Dürüst, iyi niyetli insanların kaybettiğini, dışlandığını, yalnız kaldığını size ne düşündürüyor anlamıyorum. Bir insanın kendine yaptığı en büyük kötülüğü kusurlarını bulup düzeltmek için özeleştiri yapmak yerine " ben çok iyiyim, ondan kaybediyorum" kılıfına inanmasıdır bence.
27 yıllık hayatımda hiç iyi denilen birinin iyi olduğu için dışlandığına, sevilmediğine rastlamadım. Nerede çevresi geniş biri var, hep iyi, uyumlu ve sosyal insanlar oluyor. Nerede bir kenara çekilmiş, bu "ben çok iyiyim, herkesi kendim gibi sanıyorum" edebiyatı yapan var, biraz deşince içinin kof olduğu ve tüm sorunu görülüyor, sizin için demiyorum, genel olarak izlenimim bu.
Kusura bakmayın da çevreniz boşsa, sevilmiyorsanız çok iyi olduğunuz, yapmacık olmadığınız için değil, sosyal anlamda bir sorununuz olduğu içindir. Özeleştiri candır, deneyin.