Merhaba arkadaşlar yine bi çoğunuzun ahlak bekçiliği yapıp sürekli dini karıştırarak ahkam keseceği bi konu hakkımda bende yazmak istiyorum..bundan 3 ay önce 4/4 lük bi hayatım vardı..Üniversiteden mezun olmuştum okul uzamasına rağmen adam gibi çalışıp dönem kaybetmeden tek ders sınavında verdim kalan dersimi , mutluydum :) 8 yıllık ilişkimi unutamamak dışında kötü bişeyde yoktu hayatımda.. kpss 5 ay vardı ve ben mezun olur olmaz gece gündüz ona çalışmaya başladım..Tek stresim çözemediğim sorularımdı , 5 ayda kazanacaktım çok güzel hayallerim vardı..10 ay önce falan bi çocukla tanıştım sohbeti , herşeyi iyi geliyodu bana..Okulum şehir dışında olduğundan birlikte gidip geliyoduk çoğu zaman.. Asla aşık olmadım ona..Garip bi sevgi vardı sadece , bilmiyorum arkadaşlık duygusuyla bişeyleri karıştırdım mı , boşluğa mı düştüm bilmiyorum ama şu çocukla takılmaktan bi türlü vazgeçemedim..Ailesiyle falan tanıştım , onlarda mükemmel insanlardı .. Aramızdaki ilişkiyi net olarak bilmesemde çocuk beni seviyodu..Ben de ne görüşmeyi bıraktım ne net oldum hiç bi zaman..Bilmiyorum nette falan konuşurken herşey iyiydi yüzyüze olduğumuzda arkadaşlarımla bile tanıştırmaktan utanıyodum..İyi vakit geçirdiğim bu insanı başkalarıyla tanıştırmaktan utanıyodum..Sevmiyorum tipini , çocukluğunu , ezik hallerini..Ama onunla vakit geçirmekten hoşlanıyodum..Neyse saçma sapan bi birlikteliğin ardından hamile kaldığımı öğrendim..Adam gibi sınavımı verip mezun olmuştum ne güzel , o gün o çocukla kalıp bişeyler yaşadığım için hayatım boyunca kendimden nefret edicem..Aslında o şartlarda hamile kalmamda imkansızdı ama olabiliyomuş , önemli olan bu değil zaten..Çocuğu öğrendik birlikte , o an insan öyle şeyler düşünüyor ki o psikolojiyle..Sanki kendi başına hiç gelemezmiş gibi..Uyuyamadım , günlerce ağladım..Beni el üstünde tutan , hiçbişeyimi eksik etmeyen anneme bile yalan söyledim telefonda konuşurken..İyiyim dedim , herşey yolunda , yakında döncem..Aldırmak istedim çocuğu 6 haftalıkmış..Özel hastanede o doktorla konuşmamı unutamıyorum hala..Nasıl kıycam diyorum , 5-10 dk sürüyor hiçbişey olmaz diyor ..Hem çocuğumu aldırıp bide üstüne 650 tl vercekmişim..Şaka gibi :) Erkek arkadaşım zaten aldırmak istemedi hiç , çok istiyosan yinede yaparız ama yazık dedi hep ..Bilmiyorum aileme anlatmak sorun değildi ama bu bebek çok erkendi , hayallerimden vazgeçmek zorundaydım..Üstelik ikimizin de işi gücü yoktu ..2. sınıf sınıf öğretmenliği okuyan sevmediğim bi adamla evlencektim üstelik :) Diğer türlü de kendi evladımın canına kıycaktım..İlk seçeneği tercih ettik..Onun ailesi iyi karşıladı , iyi insanlar zaten çok güzel bi yerde çok güzel bi şekilde düğün oldu ..Şu an bebeğim 17 haftalık..O kadar olaydan sonra herkes mutlu..Bi kişi hariç "BEN" :) Her gece ölmek için dua ediyorum..Allahım neden başıma böyle bişey geldi bile diyemiyorum , benim hatam .. Sevdiğim çocuk uzakta bende semediğim bi adamla çok güzel bi evde , el bebek gül bebek yaşıyorum..Şartlar aynı olup sevdiğim adam olsaydı şu an dünyanın en mutlu kadını olurdum belkide..Napmalıyım bilmiyorum... Sabrediyorum..Allah daha kötüsünü vermesin inşallah....Siz olsanız ne yapardınız diye sormıycam bile , çünkü eminim " ben evlenmeden kimseyle birlikte olmazdım , ben yapmazdım " diycek biçoğumuz.. Siz yapmazsınız tabi ne şüphe , inşallah çocuklarınız , torunlarınız , kız kardeşlerinizde yapmaz