[SUB][/SUB]
ay şimdi içime kurt düştü , eşimin çocukluk arkadaşının eşi , bana sürekli benim eşimi meth ediyor ve senin kocan şöyle iyi benimki böyle kötü gibi. sonra bir arkadaş ortamında kocama xxx çok yakışıklı olmuşsun bu akşam dedi. kalt...kendi kocasıda yanında , geçen günde eşimi aramış bende yanındayım , eşimin çalıştığı işyerinde ürün beğenmiş indirimli alması için sipariş vermiş.Birkaç gün sonra eşimin telefonunda tekrar görüşme kaydı gördüm. Eşimde siparişlerini sordu dedi. Karşı tarafın niyetini bilmiyorum ama benim kocam yapmaz herhalde öyle birşey. Ayyy bak aklıma takıldı senin yazını okuyunca......içime kurt düştü valla. bende mi kessem ilişkiyi napsam....
İçinizde en ufak bir şüphe dahi olduysa kesin, kadının hisleri kuvvetli olur, boşuna acaba demez...
[SUB][/SUB]
ay şimdi içime kurt düştü , eşimin çocukluk arkadaşının eşi , bana sürekli benim eşimi meth ediyor ve senin kocan şöyle iyi benimki böyle kötü gibi. sonra bir arkadaş ortamında kocama xxx çok yakışıklı olmuşsun bu akşam dedi. kalt...kendi kocasıda yanında , geçen günde eşimi aramış bende yanındayım , eşimin çalıştığı işyerinde ürün beğenmiş indirimli alması için sipariş vermiş.Birkaç gün sonra eşimin telefonunda tekrar görüşme kaydı gördüm. Eşimde siparişlerini sordu dedi. Karşı tarafın niyetini bilmiyorum ama benim kocam yapmaz herhalde öyle birşey. Ayyy bak aklıma takıldı senin yazını okuyunca......içime kurt düştü valla. bende mi kessem ilişkiyi napsam....
Uzun, cook uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar olsun hepinize...
Bircok sey yazilmis cizilmis konuya istinaden, hepinize cok tesekkur ediyorum.. (merak eden arkadaslara da)
Esasinda sizlere verebilecek pek yeni haberim yok (en azindan ruh sagligimla alakali) onun disinda;
Cocuklarimin babasi, kadindan ayrilmis bunu da sirf babasi istedigi icin yapmis..
Ben taa ilk bastan durust bir sekilde basimdan gecenleri nasi anlatiysam, siteye yazmadigim o uzun sure icinde de neler yaptiklarimdan bahsetmek istiyorum biraz...
Esimle yasadigim (kadinla dip dipe oturdugum) o evden tasinmakla ilk adimi attim, akabinde 2 hafta gibi (ben tasindiktan sonra) bir zaman dilimnde de kadin oradan tasinmis, esimle birlikte oturmak uzere, herneyse yerlesmisler dayamislar dosemisler evlerini, tam daha guzel bir sekilde keyflerine bakacakken; kayinpederimin sert mizacina dayanamayip kadini birakivermis..
Burasi kesin, evet kadini birakti, neredeyse 1 ay olacak, bana da onu hala cok sevdigini, sadece babasi icin biraktigini anlatan bir de mesaj atmisti, suan da bosamis olan bir baska arkadasi ile ayni evi paylasiyorlar...
Bosanma davamiz acildi, nafaka almaya basladim.. Baslarda da bahsettigim uzere zerre kadar bir maddi zorluk cekmiyorum cok sukur, ama ruhen bitik ve de tukenmis bitmis bir haldeyim...
Ogullarimin yasadigi travmaya daha fazla dayanamayip, esimden butun yasananlari bir kenara birakip (kii cok cokk zordu bunlari yazmak benim icin) yeniden evliligimize br sans vermemiz gerektiginin sinyallerini veren bircok yaklasimim adimim oldu.. Hani dedim yaa eksiksiz ne az ne fazla oldugu gibi yaziyorum diye,,
Ben de daha onceden birkac yasanmislik duydugumda; aman bee, hemen bosanmalisin, asla sineye cekemezdim ben olsam, aman yol ver gitsin, vs vs... cumleler kuran ben, bunu birebir yasadigimda, kat-i suretle lafta soylenildigi gibi kolay olmadigini idrak eden kadar... Cokkk cok zormus, hele ki 3 tane erkek cocugun varsa, atesten gomlek giymek kadar zormus...
Esimin gonul gozu kapali, bir insan asla bu hale gelemez, bir zamanlar gozunden bile sakindigi ben, bir yabancidan farksizim...
Ben yeniden deneyelim dedigimde bana ne yanit verdi dersiniz? (kadindan ayrildiktan sonra tabi)
'Seninle ayni cati altinda yasayacagima olurum daha iyi' dusunun, sanki onu aldatan yalanlar soyleyen benmisim gibi, maruz kaldigim muameleye bir bakin, nefret dolu bana karsi, iste bunu inanin idrak edemiyorum.......
sevgican arkadasim; tek sadece birtek ben olsaydim, degil bir sans daha verelim demek, bulundugu yeri dahi terkederdim!
Babaya bagimli, 12 sene buyuk bir ask saygi ve sevgi cercevesinde buyumus, aile kavramini tum benliklerine kadar hissetmis olan, ama bir anda anne ve babasi ayrilmak uzere olan, oradan oraya savrulmak zorunda kalan, hayatlari tepe taklak olmus 3 tane erkek cocugum var.... Diyorum ya sadece kendi adima karar verebilecek yeti de olabilseydim keske...
Ve arkadasim bak yineliyorum, benim tavrim daha da netti (tum bunlar basma gelmeden once) yasamadan kestiremiyorsun ki Allah kimseya yasatmasin....
Cocuklarimin durumu, babalari hafta da 2 kere aliyor goturuyor, sonra yine bana birakiyor..
Buyuk oglum, babasi istén evimize geldiginde, bugun okulda neler yaptin oglum'la baslayan cumleler kurup, sonrasinda annesinin yanagina sevgi dolu bir opucuk kondurup, oglum biliyor musun suan tum yorgunlugum gitti vs vs... sohbetlerinden uzak,
Ortanca oglumun babasina sarildiginda, ben ne kadar sansli bir adamim, sohbetlerinden uzak..
En kucuk oglumuzun, gecenin bir yarisi, yatagimiza kacip bizim odamiza gelerek, babasinin ellerini kenetledigi belimden onu ayirarak koklasarak uyumalarindan uzak....
Bir orada bir burada tam da araf ta duruyorlar iste....
Nereden nasil baslasam da icimdeki cigligin yankisini sizlere ulastirabilsem?
Yazacagim her kelime kifayetsiz kalir icimdeki kanayan yarayi anlatmaya, bu oyle birsey ki sanki tum uzuvlarimi keskin bir bicakla ligme ligme dogruyorlar...
12 senelik bir evliligin son 2 senesinde bir barisik bir kus surdurdugum iliskimin, 1 bucuk sene once epilepsi hastasi olan bebegimi kaybettikten sonra, suregelen anlasmazliklar zincirine bir yenisi daha eklenerek problem problemi dogurmustu ki biz yine de diger yavrularimiza sarilarak birbirimize destek olarak daha fazla anlayis gostererek bu acinin zaman icinde kabuk baglamasini sagladik, ve yine hep yeniden diyerek inancla askla tekrar devam ettik...
Taa ki 5 ay oncesine hastane koridorunda bir el omzuma dokunana kadar, bir cift kahverengi goz uzun uzun bakiyordu bana, sonunda merhaba diye baslayan konusmamiz koyu bir sohete birakti o gun yerini, aslinda bu kisi yanimdaki apartman da oturan sahistan baskasi degildi, arada camdan bakarken gordugumden ibaretti sureti sadece ama nedense o gune kadar asla tek kelime dahi etmemistik..
O hastane koridorunda basladigimiz arkadasligimiz zaman icinde oyle bir hal almisti ki, artik gecelere kadar oturuyor cay kahve yemek birbirimiz olmadan yapamiyorduk, konusmadigimiz birbirimizin sesini duymadan gecen tek bir gunumuz dahi yoktu. Oyle ki artik okuldan bile almaya geliyordu beni, hayatimizi en ince ayrintisina kadar anlatiyor, delicesine guveniyorduk birbirimize...
1 bucuk ay once yine esimle saglikli iletisim kuramadigimiz kanaatine varip ayri yasama karari aldigimiz 15.gun de bir tanidik esimin arabasinin farkli bir yere park edildigini sonrasinda yanimdaki apartmana girdigini soyleyene dek asla hicbir seyden suphelenmemistim, bunun esime bir soylentiden ibaret oldugunu anlattigimdaki, verdigi cevap;' O benim 1 bucuk senedir esim, dini nikahimiz var, helalim' diyordu,hemen akabinde; 'seni artik sevmiyorum istemiyorum, iki dunya bir araya gelse de artik seninle yasamam' diyordu da baska birsey demiyordu.
Bunlari soyleyen benim delicesine sevdigim o adammiydi?
Aslinda bu bir kabustu, ve ben esimi uyandirip, cok kotu bir kabus gordum deyip, sarilarak onu koklayarak tekrar uykuya dalacaktim..
Ama bu gercegin taa kendisi idi, bana bu seref....... yapan gozlerine bile bakarken icimin titredigi, ellerine dokunurken kalbimin gum gum attigi, erkegim herseyim dedigim kisi miydi?
Ya o bir yilan gibi sinsice yuvamin icine suzulup, zaman icinde yavas yavas adim adim esimi zehirleyen o kisi?
Ben hayatimin en buyuk kazigini yedim, ve ben suan aslinda yasamiyorum sadece nefes aliyorum, taa baslar da yazdigim gibi, her bir uzvumu bicaklarla kesip ligme ligme ediyorlar, simdi soyleyin bana, nasil unuturum nasil silerim onu icimden, nasil bakarim onune onsuz?
Yaptigi tum cirkefliklerine ragmen, nasil da seviyorum onu, bu etik degil!
Lanet olsun kalbim neden cikaramiyorum onu bir an bile aklimdan`?
O eller nasil baska elleri tuttu?
O diller nasil baska kadina helalim dedi?
O dudaklar nasil baska dudaklari optu?
Ben tum bu sorular icinde kafayi siyirmak uzereyim, psikolojik destek aliyorum ama yok yokkkkkk olmuyor, akimdan tek saniye olsun cikaramiyorum arkadaslar.... (ne bana hazirlanan bu kahpe tuzagi ne de lanet olsun ki bana bunlari yasatan kocam dedigim adami!)
takma hepsi aynı sen seversin o üzer hiç bişi ilk baştaki gibi değildir hep kadın suçludur.Nereden nasil baslasam da icimdeki cigligin yankisini sizlere ulastirabilsem?
Yazacagim her kelime kifayetsiz kalir icimdeki kanayan yarayi anlatmaya, bu oyle birsey ki sanki tum uzuvlarimi keskin bir bicakla ligme ligme dogruyorlar...
12 senelik bir evliligin son 2 senesinde bir barisik bir kus surdurdugum iliskimin, 1 bucuk sene once epilepsi hastasi olan bebegimi kaybettikten sonra, suregelen anlasmazliklar zincirine bir yenisi daha eklenerek problem problemi dogurmustu ki biz yine de diger yavrularimiza sarilarak birbirimize destek olarak daha fazla anlayis gostererek bu acinin zaman icinde kabuk baglamasini sagladik, ve yine hep yeniden diyerek inancla askla tekrar devam ettik...
Taa ki 5 ay oncesine hastane koridorunda bir el omzuma dokunana kadar, bir cift kahverengi goz uzun uzun bakiyordu bana, sonunda merhaba diye baslayan konusmamiz koyu bir sohete birakti o gun yerini, aslinda bu kisi yanimdaki apartman da oturan sahistan baskasi degildi, arada camdan bakarken gordugumden ibaretti sureti sadece ama nedense o gune kadar asla tek kelime dahi etmemistik..
O hastane koridorunda basladigimiz arkadasligimiz zaman icinde oyle bir hal almisti ki, artik gecelere kadar oturuyor cay kahve yemek birbirimiz olmadan yapamiyorduk, konusmadigimiz birbirimizin sesini duymadan gecen tek bir gunumuz dahi yoktu. Oyle ki artik okuldan bile almaya geliyordu beni, hayatimizi en ince ayrintisina kadar anlatiyor, delicesine guveniyorduk birbirimize...
1 bucuk ay once yine esimle saglikli iletisim kuramadigimiz kanaatine varip ayri yasama karari aldigimiz 15.gun de bir tanidik esimin arabasinin farkli bir yere park edildigini sonrasinda yanimdaki apartmana girdigini soyleyene dek asla hicbir seyden suphelenmemistim, bunun esime bir soylentiden ibaret oldugunu anlattigimdaki, verdigi cevap;' O benim 1 bucuk senedir esim, dini nikahimiz var, helalim' diyordu,hemen akabinde; 'seni artik sevmiyorum istemiyorum, iki dunya bir araya gelse de artik seninle yasamam' diyordu da baska birsey demiyordu.
Bunlari soyleyen benim delicesine sevdigim o adammiydi?
Aslinda bu bir kabustu, ve ben esimi uyandirip, cok kotu bir kabus gordum deyip, sarilarak onu koklayarak tekrar uykuya dalacaktim..
Ama bu gercegin taa kendisi idi, bana bu seref....... yapan gozlerine bile bakarken icimin titredigi, ellerine dokunurken kalbimin gum gum attigi, erkegim herseyim dedigim kisi miydi?
Ya o bir yilan gibi sinsice yuvamin icine suzulup, zaman icinde yavas yavas adim adim esimi zehirleyen o kisi?
Ben hayatimin en buyuk kazigini yedim, ve ben suan aslinda yasamiyorum sadece nefes aliyorum, taa baslar da yazdigim gibi, her bir uzvumu bicaklarla kesip ligme ligme ediyorlar, simdi soyleyin bana, nasil unuturum nasil silerim onu icimden, nasil bakarim onune onsuz?
Yaptigi tum cirkefliklerine ragmen, nasil da seviyorum onu, bu etik degil!
Lanet olsun kalbim neden cikaramiyorum onu bir an bile aklimdan`?
O eller nasil baska elleri tuttu?
O diller nasil baska kadina helalim dedi?
O dudaklar nasil baska dudaklari optu?
Ben tum bu sorular icinde kafayi siyirmak uzereyim, psikolojik destek aliyorum ama yok yokkkkkk olmuyor, akimdan tek saniye olsun cikaramiyorum arkadaslar.... (ne bana hazirlanan bu kahpe tuzagi ne de lanet olsun ki bana bunlari yasatan kocam dedigim adami!)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?