Siz neden bu kadar umutsuzsunuz?
Inanin hepimizin basinda turlu turlu dertler var. Neler yasadik neler duydu,neler gordu bu gozler..
Ki gormeye,yasamaya da devam ediyoruz. Mesela su an oyle bir konu var ki,yazsam icinde bulundugum durumu belki sen de sukredersin.
nomunomuchua konularini ve seni takip ediyorum. Yaptigin yorumlardan bakis acilarimizin kesistigine defalarca kez sahit oldum. Ve su konuyla da hayata dair beklentilerimizin ne derece ortustugunu, coguna belki sacma ve sukursuzluk olarak gelecegini dusundugum bu huzursuzlugunu bende derinden hissettim seninle. Bence bu umutsuzluk degil. Hayati algilayan algilarin hassas olusu.
Bu yorgunlugu bu huzursuzlugunu gayet iyi anliyorum. Elinden kayip giden bi balik gibi hayat. Kaybettiginde bazi seyler icin cok gec olabilir.
Bir arkadasim airf bu yuzden evlenmiyor. Koreye gidiyor, sehir disinda, farkli insanlar farkli tatlar heyecanlar ama bazen konustugumuzda bazi dertlere bazi tatli telaslari istedigini farkettim gecen. O da hayati bir anne bir es olarak yakalayamadigindan sikayetci.
Yani bu bir kisir dongu gibi geliyor bana artik. Hayat her zaman mutlaka bi yerinden eksik yasaniyor gibi.
Suan bulundugun sartta mutlu olabilmek en guzel nimet bence. Kacirdigimiz bir milyon hayat var. Bir milyon yasam stili. Bu herkes icin boyle.
Birde bu pencereden bakmani tavsiye ederim.
Sizin iş ortamınız bıcır bıcır çocuklarla da dolu ama :))
Kolaylıklar diliyorum hayatınızda. Umarım en enn kısa zamanda düzelir her şey.
Merhaba canım
Sana daha önce de söylediğimi hatırlıyorum, mutsuzluğa odaklanma nolur. Seni mutlu edecek şeyleri dış etkenlere bağlamamaya çalış. Kendine çay kahve yap aç bir film izle hiç olmazsa. Ankaradaydın değil mi? İstersen buluşalım ben arkadaş olayım sana, ben yükseltirim enerjini senin
Konu sahibi Ankarada misin? Nereden Ankaraya geldin bilmiyorum ama Ankara güzel şehirdir. Sevdiklerin neredeler? Hangi şehirdeler bilmiyorum ama bu kadar bunaliyorsan bence eşinle konuş en azından ayda bir iki ayda bir memleketine sevdiklerine git derim ben.Merhaba canım
Sana daha önce de söylediğimi hatırlıyorum, mutsuzluğa odaklanma nolur. Seni mutlu edecek şeyleri dış etkenlere bağlamamaya çalış. Kendine çay kahve yap aç bir film izle hiç olmazsa. Ankaradaydın değil mi? İstersen buluşalım ben arkadaş olayım sana, ben yükseltirim enerjini senin
Kimsenin hayatinin dumduz devam etmediginin farkindayim ama inanin benim basimda oyle bir dert var ki her sıkıntımın basida o sonuda o neye niyetlendiysem hep duvar gibi dikildi karsima herseyime mani oldu her sekildede olmayada devam ediyorSiz neden bu kadar umutsuzsunuz?
Inanin hepimizin basinda turlu turlu dertler var. Neler yasadik neler duydu,neler gordu bu gozler..
Ki gormeye,yasamaya da devam ediyoruz. Mesela su an oyle bir konu var ki,yazsam icinde bulundugum durumu belki sen de sukredersin.
Bu hislerle bitirme evliliğini.Senin evliliğini az çok biliyorum.Dışarısı hiç parlak değilOnu mumla arayabilirsin.
Depresyona girmiş gibisin.Hiç gittin mi dr?
Bu depresyon belasını napacaz ya..İşim iyi gittiği zaman daha iyi oluyorum mesela ben.Ama çok stresli cadı dedikodu rekabet kazanı bir işim var.Bu iş bende olduğu sürece iyi olamam anladım artık..Keşke yurtdışına gitseydim onla.Eşşekler gib, pişmanım,bu işten kurtulmanın tek yolu oydu halbuki..Sanki burda çok mutluymuşum gibi ilgisizsin gelmem dedim en son ilgisizliğine kızıp..Ama sadece bir ay bu fikirde oldum.Dememle o da gitti nişanlandı..Nişanlanmasa hala şansım vardı...Ailemle daha doğrusu ablamla iyiyim biraz.Yeğenlerim hala küs,neyse takmıyorum buna..Ama R..Geçen tr geldi beni görmek istedi.Görüştük,nişanlı hala,nişandan da dönmeye niyeti yok..Mutluymuş..Onu mutsuz eden tekşey benmişim,vicdan azabı çekiyormuş..Onun ferahlayacağı biri var,ama benim yok..Bu hikayede mutlu olması gereken bendim yine ben mutsuz oldum o haketmiyorken mutlu oldu..Dört ayağı üzerine düştü yine.Kendini bırakmayacak bir kız buldu.
.Neden unutamuyorum ki olanları..Neden yalnızlık sıkıntı veriyor..Neden yaşama gücüm yok içimde...Ah işim iyi gitse...Onda da büyük haksızlıklar döndü üzerimde.Yoksa toparlayacaktım işime sarılacaktım ,ona da izin vermediler.Bilseler ki hayatımı nasıl etkilediler..
Geçse ya artık..Yaşamak bana sevinç verse ya artık.Antidepresanlar bende neden iyileşme sağlamadı kaç yıldır..Çok değiştirdim,denedim..Demek insanlar böyle bir dönemeçte canına kıyıyor..Of kusura bakmayın sizi bunaltmak istemezdm içimi döktüm paylaşmak adına....Dibe batmadan çıkamıyorum..Bir ara biraz daha iyi olurum..
Bir dokun bin ah işit nomu:)Belki bana bakarak kendini iyi hissedersin.
Affff buyur ya canim kusura kalma hic aklima gelmediydi birinin okuyabiliyor olacagiKitabın sonunu söylemeyeydin iyiyditam elimdeki kitaptı
Konu sahibi Ankarada misin? Nereden Ankaraya geldin bilmiyorum ama Ankara güzel şehirdir. Sevdiklerin neredeler? Hangi şehirdeler bilmiyorum ama bu kadar bunaliyorsan bence eşinle konuş en azından ayda bir iki ayda bir memleketine sevdiklerine git derim ben.
Kimsenin hayatinin dumduz devam etmediginin farkindayim ama inanin benim basimda oyle bir dert var ki her sıkıntımın basida o sonuda o neye niyetlendiysem hep duvar gibi dikildi karsima herseyime mani oldu her sekildede olmayada devam ediyor
Derdim kimseninkinden buyuk degil ama nir derdim butun mutluluklarima niyetlendigim herseye engel
Dusunun ki ben psikologa gidiyordum psikolog bile soyluyordu o tek sorun jayatimda oldugu surece bazi seyler bu sekilde devam edecek
Yazsam sayfalara sıgmazda Allah sizinde yardimciniz olsun insallah hic bir zaman umudunuzu yitirmessiniz
Eşinizin benzetmesi çok hoşuma gitti :)
Ben de o dar yerden çıkaydım iyiydi
Peki bir darlıktan çıkıp yeni yeni darlıklardan geçme konusuna ne der eşiniz acaba?
Benim tam olarak sıkıldığım ve umutsuzluğa sürüklendiğim konu bu aslında.
Biri bitip ohh deyip ama tadına varamadan yeni bir ahh ile kucaklaşmak...
Eşinizin benzetmesi çok hoşuma gitti :)
Ben de o dar yerden çıkaydım iyiydi
Peki bir darlıktan çıkıp yeni yeni darlıklardan geçme konusuna ne der eşiniz acaba?
Benim tam olarak sıkıldığım ve umutsuzluğa sürüklendiğim konu bu aslında.
Biri bitip ohh deyip ama tadına varamadan yeni bir ahh ile kucaklaşmak...
Aynı fikirdeyim seninle; sevdiklerin olunca guzellesiyor şehir. Istanbulda güzel bir yer.Ama hızlı trenle arası 4 saat sen de biliyorsundur. Aile dinamiklerini bilmiyorum ama mutsuzsan kimseyi takma derim. Eşinde bir şey demiyor git bence. Soran olursa da eşim izin verdi dersin olur biter. Ben suna inanıyorum. Insan mutlu olmayinca kimseyi mutlu edemiyor. O yüzden isteklerin çok masum çok naif zaten. Gerceklestir derim.İstanbul'u bırakıp geldim.
Bir şehri güzelleştiren sevdikleridir bence ve bu en önemli ayrıntı yok burada.
İstanbul gibi rahatlatan, çok güzel gezilecek yerleri de yok bana göre tabi.
2 buçuk yılda gönlümce iki arkadaş edindim.
Onların aile, akrabaları burada, bana ayıracak zamanları az oluyor haklı olarak.
Eşim gitmeme bir şey demez ama iki gün için yol yorgunluğunu benim gözüm kesmiyor.
Yetmiyor iki gün, ailem yeter desem çok huzurlu bir aile ortamım yok hatta oldukça huzursuz.
İki gün gidip gezmelerde olsam ailemden bir ton laf işitirim, kimsenin gönlü olmaz
ben de keyif alamam bari gittiğime değsin diye uzun tatillerimi bekliyorum.
Çok özel değilse eğer o kadar büyük derdin nedir paylaşmak ister misin?
Kusura bakma ben çok şeffaf biriyim, paylaştıkça rahatlıyorum da sormadan edemedim
Niye boş bir hayat olsun canım, sanki hepimiz her gün uzaya mı çıkıyoruz. Hepimizin hayatı sabah işe git akşam eve gel. Önemli olan bu akış içindeki anlarımıza anlam katabilmek. Ya uyuz uyuz kişisel gelişim kitaplarındaki gibi konuştum ama anladın sen beni işteAyy canım çok tatlısın :)
Evet ama benim tam Ankara sayılmaz Çubuk çünkü
Çay, kahve, film hayatımdaki tek etkinlik oldu zaten.
Öyle sorgulamadan yaşayınca geçiyor zaman.
Böyle okuduğum satırlar, gördüğüm bir fotoğraf, film sahnesi ne kadar boş bir hayatın
içinde olduğum gerçeğini yüzüme yüzüme vuruyor :)
Merhaba arkadaş
Emin ol senin gibi hisseden bir suru kişi var bunlardan biri de benim.
Ben şimdilik daha 2 gündür bazı kararlar aldım kendime. Çevremizi değiştiremezsek bile kendimizi değiştirmek iyi bir adım olabilir diye düşünüyorum
Misal no 1 benim için bir aylık hedefim sigarayı bırakmak ve spora başlamak hatta şimdi başlıyorum. İnan bana hareketsizlik en çok insanı yoran şey. Sanırım meslektaşız haftalık 34 saat derse giriyorum ama olsun . hiç olmazsa kendimize bakalım değil mi ?
Bir de komşu edin , o kadar iyi geliyorlar ki anlatamam.
Ayet miydi hadis miydi çok emin değilim ama dünyada rahatlık yoktur, olmayan şeyi istemeyin diye bir şey okumuştum. Hayatın her anı bir mücadele, yaşça sizden biraz ilerideyim, kırk oldum neredeyse ; dünyada yokluk, hastalık, ölüm gördüm, çok zor şeyler yaşadım ama hiç hayıflanmadım rafting yapmadım diye ya da dünya da şurayı da görmedim diye. Huzuru o kadar özledim hayatım boyunca gözüm başka hiç bir şey görmedi. Her gün uyanıp ayaklarımın üzerine bastığıma, sağlıkla tuvalete gittiğime, aç bir kediyi doyurabildiğime şükrediyorum. Çok mu daraldım kalabalık caddelerde bir yarım saat yürüyorum, insanların yüzlerine bakıyorum, acı taşıyor hepsi, benim kiler geride kaldı diyorum, şükrediyorum. Evliliğim öyle herkesin hayal ettiği gibi bir şey değil, onu bile ben taşırsam var ancak akşam olup da huzurla başımı dizlerine dayadığımda eşimin varlığına şükrediyorum, büyük hataları var ama onu bile görmüyor gözüm. Bu dünyada kalıcı değiliz, zaman çok çabuk geçiyor, dün sevgililer günüydü babamın mezarına gittim, öyle kolay yazıyor ki 1938-2011 ama düşün ki bir koca ömür, bir gün benim mezar taşımı okuyabilecek bir evladım bile yok ama bu da dert değil benim için. Ben artık ufacık şeylerden keyif alıyorum, büyük şeyleri beklerken çok güzel detaylar kaçıyor yaşarken
''Bu noktada ise geçmiş sıkıntıların gelecekteki mutlu günlerine bilettir, bu sıkıntılar için şikayet etme ve gelecek günler madem daha gelmemişler Allah'ın rahmetine itimad et ,ağlama,hiçten korkma,ademe vücut rengi verme. ''
Yani önündeki günlerine acaba ahh mı derim diye gözünde sıkıntılı günler diye bakma. Bu saati düşün. Şimdiki sabır sana yeterlidir. Şimdinin sıkıntısının üzerine birde gelmeyen günlerin belirsizliğinin --ki tamamen olumsuz düşünüyorsun--- sıkıntısını çekme. Bu sana gencecik ömründe yoktan yere yüktür. Bu kadar net söylüyorum çünkü bende şimdiki sizin düşündüğünüz gibi düşünüyordum gelecek günlerimi ama kısmen sıyrıldım. İllaki bir endişe olacak ama kararında. Bu endişe sizi heveslendirmeli , ayağınıza pranga takmamalı.
Mutsuzluklar bana iyi hissettirmez ki arkadaşım.
Durumumun çok vahim olmadığını duygularımın zaman zaman görülen normallikte olduğunu
görüp bir parça rahatlasam da bu kadar çok mutsuz insan olduğunu
bilmek uzun vadede üzüyor beni.
Ben de seni konularından az çok biliyorum.
Bir evlilik yapıp boşanmış olduğunu, sonrasında ilişkilerinde hep hayal kırıklıkları yaşadığını..
Bende garip bir şekilde canıma kıyma isteği değil de öldürme, parçalama isteği oluşuyor acaba bu neden diye de
düşündüm geçen
Allah'ım yarabbim güler oldum ağlanacak halime misali.
Dr a gitmeyi çok düşündüm ama hiç gidemedim.
Kendi kendimin dru olmaya çalışıyorum :)
Canım bir ay çok kısa bir süre bu kadar çabuk başkasının kollarına atılan bir adamdan da bir cacık olmazmış emin ol.
O şansımı kaybettim diye düşünme de bir belayı atlattım diye düşün.
Çok ciddiyim.
Tayin gibi bir imkanın yok mu acaba?
İş ortamını değişsen, yeni yerde de mesafeli ilişkiler kursan iyi gelebilir aslında.
Yok canim ozel degil hayatimin problemi babam 27 yıllık omrumu zehir etti yedi bitirdiİstanbul'u bırakıp geldim.
Bir şehri güzelleştiren sevdikleridir bence ve bu en önemli ayrıntı yok burada.
İstanbul gibi rahatlatan, çok güzel gezilecek yerleri de yok bana göre tabi.
2 buçuk yılda gönlümce iki arkadaş edindim.
Onların aile, akrabaları burada, bana ayıracak zamanları az oluyor haklı olarak.
Eşim gitmeme bir şey demez ama iki gün için yol yorgunluğunu benim gözüm kesmiyor.
Yetmiyor iki gün, ailem yeter desem çok huzurlu bir aile ortamım yok hatta oldukça huzursuz.
İki gün gidip gezmelerde olsam ailemden bir ton laf işitirim, kimsenin gönlü olmaz
ben de keyif alamam bari gittiğime değsin diye uzun tatillerimi bekliyorum.
Çok özel değilse eğer o kadar büyük derdin nedir paylaşmak ister misin?
Kusura bakma ben çok şeffaf biriyim, paylaştıkça rahatlıyorum da sormadan edemedim
Aynı fikirdeyim seninle; sevdiklerin olunca guzellesiyor şehir. Istanbulda güzel bir yer.Ama hızlı trenle arası 4 saat sen de biliyorsundur. Aile dinamiklerini bilmiyorum ama mutsuzsan kimseyi takma derim. Eşinde bir şey demiyor git bence. Soran olursa da eşim izin verdi dersin olur biter. Ben suna inanıyorum. Insan mutlu olmayinca kimseyi mutlu edemiyor. O yüzden isteklerin çok masum çok naif zaten. Gerceklestir derim.
Niye boş bir hayat olsun canım, sanki hepimiz her gün uzaya mı çıkıyoruz. Hepimizin hayatı sabah işe git akşam eve gel. Önemli olan bu akış içindeki anlarımıza anlam katabilmek. Ya uyuz uyuz kişisel gelişim kitaplarındaki gibi konuştum ama anladın sen beni işteHepimizin türlü türlü dertleri var Allah bugünlerimizi aratmasın. Ama işimiz gücümüz var elimiz ayağımız tutuyor sağlıklıyız çok şükür. Hiç boş bir hayatım olduğunu düşünmüyorum ben valla, sen de düşünme lütfen.
Bak geçenlerde ben yine moralsiz moralsiz geziyordum. Benim de uykum kaçar böyle zamanlarda mideme vurur ne yersem kusarım migrenim azar daha da devam ederse panik atak hortlarhiv+ virüsü kapanların yazdığı bir siteye denk geldim ama nasıl etkilendim günlerce ama günlerce okudum. Düşünsene virüs nedeniyle çok basit bir hastalıktan belki gripten ölecekler ama hayatlarına anlam katmaya çalışıyorlar ve inanır mısın çoğu da mutlu ve bizler gibi umutsuz değiller, yaşam kalitelerini artırıyorlar yaşayıp gidiyorlar. Kendimi onların yerine koydum. O kadar şükrettim ki sağlıklı olduğum için, kendi sorunlarımı dert etmemeye, sağlıklı düşünmeye karar verdim.
Neyse uzattım sanırım, dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım. Bol bol dua et namaz kıl. Bir süre sonra dinginleşecek berrak düşünmeye sağlıklı kararlar vermeye başlayacaksın inan bana. Gerçekten vaktin olduğunda mesaj atman yeterli buluşuruz istersen :)
Ked
Kendi memleketimdeyim.Başka yere gitmek daha kötü yapar beni..Başka bölüme geçsem mi diye düşünüyorum.Ama bu bölümü de çok seviyorum .Başarılı olduğuma inanıyorum.Ama ortam cadı ,dedikodu,rekabet kazanı.Kötü insanlar var..Diğer bölümlerde belki iyi olabilirim ama korkuyorum memnun olmazsam diye...Ama iş ortamındaki bana yapılan ciddi haksızlık ayak kaydırma hareketleri beni ordan soğutuyor.Bıraksalar işimle mutlu olacam...Olmazsa geçecem tabi de...Bizim meslek duygusal açıdan çok yıpratıcı iş değil de idare önce..Mesela gitsem anlatsam beni anlamaz,olgunlukla karşılamaz.Ay sen orda yıpranmışsın seni iyi bir yere koyayım demez.Gider inanıda bir yere koyar..Bıktım ben bu mesleğin insanlıksızlığından..Çünkü çeneyle iş götüren insanlar var .Bense kendi halindeyim..Biraz daha mücadele edeceğim olmazsa değişim isteyeceğim..Şehirde üç kurum var..Bunlardan ikisi iyi..Diğer bölümlerde de rahat edemezsem diğer kuruma geçeceğim,hem orda yakın arkadaşım çalışıyor.O da geliyıor arada yanıma.Benim arkadaşlarım hiç hoş geldin deme yok.Sizinkiler ne böyle diyor.Oysa onun yanına gidince sıcak davranıyorlar.Geldiğimden beri beş altı tanesi burnu havada geziyor.Özgüven patlaması yaşıyorlar mübarek.İnsan kendini kötü hissettiriyor.Bir kere bile bana nasılsın demediler hep ben derim.Başka da konuşmazlar.Kuyruklarında dolansaydım tabi daha iyi olabilirdim gözlerinde.Ben de baktım böyleler bıraktım,k.çlarında mı gezecem..Ya ekip işi bizimki dipdipeyiz aksi gibi hep..Sorumluya şunlarla yaz desen sallamıyor.İstediklerini istediğiyle yazıyor istemediğini sallamıyor..Çok da dile getiremiyorum aramı daha fazla bozmamak için..En baştan beri sinirime gitti bu durum başka haksızlıklarla gözümde bit kadar değerleri kalmadı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?