benim de yaş 39
evlenecek kadar sevdiğim kimse olmadı , ayyy bir şekilde evleneyim yaa diye de evlenecek karakter değilim ben
işin aslı evlilik hiç umrumda da değil yani ama cocuk isterdim beni o konu düşündürüyor.
ilişkiniz yok mu? olmadı mı? ilişkilerdeki sorurunuz ne? benim karşıma evlenirim dediğim adam çıkmıyor mesela
bilmiyorum hangisi daha zor olur biriyle evlenmek isteyip evlenememek mi, evlenecek insan bulamamak mı evlenip geçinememek mi. ben açıkçası ailesi sorunluysa kendisi sevgi dolu değilse (o beni daha çok sevmeli en başta), kültürel denk değilsek cinsel olarak heyecanlanıp ölmüyorsam evlenemem ya. evlenemedim yani kimseye olur diyemedim.
evi filan aldım ben, birikimim bana 10 sene yeter, ki çalışıyorum zaten. ailemle 14 yaşından beri ayrı yaşıyorum --ama ben bunu için çok uğraştım
didindim yırtındım resmen
iş-maddiyat düzeni kurmak için çok uğraşmış olmam da bazı romantik şeylere yeterince vakit ayıramam için bir etken mesela. boş gezecek ortam yapacak bir vaktim pek olamadı benim.
işinizi değiştirme imkanı yok mu?
ben 3 kere toptan sektör değiştirdim, kaç kere iş değiştirdim bilmiyorum

oluyor yani değiştirdim çok mutsuz ederse zaten kısa sürede yine ayrıldım alışkanlık olmasın tazminat vs. iyice zora girmeyeyim dedim. böyle böyle maddi olarak istediğim yere geldim sonra onu da değiştirdim tekrar doktoraya döndüm 0dan başka alanda doktora yapıyorum şimdi.
sürekli değiştire değiştire gidiyor benim biliyorum, uzun sürdür anlatması ama böyle olunca benim çok durup düşünecek zamanım olmuyor
buna rağmen eki enerjimin olmadığını, eski yaşam hevesim olmadığını ben de görüyorum. benimle mi ilgili ülkeyle mi ilgili bilmiyorum
ben ciddi iş hayatıma avrupada başlamıştım sorun bende mi ülke gündemi mi beni yordu, buradkai ilşkiler mi, anlayabilmek için bu bahar tekrar avrupaya döncem bakalım ne hissedecem ben de bilmiyorum.
denemeden bilemem.