- 14 Ağustos 2015
- 1.611
- 1.468
- 48
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #81
Bencede simdi bize tamda bu dediginden lazim kafa pırıl pırıl halay basida oluruz tam olur
Bencede simdi bize tamda bu dediginden lazim kafa pırıl pırıl halay basida oluruz tam olurBence hepimiz acip Flash tv izleyelim simdi. Ben de oradaki kafalardan istiyorum
Ilk etapta biraz devrelerimiz yanar ama alisiriz ya.
Küçük anlaşmazlıklar,duyarsızlıklar, onun ailesiyle biribirimizi sevmeyişimiz ozaman gözümüze büyük geliyordu.Olgun davranmamışız ikimiz de.Ama o daha çok hatalı, ataerkillk yapacam derken kasmış kendini..Babamın hastalığı döneminde 3 ay ayrı kaldık.Ozaman ben kendi derdimdeydim ,o da çok anlamadı.O zaman koptuk..
Hiç bitecek bir evlilik değildi ya ..Ondan daha iyisini de görmedim şimdiye kadar..
Faydam dokunduysa çok mutlu olurum. :)Ayy arkadaşım sen psikolog falan mısın?
Ben terapistimi buldum galiba :)
Ağzından bal damlıyor. Sen ara ara yaz bir silkele beni olmaz mı?
Faydam dokunduysa çok mutlu olurum. :)
Hissetmediğim, aşina olmadığım bir cümleyi bile yazmadım. Yararını görmediğim tek cümlem yok. Dönüm noktam benimde evliliğim eşim ve onun kitapları. Onun birikimi bakış açısı. Hala tabiri yerindeyse patinaj çektiğim birsürü konum var benimde. Ama en büyük adımım yüklerimi bırakmak oldu benim. Sizde, yazdıklarınızda tanıdık bişeyler hissettim ve yazmak istedim.
Ara ara denk geliyorum uzuldum bu kadar detayli bilmiyordum. Allah daha iyilerini karsina cikarir ins.Küçük anlaşmazlıklar,duyarsızlıklar, onun ailesiyle biribirimizi sevmeyişimiz ozaman gözümüze büyük geliyordu.Olgun davranmamışız ikimiz de.Ama o daha çok hatalı, ataerkillk yapacam derken kasmış kendini..Babamın hastalığı döneminde 3 ay ayrı kaldık.Ozaman ben kendi derdimdeydim ,o da çok anlamadı.O zaman koptuk..
Hiç bitecek bir evlilik değildi ya ..Ondan daha iyisini de görmedim şimdiye kadar..
Ay bayilazaamm
Bunaldim
Oldum
Bittim
Ufff
Pufff
Kusura bakma konuna icimi doktum biraz
Kitabı merak ettim ben de çoğu zaman bu haldeyim ????
Ben bunu okuduktan sonra bu 30 yaşta bir sorun olduğuna karar verdim. Benim de 30 olmama ramak kaldı, psikoloji aynı psikoloji yazan arkadaşlarla da. Daha bir kaç gün önce konu açtım, depresyon diye.
Sanırım hesaplaşmaya başlıyoruz hayatla, ne koyduk, ne aldık, kaç kazık yedik en yakınlarımız tarafından..
Benim için olanı yazayım ben sana. Konu açtığım gün 1 şubat galiba, o gün hiç düzelme eğilimim yoktu aslında aklımda ama paylaşınca iyi hissettim, çünkü mutsuzluğumu anlatabileceğim kimse yok etrafımda. Herkesle mutlu Mesut konuşuyorum, çünkü üzüntümü dinlemeyecekleri gibi, ileride nerede bana karşı kullanacaklarını tahmin edemiyorum, Ama kestirebiliyorum az çok. Yenilen kazıkların tecrübe olarak birikmesiyle oluyor bu da tabi ki
Neyse, anlattım burada, rahatladım. Eşimi aradım yemeğe gidelim bu akşam dedim. Ağlama zırlamaların sonu olacak bugün. Umutsuzluğa kapıldığımda bunu hatırlatıyorum kendi kendime. Hepimizin dertleri var, neler neler. Olumsuzluklar kadar, olumlu yanlarıma da bakıyorum. Şükrediyorum. Aşacağım hepsini de.
20 lerimde beni yapayalnız bırakıp, destek değil selam etmeyenler, birgün olsun nasılsın demeyen birkaç kişi var. Ve ben kendim çalışıp kazandığım hedefden onlar için vazgeçtim. 30 uma da bu yüzden hüzünlü giriyorum.Sorumluluğumdur ve altından kalkacağım. Bugün olmazsa yarın. Allah ın izniyle. Daha zayıf değil, çok daha güçlüyüz elhamdülillah.
Ben 15 gündür iyiyimBöyle olumlu bakabilmeniz çok hoş.
Ben de eşimin olumlu bir kaç mesajıyla az evvel daha iyi hissettim ama üç gün sonraki
ruh halim için garanti veremiyorum :)
Ben 15 gündür iyiyim40 gün dolsun diye bekliyorum
Aynen ben de daha iyi hissediyorum şuan kk iyi geliyor. Ama yeterince iyi olmuyorum hiçbirzaman.Genel olarak tatsızım.Asıl üzüldüğüm nokta da bu.Böyle olumlu bakabilmeniz çok hoş.
Ben de eşimin olumlu bir kaç mesajıyla az evvel daha iyi hissettim ama üç gün sonraki
ruh halim için garanti veremiyorum :)
Aynen ben de daha iyi hissediyorum şuan kk iyi geliyor. Ama yeterince iyi olmuyorum hiçbirzaman.Genel olarak tatsızım.Asıl üzüldüğüm nokta da bu.
Bazen de dibe batıyorum hediye olarak:)Hobi olarak:)
Dua etmemiz lazım.Çok eksik kalıyorum ben.
30 yasinda kadinsiniz yani bir kitabin etkisinde de bu kadar kalinmaz ki :)
Takmayin 2 haftaya kadar gecer unutursunuz her sey yine ayni sekilde ilerler icinizden geldigi gibi kendiniz olarak yasayin..
Tek kitabın etkisi olur mu yahu? :)
Bunlar kitabın etkisi ile ortaya çıkan esas genel ruh halim..
Kendim olarak yaşayamıyorum ki çünkü hayatıma ben dışında etki eden bir sürü şey var..
"Senden önce Ben"
Yalnız bu kitabın alışılagelmiş bir konusu olsada,içinde büyük bir tutku var.
Onceki konunuza denk gelmiştim. Evet gerçekten de zor donemleriniz olmuş. Suna inanın ki rabbim bize tasiyamiyacak kadar yük vermez. Sürekli olumlu düşünmeye bakın. Ben 26 yaşındayım emin olun ki öyle ağır yüklerin altında kalktım ki bunu ailem ve rabbim bilir. Bazen çoğu konu okuduğumda a ben demişim. Kendi kendime bazen düşünüyorum bu yüklerin bu dertlerin bu sorunların altından nasil çıktım. Çok şükür az da olsa biraz sıkıntılarım geride kalmış. Demek ki hayat bir sınav her b irimize ağır bir soru düşüyor. Inşallah hepimiz o sınavlardan geçeriz.Okuduğum bir kitabın son sayfalarıyla boşaldı yaşlar gözlerimden.
Zaten çok boş geçirdiğimi düşündüğüm yaşamım bu satırlar sayesinde iyice oturdu içime.
Tüm bunları sana yüksek binalardan atla yada balinalarla yüz diye söylemiyorum. Her ne kadar bunları yaptığını düşünürken içten içe keyiflensem de sana sadece cesurca yaşa diyorum. Asla durma sakın bir yerlerde takılı kalma. O çizgili külotlu çorapları gururla giy. Ve eğer ille de ahmak bir herifle yaşayacağım diye tutturacaksan paranın bir kısmını yastık altı yaptığından emin ol. Hayatta hala fırsatlarının olduğunu bilmek bir lüks.
Hep bir bahanem var, yorgunum, mutsuzum, dertliyim,içim sıkılıyor, uykum var,
kimsem yok ki burada, hem burada gidip mutlu olacağım yer bile yok..
İki arkadaş edindim ikisi de bebekli, özgür değiller.
Hoş ben de özgür sayılmam. Bebeksiz olduğum halde benim de engel şartlarım var.
Tek başıma yaptığım hiç bir şeyden tat alan biri değilim bu çok kötü.
Hafta içi çalışıyorum, en azından birilerine faydam dokunuyor da eve gelip yatışla vakit öldüreyim tamam.
Hafta sonları da dizilerle sabahlayıp öğlene kadar uyumak, öğleden sonra 3 te temizlik yaparak
akşam etmek, sonrasında yemek yiyip yine pineklemek..
Genelde yaşam akışım bundan ibaret.
Bir gün ben de olmak istediğim şehirde, olmak istediğim şartlarda, sevdiklerimle bir
yaşamın ortasında olursam belki öyle dolu dolu yaşarım diye bekliyorum.
Sanki yarına çıkacağımızın garantisi varmış gibi..
Dolu dolu yaşayan arkadaşlar, yerime de yaşayın..
Yaşım olmuş 30 hiç denemediğim, tatmadığım bir sürü lezzet var şu hayatta.
Uf cidden yazık bana kendime üzüldüm..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?