Hayatta hiçbir şey elde edememiş olmak

Ay bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordum 😂 Ayrı bir grupmu açsak 😅

Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.

Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.

Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
Insan elde edemediginin hayrani, elde ettiginin nankorudur..herkes elinde olmayani ister.. yalan dunya iste
 
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Bu saydıklarıniza sahip olan kişilerde başka taraftan eksiktir belki.
 
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Herşeyi bilip herşeyin farkındasınız ama neden bir eş, bir arkadaş, bir iş vs aramıyorsunuz?
 
Bir söz var "Nerede değilsem orada mutlu olacakmışım gibi gelir."

Hayat böyle bir şey, herkes olmadığı kişiye özeniyor. Evli bekara, bekar evliye, çocuklu çocuksuza, çocuksuz çocukluya...

İnsanı mutlu eden şey çocuk yapmak ya da evlenmek değil aslında, kendini gerçekleştirmek. Bunu yaparsanız eksik hissetmezsiniz.

Çoğumuz bunu yapamıyoruz, hep bir şeylerin eksikliği oluyor içimizde. Bu yüzden ara ara mutsuzuz.

Çocuklu, evli olanlar mutlu gibi geliyor olabilir ama bunu düşünecek vaktimiz olmadığından belki de. Hayat öyle akıp gidiyor. Geri dönüp bakıyoruz. Kendimiz için ne yaptık? Koca bir hiç...

Zaman cebindeki para gibidir. Onu iyi kullan, hiç bir şey için geç kalmış değilsin. Mutsuzluktan çık. Kendin için bir şeyler yap. Hep aynı yerde debelenip durma.
 
Hiçbir şey için geç değil dayım ve eşi 44 yaşında evlendiler suan 46 yaşında ikisi de , bir kaç hafta önce bizi davet ettiler eşi hamile 🤩 ben hayatımda ilk kez mutluluktan göz yaşı döktüm dedim böyle biseymiş
Liseli aşık gibiler aşk insanı öyle gençleştiriyor ki kesinlikle 30’un başı gibi ikisi de bebekte geliyor yaş 46 😍 🧿
Her nasip vaktine esir derler

Bir şeyler yapın evde olmayın aktif olun sosyal olun ne var ne yok etkinliklere katılın bir kapı böyle böyle açılıyor insanın hayatında
 
Ya tabi ki ilişki = evlilik değil ama evliliğe gidiyor. Ben ilişkimde çok mutluyum mesela ileriyi de güzel düşünüyorum haliyle ama etrafıma bakıyorum herkes sevgiliyken çok iyiydi evlenince değişti vs gibi yorumlar yapıyor. İllaki kötü ve zor taraflar olur ilişkiler de toz pembe değil sonuçta ama, insan bi durup ya hiç mi mutlu olmadınız diyor işte 😂
birlikte yaşanmadığı sürece birbirinin sadece temiz ve iyi yanlarını görürsünüz
ama birlikte yaşayınca aynı banyoyu kullanmak , aynı tuvaleti hatta bazen aynı yatağı kullanmak bile çekici gelmeyebiliyor.
ekstra olarak evlilik hayat ortaklığı demek , ufak kararlar dışında konuşman gereken biri var e dünya görüşün biraz bile farklı ise bu sıkıntılı bir süreç yaratıyor.
ekstra olarak bir de aileler Türkiye'de çok işin icinde, çoğu kadında ben senin aileni sevmiyorum görüşmek istemiyorum istemiyorsan sen de benimki ile görüşme diyemiyor.
Adamda diyemiyor , bide bunun gerginlikleri oluyor vs vs
 
Ev araba sahibi olmak artık öyle asgari ücrete çalışarak olacak şey değil. Aileleri destek oluyor da alıyorlar genelde. En önemli yatırım insanın bilgi birikimi ve kendine kattıkları bence. Ben de evli değilim sevgilim de yok. Muhtemelen olmayacak da. Evli arkadaşlarıma bakınca ay iyi ki bekarım diyorum. Instagram'da görüldüğü gibi lay lay lom değil.
 
Neyden mutlu olamadınız evlilikte? 35 ve üstü olarak açarsanız haber verin bize de.

En korktuğum şey yanlış bir evlilik yapmak.
Ben de şu an nişanlıyım ve bazen kendimi sorguluyorum. 28 yaşındayım etrafımdaki çoğu kişi nişanlı ya da evli. Bekar olanlar azınlıkta kaldı artık. Ama yanlış bir evlilik yapmak istemiyorum. Acaba ayrılsam tekrar yeni biri çıkar mı karşıma istediğim gibi? Daha mutlu huzurlu beni anlayan biri olur mu? Yoksa çok mu geç kalırım? Düzgün bir insan bulmak gittikçe zorlaşıyor. Bende de bu endişe var…
 
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Her evli çok mu mutlu herkes mutluluğu kendimde olmayanda arıyor yapılacak o kadar şey varki Türkiye cennet ekonomisi kötü olsada elinde olanla sen mutlu olursan insanları kendine çekersin herşeye evlilik odaklı bakmadan yoluna devam edebilirsin erkekler bencil ilgisiz anacı vs vs valla burası hiç güzel değil
 
Ben de şu an nişanlıyım ve bazen kendimi sorguluyorum. 28 yaşındayım etrafımdaki çoğu kişi nişanlı ya da evli. Bekar olanlar azınlıkta kaldı artık. Ama yanlış bir evlilik yapmak istemiyorum. Acaba ayrılsam tekrar yeni biri çıkar mı karşıma istediğim gibi? Daha mutlu huzurlu beni anlayan biri olur mu? Yoksa çok mu geç kalırım? Düzgün bir insan bulmak gittikçe zorlaşıyor. Bende de bu endişe var…
Sırf baskasini bulamam diye mi ayrılmıyorsunuz ? Mutsuz oldugunuz bir iliskiyi evlilige dönüstururseniz kendinize de karsinizdakine de yazık edersiniz. Sonradan dank eder bu sefer evliyim cocuk var nasil bosancam dersiniz. İyi dusunun nisanlinizla ömür gecirmek istemiyorsaniz devam etmeyin.

Konu sahibi sizin icinde uzgunum ama sosyal medya elmanin saglam tarafini sergiler çürük kısmı arkaya saklar. O gordugunuz hayatların ne problemleri vardir Allah bilir. Gormesem farketmeyecektim diyorsunuz.Onlarin öyle diye sizinde oyle olmak zorunda degil belki deseniz onlarda sizin yerinizde olmak ister.
 
Sırf baskasini bulamam diye mi ayrılmıyorsunuz ? Mutsuz oldugunuz bir iliskiyi evlilige dönüstururseniz kendinize de karsinizdakine de yazık edersiniz. Sonradan dank eder bu sefer evliyim cocuk var nasil bosancam dersiniz. İyi dusunun nisanlinizla ömür gecirmek istemiyorsaniz devam etmeyin.

Konu sahibi sizin icinde uzgunum ama sosyal medya elmanin saglam tarafini sergiler çürük kısmı arkaya saklar. O gordugunuz hayatların ne problemleri vardir Allah bilir. Gormesem farketmeyecektim diyorsunuz.Onlarin öyle diye sizinde oyle olmak zorunda degil belki deseniz onlarda sizin yerinizde olmak ister.
Nişanlımla aslında mutluyum iyi bir insan. Değer de veriyor, seviyor. Ama bazı durumlarda ve konularda nişanlımla sorun yaşıyoruz. Nişanlım küs kalıyor ya da birkaç gün hevesi olmuyor. Hevesim kalmadı demeye getiriyor. İnanın incir çekirdeğini doldurmayan rutin sebeplerden sorun çıkıyor. Ben devam edebiliyorum ama o çok takılı kalıyor. Bilmiyorum tuhaf bir durum var.
 
Nişanlımla aslında mutluyum iyi bir insan. Değer de veriyor, seviyor. Ama bazı durumlarda ve konularda nişanlımla sorun yaşıyoruz. Nişanlım küs kalıyor ya da birkaç gün hevesi olmuyor. Hevesim kalmadı demeye getiriyor. İnanın incir çekirdeğini doldurmayan rutin sebeplerden sorun çıkıyor. Ben devam edebiliyorum ama o çok takılı kalıyor. Bilmiyorum tuhaf bir durum var.
Siz yine de iyi dusunup karar verin.Onu tanimaya daha cok gayret gosterin evlenince cekemeyeceginiz gibiyse ki evliyken daha artacagina emin ol o zaman devam etme bosuna hayatından çalmiş olursun.
 
Siz yine de iyi dusunup karar verin.Onu tanimaya daha cok gayret gosterin evlenince cekemeyeceginiz gibiyse ki evliyken daha artacagina emin ol o zaman devam etme bosuna hayatından çalmiş olursun.
Nişanlım ve sessiz cezalandırma konusunu okursanız daha iyi anlayabilirsiniz sanırım, teşekkür ederim tavsiyeniz için ☺️
 
Val
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler
Valla ben 30 uma girmedim daha ama bir evlilik yaptım çok kısa sürdü, evlilik matah bisey değil bende niye başaramadım diye üzülüyorum bende uğraşıyorum ama olmuyor .yalnız değilsiniz
 
Back
X