Hayatımla ilgili aldığım karar

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

strawberry_cake

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2017
3.537
9.176
158
İyi akşamlar herkese. Öncelikle depremde sevdiklerini kaybedenlere baş sağlığı, depremden birebir veya dolaylı olarak etkilenen herkese geçmiş olsun dileklerimi iletmek istiyorum. 6 subattan beri yürüyen bir cenazeden hiç bir farkım yok. Son iki gündür az biraz hayata döndüm diyebilirim. İçimdeki duygulari uzun uzun anlatmayi biraz gereksiz buluyorum çünkü hemen hemen herkes aynı durumda biliyorum. Ben sizinle aldığım bir kararı paylaşmak bu konuda içimi dökmek istiyorum. Yaşadığım bu felaketten sonra daha fazla bu korkuyu ve stresi kaldiramayacagima karar verdim. Yaşadığımız yer ve tüm komşu illerimiz fay hatlarindan ibaret hatta iki büyük fay hattinin kesiştiği yerlerden olusuyor bu bölgeler. Son üç senede 3 tane yıkıcı deprem gördük bundan sonrası içinde her an her saniye bu korku ve endişeyle yaşamak, akşam basini yastığa rahat koyamamak sabaha neyle uyanacagini bilmemek ne kötüymüş. Hem kendi mental sağlığım için hemde çocuklarımın gelecegi için batı Avrupa'ya yerlesmeye karar verdik. Halbuki düzenimizi oturtmustuk işimiz düzenimiz çocukların okulu herşey rayina oturmustu. Eşimle son zamanlarda oh be artık rahatladık herşey gönlümüze göre oldu diyorduk takı bu son olayları yaşayana dek. Şimdi sil baştan bir düzen kuracağız kendimize herşeye sıfırdan başlayacağız bir yanım mutlu cocuklarim için en dogru kararın bu olduğunu biliyorum ama öte yandan içimden atamadigim endişeler var. Esimle bir yıl birbirimizden ayrı kalacağız ben önden gideceğim çocuklarla annemlerin yanında kalacağım ev çıkana kadar. Gideceğim yerde çok ciddi ev sıkıntısı var annemlerde ne kadar kalmam gerekecek bilmiyorum. Annem dışardan sağlam ve güçlü görünmesine ragmen psikolojik olarak pek iyi değil. Sürekli hastaliktan bahseden, herseye kaprislenen durmadan laf sokan, ev işleri yüzünden aşırı derecede surat yapabilen hatta kavga cikaran, kısacası insani dibe cekmekten hoşlanan biri. Onunla bir arada kalma düşüncesi beni inanılmaz demoralize ediyor. Gider gitmez işe gireceğim çocuklarım henüz küçük okul saatleri 15:00'e kadar benim is çıkışı saatine kadar onlarin durumuna bir çözüm bulmam lazım. Eşimin oturma izni alabilmesi için işlemleri baslatmam lazım. Esim oraya geldikten sonra kendi standardının altında bir işe girecek gibi görünüyor (emniyet mensubu kendisi) dil ogrenmesi lazım bu onun yasayacagi zorluklar. Ama yükün buyuk bir kısmı bende olacak ilk adımı ben atacağım okul, ev, iş, düzen kurma ve tüm prosedurlerle ben ilgileneceğim. Tek başıma iki çocukla bunların üstesinden gelebilir miyim kızlar bu süreci yasayanlar varmı sizin deneyimleriniz nasıldı? Her türlü gitmeye değer biliyorum ama sanırım yeniden bir düzen kurma düşüncesi beni biraz urkutuyor.
 
Son düzenleme:
İyi akşamlar herkese. Öncelikle depremde sevdiklerini kaybedenlere baş sağlığı, depremden birebir veya dolaylı olarak etkilenen herkese geçmiş olsun dileklerimi iletmek istiyorum. 6 subattan beri yürüyen bir cenazeden hiç bir farkım yok. Son iki gündür az biraz hayata döndüm diyebilirim. İçimdeki duygulari uzun uzun anlatmayi biraz gereksiz buluyorum çünkü hemen hemen herkes aynı durumda biliyorum. Ben sizinle aldığım bir kararı paylaşmak bu konuda içimi dökmek istiyorum. Yaşadığım bu felaketten sonra daha fazla bu korkuyu ve stresi kaldiramayacagima karar verdim. Yaşadığımız yer ve tüm komşu illerimiz fay hatlarindan ibaret hatta iki büyük fay hattinin kesiştiği yerlerden olusuyor bu bölgeler. Son üç senede 3 tane yıkıcı deprem gördük bundan sonrası içinde her an her saniye bu korku ve endişeyle yaşamak, akşam basini yastığa rahat koyamamak sabaha neyle uyanacagini bilmemek ne kötüymüş. Hem kendi mental sağlığım için hemde çocuklarımın gelecegi için batı Avrupa'ya yerlesmeye karar verdik. Halbuki düzenimizi oturtmustuk işimiz düzenimiz çocukların okulu herşey rayina oturmustu. Eşimle son zamanlarda oh be artık rahatladık herşey gönlümüze göre oldu diyorduk takı bu son olayları yaşayana dek. Şimdi sil baştan bir düzen kuracağız kendimize herşeye sıfırdan başlayacağız bir yanım mutlu cocuklarim için en dogru kararın bu olduğunu biliyorum ama öte yandan içimden atamadigim endişeler var. Esimle bir yıl birbirimizden ayrı kalacağız ben önden gideceğim çocuklarla annemlerin yanında kalacağım ev çıkana kadar. Gideceğim yerde çok ciddi ev sıkıntısı var annemlerde ne kadar kalmam gerekecek bilmiyorum. Annem dışardan sağlam ve güçlü görünmesine ragmen psikolojik olarak pek iyi değil. Sürekli hastaliktan bahseden, herseye kaprislenen durmadan laf sokan, ev işleri yüzünden aşırı derecede surat yapabilen hatta kavga cikaran, kısacası insani dibe cekmekten hoşlanan biri. Onunla bir arada kalma düşüncesi beni inanılmaz demoralize ediyor. Gider gitmez işe gireceğim çocuklarım henüz küçük okul saatleri 15:00'e kadar benim is çıkışı saatine kadar onlarin durumuna bir çözüm bulmam lazım. Eşimin oturma izni alabilmesi için işlemleri baslatmam lazım. Esim oraya geldikten sonra kendi standardının altında bir işe girecek gibi görünüyor (emniyet mensubu kendisi) dil ogrenmesi lazım bu onun yasayacagi zorluklar. Ama yükün buyuk bir kısmı bende olacak ilk adımı ben atacağım okul, ev, iş, düzen kurma ve tüm prosedurlerle ben ilgileneceğim. Tek başıma iki çocukla bunların üstesinden gelebilir miyim kızlar bu süreci yasayanlar varmı sizin deneyimleriniz nasıldı? Her türlü gitmeye değer biliyorum ama sanırım yeniden bir düzen kurma düşüncesi beni biraz urkutuyor.

Batı Avrupa'dan kastınız neresi ?
 
Fay hattının geçmediği yerler de var Türkiye'de tokat mesela mis gibi yer ev bulsanız orda eşiniz tayin istese olmaz mi
Tokat yerleşim birimi KAF'na 35 km, Ezinepazarı Fay Hattı'na ise 26 km uzaklıktadır. Yaklaşık uzunluğu 200 km olan Almus fayı ise mevcut Tokat yerleşim alanı sınırları içinden geçmektedir


Tokat elendi
 
Yurtdışı güzel avantajları var ama deprem sebebiyle bunu yapmak yada böyle ifade etmek yanlış. Depremse sorun açıkcası müstakil bahçeli bir ev şehirin dışında bir alanda düşünülebilirdi diye düşünüyorum. Ama tabi dolar euro kuru düşünüldüğünde ve ordaki yaşam şartları daha mantıklı gelmiştir sizin için. Haklısınız
 
Anneniz destekçi olmak yerine her hareketine veya çocuklara sürekli laf edecek ise bence tekrar düşünün.

Annenizin evi olduğu için onun hareket ve düzenine lafta edemeyeceksiniz ciddi ve sağlam psikoloji gerekiyor.
Kesinlikle doğru söylüyorsunuz. Bende o sağlam psikoloji pek galiba yok çevremdeki insanların enerjisinden çok etkileniyorum heleki söz konusu annemse. Gectigimiz yıllarda yine yurt dışına gitmiştim bir kaç sefer çocuklarımla. Bekar kardeşimin evinde kalıyorduk annemlerin evi yoktu henüz her gittiğimde bir seyi bahane edip kavga çıkardı ağlattı beni şimdi onun evinde nasil olacak hiç bilmiyorum.
 
Tokat yerleşim birimi KAF'na 35 km, Ezinepazarı Fay Hattı'na ise 26 km uzaklıktadır. Yaklaşık uzunluğu 200 km olan Almus fayı ise mevcut Tokat yerleşim alanı sınırları içinden geçmektedir


Tokat elendi
Aslında yok diye biliyordum ama evet tehlike varmış orda da . Zaten konu sahibinin eşi de başka şehire sıcak bakmıyormus. Ne diyim zor Allah'ım CC yardım etsin.
 
Başka ülkeye nasıl sıcak bakıyor ki?
Yani anneniz sorun olacak ev hemen olmayacak. Çocuklarla bjr yıl zor olacak ne bileyim zor şeyler
Esim gidecegimiz ülkeyi çok seviyor daha öncede gelip görmüştü. Refah seviyesi yuksek bir ülke olduğu için oraya gitme fikri onada cazip geliyor.
 
Kesinlikle doğru söylüyorsunuz. Bende o sağlam psikoloji pek galiba yok çevremdeki insanların enerjisinden çok etkileniyorum heleki söz konusu annemse. Gectigimiz yıllarda yine yurt dışına gitmiştim bir kaç sefer çocuklarımla. Bekar kardeşimin evinde kalıyorduk annemlerin evi yoktu henüz her gittiğimde bir seyi bahane edip kavga çıkardı ağlattı beni şimdi onun evinde nasil olacak hiç bilmiyorum.
Kısa tatilde bile kavga olduysa sizi etkilemek istemem ama ben vazgeçerim. Çocuklar zaten yeni ortama adapte olmaya zorlanırken annenizde eksi yönde çekmesi onlar için 2 3 yıllık sorun demek. Geleceği düşünürken psikolojilerini bozmayın.
 
Evet Tokat gerçekten güzel yer :) Eşim başka ile gitmeye sıcak bakmiyor malesef.
Başka ile hayır başka ülkeye evet demek ilginç değil mi?
30 lu yaşlardan sonra zor ama imkansız değil. Eviniz olup da gitseniz iyiydi. Şimdi çocuklar başka bir eve (annenize) başka bir dile kültüre ve okula alışmaya çalışacak üstelik 1 sene baba yanlarında yok ve siz de tüm gün çalışacaksınız yani aslında siz de yoksunuz. Zor valla benim gözüm almadı her şey çok belirsiz çünkü
 
yani ben dini inancı olan biri değilim ama bana bu kadar kontrolculuk fazla geliyor
gittiğiniz yerde başınıza hiç mi kötü bir şey gelmeyecek mesela
gideceksiniz bir sebepten tekrar ülkeye geleceksiniz belki o zaman bulunduğunuz yer yıkılacak ?
hayatta ölüm var insanların bu çağda bunu kabullenme oranı gün geçtikçe düşüyor anlam veremiyorum.
düzeniniz burada tamsa neden gidesiniz ? deprem testi istersiniz binanizdan ,
deprem çantası yaparsınız her yatağın başına gerisini hayata bırakırsınız.
hayır giderken bineceginiz uçağın dusmeyeceginin bile garantisi yok🤦🏻‍♀️
 
Yurtdışı güzel avantajları var ama deprem sebebiyle bunu yapmak yada böyle ifade etmek yanlış. Depremse sorun açıkcası müstakil bahçeli bir ev şehirin dışında bir alanda düşünülebilirdi diye düşünüyorum. Ama tabi dolar euro kuru düşünüldüğünde ve ordaki yaşam şartları daha mantıklı gelmiştir sizin için. Haklısınız
Aslında müstakil ev düşüncesinede çok uzak degilim ama dediğiniz gibi genel gidişata bakınca oraya gitmek çocuklarımın gelecegi için daha doğru olur diye düşünüyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X