Hayata ne kadar bağlısınız?

Hayatı bukadar önemseyince karşılığı bu oluyor.
Ciddiye almamak lazım.
Yaşayıp gidioz işte.
Bende karamsar depresif biriydim ama çocugum olduktan sonra çok pozitif bişey oldum.
Herşeye amaaan çokta tınnn moduna girdim.
Sonuçta ben iyi olursam çocuğumda iyi olur.
Çok anlam yüklemeyin herşeye.
Sevdiğiniz şeyleri yapın.sevmediklerinizi yapmayın.
Kimseyide önemsemeyin.
Negatif insanları hayatınızdan çıkarın.
 
Geçen sene bu zamanlar bir yakınım bayılıyor hastaneye kaldırıyorlar hemen teşhis konuyor. Kanser evet kanser. Sadece kan aldırmaya gittiği hastanede anında yatış veriliyor. Biz tabi hemen ziyarete gittik. Bize dediği ilk şey ‘ölüceksem de bu süreç uzamasın’ yada ‘hemen iyileşeyim’ oldu. Ve 4 ay içinde kaybettik.

Yani 2 de küçük çocuğun varmış hangi kafayla bunu yazdın bilmiyorum.
 
Ben belki sizden yaşça küçüğüm ama bwn de sizin gibi hayattan soğudum. İnsanlar ve beklentileri... Bazen bir cok şeye geç kalmış hissediyorum kendimi. Siz çocuğunuz için yasıyorsunuz ben ailem için...
 

Mutlu değilsiniz buna çözüm bulmaya çalışsanız ölmek istemek yerine?
Mesela eş mi sizi üzen? Ya düzelmesi için çaba gösterin ya da ayrılmayı düşünün olmaz mı?
 
Daha o kadar gencsiniz ki cok üzüldüm hayattan bu kadar yilmaniza. Hayatinizi güzellestirmek adina siz bir seyler yapsaniz. Sevmediginiz kisilerden ve durumlardan uzaklasip ilgi alanlariniza yönelseniz mesela. Bir de uzman destegi sart bence. Ben yürürken güzel bir cicek görsem durup uzun uzun koklarim. Yagmur yaginca kollarimi acip yüzümü gökyüzüne kaldirip yagmuru hissederim. Sevdiklerime hep sarilip öper ve ne kadar sevdigimi söylerim
 
ama ya çocukların var.boyle düşünme.hem kendın hemde çocukların için ayakda durmalısın
 
Çok zor hayatı olan bir insanla bir günlüğüne rolleri değiştirme imkanınız olsaydı hemen bu düşüncelerden sıyrılır , Allah'a her gününüz için şükreder ve mutlu mesut yaşayıp giderdiniz
 
Olmeyi dileyecek kadar herseyden kopmus, sorumluluklarimdan vazgecmis olsam hayatimin geri kalanini daha coskulu, daha faydali yasarim. Su an istedigim tonla seye sorumluluklarim engel cunku.
 
Aynen oyle, alip basini git istersen o noktadan sonra, zaten kaybedecek bisey kalmamis, o yuzden intihar eden insanlari da hic anlamiyorum...
Biraz beyin kimyasinin bozulmasi , biraz sartlar, biraz davranis bicimleri , biraz katlanamama derken o noktaya geliniyor.

Bir gunde depresyona girilmiyorsa bir gunde de depresyondan cikilmaz. Ozellikle ortada cocuklar varsa son bir kez daha denemeye deger diye dusunuyorum.
 
Karşıdan karşıya geçerken bile öyle dikkat ediyorum ki bana bir şey olmasın diye. Arkamda kızımı bırakınca o ne hale gelir, annesiz bir yanı eksik kalır düşüncesi kafamdan çıkmıyor. Evde suratım asık olduğunda, sinirli olduğumda bile onu düşünüyorum.
Sorunlarınız ne bilmiyorum ama bir şekilde hayata tutunmalısınız. Sorunlarınızı çözmek için adım atmalısınız. Bize verilen bir hayat var ve dertle geçirilemeyecek kadar kısa.
 
Değerli arkadaşlar zaman ayırıp yorum yaptığınız için hepinize tek tek teşekkür ederim.İnsanin bunaldigi noktalar oluyor dün akşam doldugum son noktayı yazsam çok uc gelir inanmayan çok olur ama hayat zor.Elbette çocuklarım her şeyim Allah beni onlarsiz onları da bensiz bırakmasın zaten demek istediğim çocuklarım için yaşamak istiyorum kendime dair hayalim hiç yok.Hastaligi da örnek verdim pişman oldum acılarınizi deprestirmek istemem benim çevremde de mucadele eden yenen çok kişi var.Allahim kimseyi sağlığıyla evlatlariyla imtihan etmesin.Saglikli huzurlu günler dilerim,:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…