımdan ayrıldıktan sonra ünv aşkım dedğim şahıs baan facden msj attı,geri dönmek istedğini vs vs....değiştini falan söylemiş...umursadımmı hayır!
çünkü biten bi kitabı tekrar okumaya hiç niyetim yoktu!
yeni hedeflerim,ideallerim ve hayat felsefem 'güzel günler beni bekler,benim hala umudum var' ..
ile içimdeki tarfini bilmedğim mutlulukla yoluma devam ediyorum...canım suanki hayatım şöyle..haftanın 3 günü okula gidiyorum,direk eve geliyorum,diğer 4 günde hep evdeyim markete dahi çıktıgım yok derslerim,odam ve ben...
bişeyleri değiştirmek bizim elimizde...
oturup eski nişanlımın bana yasattıklarını daha fazla düşünerek daha fazla zamanımı çürütmedim onu düşünerek dahi olsa...
yarın ne oalcagını bilmeden yasıyoruz..
ve inan bana sende azimli istekli birisn,hayatını sekle semale sokmaya çalışan birisn...
ama sanki yanlış yoldasın canım...
o 7 yıldır hayatında olan kişi senin omuzlarında tamamen yuk olmus durumda,önünü,ideallerini kesmiş durumda...
gerekirse aileni bile düşünmeden o yuku at omuzlarından....
daha fazla eğme kendini...inana bana attıgın an ne kadar çok yorldugunu anlayacaksın...
fotosentez seni çok çok iyi anlıyorum,ama o kişi senin yapacakalrına herdaim engel....
onunla göresemek için uğraş...sert tepki göster...
bitir gerçekten...
ünvdede bölümün ne bilmiyorum,eger önü açık bmslek okuyosan tekrar össye girme bence,alese hazırlanabilrsin yuksek lisans yapmak için..hem daha kolay senin için...yada asistanlık sınavlar vs...
tabi istedğin,okumak istedğin başka bi bölüm varsa içinde kalan,pes etme,devam et yoluna diyicem...
ben sitedğim kadar yazayım sen istedğin kadar oku...
unutma hersey snein elinde...
o hayat senin sen nasıl istersen öyle şekil alır..
bunu hiç unutma.
en yakın arkadaşım var,çok feyz alır benden,onunda 1 yıılk ilşkisi bitti 6 ay önce..hala aysananları özler durur.kendini derslerine veremedği için okulu 1 yıl uzadı...
nişanım biteli 2 ay olacak ve nasıl basardın bunu nasıl bukadar güçlü olabiliyosun diyo bana...
onada aynı bu cevabı vermiştim..'hersey benim elimde,bu hayat benim nasıl isityosam o şekle sokuyorum ,o kadar 'demiştim..
ya yasananlara üzülüp kahrolup,kendimi odalara kapatıp,niçin aldatıldım diye gece gündüz düşünüp hem kendimi hem ailmi üzecektim hemde hayatımı yapacakalrımı daha çok etelemiş olacaktım...
ama inan bana ders çalştıkça hedeflerime yaklaştıgımı düsnüp daha çok motive oluyorum...
daha çok ilerledğimi düşünüp arkama bakmıyorum,bi süre sonra hiç düşünmedğimi farkettim...
çok uzun yazdım yine ama eminim okuyacaksın tüm bunları...seni önemseyip yazdım tüm bunları..gerçekten iyiy olmanı siityorum ve hayatındaki sıfatı bile belli olmayan sahsı tamamen silmeni isiyorum...anneni,aileni dahi düşünme....
yeterince fedakarlı yaptın...
daha fazla çürütme kendini...bırak kim ne derse dedin...lütfen geleceğini kurtar...
canım ben bu kadar detaylıca bimiyordum ailenin durumunu=/
ben ailen o çocugu seviyor sende onları kıramıyosun diye bitiremiyosun sanmıştım:/
annen ve baban için çok üzüldüm,rabbim şifaslarını verir inşallah...inancını hiç kaybetme,benim babamda 8 yıldır felç hastası ve 8 yıl önce ilk yoğun bakıma girdiğinde doktorlar 24 saat için ölümünü bekliyoruz,ölmezsse dahi kör kalır,yada konusamaz bidahada yurumesi zor demişlerdi...
ve bizi babamızla vedalaşmamız için tek tek yoğun bakım odasına sokmuşlardı..hiç unutmam o günü...asla..
babam bisürü makinalar içindeydi..o sahne hep gözümün önündedir..
babam henüz 44 yasındaydı o zaman..biz 5 akrdeşiz...
geceli gündüzlü dualar ettik ve çok şükür babam yoğun bakımdadnda çıktı,ve o gunden sonra 5 yıl aralıksız rehbilatasyon merkezlerinde tedavi gördü...şuan ise çok şükür durumu iyi,sadece sol kolunu kullanamıyor ama gören babamı hiç hastalık geçirmemiş sanıyorarabada kullanıyor,işinede gidiyor geliyor bu zorlu süreçi 5 kardeş bide annem sırtlanarak atlattık...
hatta bişey daha söylicem,ben yetenek sınavalrına girdim resim öğretmenliğini akzanabilmek için,ve rehabltasyon merkezinde kalıyordu babam izmitte (biz istanbulda oturuyoruz)
bende onun yanında kalıyordum o dönem,ve 2 ay kadar çizimlerimi hep o merkezde doktorları,hastaları,hastahanedkia raç gereçleri çizerek çalışmıştım...
sonra istanbula geldik evimize.ablam o zaman sehr dısında okuyordu abim çalışıyordu,2 erkek akrdeşimde okudugu için en müsait bendim babamla ilgilenmesi gereken.ve tamda o dönemde annemin belinde 3 tane fıtık olustu.2 ay akdar annemde yattı hep.
ve o yıl içinde ben hem kursa gidiyordum,koştur koştur eve glip temizlik,yemek vs yapıyordum.akşam üzeri babamı rehebltasyon merkezine götruyordum resim çantamıda yanıma alarak.sonra doktor babamla hareketler yapınca bende onları çizip sınavıma çalşıyordum.
ve çok şükür o yıl hem össyi kazandım hemde yetenek sınavlarını akzanıp konayaya gittim...sonra ben kazandıgım sene ablamın ünv si bitti.
annemin bel fıtığı iyileşti babamda artık daha iyiydi...ve aynı zamanda abim evlendi o yıl.ve gelinimzde hersye koşturuyordu...
yani ben ünv yi kazandığım an evdeki hersey yoluna girdi...
o benim sınavımdı anlayacagın...
ben 1 yıl boyunca tek basıma mucadele ettim diybilirim tabi abimde çalışarak destek oluyordu eve.
neyse bunları anlattım çünkü hayatta herkesin ayrı bi zorlugu var.
ve gördüğün gibi bi insan kafasına koydugu herseyi yapar.onca sorunlara rağmen..birde ben meslek lisesinde giyim mezunuydum....ve alan dısı tercih yapacagım için 2 akt daha zordu resim öğretmenliğini kazanmam...
ve çok şükür rabbim yardım etmişti..
yazdıklarını okuyunca kendmi senin yerine koydum.ben ne yapardım acaba diye.
evet bende senin yaptıgını yapardım,eminim o cocukla hala görüşmek için mantıklı sebeplerinde vardır ama araya seviye koyman çok iyi olmuş.
ve senin için bol bol dua edicem sınavı kazanman için...
sınavı kazandıgın an herseyin yoluna gireceğini sende söylemişssin..
2 ay çabaladın,biraz daha sık dişini olurmu...
bak derslerinde çok iyiymiş ve eminim hedefine kavusmanada çok çok az kaldı...
hayatındaki boşluk yalnız olman canım,ama şöyle düşün suan birine bağlanırsan tüm hayallerin ortada kalıcak.
bmyle kendi halinde olman daha iyi eminim ki hayatında hala bi şekilde o şahsiyet varken bunların olması çok zor...
senin yapman gerek bol bol sabr etmek canım...
1 yıl sonra hersey hayatında çok farklı olacak bunları düşün...
kendini daima motive et.
motivasyonun düştüğünde bana yaz özelden ben geri dönerim mutlaka.seni hiç tanımasamda senin hep yanındayım.
bu zorlu süreçleri eminim o kadar rahat atlatıcaksınki...
sakın inanacını kaybetme canım...hiçbirsey imkansız değil yeterki sen iste...
daha öncede söyledğim gibi bu hayat senin,nasıl istersen öyle şekil verirsin...
resim çizmek gibi...
hayatına ne katmak istiyosan onu çizer onu yasarsın...
basarıcaksın..
yasadıgın sadece bi süre. fotosentez..
idealleri olan basarılı birisn bunu hiç unutma lütfen...
annen ve baban için dualarım olacak daima..
allah yardımcın olsun herzaman canım....
yarınki sınavındada basarılar inş emeklerinin karsılıgını alırsın tatlım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?