Hayata bakış açım hep "allah sağlık versin, sadece sağlık ile sınananların işi daha zor, yoksa her hayatin kendine gore zorluklari var" şeklinde. Sagligimiz yerinde cok şükür. Dün baska bir zorlukla ugrasiyorduk, bugun baska. Her sey geciyor ya da alisiliyor. Her kosulda mutlu olmayi bilmeli insan bence. Olumsuz bakacak olsam bisuru sey bulurum. Mesela, isi biraktim, hayalimdeki meslek icin, ama başaramadım, evde oturuyorum. Kilolarimla basa cikamiyorum. Cok sukur guzelce geciniyoruz ama en ufak bi yatirim yapamadik, esimin işinde bi sorun olsa cok zora gireriz. Cok zor bi cocugum var, ailem uzakta, 2 senede bir sehir degistiriyoruz, arkadas edinmek zor, alışmak zor , cocuguma tek basima bakiyorum, kimseden bir gun bile yardim isteyemiyorum, bazen tukenmis hissediyorum vs vs. Bunlar da hayatimin gercekleri. Bunlarin farkindayim ama nadir tukenmis anlarimin dışında oturup bunlari dert ettigimi hatırlamıyorum. Onjn yerine, cok şükür saglikla bir bebegim oldu, cok guzel gelisen bir bebek yorucu olsa da , masallah. Surekli sehir degistirmek surekli yeni yerler tanimak demek, aslinda cok eglenceli. Etrafimda aile akraba olsa kesin daha kotu olurdu. Cok guzel bir yerde yasiyorum, hicbir seyim eksik degil. Kocami cok seviyorum. Meslegime dair umutlarim var ve buna sarilmaliyim . Hep boyle pozitif yanina bakiyorum genelde, cogunlukla mutluyumdur. Cok buyuk seylerim yok. Ama bence saglik varsa gerisini oldurmak bizjm elimizde
ama düzgün koca adayı yok. Şöyle çekirdeksiz üzüm gibi, görümcesiz eltisiz sessiz sakin analı bir adam bulsam kolay olurdu her şey.
