hayatımdan , gelecekten korkuyorum ...

esmaeslem .!.:

yasanasi ve guzel degil ...hani sana msj atmistimya az uzun.. oeda senle konusurken gulumsuyorum demistim o gulmelerden sonra bile kendimi suclu hissediyorum kendi kendime senin annen öldu ne diye hâla guluyosun diyorum..

Ben nilmiyorum kendimden emin degilim ablacik .. uzak durmaliyim biliyorum ama yanlis kisilere baglaniyorum sanirim.. kivirciginda sevgilisi varmks hakkinda kismina hic bakmamistim nasil cirkin bisi hic sevmedim >_<

Ne zaman hafifliycek ki..
Peki ablacik dilim yok yapamiyorum kendimi boslikda hissediyorum SENI COOOOOOOOOOOOO..... SEVIYORUMMMMM

Genişletmek için tıkla...

esmaeslem .!.:

Sadece annem ölmeden once guzel evlattim..annemin suan iyi oldugunu nerden bille bilirim ki .. hem artik iyi kotu bunlara inanmiyorum.. belki beni gormuyodur bile.. yok olmuştur.. yasam icin amac belirlemeye calisiyorum ama yapamiyorum .. cogu seyle neden ugrastigimiza anlam veremiyorum bigun ölucegimizi bildigimiz halde hâla bisiler icin cabaliyoruz..hayattaki seylere onem vermeyi biraktim .. esyalar felan.. cunku bunlarin bos oldugunu gecen gun annemle yasadigimiz eve girdigimde anladim onun deger versihi esyalari simdi belki de birileri hunharca kullaniyo.. esyalarda artik benim icin hayaller gibi.. sacma heeepsi..
Okulumda mutlu olamam.. o okulda yalniz kalicam yalniz kaldica dusunucem..


Amin.. tesekkur ederim..

Genişletmek için tıkla...

psikomarmelat .!.:

Bende seni seviyorum serserim ...Herşey düzelecek.İnsan yapısı gereği kötü an ıları hatırlamaya meyyilli olurmuş...Çok ciddi bir travma anne kaybetmek.Üstelik yanında olmuş herşey.İşte tam da bu yüzden acilen tedavi alman lazım psikolog yada psikiyatırdan...ne lazımsa artık...gecicek ablacım hepsi geciçek.

Ablam geldi Almanyadan .Kızımın bebeklik resimlerini getirdi.Hırsız girdi eve bir o aldı götürdü bir dönemin fotoları kayıp.birde pc çökmüştü.O gün bütün akşam hüzünlendim agladım.Nasıl genciz nasıl çocuk ufacık suratlarımız.çok üzüntü çektim o senelerde çok sıkıntı.Kızımın videoları-gülüşü hiçbiri yok aklımda inanırmısın.Hop demiş büyümüş sanki.Oysaki yaşadığım tüm lanet dialoglar ,kötülükler mıh gibi çakılı kelime kelime aklımda.Kaybolan yıllarımıza yandı içim.Fark etmeden hayatomdan çalınanalar çok kıymetli...
elbet anne kaybetmeyle aynı şey degil.ama benzer duygular işte.İyi hatırlanmıyo da Eslemim kötüler çıkmıyor akıldan.Ama çıkacak.Savaşmadan teslim olmıycaz.
Gerekirse topluca gideriz terapiye :))

O abuk subuk kişlere meyilin yalnızlık duygusundan.Çıkart aklından at...Degecek birileri var elbet...

O kuzuyada yazıklar olsun:)) olsun çirkin olursa kolay bırakır...sen güzelsin:)) ahhh deli gönlünü doldur eyle işte...zaman herşeyin ilacı...sen bana inan....saglam dur ayakta kal.Pişman olmayacaksın...

herşey güzel olacak...aç dinle Ziynet Sali...

Mutlu olmaya gelince her daim hakkın.Gülmek ,mutlu olmak,hayallere dalmak ve onları gerçek yapmak ...annen de böyle isterdi...Öpüyorum seni kocaman....

Genişletmek için tıkla...

06bebe06 .!.:

ölüm acısı tarif edilemez bir duygudur elbet hele kı bu anneyse...ama hıcbır anne evladının bu durumda olmasını da ıstemez elbet...demıssın kı annemın kızı olmalıyımmm ..ozamannn bı yerlerden başlamalısın ılk önce mutlaka bır uzmandan yardım almanı tavsıye ederım..onun dışında kıtap oku yada el sanatlarıyla ılgılen bu senı oyalayabılır..hobı kurslarına gıt..ama kendıne bu kötulugu daha fazla yapma..hepımızın gıdecegı yer orası elbet..güçlü olmak zorundayız..allah yardımcın olsun

Genişletmek için tıkla...

pinkcat87 .!.:

Ben de yirmi yaşındaydım annemi kaybettiğinde on dokuz ağustos iki bin sekiz.kanserdi benim annem de.ve onun çektiği acıları ağrıları gördüm.sürekli kızım beni böyle görmesin derdi.üniversitenin yaz okuluna gittim en son dört temmuzda gördüm annemi sarildim vedalastim.okul bitince yine görecektik sarilacaktim ona.sonra o gün geldi akşam üzeri telde konusmustuk.sonra akşam sekiz gibi telim çaldı.annen cok ağır hasta ilk otobüsle gel dediler.o an içimden bir şeyler koptu.teli anneannem aldi anneni kaybettik dedi.duvarları tekmeledim çığlık attım.ağladım bağırdım.tek kişi vardı yanımda o an erkek ark im.ben ağladım o da bana sarıldı benle birlikte agladi.o gün cok ugrasmama rağmen gidemedim.otobüs yoktu sabah ilk otobüse atladım dokuz saatlik yolda hiç durmadan ağladım ağladım düşündüm.o artık benim kalbimde dedim ben orda yaşatacagim annemi.geldim eve ama inanamıyorum rüya gibi her şey ev cok kalabalık herkes sarilio aglio.ben hicbsy yapamıyorum şokta gibiydim.mezarlığa gittim orda adini görünce anladım annemi bir daha goremeyecegimi. Her gün akşama kadar disarlara attım kendimi eve girmek istemedim bir hafta yemek yemedim.sofraya oturuyordum yeri bos.geri kalkiodum.sonra aylar geçti.ben dusunmemeye başka şeyler düşünmeye çalıştım hep annem içerde odada ya da disari çıktı diye dusunuordm.ama hep tutyodm aglamiodm.sonra en ufak bsyde ağlamaya basliordum.annesiyle gezen küçük çocukları bile kiskaniordm.insanlara bakuodym gelen geçen.benim annem haketmiyor muydu yaşamayı bu insanlar gibi diye isyan derecesine bile geliyordum.bu gunlerde bana en cok erkek ark im ve ailesi yardım ettiler.şimdi eskisi gibi değilim ınan cok normal yaşadıklarını daha kabullenebilmen icin cok erken ve sen benden daha fazla şey yasamissin ölümünü gormussun annenin .ALLAH sabır versin.nur içinde yatsın annelerimiz .ama canım zaman geçtikçe eskisi kadar uzulmyosn alisiorsyn.tabii hiç unutamiycaksin sürekli izi kalacak.bazen geceleri düşünüp aglayacaksin beş sene geçti ben hala üzülürüm ağlarım ama eskisi kadar değil .aklına geldiğinde başka şeyler düşünmeye çalış.kkitap oku film izle dua et Annene.baktin cok bunaldin seni mutlu eden insanların yanına git.ınan bu günler de gececek atlatacaksin.haa unutmayacaksin ama kabulleneceksin.Allah sabır versin canım

Genişletmek için tıkla...

cemre2323 .!.:

biliyorum ki çok zor zamanlar yaşıyorsun canım ama hayatında istesende istemesende mutlaka bir amacın olacak canım.nasıl nefes almak zorundayız almazsak yaşayamayız çünkü.sen büyüdükçe hayattaki acı tatlı günleri yaşadıkça amacın dahada bir şekillenecek.tabiki bu dünyayı maddi şeyler için yaşamamalıyız ama yaşam amacımıza ulaşabilmek için kullanılan kazanılan her maddi şey birer araçtır canım.maneviyatını koruyarak ne kadar güçlü olduğunu göreceksin.tek bir şey varki o asla yanlış yapmaz o hep bizimledir biz hep o na sığınırız.ALLAH canım benim.sen inancını asla kaybetme Allah senin yanında her yerde yalnız değilsin.ayrıca bu dünyada sende biliyorsun seni çok ama çok seven insanlar var yeter ki onların sevgisini görmek iste sen.ben inanıyorum ki sen hem okulda hemde hayatta çok ama çok başarılı olacaksın.konuşmak istediğinde herkesle konuş içine atma hiçbir şeyi.ha bu arad hayallerinde de asla vazgeçme.hayallerimizle aslında şekillendiririz hayatımızı.yolun hep açık Allah'ım her zaman yanında olsun kardeşim.

Genişletmek için tıkla...

06bebe06 .!.:

kımsenın sana engel olmasına ızın verme allah korusun akıl saglıgı da gıdınce ne kalıyor gerıye gecıktırmeden gıt bır uzmana canım..bunu bırılerıne söyleyerek yapmak zorunda da degılsın...

Genişletmek için tıkla...

esmaeslem .!.:

Geçmeyen acımı çekmekten çok çok çok yoruldum .. aylardir guclu kalmaya calistim aralarda hep pes ettim ama 7. Ay a kadar gelebildim ama hâla acim hafiflemedi.. annemi özluyorum hic bir zaman gözümün onunden gitmiyo her zaman kötü hallerini hatirliyorum ölurken ki halini.. iyi, guzel hic bi animizi hatirlayamiyorum .. çogu kisi okullar baslayinca bu kadar sık hatırlamassin diyo . Ilk bende boyle dusunuyodum kafam oyalanir diye.. ama sanmam aksine annemi daha cok dusunurum derslerim kotulesir iyi bi gelecek yakalayamam babamin evinden kurtulamam..

Çok korkularim var . Gelecekten çok korkuyorum canimi aciticak başka seyler yasamakdan korkuyorum . Sirf kafam mesgul kalsin diye sacma sapan insanlarla konusuyorum.. pisman da oluyorum cunku ben bu kadar dusuk degilim basim dik olmali.. annemin kizi olmaliyim..

Ileriyi , gelecegi yasamak istemiyorum annem gibi kanser olmakdan da korkuyorum onun cektigi acilari biliyorum ya bende oyle olursam diye korkuyorum.. Eger olursam tedavi istemem.. kurtulan cok az.. bosa daha da cok aci degil mi ..

Uyumakdan nefret ediyorum . Bu ara kendimi suclu hissettigim icin cok sık annemi goruyorum .. annemi cok seviyorum ama sanirim ondan korkuyorum.. bi insani ölurken gormek cok korkunc.. o can cok zoe cikiyo .. annemi ruyamda gordugumda aglayarak uyaniyorum o ölum anini tekrar tekrar yasiyorum..

Usandım yoruldum.. güçlü kalmaya calisiyorum ama artik bunu yapamiyorum hem yasadigim hayattan hemde gelecekten cokcokcokcok.. korkuyorum..

Genişletmek için tıkla...

tullip .!.:

Basin sagolsun arkadasim,Allah rahmet eylesin.annenin mekani da Cennet olsun insallah,dualarinda yasayacak artik.Gözlerim doldu,ben annemi kaybetmedim ama duyunca bile tüylerim diken diken oluyor,sen Güclü ol eminimki annen de seni böyle görmek isterdi,yasin Kücük sanirim üniversiteye hazirlan güzel bir meslegin olsn,annen hayattaymis gibi onu mutlu edecek herseyi yapmaya Calis,kendini gelistir vs.Bir süre sonra daha da hirslanip daha da gücleneceksin.Rabbim yar ve yardimcin olsun.

Genişletmek için tıkla...

pinkcat87 .!.:

Ben de yirmi yaşındaydım annemi kaybettiğinde on dokuz ağustos iki bin sekiz.kanserdi benim annem de.ve onun çektiği acıları ağrıları gördüm.sürekli kızım beni böyle görmesin derdi.üniversitenin yaz okuluna gittim en son dört temmuzda gördüm annemi sarildim vedalastim.okul bitince yine görecektik sarilacaktim ona.sonra o gün geldi akşam üzeri telde konusmustuk.sonra akşam sekiz gibi telim çaldı.annen cok ağır hasta ilk otobüsle gel dediler.o an içimden bir şeyler koptu.teli anneannem aldi anneni kaybettik dedi.duvarları tekmeledim çığlık attım.ağladım bağırdım.tek kişi vardı yanımda o an erkek ark im.ben ağladım o da bana sarıldı benle birlikte agladi.o gün cok ugrasmama rağmen gidemedim.otobüs yoktu sabah ilk otobüse atladım dokuz saatlik yolda hiç durmadan ağladım ağladım düşündüm.o artık benim kalbimde dedim ben orda yaşatacagim annemi.geldim eve ama inanamıyorum rüya gibi her şey ev cok kalabalık herkes sarilio aglio.ben hicbsy yapamıyorum şokta gibiydim.mezarlığa gittim orda adini görünce anladım annemi bir daha goremeyecegimi. Her gün akşama kadar disarlara attım kendimi eve girmek istemedim bir hafta yemek yemedim.sofraya oturuyordum yeri bos.geri kalkiodum.sonra aylar geçti.ben dusunmemeye başka şeyler düşünmeye çalıştım hep annem içerde odada ya da disari çıktı diye dusunuordm.ama hep tutyodm aglamiodm.sonra en ufak bsyde ağlamaya basliordum.annesiyle gezen küçük çocukları bile kiskaniordm.insanlara bakuodym gelen geçen.benim annem haketmiyor muydu yaşamayı bu insanlar gibi diye isyan derecesine bile geliyordum.bu gunlerde bana en cok erkek ark im ve ailesi yardım ettiler.şimdi eskisi gibi değilim ınan cok normal yaşadıklarını daha kabullenebilmen icin cok erken ve sen benden daha fazla şey yasamissin ölümünü gormussun annenin .ALLAH sabır versin.nur içinde yatsın annelerimiz .ama canım zaman geçtikçe eskisi kadar uzulmyosn alisiorsyn.tabii hiç unutamiycaksin sürekli izi kalacak.bazen geceleri düşünüp aglayacaksin beş sene geçti ben hala üzülürüm ağlarım ama eskisi kadar değil .aklına geldiğinde başka şeyler düşünmeye çalış.kkitap oku film izle dua et Annene.baktin cok bunaldin seni mutlu eden insanların yanına git.ınan bu günler de gececek atlatacaksin.haa unutmayacaksin ama kabulleneceksin.Allah sabır versin canım

Genişletmek için tıkla...

alone2 .!.:

zaten çok üzgün ve bıkkın bi haldeyken yazını okudum ağlattın beni allah sana ve senin durumundakikelere peygamer sabrı versin benim hayatta annem ve babamdan başka kimsem yok yapayalnızım eş aie yuva çocuk kardeş hiçbişeyim yok kaybetmekten çok korkuyorum kaybedersm bende kaybolur giderim çünkü tutuncak dalım yok üstelik sağlıklı değilim oyüzden anne babasını kaybeden birini görünce ogünü ağlayarak geçiririm içim yanar boğazım düğümlendi ağlattın beni

Genişletmek için tıkla...

pinkcat87 .!.:

amin canım Allah ailene uzun ömürler versin.Üzmek istemezdim seni...Ben de hep düşünür aglardım önceden.ama Allah acıyı verdiği gibi sabrını da veriyor.İnşallah sevdiklerimiz hep yanımızda olur.Allah onlara uzun ömürler versin.

Genişletmek için tıkla...

esmaeslem .!.:

Geçmeyen acımı çekmekten çok çok çok yoruldum .. aylardir guclu kalmaya calistim aralarda hep pes ettim ama 7. Ay a kadar gelebildim ama hâla acim hafiflemedi.. annemi özluyorum hic bir zaman gözümün onunden gitmiyo her zaman kötü hallerini hatirliyorum ölurken ki halini.. iyi, guzel hic bi animizi hatirlayamiyorum .. çogu kisi okullar baslayinca bu kadar sık hatırlamassin diyo . Ilk bende boyle dusunuyodum kafam oyalanir diye.. ama sanmam aksine annemi daha cok dusunurum derslerim kotulesir iyi bi gelecek yakalayamam babamin evinden kurtulamam..

Çok korkularim var . Gelecekten çok korkuyorum canimi aciticak başka seyler yasamakdan korkuyorum . Sirf kafam mesgul kalsin diye sacma sapan insanlarla konusuyorum.. pisman da oluyorum cunku ben bu kadar dusuk degilim basim dik olmali.. annemin kizi olmaliyim..

Ileriyi , gelecegi yasamak istemiyorum annem gibi kanser olmakdan da korkuyorum onun cektigi acilari biliyorum ya bende oyle olursam diye korkuyorum.. Eger olursam tedavi istemem.. kurtulan cok az.. bosa daha da cok aci degil mi ..

Uyumakdan nefret ediyorum . Bu ara kendimi suclu hissettigim icin cok sık annemi goruyorum .. annemi cok seviyorum ama sanirim ondan korkuyorum.. bi insani ölurken gormek cok korkunc.. o can cok zoe cikiyo .. annemi ruyamda gordugumda aglayarak uyaniyorum o ölum anini tekrar tekrar yasiyorum..

Usandım yoruldum.. güçlü kalmaya calisiyorum ama artik bunu yapamiyorum hem yasadigim hayattan hemde gelecekten cokcokcokcok.. korkuyorum..

Genişletmek için tıkla...

balah .!.:

ahhh canım benim başn sağolsun nur içinde yatsın anneciğin
benim annem vefat ettiğinde 12 yaşındaydım bitkisel hayata girmişti gözlerimizin önünde erimişti hiç konuşmadan birdenbire.ve öldükten sonra bana göstermemişlerdi zorla sıyrılıp girivermiştim ve melek annemin yüzünü gördüğümde öyle bir korkmuştumki çocuksun sonuçta yıllarca o yüz ifadesi aklıma geldikçe çok korktum ama annemi yıkamışlardı öyle güzelleşmiştiki.
bende yıllarca korktum ve korktuğum için kendime hep çok kızdım o benim annem neden korkuyorum ki diye
canım benim korkma insan kaderinde ne varsa onu yaşıyor maalesef...
annem daha çok gençti bir dünya planları vardı delidoluydu başında koca olmadan 3 çocukla mücadele eden dünyanın zorluğuna meydan okuyan mert bir kadındı.ama tansiyon denilen meret onu bizden çok feci bir şekilde aldı..
kaç yaşındasın bilmiyorum ama kardeşim zaman herşeyin ilacı asla unutmayacaksın sadece zamanla alışacaksın.bende kanser olurum diye endişelere de kapılma kimin 1 dakika sonrası için garantisi varki bu hayattta?
şansın bahtın açık olsun
allah yardımcın olsun
tekrar başın sağolsun..nur içinde yatsın annelerimiz.
sevgilerimle

Genişletmek için tıkla...