- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
Ailen illa ki heveslenir çalıştığın için ama sen mutlu değilsen ve Kpss ile memur olursan bence daha çok sevinirler.
Hiç zaman kaybetme derim.
İşten çıkıp bir an önce başla ders çalışmaya
atanman kesin ise çıkıp ders çalış.
Bende hemşireyim kpssye çalışıyorum ama atanamam diye özele başvurmuştum hatta üniversite sınavına girip başka bi bölüm bile okumayı düşündüm
Evet imkansız gibi bir şey ve benim özelde kalmaya hiç niyetim yok ama böyle ne ders çalışabiliyorum ne konumumdan mutluyum hem ondan olucam hem ondan bu yüzden en azından çıkıp ders mi çalışsam diyorum ama insanları düşünmekten cesaret edemiyorumyani zaten hem çalışıp hem kpss çalışmak zordur. üstelik hemşirelik yapıyosun... bilemedim. ailenin hevesi önemli değil, senin mutluluğun önemli. kaldı ki illaki çalışacaksın.
Evet imkansız gibi bir şey ve benim özelde kalmaya hiç niyetim yok ama böyle ne ders çalışabiliyorum ne konumumdan mutluyum hem ondan olucam hem ondan bu yüzden en azından çıkıp ders mi çalışsam diyorum ama insanları düşünmekten cesaret edemiyorum
sen mutlu değilsen ailen sevinmiş neye yarar benim çocugum hergün işe mutsuz gidecegine evde otursun ondan iyi ailenle paylaş ve işten ayrıl Allah büyük.Öncelikle herkese merhaba. Bu ara inanılmaz kafama taktığım bir sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum naçizane tavsiyelerinizi düşüncelerinizi bekliyorum. Özel bir hastanede hemşire olarak işe girdim 20 gün oldu. Benim amacım kpss ile devlete atanmaktı aslında ama sınava kadar boş kalmamak ve aileme yük olmamak adına girdim. Şimdi sınav temmuza ertelendi. Ben belkide hayatımdaki en mutsuz dönemdeyim. Çalışma saatleri çok ağır, çalışma koşulları çok ağır. Psikolojik stres ve baskı cabası. Kendimi 20 günde yaşlanmış gibi hissediyorum. Zaten sınava hazırlanmaya asla vaktim olmuyor ekstra ekstra mesailer koyuyorlar. Sözleşmemin başlamasına ve iki aylık deneme süremin bitmesine bir ayım var. Ve benim her sabah ayaklarım geri geri gidiyor bazen toplu taşımada ağlama isteği geliyor durduk yere. Düşünüyorum işi bıraksam mı ama bu sefer ailemi hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum çok hevesliler çalışmama hatta bütün aile öyle. Ama sonrada mutlu değilim bu benim hayatım herkesi memnun edemem diyorum . İşten çıkıp evde sınava mı hazırlansam diyorum. Ama çekindiğim bir sürü şey var ne yapacağımı bilmiyorum kafam allak bullak ama çok mutsuzum şu an ne yapsam bilmiyorum
Hayalkırıklığına uğrayacaklar yapamadığımı düşünecekler işte saçma ama bu düşünce beni engelliyorinsanları niye düşünüyosun, kendini düşün.
Hayalkırıklığına uğrayacaklar yapamadığımı düşünecekler işte saçma ama bu düşünce beni engelliyor
Kendini cok zorlama.Cok mutsuzsan birak isi.Ailenin beklentisini bosver.Yipranmalar kolay iyilesmiyor.Devlete hazirlanacagini soyle.Orda bile fazla mesai var ben de hemsireyim.Ben de cok bunaliyor nefes alamiyorum cogu zaman.Ama ozelden iyidir tabi.Kaldiramiyorsan ayril istenÖncelikle herkese merhaba. Bu ara inanılmaz kafama taktığım bir sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum naçizane tavsiyelerinizi düşüncelerinizi bekliyorum. Özel bir hastanede hemşire olarak işe girdim 20 gün oldu. Benim amacım kpss ile devlete atanmaktı aslında ama sınava kadar boş kalmamak ve aileme yük olmamak adına girdim. Şimdi sınav temmuza ertelendi. Ben belkide hayatımdaki en mutsuz dönemdeyim. Çalışma saatleri çok ağır, çalışma koşulları çok ağır. Psikolojik stres ve baskı cabası. Kendimi 20 günde yaşlanmış gibi hissediyorum. Zaten sınava hazırlanmaya asla vaktim olmuyor ekstra ekstra mesailer koyuyorlar. Sözleşmemin başlamasına ve iki aylık deneme süremin bitmesine bir ayım var. Ve benim her sabah ayaklarım geri geri gidiyor bazen toplu taşımada ağlama isteği geliyor durduk yere. Düşünüyorum işi bıraksam mı ama bu sefer ailemi hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyorum çok hevesliler çalışmama hatta bütün aile öyle. Ama sonrada mutlu değilim bu benim hayatım herkesi memnun edemem diyorum . İşten çıkıp evde sınava mı hazırlansam diyorum. Ama çekindiğim bir sürü şey var ne yapacağımı bilmiyorum kafam allak bullak ama çok mutsuzum şu an ne yapsam bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?