HAYATA TUTUNAMADIĞINJI HİSSETME PSİKOLOJİSİ.NEDEN?

mormenekse94 · 6 Temmuz 2025

Birileri ile konuşmaya ihtiyacım var. 30 yaşındayım. Bugüne kadar hep kazı kazan bir hayatım oldu. Birşeyleri kazanmak elde etmek için hep çok fazla çabalamam gerekti. Muhafazakar bir ailede büyüdüm.Bu nedenle ne sosyal bir hayatım nede arkadaşım vb. Olmadı. Ailemle de çatışma içindeydim. Hiçbir karar alamıyordum. Hep babam benim adıma karar alıyordu ne okuyacağım nerde okuyacağım ne yapacağım. Bir şekilde üniversite okudum bir bölüm zar zor. Sonra yüksek lisans yaptım ama bin bir türlü mücadeleler sonucunda babamla. Neyse bir şekilde o da bitti . Ama hayatım bir türlü istediğim gibi olmadı. Babam o olmaz bu olmaz diye diye bir sürü şeye zaten engel oldu Gelişimim açısından . Istedigim seyleri de yapamadim. Sonra y.l. bitince evlendim. Zar zor uğraşlar sonucunda bir bankada işe girdim (bankacı olmayı düşünmemiştim ). 4 sene canla başla çalıştım. Herkesten çok daha fazla çalışmak durumlarında kaldım hep ,her gelene is öğretmek, bu nedenle işi tek başıma yapmak falan derken herkesten çok daha fazla emek harcadım. Çok zor zamanlar geçirdim ama buradaki bu özverim karşısında haksizliga ugradim . Herkes benim ustumden geçinmeye çalıştı çünkü ve ben artık mental olarak çöküşe geçtim. Bu noktada sesimi biraz çıkarınca müdürle aramız açıldı. Günün sonunda ben artık psikolojik fiziksel olarak çöküşe geçtim tüm hayatın birikmişligi uzerine birde kullanilmaya calisma yapilan haksizliklar derken dayanamadim artik istifa ettim .4 yıllık emeklerim çöp oldu suan işsiz kaldım. Bunları neden anlattım parça parça. NE YAPTIYSAM NEYE ÇABALADIYSAM BİR TÜRLÜ OLDURAMADIM OLMADI . boşa kürek çekmek gibi hep. Neyi tutsam elimde kalıyor bir şekilde gibi. Hayatta bir türlü TUTUNAMADIM. Ne sosyal bir çevrem var ne arkadaşım. Ne istediğim bir okulu bölümü okuyabildim ne istediğim işi yapabildim .bide bunun yanında işsizde kaldım. Yine sıfıra sıfır elde var sıfır. Sanki ben hayatta kendime düzen kurmaya yer edinmek için birseyler yapmaya çalıştıkça hayat herseyi tepetaklak yapıyor gibi. Hiç iyi değilim . Fiziksel ve ruhsal olarak çökmüş haldeyim . Yaşama sevinci ve çabalama isteğim kalmadı enerjimde kalmadı. Sona gelmiş gibi hissediyorum kendimi içim geçmiş gibi. Bundan kurtulabilir miyim ne yapacağımı bilmiyorum birseyler soyleyin

MadoHomu · 6 Temmuz 2025

Merhaba, yaşadıklarınız gerçeketen zorlu gözüküyor. Bence bir şeyler için uğraşmanız boşuna değildi. Her uğraştığınız şeyin size bir getirisi olacağından eminim fakat bazen sınır çizmeyi öğrenmeniz lazım. Kendi zaman ve konforunuzu feda etmemeyi öğrenmeniz lazım. Emin olun işsizlik çözülür illa ki iş bulursunuz bunu kafanıza takmayın sadece uğraşıp zamana bırakın ayrıca sosyal ilişkiler kurmak düşündüğünüz kadar zor değil. İş arkadaşlarınız olabilir, eğer spor yapmak isterseniz salondan birileriyle tanışabilirsiniz ya da bir kurs mesela neden olmasın. O yüzden canınızı sıkmayın hiçbir şey boşuna değildi.

mormenekse94 · 8 Temmuz 2025

MadoHomu .!.:
Merhaba, yaşadıklarınız gerçeketen zorlu gözüküyor. Bence bir şeyler için uğraşmanız boşuna değildi. Her uğraştığınız şeyin size bir getirisi olacağından eminim fakat bazen sınır çizmeyi öğrenmeniz lazım. Kendi zaman ve konforunuzu feda etmemeyi öğrenmeniz lazım. Emin olun işsizlik çözülür illa ki iş bulursunuz bunu kafanıza takmayın sadece uğraşıp zamana bırakın ayrıca sosyal ilişkiler kurmak düşündüğünüz kadar zor değil. İş arkadaşlarınız olabilir, eğer spor yapmak isterseniz salondan birileriyle tanışabilirsiniz ya da bir kurs mesela neden olmasın. O yüzden canınızı sıkmayın hiçbir şey boşuna değildi.

Kendi zaman ve konforunuzdan feda etmemeyi öğrenmeniz lazım dediniz ya. Benim çöküşümu hazirlayanlardan biride bu oldu sanırım. Kendimden çok fedakarlık yaptım bazı fedakarlıkları isteyerek bazılarını zorunlu tutularak . Tasiyabilecegimden çok fazla sorumluluk sırtıma yüklendi bir anda. Evlendikten 3 ay sonra ise girdim . İşe alış öğren bir yandan evliliği öğren ev islerininogren herseyi en iyi şekilde yapmaya çalış falan derken bocaladim başta ama sonra toparladım. Bir şekilde işimde başarılı oldum ettim. 4 sene çalıştım. 2 .5 yıldan sonra müdürün değişmesi calistigim birimden istifalar derken her yük benim omuzlarıma bindi ama ondan öncede çok farklı değildi. Bir tek ben çalışıyordum. İşi iyi yaptığım için herseyin sorumluluğu yavaş yavaş benim uzerime yıkılmaya başlamıştı sonrada personel eksiklikleri olunca iyice uzerime yapıştı. Çok zorlu bir yil geçirdim en az. Sonra yeni personeller de yönetici de gelse nasıl olsa bu herseyi biliyor tek başına götürmüş diye işlerini hiç üstlerine almadılar ben bide bu süreçlerde sürekli iş de öğretmek durumunda kaldım hem yaptım hem öğrettim. Tek başıma bir banka şubesinin operasyon birimini idare ettim 1 yıl boyunca . Yorgunluktan ne yemek yiyebiliodum ne başka bisi. Artık insanların beni kullanip üzerimden geçinmeye çalışmasına katlanamadim bu konuda biraz sesimi çıkarınca yani müdüre bu konudaki rahatsızlığı mi dile getirince sanki ben yanlış bisey söylemişim gibi kötü oldum ben başkalarının işini yapmak zorunda mıyım başkalarının işini yapacaksa m onlar niye var ve maaş alıyorlar. Mudurde işler yürusunde ben eşek gibi tek calismisim diğerleri oturmuş çok umrundaydi. Yönetici yerine baktığım dönemde usulsüz işlemler yapmış teftiş geldi şubeye benim haberim yoktu ben teftisin istediği evrakları çıkarıp götürdüm sadece o zaman ortaya xikti. Kınama cezası aldı. Bunun acısı ile bunun da sorumlulugunu bana yükledi derken taktı kafayı bana .doğruluğu olmayan gerekçelerle bana yazili uyari verdi ben eşek gibi çalışmışjen 1 yıla yakın 3 kişilik çalışmışsın takdir gorecegime bana yalan dolan gerekcelerle yazili uyari verdi. Bu beni aşırı yıktı. Bu haksızlık bu nankörlük bardağı taşıran son damla oldu bende .psikolojik cokusumun resmilestigi Bi an oldu resmen.bu haksızlığı üzerimden atamiyorum gece rüyalarıma bile giriyor nasıl kurtulabilirim bundan. Zamanla geçer mi

MadoHomu · 9 Temmuz 2025

mormenekse94 .!.:
Kendi zaman ve konforunuzdan feda etmemeyi öğrenmeniz lazım dediniz ya. Benim çöküşümu hazirlayanlardan biride bu oldu sanırım. Kendimden çok fedakarlık yaptım bazı fedakarlıkları isteyerek bazılarını zorunlu tutularak . Tasiyabilecegimden çok fazla sorumluluk sırtıma yüklendi bir anda. Evlendikten 3 ay sonra ise girdim . İşe alış öğren bir yandan evliliği öğren ev islerininogren herseyi en iyi şekilde yapmaya çalış falan derken bocaladim başta ama sonra toparladım. Bir şekilde işimde başarılı oldum ettim. 4 sene çalıştım. 2 .5 yıldan sonra müdürün değişmesi calistigim birimden istifalar derken her yük benim omuzlarıma bindi ama ondan öncede çok farklı değildi. Bir tek ben çalışıyordum. İşi iyi yaptığım için herseyin sorumluluğu yavaş yavaş benim uzerime yıkılmaya başlamıştı sonrada personel eksiklikleri olunca iyice uzerime yapıştı. Çok zorlu bir yil geçirdim en az. Sonra yeni personeller de yönetici de gelse nasıl olsa bu herseyi biliyor tek başına götürmüş diye işlerini hiç üstlerine almadılar ben bide bu süreçlerde sürekli iş de öğretmek durumunda kaldım hem yaptım hem öğrettim. Tek başıma bir banka şubesinin operasyon birimini idare ettim 1 yıl boyunca . Yorgunluktan ne yemek yiyebiliodum ne başka bisi. Artık insanların beni kullanip üzerimden geçinmeye çalışmasına katlanamadim bu konuda biraz sesimi çıkarınca yani müdüre bu konudaki rahatsızlığı mi dile getirince sanki ben yanlış bisey söylemişim gibi kötü oldum ben başkalarının işini yapmak zorunda mıyım başkalarının işini yapacaksa m onlar niye var ve maaş alıyorlar. Mudurde işler yürusunde ben eşek gibi tek calismisim diğerleri oturmuş çok umrundaydi. Yönetici yerine baktığım dönemde usulsüz işlemler yapmış teftiş geldi şubeye benim haberim yoktu ben teftisin istediği evrakları çıkarıp götürdüm sadece o zaman ortaya xikti. Kınama cezası aldı. Bunun acısı ile bunun da sorumlulugunu bana yükledi derken taktı kafayı bana .doğruluğu olmayan gerekçelerle bana yazili uyari verdi ben eşek gibi çalışmışjen 1 yıla yakın 3 kişilik çalışmışsın takdir gorecegime bana yalan dolan gerekcelerle yazili uyari verdi. Bu beni aşırı yıktı. Bu haksızlık bu nankörlük bardağı taşıran son damla oldu bende .psikolojik cokusumun resmilestigi Bi an oldu resmen.bu haksızlığı üzerimden atamiyorum gece rüyalarıma bile giriyor nasıl kurtulabilirim bundan. Zamanla geçer mi

Yaşadıklarınız gerçekten çok zor fakat şuan o kişiler hayatınızda değilse kokmanıza gerek yok. Elbette hepsi geçecektir yeni güzel anılar elde etmeniz lazım. İleriye doğru, mutluluğunuza doğru bakmalısınız. Geçmişe takılı kalmanın anlamı yok o geçti gitti artık. Şöyle düşünün bu olay size kendinize çok fazla yüklenmemeyi öğretmiş olabilir. Hayatımızdaki her zorluğa aslında bir ders niteliğinde bakmalıyız. Artık bu tip konularda daha tecrübelisiniz ve sınırlarınızı çizebilirsiniz.

seburuz · 9 Temmuz 2025

Merhabalar, başardıklarınız çok önemli şeyler, göz ardı ediyorsunuz gibi geliyor, babanıza rağmen micadeleyle yüksek lisans yapacak kadar okumuşsunuz, yoğun bir işle evi beraber götürebilmişsiniz ve yaptığınız işi çok iyi öğrenmişsiniz bence bunlar çok kıymetli, kendi potansiyelinizi görmeniz açısından, yaşadığınız mobing sizi çok yormuş, çok haklısınız, haksızlığa uğramak insanın kolay unutacağı bir durum değil, yeni bir iş bakın ve yeni işinizde yükü bu kadar taşımayın, zor ailelerde büyümüş ve zor hayat yaşamış insanların sosyal çevre kurması o kadar kolay değil, bunun içinde kendinizi suçlamayın, zamanla olur, kendinize olan güveniniz azalmasın, sağlıklısınız ve kendinizi değerlendirirken fazladan yük aldığınızın farkındasınız, tecrübe gibi düşünün bu yaşadıklarınızı, güzel günler sizi bekliyor, çalışmadığınız dönemde dinlenip kendinize çok iyi bakın, sonrasında mutlaka iş bulursunuz.

mormenekse94 · 11 Temmuz 2025

MadoHomu .!.:
Yaşadıklarınız gerçekten çok zor fakat şuan o kişiler hayatınızda değilse kokmanıza gerek yok. Elbette hepsi geçecektir yeni güzel anılar elde etmeniz lazım. İleriye doğru, mutluluğunuza doğru bakmalısınız. Geçmişe takılı kalmanın anlamı yok o geçti gitti artık. Şöyle düşünün bu olay size kendinize çok fazla yüklenmemeyi öğretmiş olabilir. Hayatımızdaki her zorluğa aslında bir ders niteliğinde bakmalıyız. Artık bu tip konularda daha tecrübelisiniz ve sınırlarınızı çizebilirsiniz.

Şuan o kişiler hayatımda değil. Çünkü psikolojik olarak coktugum için ve artık kullanilmaya başkalarının benim üzerimden gecinmesine katlanamadigim için istifa etmek durumunda kaldım. İnsanlar yüzünden 4 yıllık emeklerim çöp oldu . Calistigim sube evime de yakindi. Hem isimden oldum .Hem psikolojimden oldum Hem emeklerim ziyan oldu hem evime yakin isimden oldum. Tüm bunlar çok fazla ağır geldi 3aydir hergun aglama krizleri geçiriyorum. Sizin dediğiniz gibi diyorum kendime geçmişe takılı kalma tamam ne olduysa oldu bitti geçti. Daha iyileri olur devam et diyorum. Kendimi telkin etmeye çalışıyorum 1 gün ediyor gibi beynime kabul ettiriorum bunu sonra 2. Gün tekrar ayni. O kadar çok düşüp kendimi kaldırdım ki. Sanırım tekrar kalkmak için enerjim kalmadı.bu sefer kalkamıyorum düştüğüm yerden kafa olarak . Bu olay dediğiniz gibi bisiler öğretti bana. İnsanların ne kadar kötü olduğunu bencil ve menfaatçi olduğunu kan emici gibi başka insanların enerji ve hayatlarını sömürüp bunun üzerinden geçindiklerini, haksızlık ve adaletsizliğin en uç noktasını, yalancı ve iftiracı iki yuzluleri. Ve daha birçok şeyi gösterdi evet . İnsanların bu kadar kötü olduğunu bilmiyordum buda benim içi ayrı bir şok oldu. Şimdi yeniden sıfırdan başlamam lazım herseye yeni bir iş aramam lazım is bulabilirsem ise başlamam o işi öğrenmem oraya alışmam hersey yine sıfıra döndü kısaca ve benim enerjim bitmiş bir noktada. Kendimi ne yaparak toparlayabilirim sizce. Siz benim yerimde olsanız kendinizi nasıl toparlardiniz böyle bir psikolojiden nasıl çıkabilirsiniz bunu öğrenmek istiyorum . Çok ağır bir depresyon geçiriyorum cunku

mormenekse94 · 11 Temmuz 2025

seburuz .!.:
Merhabalar, başardıklarınız çok önemli şeyler, göz ardı ediyorsunuz gibi geliyor, babanıza rağmen micadeleyle yüksek lisans yapacak kadar okumuşsunuz, yoğun bir işle evi beraber götürebilmişsiniz ve yaptığınız işi çok iyi öğrenmişsiniz bence bunlar çok kıymetli, kendi potansiyelinizi görmeniz açısından, yaşadığınız mobing sizi çok yormuş, çok haklısınız, haksızlığa uğramak insanın kolay unutacağı bir durum değil, yeni bir iş bakın ve yeni işinizde yükü bu kadar taşımayın, zor ailelerde büyümüş ve zor hayat yaşamış insanların sosyal çevre kurması o kadar kolay değil, bunun içinde kendinizi suçlamayın, zamanla olur, kendinize olan güveniniz azalmasın, sağlıklısınız ve kendinizi değerlendirirken fazladan yük aldığınızın farkındasınız, tecrübe gibi düşünün bu yaşadıklarınızı, güzel günler sizi bekliyor, çalışmadığınız dönemde dinlenip kendinize çok iyi bakın, sonrasında mutlaka iş bulursunuz.

Şu yazdığınız bana şuan okurken iyi hissettirdi. Teşekkür ederim öncelikle yorum yazdığınız için size.cok sagolun. Bende kendimi böyle telkin etmeye çalışıyorum aslında bunları düşündüm .Bir şekilde üniversite okudun yüksek lisans yaptın. Bu işi kendin buldun emeğinlegirdin bir çok şeyi bir arada başardın diyorum kısa sürede terfi de ettim bankada yetkide aldın çok şeyde öğrendin ettin birseyler başardın diyorum kendime . Tam böyle telkin ediyorken kendime aklıma diğer şeyler geliyor .Aslında tam sorun nedir biliyor musunuz. O kadar çok çalıştım ki çalıştıgm şubede operasyondaki tek demirbaş personeldim 3 4 yıl içinde çok fazla personel sirkulasyonu oldu ve ben sabit calisan olduğum için hersey benim uzerime kaldı bir yandan gelene gidene de işi öğretmek durumunda kaldım başa saran kaset gibi yani. Müdür birilerinin gelmesini umursamiyordu varsa yoksa ben. Gelen artık sabit olsa bile tüm herseyi benim üzerimden götürmeye alıştığı için benden başka hiçbir çalışan yokmuş gibi davranıyordu. Bende haliyle enayi durumuna düşmustum çünkü başkalarının adına da çalışıyordum resmen herkes benim ustumden geçiniyordu ve tüm bunlar psikolojimi mahvetti ve en nihayetinde dayanamayp istifa etmek durumunda kalma psikolojisi beni bitirdi. Kalsaydım yine kullanilmaya devam edecektim kullanılma psikolojisi bitirecekti beni yine yada mutlaka olumsuz bir durum yasanacakti. Zaten yazili uyari verdiği için iftiralarla yarın oburgun ben ses çıkarsam bi kere daha bu sefer artik işten kötü cikis kodu ile cikarilmama Bile sebep olabilirdi. Mecbur istifa ettim ama işte istifa edince de işsiz kaldım şuan tüm emeklerim çöp oldu bitmiş bir psikoloji içindeyim ve beni en üzen evime yakin bir isimden de olmuş oldum diğer taraftan kısaca yukarı tükürsem.biyik aşağı tukursem sakal durumu oldu. Bunu hazmedemiyorum bu psikolojiden ne zaman çıkarım sizce zamanla geçer mi o kadar düştüm kendi kendime kalktım ki şuan da düştüm ama kalkacak enerjim yok gibi o enerjiyi nasıl yerine getirebilirim

seburuz · 11 Temmuz 2025

Hayat o kadar uzun bir yol ki, çok fazla karar alıyoruz ve inanın bu o havuzda yıllar sonra çok da sırıtmayacak bir karar, işte kalsaydınız daha çok tükenecektiniz, kendi kararlarınıza güvenin bence, içinize kapanıp iş aramaktan vazgeçmeyin, zorbalık birçok insanın iş yerinde karşılaştığı bir durum, ne yazık ki yaygın, özel sektör emeğinin karşılığını alıp saygı gördüğün bir yer değil ne yazık ki, bu süreçte kendinize ve mutluluğunuza odaklanın, insanın her ne olursa olsun en büyük düşmanı ve dostu kendisi ve olaylar daha taze zamanla toplanacaksınız, düştüğünüzü düşünmeyin, iyi bir karar verdiğinizi ve olması gerekenin bu olduğunu düşünün çünki öyle, her şeyin yolunda gitmesini dilerim.

mormenekse94 · 13 Temmuz 2025

seburuz .!.:
Hayat o kadar uzun bir yol ki, çok fazla karar alıyoruz ve inanın bu o havuzda yıllar sonra çok da sırıtmayacak bir karar, işte kalsaydınız daha çok tükenecektiniz, kendi kararlarınıza güvenin bence, içinize kapanıp iş aramaktan vazgeçmeyin, zorbalık birçok insanın iş yerinde karşılaştığı bir durum, ne yazık ki yaygın, özel sektör emeğinin karşılığını alıp saygı gördüğün bir yer değil ne yazık ki, bu süreçte kendinize ve mutluluğunuza odaklanın, insanın her ne olursa olsun en büyük düşmanı ve dostu kendisi ve olaylar daha taze zamanla toplanacaksınız, düştüğünüzü düşünmeyin, iyi bir karar verdiğinizi ve olması gerekenin bu olduğunu düşünün çünki öyle, her şeyin yolunda gitmesini dilerim.

Çok teşekkür ederim. Şu dediğiniz çok doğru insanın en büyük düşmanı da dostuda kendi. Olaylar çok taze evet belkide ondan bu kadar çok kötü oldum . Zamanla hafifler diye düşünmek istiyorum. Verdiğim kararın doğru olduğunu düşünüyorum çünkü çok tukenmistim. Kullanılma psikolojisi tüm iş yükünün sadece benim sırtıma sürekli yüklenmesi.digerlerinin bunun rahatlığını sürdugunu gördükçe enayi durumuna dustugumun psikolojisi derken tek kişi olarak rahat 3 kişilik çalışmak durumunun içine düşmüştüm çünkü. Devam etseydim bu çark böyle sürecekti . Hergun kendimi bu şekilde yiyip bitirecektim yaklasik bu şekilde 1 yıl yedim bitirdim zaten artık baktım bu çark değişmiyor değiştirmek için uğraştım ama ben kötü oldum işte herkes bu carktan ben disinda memnundu nasıl olsa bir enayi bulmuslardi çünkü. Bu nedenle olması gerekenin bu olduğunun farkındayım. Sadece üzülmekten kendimi ister istemez alamıyorum sürekli insanlar neden bu kadar kötü, neden kimse işini yaparak helal parasını kazanmak istemiyor da . Başkalarını kan emici gibi somururerek resmen başkalarının kanını ve enerjisini emerek bir kazanç sağlamaya çalışıyorlar bunu sorguluyorum aylardır.nasil bu kadar karaktersiz iğrenç olabiliyorlar diye bu da ayrı bir şok oldu benim için tabi .Ve ben basardigim yapabildigim başarı sagladigim işimi bu iğrenç insanlar yüzünden kaybetmek durumunda kaldım neden neden diye kafamın içinde bu dönüyor hep . İnşallah dedginiz gibi zamanla bu kafamın icindekiler de susar artık da bu histen kurtulurum çok dua ediyorum bunun için. Çok teşekkür ederim size her gün bubyazdiginizi düşüneceğim. İyi bir karar verdin olması gereken buydu ve daha iyi şeyler olacak diye kendimi telkin edeceğim sürekli.

HAYATA TUTUNAMADIĞINJI HİSSETME PSİKOLOJİSİ.NEDEN?

Ayrıntılı Düzenleme

mormenekse94

Üye

MadoHomu

Yeni Üye

mormenekse94

Üye

MadoHomu

Yeni Üye

seburuz

Üye

mormenekse94

Üye

mormenekse94

Üye

seburuz

Üye

mormenekse94

Üye

Benzer Konular