- 7 Aralık 2018
- 7.384
- 18.999
- 248
- 28
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
-
- #1
Kendini çok gğzel ifade etmişsin bence bunun altında başka nedenler var. Terapiler sayesinde Öğrendim ki çocukluğum bu saydıklarına sebepmiş ben de yaşadım benzerlerini. Sonra onlardan kurtulmaya çalıştım ama sevgi bakımından ihmal edilmiş olmak yakamı hiç bırakmadı. Acaba sende de böyle bir geçmiş bilinçaltı olabilir miİyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Bende biraz öyleydim sonra başıma ufak tefek sıkıntılar gelince bazı şeyleri ne kadar da gereğinden fazla değer verip dertlendiğimi düşündüm. Şuan artık sadece anı yani bugünü düşünüyorum ne dün ne de gelecek umrumda değil artık. Bir de ben genelde komedi tarzında filmler diziler izleyip gülmeye çalışıyorum hüzünlü şeyler izlemiyorum bu da baya etkili oluyor.İyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Bende öyleydim. Ardı ardına kazık yiyip çok üzülüp ağlayınca duyguların törpüleniyor merak etme.İyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Öncelikle kendini sev canım ve sahip olduğun şeyler için şükret üzülmeye geçtiğin zaman hemen hayatında olan ve seni mutlu eden şeyleri düşün. Arkadaş çevren senin tarzın olmayabilir seni güldürebilen kişiler olmayabilir. Geçmişten bi sıkıntın ya da hatan varsa en başta kendini affet sonra da başkalarınıİyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
İyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Ben çocukken bile oturup kendi kendime ağlardım hüzünlü şeyler düşünüp. Sebebini bilmiyorum ama sıkılmaya başladımKendini çok gğzel ifade etmişsin bence bunun altında başka nedenler var. Terapiler sayesinde Öğrendim ki çocukluğum bu saydıklarına sebepmiş ben de yaşadım benzerlerini. Sonra onlardan kurtulmaya çalıştım ama sevgi bakımından ihmal edilmiş olmak yakamı hiç bırakmadı. Acaba sende de böyle bir geçmiş bilinçaltı olabilir mi
Kendime zararım var bence. Anı kaçırıyorum sürekli geçmişte yaşamak hep hüzünlü modda olmak kesinlikle insanın kendi ömrünü heba etmesi gibi bir şey. Babamda biraz böyle biri geçmişe çok takıktır hep depresiftir genetik bir şey olabilir mi acaba?Neden değişmek istiyorsunuz ki? Demek ki böyle bir insansınız. Kendine ve çevreye zararı olmadığı sürece, niye değişmek ister ki insan. Deseniz ki eskiden çok neşeli ve hareketiydim. Hislerimi yoğun şekilde yaşamazdım sonradan böyle oldum. O vakit sorun vardır derim. Hep böyleyseniz ortada bir sorun yok. Başkalarıyla kıyaslamayın kendinizi.
Genetik olmaz da beraber yaşadığın için ona benzemiş olabilirsin. Bu durumu sen değiştirebilirsin her şey senin elinde biraz vurdumduymaz ol hayat o zamam daha güzel oluyorKendime zararım var bence. Anı kaçırıyorum sürekli geçmişte yaşamak hep hüzünlü modda olmak kesinlikle insanın kendi ömrünü heba etmesi gibi bir şey. Babamda biraz böyle biri geçmişe çok takıktır hep depresiftir genetik bir şey olabilir mi acaba?
Kendime zararım var bence. Anı kaçırıyorum sürekli geçmişte yaşamak hep hüzünlü modda olmak kesinlikle insanın kendi ömrünü heba etmesi gibi bir şey. Babamda biraz böyle biri geçmişe çok takıktır hep depresiftir genetik bir şey olabilir mi acaba?
Boğa burcu musunuz diye sorasım geldiİyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Su burcu?İyi akşamlar, benim sorunum hayatı çok arabesk ve fazla duygu üzerine kurulu yaşıyorum. Her şeyi kafamda çok abartıyorum sanki. Dünya yıkılmış da altında ben kalmışım gibi bir halim var. Aşk acısını bile çok derin yaşıyorum örneğin sadece üç ay sevgili olduğum birini bir yıl unutamadım halbuki o kişi bana çok kötü şeyler yapmıştı. Müzik zevkim bile depresif hareketli bi şeyler dinlerken bile üzüntülü hayallere dalıyorum. Sürekli düşünen bir yapım var bu yüzden anı yakalayamıyorum eğlenceli bir ortamda bile kafam hep başka yerde. Bu durumdan kurtulmak istiyorum arkadaş çevrem falan var problem yalnızlık kaynaklı değil kalabalıkta da böyleyim. Bir arkadaşım şey demişti gülerken bile üzgün bir halin var sanki geçmişinde kötü bir şey yaşamışsın gibi. Kendimi değiştirmeye çalıştım ama kendimle baş başa kalınca yine o depresif havaya bürünüyorum ve kendimle baş başa kalmak hiç hoşuma gitmiyor yanımda hep biri olsun istiyorum. Sizce nasıl kurtulurum ve bu melankolik yapımı nasıl değiştirebilirim???
Hayır havaSu burcu?
Hahahah erkekler aşk acısı çekmiyor mu sanıyorsunuz. Onların o arabesk acılı hallerine benzetiyorum kendimiSiz de diyorsunuz erkek gibi hissediyorum aşk açısında bile diyorsunuz sonra da bu konuyu açıyorsunuz.
Vallahi bu şekilde 3 aylık için aşk acısı ceken ya da her şeyi düşünüp kendine dert eden erkek sayısı genele göre yüzde yirmidir en fazla diye düşünüyorum.Hatta genellemesi şöyledir erkekler ayrılık acısını daha sonra anlayıp çekermiş.Hahahah erkekler aşk acısı çekmiyor mu sanıyorsunuz. Onların o arabesk acılı hallerine benzetiyorum kendimi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?