- 5 Ağustos 2019
- 597
- 1.046
- 113
Valla kendi eşimin ailesini okudum sanki
tek fark eşim benden yana. Artık söyleye söyleye öğrendiler. Görümcem alt katından oturuyor kayınvalidemle yemeleri içmeleri hep bir. Başlarda ayıp olur diye gide gide baktım sonu gelmiyor. Eşim de evliliğe alıştıkça artık arayı açtık. Ama sürekli eşime “ben böyle istemem bizim ailemizin bi düzeni olmalı çocuk yok diye aile sayılmıyor değiliz düzenimiz olmalı” diye diye eşimi de alıştırdım. Artık canım ne zaman isterse o zaman gidiyorum. Yoruluyor musun gel burda yat, hasta mısın arabayla alalım gel ben bakayım diyorum e herkes kendi evinin rahatına alışkın tabii istemiyorlar. Kendileri gelmediği için bana iki de bir gel de diyemiyorlar. Eşime diyorum onlar gelmezse ben de gitmem diye. Biz aynı sokaktayız kv ile. Eşin de görüyor çok şükür olanı. 2 hafta hasta yattım bi çorba bile yapıp getirmedi ne görümcem ne kv Ama ben bi şey oldumu onlara eşime orda kalalım da ben ilgileneyim derdim. Şimdi bakıyorum valla herkes kendini düşünüyor. Ben de kendimi düşünüyorum. Tüp bebek sürecinde kimse nasılsın diye sormadı bile. Laf sokana kulak arkası... he he de geç eşinle de düzgünce konuş ben sana aynısını yapsam sen benim ailemin yanında her gün her gün rahat edebilir misin de. İnatlaşma yavaş yavaş öğret eşine. İnatlaştıkça annesine daha çok hak verir. Ne yaparsan yap.
